Harcerz
Harcerz – dziecko ubrane jak kretyn, prowadzone przez kretyna ubranego jak dziecko. Ów kretyn jest młodą odmianą mohera z jedną charakterystyczną cechą: zamiast prosić o miejsca w autobusie zmusza innych do ustąpienia miejsca staruszce, przy użyciu wulgaryzmów i broni, przeważnie karabinów maszynowych.
=
Piosenki harcerskie
Harcerze nieodłącznie kojarzą się z piosenkami. Zazwyczaj są w nich zawarte bardzo demoralizujące treści:
Żadna mi nie umknie, wszystkie je zaliczę – harcerz na widok obozu żeńskiego.
Jako mąż i nie mąż, sprawca wielu, wielu ciąż. Jako żona i nie żona przez męża zgwałcona – plany druhów i druhen na przyszłość.
Dziewięć pięknych dziewic i sześć młodych dup, sześć młodych dup, sześć młodych dup – tradycyjna przyśpiewka służąca utrzymaniu kroku podczas przemarszu.
Tam na skraju świata dziwy – opis odległej krainy przepełnionej wartościami, do których dąży każdy harcerz.
Po czym poznasz harcerza?
- Próbuje przeprowadzić przez jezdnię każdą napotkaną staruszkę, nawet wbrew jej woli.
- Bawi się w demoralizujące gry w miejscach publicznych.
- Siada na podłodze w komunikacji miejskiej.
- W najmniej oczekiwanym momencie wyciąga gitarę i zaczyna wyć.
- Na każdy rodzaj kamuflażu mówi moro, choć właściwego moro nigdy nie widział.
- Chodzi ubrany w pełnym oporządzeniu np. Wojska Polskiego, niczym dezerter.
- Jest owinięty arafatką koloru zielonego, przez co wygląda jak terrorysta.
- U bardziej zmilitaryzowanych wersji można na miejscu arafatki napotkać szalokominarkę.
- Ma plecak większy od niego samego, z którym maszeruje kilkadziesiąt kilometrów do najdalszego lasu.
- Nosi drewno do lasu.
- Może przeżyć miesiąc bez wody zdatnej do picia.
- Może też przeżyć bez jedzenia zdatnego do spożycia.
- Jest zadowolony, jeśli obudzisz go w środku nocy i każesz robić tysiąc pompek.
- Cieszy się ze znalezionej szyszki.
- Jego marzeniem jest odznaka tropiciela dzikiej zwierzyny.
- Potrafi się wyspać na łóżku, które sam zbudował z trzech metrów sześciennych drewna i pięciu gwoździ.
- Krzyczy dużo i głośno.
- Umie zasnąć na środku przystanku autobusowego w centrum miasta, a po obozie nawet przed sceną na koncercie metalowym.
- Bardzo często ma nabity na ramię numer partii, np. „99 WDH”.
- Cokolwiek mu dasz do ręki, będzie umiał nadawać tym alfabetem Morse'a, po wcześniejszym pomalowaniu na moro.
- Jeżeli znajdziesz w lesie niedożywioną niemowę kryjącą się przed tobą, to masz przed sobą harcerza zdobywającego Trzy pióra.
- Jeżeli ktoś w kościele zacznie czytać „Fakty i mity”, jest ubrany na zielono i nuci Kata, to z pewnością harcerz.
- Niezależnie od pory roku buja w krótkich spodenkach.
- Aby oszczędzać zasoby Matki Ziemi na biwakach, harcerze grzeją się wzajemnie wraz z podobnymi im osobnikami.
- Jest absolutnie aseptyczny – potrafi wymieszać herbatę pędzlem, po wcześniejszym wytarciu go z pleśni.
- Mimo że oszczędza wszystko, co się da, druh na obozach słodzi herbatę stylem „3 sekundy”.
- W mieście chodzi w masce przeciwgazowej z obawy przed spalinami.
- Gdy zgubi się w lesie, wycina połowę drzew, buduje z nich obóz, następnego dnia sadzi tyle, ile wyciął i podąża dalej.
Zachowanie
Harcerze zachowują się tak, jak nikt nie powinien się zachowywać – po prostu robią wszystko odwrotnie, niż powinni. Jeśli zobaczysz grupkę ludzi (zwłaszcza w lesie), która w pewnym momencie zaczyna głośno krzyczeć, możesz zacząć się bać, bo to na pewno są harcerze (chyba że przez 20 minut nikt nie ucisza krzyczących i słychać okrzyki Ale urwał, wtedy trafiłeś na wycieczkę szkolną).
Harcerze są szczególnie niebezpieczni, bo w posiadaniu mają niebezpieczny harcerski nożyk – finkę, który w założeniu jest potrzebny do przetrwania w lesie, choć wątpliwym jest, by przeciętny harcerz potrafił przetrwać w lesie z pomocą noża.
Często na 16-osobową drużynę posiadają jedną szczoteczkę do zębów. Przy szczotkowaniu często puszczają w świat przesłania w stylu „To tylko mit, że sepsa istnieje”.
Specjalności harcerskie
Różne drużyny zajmują się różnymi rzeczami – czyli specjalnościami harcerskimi.
Lądowi
Najpopularniejsza odmiana harcerzy, hasają po lesie.
Wodniacy
Noszą marynarskie ubranka, kotwice zamiast lilijek i organizują tzw. Spartakiady, polegające na obrzucaniu się błotem między drużynami i (sporadycznie) regatach. Poza tym najwięksi zabawowicze wśród harcerzy.
Artystyczni
Malowacze.
Poczta Harcerska
Jedyna pożyteczna odmiana harcerza, ta od roznoszenia listów.
Obronni
Ganiają po lasach z wiatrówkami i nie uznają punktu Prawa Harcerskiego Harcerz w każdym widzi bliźniego.
Stopnie harcerskie
- Biszkopt (HBS) – nowy osobnik w drużynie. Stara się wszystkim przypodobać. Często mówi od rzeczy i nie zna się. Dla niego są przeprowadzane specjalne zbiórki, by on mógł się dowiedzieć tego, co wszyscy wiedzą.
- Ochotniczka/Młodzik – już wie, co mu wolno, a co nie. Patrzy z góry na biszkopty.
- Starsza Ochotniczka – coś pomiędzy ochotniczką a tropicielką. Są nimi za stare, by robić dwa stopnie osobno. Czują się ważne, bo nikt im nie podskoczy.
- Tropicielka/Odkrywca – stara się żyć wyzbywając się alkoholu, papierosów i wszystkiego co ludzkie. Woli opuścić pogrzeb własnej matki niż mieć nieobecność na zbiórce.
- Samarytanka/Ćwik – jest zawsze i wszędzie. Cały czas gada o pierwszej pomocy, budowaniu z drewna różnych dziwnych rzeczy, szyfruje sprawdziany w szkole... A do tego czasem zapomina wrócić z lasu do domu po skończonej zbiórce.
- Harcerka Orla/Harcerz Orli – ma swój świat. Opowiada o tym, jak szedł przez pół Polski. Można rozróżnić zaawansowane odmiany, np. harcerz medyczny, harcerz pedagogiczny...
- Harcerka Rzeczypospolitej/Harcerz Rzeczypospolitej – najwyższy stopień wtajemniczenia. Potrafi być w kilku miejscach jednocześnie tak, by pogodzić swoje obowiązki. Stara się być przykładem dla innych. Budzi postrach/zachwyt u Biszkoptów.
