Andúril
Z popiołów strzelą znów ogniska,
I mrok rozświetlą błyskawice.
Złamany miecz swą moc odzyska,
Król tułacz wróci na stolicę.
- Wierszyk o Mieczu i jego Panu.
Andúril – miecz połamany przez położenie się na nim. Przedtem zwał się Narsilem, Mieczem Elendila.
Historia
Powstał w Pierwszej Erze. Wykuty przez ziomków z Wrocławia. Przejęty przez ludzi, wzięty na arkę Elendila gdy nadszedł potop. Elendil wymachiwał nim przed Sauronem podczas pierwszej afery o Pierścionek. Sauron się wkurzył zaczął rozwalać wszystko. Elendil się glebną na swój miecz, a ten, że był z super extra metalu połamał się. Wtedy Isildur poczuł się ważny i odciął połamanym mieczem kawałek Saurona razem z Jedynym Pierścieniem. Sauron umarł pierwszy raz. Isildur zabrał szczątki miecza. Potem sam zginą, bo Pierścień tak go kochał, że utulił go do snu w rzece. Miecz zabrał jakiś sługus Isildura i zaniósł do El Ronda, ten zabawił się w proroka i powiedział, że ktoś go przekuje, a on go sobie zatrzyma do czasu zmartwychwstania Saurona i odnalezienia Pierścienia. Tako się stało, jako rzekł Miszcz. Przekuli miecz i od tej pory wymachiwał nim Aragorn, Dzidzic Isildura.
