Święty Kaduk: Różnice pomiędzy wersjami
(nowa strona) |
M (HotCat: Szybkie dodanie kategorii "Żydzi") |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Grafika:Kaduk.JPG|thumb|200px|right|Święty Kaduk we własnej osobie]] |
[[Grafika:Kaduk.JPG|thumb|200px|right|Święty Kaduk we własnej osobie]] |
||
'''Święty Kaduk''' (ur. 10 lipca 1428 w Toledo, zm. 27 maja pod Pampeluną) – pierwszy i jak na razie jedyny święty religii judaistycznej. |
'''Święty Kaduk''' (ur. [[10 lipca]] [[1428]] w [[Toledo]], zm. [[27 maja]] [[1492]] pod [[Pampeluna|Pampeluną]]) – pierwszy i jak na razie jedyny święty religii judaistycznej. |
||
Według legendy Święty Kaduk był piętnastowiecznym hiszpańskim |
Według legendy Święty Kaduk był piętnastowiecznym hiszpańskim [[rabin]]em. Rodzice mając nadzieję, że ich syn zostanie w przyszłości kolejnym prorokiem, nadali mu przezornie imię „Święty”. Gdy w 1492 roku król Ferdynand podjął decyzję o wygnaniu z kraju wszystkich Żydów, Święty Kaduk, niczym Mojżesz kilkaset lat wcześniej, stanął na czele uchodźców. Żydzi mieli dotrzeć do [[Francja|Francji]] i tam osiedlić się do czasu, gdy król francuski nie wypędzi ich do Anglii lub Niemczech. Podczas podróży Święty Kaduk został napadnięty i zabity strzałem z [[proca|procy]] przez hiszpańskie dziecko. Nie był to jednak koniec jego błyskotliwej kariery. Dusza Kaduka towarzyszyła pochodowi przez resztę drogi do Francji i broniła jego uczestników przed nieszczęściami wszelakimi. Tak przynajmniej twierdzili przedstawiciele [[żyd|Narodu Wybranego]]. Czy można jednak ufać komuś, kto nosi pejsy i je tylko koszerne potrawy? |
||
Przez wieki o Świętym Kaduku pamiętali tylko nieliczni. Jego legenda odżyła dopiero pod koniec II Wojny Światowej, gdy społeczność żydowska dowiedziała się o śmierci Adolfa Hitlera. Miał on popełnić samobójstwo na wieść, że pod Berlinem objawił się duch Świętego Kaduka pod postacią Armii Czerwonej. |
Przez wieki o Świętym Kaduku pamiętali tylko nieliczni. Jego legenda odżyła dopiero pod koniec [[II wojna światowa|II Wojny Światowej]], gdy społeczność żydowska dowiedziała się o śmierci Adolfa Hitlera. Miał on popełnić samobójstwo na wieść, że pod Berlinem objawił się duch Świętego Kaduka pod postacią [[Armia Czerwona|Armii Czerwonej]]. |
||
13 stycznia jest obchodzony jako Święte święto Świętego Kaduka. |
[[13 stycznia]] jest obchodzony jako Święte święto Świętego Kaduka. |
||
[[Kategoria:Żydzi]] |
|||
Wersja z 21:23, 11 sty 2009
Święty Kaduk (ur. 10 lipca 1428 w Toledo, zm. 27 maja 1492 pod Pampeluną) – pierwszy i jak na razie jedyny święty religii judaistycznej.
Według legendy Święty Kaduk był piętnastowiecznym hiszpańskim rabinem. Rodzice mając nadzieję, że ich syn zostanie w przyszłości kolejnym prorokiem, nadali mu przezornie imię „Święty”. Gdy w 1492 roku król Ferdynand podjął decyzję o wygnaniu z kraju wszystkich Żydów, Święty Kaduk, niczym Mojżesz kilkaset lat wcześniej, stanął na czele uchodźców. Żydzi mieli dotrzeć do Francji i tam osiedlić się do czasu, gdy król francuski nie wypędzi ich do Anglii lub Niemczech. Podczas podróży Święty Kaduk został napadnięty i zabity strzałem z procy przez hiszpańskie dziecko. Nie był to jednak koniec jego błyskotliwej kariery. Dusza Kaduka towarzyszyła pochodowi przez resztę drogi do Francji i broniła jego uczestników przed nieszczęściami wszelakimi. Tak przynajmniej twierdzili przedstawiciele Narodu Wybranego. Czy można jednak ufać komuś, kto nosi pejsy i je tylko koszerne potrawy?
Przez wieki o Świętym Kaduku pamiętali tylko nieliczni. Jego legenda odżyła dopiero pod koniec II Wojny Światowej, gdy społeczność żydowska dowiedziała się o śmierci Adolfa Hitlera. Miał on popełnić samobójstwo na wieść, że pod Berlinem objawił się duch Świętego Kaduka pod postacią Armii Czerwonej.
13 stycznia jest obchodzony jako Święte święto Świętego Kaduka.
