Chelsea F.C.: Różnice pomiędzy wersjami
Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
Znacznik: edytor źródłowy |
(→Trener) |
||
| (Nie pokazano 23 wersji utworzonych przez 13 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{sur2|Chelsea|[[Chelsea (dzielnica Londynu)]] oraz [[Chelsea (osiedle Nowego Jorku)]]|e}} |
|||
[[Plik:Roman Abramovich 2.jpg|thumb|100px|Sprawca zamieszania]] |
[[Plik:Roman Abramovich 2.jpg|thumb|100px|Sprawca zamieszania]] |
||
[[Plik:JoseMourinho.jpg|thumb|150px|< |
[[Plik:JoseMourinho.jpg|thumb|150px|<del>Były</del> <del>Obecny</del> Znów były menadżer klubu. Czy ty też sądzisz, że facet ma kompleksy?]] |
||
[[Plik:Scolari.jpg|thumb|Też były kołcz. Uosobienie przymiotnika ''spokojny'']] |
[[Plik:Scolari.jpg|thumb|Też były kołcz. Uosobienie przymiotnika ''spokojny'']] |
||
[[Plik:1905squad.jpg|thumb|Historia. Aż się łezka w oku kręci]] |
[[Plik:1905squad.jpg|thumb|Historia. Aż się łezka w oku kręci]] |
||
| Linia 12: | Linia 11: | ||
== Nudna historia == |
== Nudna historia == |
||
=== E.P.R. (Era Przed Romkiem) === |
=== E.P.R. (Era Przed Romkiem) === |
||
W 1905 dwóch przedsiębiorcom zachciało się klubu. No to go założyli. Ich zespół nazwali od dzielnicy, Chelsea, a w herbie umieścili czarnego kutasa. Drużyna miała niebieskie różowe, toteż nazywano ich |
W 1905 dwóch przedsiębiorcom zachciało się klubu. No to go założyli. Ich zespół nazwali od dzielnicy, Chelsea, a w herbie umieścili czarnego kutasa. Drużyna miała niebieskie różowe, toteż nazywano ich „The Gejs”, choć nie byli czarni. Na początek Różowi zajęli trzecie miejsce w czwartej lidze, którą angielska federacja dla niepoznaki nazwała League Two. I byli szczęśliwi. <small><span style="color: green">(Jeee!)</span></small> W 1914 dostali się do finału Pucharu Anglii. I byli szczęśliwi. <small><span style="color: green">(Jeee!)</span></small> Przegrali trzy do zera. I byli nieszczęśliwi. <small><span style="color: red">(Łeee...)</span></small> |
||
Przez 25 lat klub telepał się po 4 i 3 lidze. Ale w 1931 udało im się dostać do [[Premier League|Premiership]], co było niewątpliwym sukcesem. Nowy trener, Ted Drake, od 1951 reformował klub. Główną reformą było usunięcie rencisty z herbu. Jednak niebiescy musieli męczyć się 24 lata, zanim udało im się zdobyć mistrzostwo, w 1955. (Umiesz dodawać?) Potem, przez kilkadziesiąt lat utrzmywali się w Premier League, ale żadnego tytułu nie udało im się zdobyć. Jej, przepraszam, mieli Puchary Anglii, i [[Puchar Rasistów Pucharów]]. Stopniowo klub podupadał, a remont Stanford Bridge w latach siedemdziesiątych zniszczył jego finanse. |
Przez 25 lat klub telepał się po 4 i 3 lidze. Ale w 1931 udało im się dostać do [[Premier League|Premiership]], co było niewątpliwym sukcesem. Nowy trener, Ted Drake, od 1951 reformował klub. Główną reformą było usunięcie rencisty z herbu. Jednak niebiescy musieli męczyć się 24 lata, zanim udało im się zdobyć mistrzostwo, w 1955. (Umiesz dodawać?) Potem, przez kilkadziesiąt lat utrzmywali się w Premier League, ale żadnego tytułu nie udało im się zdobyć. Jej, przepraszam, mieli Puchary Anglii, i [[Puchar Rasistów Pucharów]]. Stopniowo klub podupadał, a remont Stanford Bridge w latach siedemdziesiątych zniszczył jego finanse. |
