Język czeski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
 
M (prilutuje)
Linia 35: Linia 35:
:''- Ilě hcěte zá to hůvno?'' - Ile to kosztuje?
:''- Ilě hcěte zá to hůvno?'' - Ile to kosztuje?
:''- Gadajté, kde mogů se zdrávo odesrát?'' - Sory, gdzie jest najbliższa toaleta?
:''- Gadajté, kde mogů se zdrávo odesrát?'' - Sory, gdzie jest najbliższa toaleta?
:''- Davajté komůrečke, álbo vám přylutůje tako, že zápomnité, jáko se názyvaté!'' - Czy mógłbym pożyczyć na chwilę Pański telefon? Muszę zadzwonić do chorej matki.
:''- Davajté komůrečke, álbo vám přilutůje tako, že zápomnité, jáko se názyvaté!'' - Czy mógłbym pożyczyć na chwilę Pański telefon? Muszę zadzwonić do chorej matki.
:''-Što u kůrvý, váše knědlickove těsto je hrůbe jáko té české kůloplujký!'' - Co to ma znaczyć, ciasto w waszych knedlach jest grube niczym czeskie kulomiotki!
:''-Što u kůrvý, váše knědlickove těsto je hrůbe jáko té české kůloplujký!'' - Co to ma znaczyć, ciasto w waszych knedlach jest grube niczym czeskie kulomiotki!

Wersja z 14:33, 19 sie 2006

Język czeski (česki jenziček) jest językiem z grupy zachodniotadżyckiej. Wykazuje największe pokrewieństwo z językami: polskim, słowackim i arabskim. Spotykany jest przede wszystkim w Czechach (Česká Republička). Mówią nim wszyscy Czesi oprócz czeskiej drużyny piłki nożnej (mówiącej o angielsku), szaleni, opici pilznerem lingwiści oraz złośliwi goście na Słowacji chcący wpienić autochtonów.

Język czeski charakteryzuje się jedną, dominujacą właściwością, jest mianowicie porażająco śmieszny. Osoby cudzoziemskie mające z nim kontakt foniczny (ale często i graficzny) doświadczają sensacji żołądkowych niczym po zjedzeniu knedliczków (knědličký), a nawet lądują na krótkotrwałej obserwacji w najbliższym szpitalu psychatrycznym (špitalný odšajbový přibitek).

Język czeski znany jest z kilku filmów (czeskie filmy - české nudovinký), kreskówek (słynny Krecik, symbol czeskiej tępoty, którego jedyną kwestią było "Joooooooou!" (tłum.: O, k*rwa), a także książek, gazet, etykiet na piwie i odświeżaczach powietrza.

Zdrabnianie

Istotną cechą czeskiego jest również usilne zdrabnianie wszystkiego, co tylko się da. Zasadę tę ilustrują poniższe przykłady:

szkoła - školičká
gówno - hůvenko
parasol - šmatičku na patičku
telefon komórkowy - ukradená ceglička
denaturat - fioletová napitečka
spodnie dresowe - šelestické drehové worečký
łódź - duravá lůpinká
gimnastyka - zdrvotné vygibaský
itd.

Niektóre wyrazy są jednak śmieszne nawet bez zdrabniania, co jest wiekopomnym osiągnięciem Czechów, na przykład:

rękawice bokserskie - mordové rozbijačký
gołąb - dachový obsraněc
rekin ludojad - lůdkowý pogryzač
tygrys - páskovaný pogryzač
konserwa - pálcová torturá
menel - směrdoncý nágabivač
rodak - pivný pohlánač
ochroniarz, bramkarz - potencjálný potůrbovnik
itd.

Minirozmówki czesko-polskie

- Vybáčte. - Sory.
- Ilě hcěte zá to hůvno? - Ile to kosztuje?
- Gadajté, kde mogů se zdrávo odesrát? - Sory, gdzie jest najbliższa toaleta?
- Davajté komůrečke, álbo vám přilutůje tako, že zápomnité, jáko se názyvaté! - Czy mógłbym pożyczyć na chwilę Pański telefon? Muszę zadzwonić do chorej matki.
-Što u kůrvý, váše knědlickove těsto je hrůbe jáko té české kůloplujký! - Co to ma znaczyć, ciasto w waszych knedlach jest grube niczym czeskie kulomiotki!