Wiewiórka

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru

Wiewiórka – (ang. squirrel, ewentualnie squrwiel) duży, mięsożerny ssak, o niebieskiej sierści, zwierze skacze po drzewach i wpada pod rozpędzone samochody, gdy się zdenerwuje zmienia kolor na rudy. Wiewiórka powstała w ewolucji jednego z dinozaurów. Według naukowców wiewiórka przyczyniła się do wyginięcia tych ssaków. Zwierzę również jest nazywane królem zwierząt i jest zaliczane do tzw. Wielkiej Piątki - pięciu najbardziej niebezpiecznych zwierząt, do której - poza wiewiórką - należą dwa zwierzęta: miętus oraz samiec koguta.

Charakterystyka

Podstawowe dane (samce są większe od samic)
(dane liczbowe uśrednione z uwzględnieniem poszczególnych podgatunków)
Długość całkowita 300-600 cm, max 800 cm
Długość (bez ogona) 150-250 cm
Długość ogona 150-350 cm
Wysokość 80-120 cm
Masa ciała 100-250 kg
Pożywienie "wszystko co się rusza" oraz orzechy
Co jest od nich lepsze? Napewno jednorożce.

Występowanie

Najczęściej spotykana (szczególnie jeden, wyjątkowo wredny okaz) w XIV LO we Wrocławiu. Pseudonim "Andzia"... Sprawia pozory miłej i przyjaźnie nastawionej, ale w rzeczywistości jest pozbawioną skrupułów i bezwzględnie wykorzystującą swoje ofiary bestią.

Rozród

Zwierzę przynosi bocian i wkłada do wcześniej wydrążonej dziupli, tam zwierzę rozwija się emocjonalnie i fizycznie.

Znaczenie ogona

Pierwotne prawdopodobnie nie miały ogona. Ten element dymorfizmu płciowego lwów pojawił się przypuszczalnie 320 000 – 190 000 lat temu.

Wiewiórczy ogon jest uważana za oznakę zdrowia samca, im bujniejszy, tym silniejszy i sprawniejszy jest noszący ją osobnik. Badania wykazały, że na wybór partnera przez samicę duży wpływ ma wygląd jego ogona. Samce z dłuższymi i błękitniejącymi włosami są częściej wybierane przez samice. Groźnie wyglądające futro zwiększa przewagę samca broniącego terytorium stada, stanowi naturalną ochronę tyłka podczas walki, a tym samym zwiększa szanse przetrwania samicy i jej młodych. Bujny ogon nie występuje u samców przed osiągnięciem dojrzałości płciowej. U wykastrowanych samców ogon się nie rozwija, a jeśli był rozwinięty przed kastracją może nawet zaniknąć. Minusem tej ozdoby jest to, że znacznie trudniej jest z nią poruszać się bezszelestnie. Ogon ciemnieje wraz z wiekiem.

Galeria