||
W konsekwencji leserstwa, lenistwa i gnuśności w 1989 spierdolili się do drugiej ligi, ale tylko na 4 lata. Po powrocie do Premiership grała u nich cała armia |
W konsekwencji leserstwa, lenistwa i gnuśności w 1989 spierdolili się do drugiej ligi, ale tylko na 4 lata. Po powrocie do Premiership grała u nich cała armia „kim on jest?”, a ich sukcesów było tyle co pingwinów na Grenlandii. |
||
=== ROMEK! === |
=== ROMEK! === |
||
W 2003 Roman Abramowicz kupił klub i dzięki swojemu geniuszowi kupił mnóstwo słynnych piłkarzy. W końcu <del>kupili</del> wygrali Ligę Mistrzów w 2012 roku, pod wodzą Roberto Di Matteo, którego zadaniem było uratować sezon po |
W 2003 Roman Abramowicz kupił klub i dzięki swojemu geniuszowi kupił mnóstwo słynnych piłkarzy. W końcu <del>kupili</del> wygrali Ligę Mistrzów w 2012 roku, pod wodzą Roberto Di Matteo, którego zadaniem było uratować sezon po „wielkim” asystencie Józka czyli Andre Villasu-Boasu, przez którego ekipa była 5. w lidze i dostała [[Wpierdol|dwa szybkie i jeden spacerowy]] od Napoli. |
||
== Mocarna kadra na podbój sezonu |
== Mocarna kadra na podbój sezonu 2019/2020 == |
||
=== Bramkarze === |
=== Bramkarze === |
||
* '''Kepa Arrizabalaga''' (nr 1) – kupiony na szybko po sprzedaniu Courtoisa do Realu. Gra w kratkę, to znaczy: czasem źle, czasem fatalnie. |
|||
* '''[[Thibaut Courtois|Tibo Kurtuła]]''' (nr 13) – powrócił z trzyletniego zesłania <s>na Sybir</s> do [[Atletico Madryt]]. Jakimś cudem wygryzł Čecha z pierwszego składu, wkurwiając go tak bardzo, aż uciekł do Arsenalu. Czasem zdarza mu się wpuścić okazjonalnie trzy bramki w jednym meczu. |
|||
* '''Willy Caballero''' (nr 13) – legednarny Łysy z <del>Brazzers</del> Chelsea. Mimo że jest młodszy od trenera o ledwo trzy lata, wciąż trzyma poziom. Poziom trzeciej ligi. |
|||
* '''[[Asmir Begović]]''' (nr 1) – sprowadzony ze Stoke na ławkę w miejsce Čecha. |
|||
* ''' |
* '''Jamie Cummings''' (nr 31) – jak to trzeci bramkarz, nie ma najmniejszych szans na choćby minutę na boisku. Jakimś cudem jeszcze nie był wypożyczony (ale to się zmieni). |
||
* '''[[Bradley Collins]]''' (nr 40) - tak bardzo noname, że nawet w Google praktycznie nie istnieje. |
|||
=== Obrońcy === |
=== Obrońcy === |
||
* '''Antonio Rüdiger''' (nr 2) – prawdziwy Niemiec, potężny jak przeciętna koparka. Okazjonalnie wycina przeciwników lub samego siebie na pół sezonu. |
|||
* '''[[John Terry]]''' (nr 26) – kapitan drużyny, strzelił ileś tam bramek, wystąpił w iluś tam meczach, gra w sumie nieźle. Przestrzelił karnego podczas Finału LM, w 2008 roku, dzięki czemu Chelsea nie dostało upragnionego mistrzostwa. Wszystkie żony nowych piłkarzy przechodzą u niego testy medyczne. Ale i tak wszyscy go kochają, bo jak można go nie lubić? |
|||
