Upodobnienie fonetyczne: Różnice pomiędzy wersjami

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
M (Przywrócono przedostatnią wersję, jej autor to Kracok. Autor wycofanej wersji to 87.205.137.77.)
Linia 4: Linia 4:


== Podział upodobnień ==
== Podział upodobnień ==
* '''Udźwiencznienie''' – jest wtedy, gdy głoska bezdźwięczna otrzymuje dźwięczność od innej dźwięcznej, np. wyraz ''także'', gdzie bezdźwięczne ''[[k]]'' zamienia sie w dźwięczne (nawet bardzo) ''[[g]]'' (widzisz?). Zapisuje sie to właśnie tak: ''k:g''.
* '''Udźwiencznienie''' – jest ftedy, gdy głoska bezdźwienczna otszymuje dźwienczność od innej dźwiencznej, np. wyras ''tagże'', gdzie bezdźwienczne ''[[k]]'' zamienia sie w dźwienczne (nawed bardzo) ''[[g]]'' (widzisz?). Zapisuje sie to właśnie tak: ''k:g''.
* '''Ubezdźwięcznienie''' – to samo, co udźwięcznienie... Ale na odwrót, np. wyraz ''przyjaciel'', ''[[rz]]:[[sz]]''
* '''Ubezdźwiencznienie''' – to samo, co udźwiencznienie... Ale na odwrót, np. wyras ''pszyjaciel'', ''[[rz]]:[[sz]]''
* '''Utrata dźwięczności na końcu wyrazu''' (zwany też '''zaimkiem dźwięczności w wygłosie''') – prawie jak ubezdźwięcznienie. Pszykładowo: ''chleb'' (''[[b]]:[[p]]'')
* '''Utrata dźwienczności na końcu wyrazu''' (zwany tesz '''zanikiem dźwienczności w wygłosie''') – prawie jak ubezdźwiencznienie. Pszykładowo: ''chlep'' (''[[b]]:[[p]]'')
* '''Uproszczenie grupy spółgłoskowej''' – jej wpływy załważa sie szczególnie w szybkiej mowie. Na przykład dajmy ''[[Jabłko|japko]]''.
* '''Uproszczenie grupy spółgłoskowej''' – jej wpływy załważa sie szczególnie w szypkiej mowie. Na pszykład dajmy ''[[Jabłko|japko]]''.


{{stubjez}}
{{stubjez}}


[[Kategoria:Językoznawstwo]]
[[Kategoria:Językoznawstwo]]


ps.pisał to chyba totalny dyslektyk,bo była masa błędów! ;))

Wersja z 17:48, 1 lis 2009

Upodobnienie fonetyczne – różnice miendzy tym, jak sie wyrazy pisze, a jak mówi. Dochodzi do niego ftedy, gdy dwie położone obok siebie spółgłoski w wyrazie tak sie lubiom, że jedna pszekazuje swoje cechy tej drugiej.

Podział upodobnień

  • Udźwiencznienie – jest ftedy, gdy głoska bezdźwienczna otszymuje dźwienczność od innej dźwiencznej, np. wyras tagże, gdzie bezdźwienczne k zamienia sie w dźwienczne (nawed bardzo) g (widzisz?). Zapisuje sie to właśnie tak: k:g.
  • Ubezdźwiencznienie – to samo, co udźwiencznienie... Ale na odwrót, np. wyras pszyjaciel, rz:sz
  • Utrata dźwienczności na końcu wyrazu (zwany tesz zanikiem dźwienczności w wygłosie) – prawie jak ubezdźwiencznienie. Pszykładowo: chlep (b:p)
  • Uproszczenie grupy spółgłoskowej – jej wpływy załważa sie szczególnie w szypkiej mowie. Na pszykład dajmy japko.

Szablon:Stubjez