Mistrz i Małgorzata

Ten artykuł powstał przy współudziale Szatanaaa! Jeżeli chcesz go rozbudować – pamiętaj, kto po nim wcześniej stąpał!

Szablon:T satanistyczna książka z silnym podtekstem erotycznym napisana przez rosyjskiego pisarza Michaiła Bułhakowa. Autor pracował nad tym dziełem dwanaście lat i skończył je kilka dni przed śmiercią. Akcja jest umiejscowiona w Moskwie lat 30. XX w., gdy Wielki Wódz zaczął czystki w ówczesnym ZSRR. Utwór opowiada o Wolandzie i jego zgrai, którzy przylecieli do Moskwy, aby urządzić uroczysty bal nudystów, przy okazji robiąc rozróbę w mieście, puszczając z dymem kilka budynków oraz mordując lub doprowadzając do szaleństwa kilkudziesięciu moskali.

Wbrew tytułowi głównym bohaterem nie jest Mistrz, ani Małgorzata. Mistrz pojawia się sporadycznie i nie ma zbyt znaczącej roli, a Małgorzata otrzymuje miano ważnej postaci dopiero w drugiej części powieści.

Książka należy do kanonu lektur i jest jedną z niewielu, która nie wpędza w kcę czytelnika podczas interpretacji.

Postacie

Tytułowi

• Szablon:T pisarz, odzwierciedlenie autora. Trafił do psychiatryka, gdzie toczył miłe życie.
• Szablon:T uosobienie wszystkich seksualnych fetyszy autora. Ostro szurnięta Rosjanka, która kochała Mistrza aż nazbyt bardzo. Zdradzała męża ze swoim kochankiem, a gdy ten wylądował w psychiatryku, wpadła w histerię. Po podpierdoleniu otrzymaniu kremu od Azazella stała się nagą wiedźmą z wyglądem wziętym z okładek Playboya, po czym zaczęła mścić się na każdego, kto chociaż raz zrobił krzywdę jej obiektowi westchnień. Podczas organizacji balu nudystów była idealną kandydatką na posadę gospodyni, gdyż każda jej poprzedniczka miała na imię tak jak ona, a w jej żyłach płynęła królewska krew.

Zgraja Wolanda

• Szablon:T szatan-zboczeniec, udający gentlemana. Twierdzi, że osobiście widział ukrzyżowanie Jezusa. Naiwniak.
• Szablon:T osobisty przydupas Szatanka. Kabel. Wręczył najemcy pokojów łapówkę i zadzwonił na psy. Jak tu takiego lubić?
• Szablon:T wbrew pozorom nie jest zespołem muzycznym, tylko tłustym czarnym kocurem. Typowy Rusek – ukazuje zamiłowanie do alkoholu i spuszczania wpierdolu. Szatański błazen.
• Szablon:T rudy Szatan, który znalazł Małgosię. Nic ciekawego.
• Szablon:T ruda. Pełni funkcję wiedźmy, wampira, wykonawcy kary, kusicielki, nieżywej baby i bezpłatnej prostytutki – po prostu kobieta pracująca na wiele etatów.

MASSOLiT

• Szablon:T ateista głęboko wierzący w postęp. Uparcie twierdził, że ani Bóg, ani nawet Szatan nie istnieje, choć diabeł ten stał przed nim i normalnie rozmawiał. Jedna z postaci, która autentycznie wa Wolanda. Co ciekawe, po rozmowie z Wolusiem zginął poprzez ucięcie łba przez tramwaj, prowadzony przez kobietę (Kobieta pracująca!). To na pewno nie przypadek!
• Szablon:T poeta lubiący ciekawe rozmowy. Gdy Berlioz stracił głowę, Bezdomny chciał złapać winowajcę i przeprowadzić na niego egzorcyzmy w stylu Emily Rose, jednak pozostali członkowie MASSOLiT-u nie docenili jego chęci, po czym wykopali poetę z kwitkiem do psychiatryka. Pod koniec książki Iwan rezygnuje z pisania czegokolwiek, gdy zdał sobie sprawę, że to wszystko to propaganda i Stalin.

Pozostali

• Szablon:T jakiś tam anioł śmierci z drużyny przydupasów Wolusia. Kogo on obchodzi?
• Szablon:T przeurocza staruszka, wyciągająca pomocną dłoń do kobiet zafascynowanych swym małżeństwem – sprzedaje im przyprawy do zupy, niezwykle smakujące mężom. Czyż nie jest to złota kobieta?
• Szablon:T dzieciobójczyni, a dokładniej to matka Madzi z Sosnowca. Jej ulubiony przedmiot to chusteczka. Jest pokemonem, o czym świadczy fakt, iż jest piękna (SW33ta$Na), a na balu ciągle powtarzała swoje imię.

Czy ta książka jest zła? Dlaczego Stalin?

• Głównym bohaterem jest Szatan, a nie Stalin.
• Ten Szatan zamiast Stalina morduje wszystkich dookoła.
• Nie propaguje jedynego słusznego systemu, który nasz ukochany Wódz z pewnością rozpowszechni i zniszczy wrogów ludu.
• Występuje kot-alkoholik, który spuszcza wpierdol każdemu. Przecież Stalin powinien to robić.
• Wszyscy poza kilkoma wyjątkami latają nago, a do tego ma prawo tylko Stalin.
• Wspomina o religii. ABSURD.
• Ukazuje ludzi jako łapówkarzy, którzy skarżą się władzy na siebie nawzajem. Przecież to nieprawda. Tylko Stalin mógł to robić. Ponadto w dzisiejszej Rosji już tak nie ma.

To jest tylko zalążek artykułu z dziedziny literatury. Jeśli nie masz uczulenia na książki – rozbuduj go.