* '''Marcos Alonso''' (nr 3) – w zasadzie raczej skrzydłowy lub wahadłowy, ale z braku laku gra na lewej obronie. Piękny niczym Adonis, strzela bramki ale w obronie jest cienki niczym [[Jakub Wawrzyniak|Wawrzyniak]]. |
|||
* '''[[Branislav Ivanović]]''' (nr 2) – podobno strzelił Liverpoolowi dwie bramki podczas ćwierćfinału Ligi Mistrzów (ale nikt mu nie wierzy, bo nie dał screena). Wszyscy go kochają, bo jest brzydki i brzydki. Czasem myli obronę z atakiem, ostatecznie z korzyścią dla drużyny. W obu polach karnych lepszy niż Torres. |
|||
* ''' |
* '''Andreas Christensen''' (nr 4) – kolejny z wychowanków, który dostał szansę po wypożyczeniu. Czasem nawet komuś piłkę zabierze. |
||
* '''Reece James''' (nr 24) – w odróżnieniu od kolegów posiadających dwa nazwiska, sam ma dwa imiona. Jest szybki, a z jego pozostałych zalet można wymienić m.in. szybkość, prędkość oraz czas na setkę. |
|||
* ''' |
* '''César Azpilicueta''' (nr 28) – kapitan drużyny. Wymawiając jego nazwisko można sobie połamać język. Jest Hiszpanem i nawet wystąpił na Igrzyskach. Idealny poziom dla Chelsea. |
||
* '''[[Kurt Zouma]]''' (nr 5) – dwudziestoletni Murzyn z [[Francja|Francji]], coraz częściej występuje w podstawowej jedenastce. |
|||
* '''Kurt Happy Zouma''' (nr 15) – dwudziestokilkuletni Murzyn z [[Francja|Francji]], po powrocie z kilku wypożyczeń czasem gra w pierwszym składzie. Zgodnie z drugim imieniem uśmiech z buzi mu nie znika. |
|||
* '''[[Mateusz Miazga]]''' (nr 20) – miażdżył w MLS, więc został sprowadzony do Chelsea. Niby Polak, a tak naprawdę Amerykanin. |
|||
| ⚫ | * '''<del>Oluwafikayomi Oluwadamilola</del> Fikayo Tomori''' (nr 29) – wraz z kolegami <del>fikayo</del> fikają nieźle w drużynie młodzieżowej, więc dostał szansę na debiut w dorosłej drużynie. I tę szansę wykorzystał, oczywiście po kilkunastu wypożyczeniach. W trudności nazwiska bezkonkurencyjnie zwycięża. |
||
* '''[[Baba Rahman]]''' (nr 6) – kolejny Murzyn, wbrew pozorom chłop, a nie baba. |
|||
* '''Emerson Palmieri''' (nr 33) – jeden z dwóch Włochów w Chelsea, którzy są tak naprawdę Brazylijczykami. Ściągnięty aby zastąpić Alonso. Nie potrafi zastąpić nawet statystycznego ławogrzacza. |
|||
* '''[[Ola Aina]]''' (nr 34) – również mężczyzna. Co nie zmienia faktu, że sobie nie pogra. |
|||
* '''[[Jake Clarke-Salter]]''' (nr 37) – <s>on też</s> zagrał! |
|||
| ⚫ | |||
=== Pomocnicy === |
=== Pomocnicy === |
||
| ⚫ | |||
* '''[[John Obi Mikel|John Obi<s>-Wan</s> Mikel]]''' (nr 12) – <s>legenda głosi, że w roku, w którym strzeli gola w Chelsea, nastąpi niechybny koniec świata.</s> W lidze już strzelił, w pucharach strzelał wcześniej. |
|||
| ⚫ | |||
* '''[[Eden Hazard]]''' (nr 10) – więcej czasu spędza w kasynach, niż na boisku. Jakimś cudem wybrany najlepszym piłkarzem Ligue 1. Dwa razy! Do tego wybrany najlepszym piłkarzem [[Premier League]]. Pokochał Chelsea gdy wygrała Ligę Mistrzów. Z jakiegoś powodu nie lubi chłopców od podawania piłek. |
|||
| ⚫ | |||
