Język czeski

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru

Język czeski (česki jenziček) jest językiem z grupy zachodniotadżyckiej. Wykazuje największe pokrewieństwo z językami: polskim, słowackim i arabskim. Spotykany jest przede wszystkim w Czechach (Česká Republička). Mówią nim wszyscy Czesi oprócz czeskiej drużyny piłki nożnej (mówiącej po angielsku), szaleni, opici pilznerem lingwiści oraz złośliwi goście na Słowacji, chcący wpienić autochtonów.

Język czeski charakteryzuje się jedną, dominujacą właściwością, jest mianowicie porażająco śmieszny. Osoby cudzoziemskie mające z nim kontakt foniczny (ale często i graficzny) doświadczają sensacji żołądkowych niczym po zjedzeniu knedliczków (knědličký), a nawet lądują na krótkotrwałej obserwacji w najbliższym szpitalu psychatrycznym (špitalný odšajbový přibitek nebo můzgovnickove nemocnice).

Język czeski znany jest z kilku filmów (czeskie filmyčeské nudovinký), kreskówek (słynny Krecik, symbol czeskiej tępoty, którego jedyną kwestią było Joooooooou! (tłum.: O, k*rwa), a także książek, gazet, etykiet na piwie i odświeżaczy powietrza.

Zdrabnianie

Istotną cechą czeskiego jest również usilne zdrabnianie wszystkiego, co tylko się da. Zasadę tę ilustrują poniższe przykłady:

szkoła – školičká
gówno - hůvenko
parasol – šmatičku na patičku
telefon komórkowy – ukradená ceglička
denaturat – fioletová napitečka
spodnie dresowe – šelestické drehové worečký
łódź – duravá lůpinká
gimnastyka – zdrvotné vygibaský
itd.

Niektóre wyrazy są jednak śmieszne nawet bez zdrabniania, co jest wiekopomnym osiągnięciem Czechów, na przykład:

rękawice bokserskie – mordové rozbijačký
gołąb – dachový obsraněc
rekin ludojad – lůdkowý pogryzač
tygrys – páskovaný pogryzač
konserwa – pálcová torturá
menel – směrdoncý nágabivač
rodak – pivný pohlánač
ochroniarz, bramkarz – potencjálný potůrbovnik
itd.

Minirozmówki czesko-polskie

– Vybáčte. – Sory.
– Ilě hcěte zá to hovno? – Ile to kosztuje?
– Gadajté, kde mogů se zdrávo odesrát? – Sory, gdzie jest najbliższa toaleta?
– Davajté komůrečke, álbo vám přilutůje tako, že zápomnité, jáko se názyvaté! –Czy mógłbym pożyczyć na chwilę Pański telefon? Muszę zadzwonić do chorej matki.
– Što u kůrvý, váše knědlickove těsto je hrůbe jáko té české kůloplujký! – Co to ma znaczyć, ciasto w waszych knedlach jest grube niczym czeskie kulomiotki!
– Hovno se stalo. – Nie, nie, nic mi nie jest.


Zobacz też