* '''[[Oscar (piłkarz)|Oscar]]''' (nr 8) – <s>nikomu nieznany no-name</s> wszystkim znany młody zawodnik za 25 baniek. Jest lepszy od Ganso i Lucasa. Nowy Kaka. Jest drugą, zaraz po Özilu emotikonką. Twarz Brazylijczyka przypomina ^_- po charakterystycznym ułożeniu brwi. |
|||
* '''N'Golo Kanté''' (nr 7) – nabytek od mistrzów Anglii. Łysy Murzyn sprowadzony w miejsce Ramiresa, czyli innego łysego Murzyna. Legenda głosi, że ktoś go kiedyś nie lubił. Wtedy N'Golo przyjechał do niego na rowerze i pomógł mu zmienić zdanie. |
|||
| ⚫ | |||
* '''Jorginho''' (nr 5) – kolejny z brazylijskich Włochów. Dobrze strzela karne i denerwuje wychowanków. |
|||
* '''[[Nemanja Matić]]''' (nr 21) – nowy - stary piłkarz Chelsea. Sprzedany za 4 mln i [[David Luiz|mopa]], kupiony za 25 baniek; mimo to Mourinho uważa, że <s>Benfica</s> Chelsea zrobiła dobry interes. |
|||
* '''Mateo Kovačić''' (nr 17) – wypożyczony z Realu, potem zatrzymany na stałe dzięki luce w zakazie transferowym. Potężny Chorwat. |
|||
* '''[[Cesc Fabregas]]''' (nr 4) – jak wiadomo, bardzo kocha kibiców [[Arsenal]]u, więc przeszedł do S.P.R.A (Super Pieścioszki Romka Abramowicza). Numer przejął po [[David Luiz|Mopie z Mango]]. Jest to „4”, którą jakże mocno podniecał kibiców Kanonierów. |
|||
* '''Mason Mount''' (nr 19) – wysoki i strzela. Oficjalnie nauczył się gry na wypożyczeniach, nieoficjalnie w loży masońskiej. |
|||
| ⚫ | |||
* ''' |
* '''Callum Hudson-Odoi''' (nr 20) – kolejny z czarnych szklanek z dwoma nazwiskami. A szkoda, bo przed połamaniem się grał naprawdę świetnie, a teraz nie dorasta sam sobie do pięt. |
||
* '''Christian Pulisic''' (nr 22) – nie ''Pulisić'', tylko ''Pulisik'', bo pomimo że Chorwat, to tak naprawdę Amerykanin. Jest nawet szybki. |
|||
| ⚫ | |||
* ''' |
* '''Billy Gilmour''' (nr 47) – młody Szkot, fan [[Pink Floyd]]. |
||
* '''Marco van Ginkel''' (numeru pewnie nie zna nawet on sam) – co on tu jeszcze robi? To wie pewnie tylko Lampard. |
|||
=== Napastnicy === |
=== Napastnicy === |
||
| ⚫ | |||
* '''[[Loïc Rémy]]''' (nr 18) – ściągnięty od [[QPR|lokalnego rywala]] po oblaniu testów medycznych w [[Liverpool FC|Liverpoolu]]. Zmiennik Batshuayiego, który jest zmiennikiem Costy. |
|||
* '''<del>Kevin Oghetenega Tamaraebi</del> Tammy <del>Bakumo-</del>Abraham''' (nr 9) – po wielu wypożyczeniach wrócił silniejszy, i teraz jest pierwszym napastnikiem Chelsea. Jedyną liczbą która może równać się ilości liter w jego pełnym nazwisku jest liczba bramek, które strzelił. |
|||
* '''[[Diego Costa]]''' (nr 19) – miał być piłkarzem jednego sezonu, jak na razie okazuje się jednym z najlepszych piłkarzy w Chelsea. |
|||
* '''Olivier Giroud''' (nr 18) – najpiękniejszy z najpiękniejszych. Mimo wieku potrafi strzelać i uwodzić, niestety z bieganiem już gorzej. |
|||
| ⚫ | |||
* '''[[Bertrand Traore]]''' (nr 14) – wrócił z wypożyczenia do holenderskiego Vitesse, z pewnych powodów nazywanego ''Chelsea B''. O dziwo został w CFC i nawet strzelił bramkę. I to nie jedną. |
|||
* '''[[Tammy Abraham]]''' (nr 42) - kolejny młodzieniaszek, zagrał parę razy i niewiele sobą pokazał. |
|||
=== Trener === |
=== Trener === |
||
* '''Frank Lampard''' – legenda klubu, chwalony za ilość młodych i wychowanków w jego składzie. A że nie ma większego wyboru przez zakaz transferowy? Ćśś… |
|||
* '''[[Antonio Conte]]''' – ''No szkoda w chuj. Coś jeszcze? Śpieszę się na samolot do Londynu'' - tak powiedział po przegranym meczu z Niemcami na EURO 2016. |
|||
== Zobacz też == |
|||
* [[Arsenal F.C.]] |
|||
* [[Liverpool F.C.]] |
|||
* [[Manchester City F.C.]] |
|||
* [[Manchester United F.C.]] |
|||
* [[reprezentacja Anglii w piłce nożnej]] |
|||
{{Przypisy}} |
|||
== Piłkarze wypożyczeni == |
|||
* '''[[Mario Pasalić]]''' – chorwacki talent z Hajduka Split. Podobno inwestycja na przyszłość, choć i tak to oczywiste, że po ośmiu latach wypożyczeń zostanie sprzedany. |
|||
* '''[[Nathaniel Chalobah]]''' – Mourinho uznał, że wypożyczenie go do grającego w [[Premier League]] Burnley nie jest złym pomysłem. Nie jest wiadome, czy nadal tak uważa. |
|||
* '''[[Christian Atsu]]''' – przylazł z Porto, bo bał się "sportugalszczenia", a tak na serio to nie wiadomo czemu... |
|||
* '''[[Isaiah Brown]]''', '''[[Lewis Baker]]''' – dwóch podobnych do siebie Murzynów wypożyczonych do Chelsea B, znaczy się Vitesse. |
|||
* '''[[Nathan]]''' – jakiś Brazylijczyk, kupiony tylko po to, aby go wypożyczyć. |
|||
* '''[[Tomáš Kalas]]''' – Pepik. Nic więcej o nim nie wiadomo. |
|||
* '''[[Danilo Pantić]]''' – kolejny bezbarwny kopacz wypożyczony do Vitesse. |
|||
* '''[[Victorien Angban]]''' – hę? |
|||
* '''[[Cristian Manea]]''', '''[[Joao Rodríguez]]''', '''[[Cristian Cuevas]]''' – jakieś trzy nołnejmy wypożyczone gdzieś do Belgii. |
|||
* '''[[Andreas Christensen]]''' – młody chłopak z Danii, wypożyczony do Borussii, ale nie tej z Dortmundu, a do tej z nazwą, która jest niemożliwa do wymówienia. |
|||
* '''[[Marco Van Ginkel]] [[Justin Bieber|aka Bieber]]''' – grał nieźle, ale niedługo. W meczu ze Swindon złapał kontuzję i tyle go widzieli. |
|||
* '''[[Matej Delać]]''' – przyszła gwiazda klubu nPower League Two. |
|||
* '''[[Nathan Aké]]''' – młody Cho...[[Holandia|Holender]], zabójczo podobny do Gullita. Na tę chwilę w Bournemouth. |
|||
* '''[[Wallace]]''' – po powrocie z wypożyczenia z <s>Chelsea B</s> Vitesse został od razu wypożyczony do Carpi. |
|||
* '''[[Kenneth Omeruo]]''' – były klubowy kolega Bamforda. Grał regularnie. |
|||
* '''[[Michael Hector]]''' – po zakupie z Reading został od razu wypożyczony do Reading. Genialne! |
|||
* '''[[Alex Davey]]''' – nołnejm, służy do wypożyczania. |
|||
* '''[[Todd Kane]]''' – nieważne kto, i tak wypożyczony. |
|||
* '''[[Juan Cuadrado]]''' – kupiony z Fiorentiny jako zastępca <s>Szurne</s> <s>Szyrle</s> [[Andre Schürrle|Schürrle]]. Gra na tej samej pozycji i wygląda jak [[Willian]], niestety jakieś 2137 razy gorzej, więc wykopano go do Juventusu. |
|||
* '''[[Mohamed Salah|Mohamed ,,Allahu Akbar" Salah]]''' – młody talent, wyciągnięty sprzed czubka nosa Liverpoolowi. Teoretycznie miał łatać dziurę po Macie, ale i tak zapełniał miejsce na trybunach po Kevinie De Bruyne. |
|||
* '''[[Victor Moses]]''' – gwiazda reprezentacji Nigerii. Szybki jak 1/4 Walcotta. Wiecznie wypożyczony. |
|||
* '''[[Marko Marin]]''' – niczym się nie wyróżnia, oprócz tego że jest wiecznie wypożyczany i nie ma dla niego przyszłości w Chelsea. |
|||
* '''[[Lucas Piazón]]''' – kolejny ''Nowy [[Kaká]]''. |
|||
* '''[[Ulises Dávila]]''' – że kto? |
|||
* '''[[Dominic Solanke]]''' – niby Murzyn, a z Anglii. Zagrał parę razy i niczym się nie wyróżnił. |
|||
* '''[[Patrick Bamford]]''' – jeszcze młody angielski napadzior, lubi sobie regularnie kozaczyć po niższych ligach. Wrócił z wypożyczenia do [[Middlesbrough]], w którym został wybrany na najlepszego piłkarza Championship. Obecnie w Crystal Palace. |
|||
* '''[[Islam Feruz]]''' – Szkot z Somalii. Gra gdzieś w Szkocji. Ma 1.63 metra wzrostu. Nieźle jak na napastnika. |
|||
* '''[[Stipe Perica]]''' – wypożyczony do wcale niezłego klubu jak na kogoś, kto nie mieści się w rezerwach Chelsea. |
|||
* '''[[Jordan Houghton]]''' – gra w trzeciej lidze. Tyle o nim wiadomo. |
|||
* '''[[Jeremy Boga]]''' – Bogiem to on nie jest, ale jako tako gra. |
|||
* '''[[Papy Djilobodji]]''' – jeszcze jeden Murzyn, w trudności nazwiska przebija nawet Azpilicuetę. Pograł sobie w Chelsea przez dwie minuty w meczu z trzecioligowcem i tyle go widzieli. |
|||
* '''[[Jamal Blackman]]''' – młodzik. Parę razy siedział na ławie, do tego czarny. |
|||
Jak możemy wywnioskować z wyżej widocznej listy, na wypożyczeniu z Chelsea przebywa obecnie trzydziestu czterech piłkarzy. Zdaniem Mourinho, nie wystarcza to jak na klub z takim potencjałem finansowym i kadrowym. |
|||
{{Liga angielska}} |
{{Liga angielska}} |
||
[[en:Chel$ki Abramograd F.C.]] |
[[en:Chel$ki Abramograd F.C.]] |
||
| Linia 105: | Linia 76: | ||
[[th:เชลล์สี]] |
[[th:เชลล์สี]] |
||
[[zh-tw:皇家雀爾西]] |
[[zh-tw:皇家雀爾西]] |
||
[[Kategoria:Angielskie kluby piłkarskie]] |
[[Kategoria:Angielskie kluby piłkarskie]] |
||
Aktualna wersja na dzień 13:25, 13 lut 2022
Mamy najlepszych graczy oraz – wybaczcie jeśli jestem arogancki – najlepszego trenera.
- Jose Mourinho o sobie. Nie, nie jest arogancki
Pieniądze to nie wszystko.
- Porzekadło ludowe, pasuje do Chelsea, co nie?
Chelsea Football Club – założona w 1905 roku drużyna piłkarska z Anglii. Jej siedzibą jest Stamford Bitch. Co prawda jej właściwa historia zaczęła się, gdy Roman Abramowicz przybył w 2003 roku, aby dołączyć Chelsea do swojej kolekcji klubów piłkarskich, jednak kibice kozaczą, że ich klub posiada tradycję. Drużyna obecnie ma zaszczyt grać w Premier League, co idzie jej całkiem, całkiem i nawet udało się jej wygrać w zeszłym sezonie, przez słabą dyspozycję innych zespołów z De Bik For. Mają pięć mistrzostw Anglii, i trochę pucharów od UEFA, w tym Czempions Lig w 2012. Chelsea najczęściej gra systemem 7-3-0. Głównym założeniem tej taktyki jest zamurowanie dostępu do własnej bramki i ostre kopanie przeciwnika po nogach. Pierwszy raz zastosowano ją w dwumeczu z Barcą. Pamiętamy jak się to skończyło.
Nudna historia[edytuj • edytuj kod]
E.P.R. (Era Przed Romkiem)[edytuj • edytuj kod]
W 1905 dwóch przedsiębiorcom zachciało się klubu. No to go założyli. Ich zespół nazwali od dzielnicy, Chelsea, a w herbie umieścili czarnego kutasa. Drużyna miała niebieskie różowe, toteż nazywano ich „The Gejs”, choć nie byli czarni. Na początek Różowi zajęli trzecie miejsce w czwartej lidze, którą angielska federacja dla niepoznaki nazwała League Two. I byli szczęśliwi. (Jeee!) W 1914 dostali się do finału Pucharu Anglii. I byli szczęśliwi. (Jeee!) Przegrali trzy do zera. I byli nieszczęśliwi. (Łeee...)
Przez 25 lat klub telepał się po 4 i 3 lidze. Ale w 1931 udało im się dostać do Premiership, co było niewątpliwym sukcesem. Nowy trener, Ted Drake, od 1951 reformował klub. Główną reformą było usunięcie rencisty z herbu. Jednak niebiescy musieli męczyć się 24 lata, zanim udało im się zdobyć mistrzostwo, w 1955. (Umiesz dodawać?) Potem, przez kilkadziesiąt lat utrzmywali się w Premier League, ale żadnego tytułu nie udało im się zdobyć. Jej, przepraszam, mieli Puchary Anglii, i Puchar Rasistów Pucharów. Stopniowo klub podupadał, a remont Stanford Bridge w latach siedemdziesiątych zniszczył jego finanse.
W konsekwencji leserstwa, lenistwa i gnuśności w 1989 spierdolili się do drugiej ligi, ale tylko na 4 lata. Po powrocie do Premiership grała u nich cała armia „kim on jest?”, a ich sukcesów było tyle co pingwinów na Grenlandii.
ROMEK![edytuj • edytuj kod]
W 2003 Roman Abramowicz kupił klub i dzięki swojemu geniuszowi kupił mnóstwo słynnych piłkarzy. W końcu kupili wygrali Ligę Mistrzów w 2012 roku, pod wodzą Roberto Di Matteo, którego zadaniem było uratować sezon po „wielkim” asystencie Józka czyli Andre Villasu-Boasu, przez którego ekipa była 5. w lidze i dostała dwa szybkie i jeden spacerowy od Napoli.
Mocarna kadra na podbój sezonu 2019/2020[edytuj • edytuj kod]
Bramkarze[edytuj • edytuj kod]
- Kepa Arrizabalaga (nr 1) – kupiony na szybko po sprzedaniu Courtoisa do Realu. Gra w kratkę, to znaczy: czasem źle, czasem fatalnie.
- Willy Caballero (nr 13) – legednarny Łysy z
BrazzersChelsea. Mimo że jest młodszy od trenera o ledwo trzy lata, wciąż trzyma poziom. Poziom trzeciej ligi. - Jamie Cummings (nr 31) – jak to trzeci bramkarz, nie ma najmniejszych szans na choćby minutę na boisku. Jakimś cudem jeszcze nie był wypożyczony (ale to się zmieni).
Obrońcy[edytuj • edytuj kod]
- Antonio Rüdiger (nr 2) – prawdziwy Niemiec, potężny jak przeciętna koparka. Okazjonalnie wycina przeciwników lub samego siebie na pół sezonu.
- Marcos Alonso (nr 3) – w zasadzie raczej skrzydłowy lub wahadłowy, ale z braku laku gra na lewej obronie. Piękny niczym Adonis, strzela bramki ale w obronie jest cienki niczym Wawrzyniak.
- Andreas Christensen (nr 4) – kolejny z wychowanków, który dostał szansę po wypożyczeniu. Czasem nawet komuś piłkę zabierze.
- Reece James (nr 24) – w odróżnieniu od kolegów posiadających dwa nazwiska, sam ma dwa imiona. Jest szybki, a z jego pozostałych zalet można wymienić m.in. szybkość, prędkość oraz czas na setkę.
- César Azpilicueta (nr 28) – kapitan drużyny. Wymawiając jego nazwisko można sobie połamać język. Jest Hiszpanem i nawet wystąpił na Igrzyskach. Idealny poziom dla Chelsea.
- Kurt Happy Zouma (nr 15) – dwudziestokilkuletni Murzyn z Francji, po powrocie z kilku wypożyczeń czasem gra w pierwszym składzie. Zgodnie z drugim imieniem uśmiech z buzi mu nie znika.
Oluwafikayomi OluwadamilolaFikayo Tomori (nr 29) – wraz z kolegamifikayofikają nieźle w drużynie młodzieżowej, więc dostał szansę na debiut w dorosłej drużynie. I tę szansę wykorzystał, oczywiście po kilkunastu wypożyczeniach. W trudności nazwiska bezkonkurencyjnie zwycięża.- Emerson Palmieri (nr 33) – jeden z dwóch Włochów w Chelsea, którzy są tak naprawdę Brazylijczykami. Ściągnięty aby zastąpić Alonso. Nie potrafi zastąpić nawet statystycznego ławogrzacza.
Pomocnicy[edytuj • edytuj kod]
Will.I.AmWillian (nr 10) – kupiony jako przyrząd do grzania ławy, gra jednak lepiej od połowy składu Chelsea. Strzelił pięknego gola przeciwko Norwich[1].- Ruben Loftus-
DzikCheek (nr 12) – zaliczył debiut w Lidze Mistrzów, co jest już sporym osiągnięciem jak na wychowanka Chelsea. Czarna szklanka, większość sezonu kontuzjowany. - Pedro (nr 11) – niechciany już w Barcelonie, sprzątnięty z przed nosa Manchesterowi. W Chelsea też już niechciany, siedzi tam chyba z przyzwyczajenia.
- N'Golo Kanté (nr 7) – nabytek od mistrzów Anglii. Łysy Murzyn sprowadzony w miejsce Ramiresa, czyli innego łysego Murzyna. Legenda głosi, że ktoś go kiedyś nie lubił. Wtedy N'Golo przyjechał do niego na rowerze i pomógł mu zmienić zdanie.
- Jorginho (nr 5) – kolejny z brazylijskich Włochów. Dobrze strzela karne i denerwuje wychowanków.
- Mateo Kovačić (nr 17) – wypożyczony z Realu, potem zatrzymany na stałe dzięki luce w zakazie transferowym. Potężny Chorwat.
- Mason Mount (nr 19) – wysoki i strzela. Oficjalnie nauczył się gry na wypożyczeniach, nieoficjalnie w loży masońskiej.
- Callum Hudson-Odoi (nr 20) – kolejny z czarnych szklanek z dwoma nazwiskami. A szkoda, bo przed połamaniem się grał naprawdę świetnie, a teraz nie dorasta sam sobie do pięt.
- Christian Pulisic (nr 22) – nie Pulisić, tylko Pulisik, bo pomimo że Chorwat, to tak naprawdę Amerykanin. Jest nawet szybki.
- Billy Gilmour (nr 47) – młody Szkot, fan Pink Floyd.
- Marco van Ginkel (numeru pewnie nie zna nawet on sam) – co on tu jeszcze robi? To wie pewnie tylko Lampard.
Napastnicy[edytuj • edytuj kod]
- Michy Batshuayi (nr 23) – kolejny konkurent w zawodach na najtrudniejsze do wypowiedzenia nazwisko. Czarny napastnik ze śmieszną fryzurą, przechodzi z Marsylii… toż to nowy Drogba!
Kevin Oghetenega TamaraebiTammyBakumo-Abraham (nr 9) – po wielu wypożyczeniach wrócił silniejszy, i teraz jest pierwszym napastnikiem Chelsea. Jedyną liczbą która może równać się ilości liter w jego pełnym nazwisku jest liczba bramek, które strzelił.- Olivier Giroud (nr 18) – najpiękniejszy z najpiękniejszych. Mimo wieku potrafi strzelać i uwodzić, niestety z bieganiem już gorzej.
Trener[edytuj • edytuj kod]
- Frank Lampard – legenda klubu, chwalony za ilość młodych i wychowanków w jego składzie. A że nie ma większego wyboru przez zakaz transferowy? Ćśś…
Zobacz też[edytuj • edytuj kod]
- Arsenal F.C.
- Liverpool F.C.
- Manchester City F.C.
- Manchester United F.C.
- reprezentacja Anglii w piłce nożnej
Przypisy
- ↑ Phi! Przeciętny Polak i tak by strzelił lepszą
• 
