Edytujesz „Dezerter”

'''Dezerter''' – [[człowiek]], który ucieka z jednostki wojskowej bez pozwolenia w postaci przepustki, by udowodnić, że potrafi zostawić za sobą ślady, które ściera z kolby po każdym strzelaniu z [[karabinek AK|karabinu maszynowego]].

== Motywy dezercji ==
[[Plik:Dezerter.jpg|thumb|200px|Kapral poprawia kołnierz dezerterowi przed ucieczką, by ten godnie reprezentował jednostkę]]
Przybywając do [[wojsko|wojska]], dezerter jeszcze nie wie, iż znajduje się w społeczności o innej wrażliwości. Nie nawet, że – wbrew obiegowe opinii – w wojsku jest burdel. Stąd jego rozczarowania oraz szok, którego doznaje [[dzień]] po dniu. Nie rozumie sensu biegania po lesie z plecakiem, po omacku szukając przystanku autobusowego, bo przecież po to się biega z plecakiem. Gdy stwierdza jego przystanku oraz zatoki autobusowej, o czym raczy donieść przełożonego, jeszcze bardziej nie rozumie, dlaczego kompania musi znowu biegać w poszukiwaniu wyimaginowanego obiektu.

Motywem dezercji jest często nieumiejętna obsługa sprzętu wojskowego. Często kończy się ona – dosłownie – [[śmierć|zejściem śmiertelnym]], a dezerter swoje mało zaszczytne miano zyskuje dopiero ''post mortem''. Winne są główne hydroplany oraz mało rozbudowana informacja wojskowa. Bywa, że biedny dezerter dumnie ląduje na [[woda|wodzie]] i melduje wieży kontrolnej wykonanie zadania. Zapomina jednak potem, że następnie nie otwieramy [[drzwi]], wsiadając do morza.

Do dezercji pcha młodą część oręża niesłychany rygor wymagany w koszarach. Karty muszą być starannie potasowane, [[wódka]] dobrze zamrożona, a obrus odpowiednio suchy. Powyższych informacji nie ma w książeczce wojskowej, skąd więc ktoś może o tym wiedzieć?

Inną przyczyną ewaporacji jest opór ze strony rodziny, która nie pozwala bezkarnie sobie umierać w okresie odbywania służby wojskowej, tak aby młody [[żołnierz]] dostał przepustkę. Prośby ukierunkowane [[list]]ownie z dołączonym ozdobnym granatem, by pociągnąć, tylko pociągnąć za niewielkie kółeczko, a jegomość w mundurze dostanie upragnioną przepustkę, pozostają bez odpowiedzi. Dowodzi to nie tylko braku solidarności rodzinnej, ale znieczulicy na potrzeby młodych ludzi.

Ostatnim czynnikiem skłaniającym do ucieczki jest dobra wróżka. ''Jesteś piękny i młody, a przy tym biedny, głodny i wszyscy mają cię w [[dupa|dupie]]. Wiedz, że i ja jestem piękna, lecz mam pod dostatkiem bogactwa, suto zastawiony [[stół]] i ciepły piec. Pójdź do mojego zamku, gdzie czekają na ciebie puchowe poduszki, twoja własna szafka z antydepresantami, ciepłe obiadki i gorące [[seks|pieszczoty]]. Daję ci na to moje słowo, słowo wróżki ze [[marzenia senne|snu]] szeregowego.'' 

Szeregowy ulega namowie wróżki i ucieka. Czy można się temu dziwić?

== Dezerter wraca ==
[[Plik:Dezerter2.jpg|thumb|160px|Braki [[seks|niezaspokojonych w wojsku potrzeb]] również powodują dezercję]]
Powrót dezertera do jednostki nie należy do najłatwiejszych, zwłaszcza jeżeli odbywa się z równoczesnymi [[praca]]mi ściennymi, w których uczestniczy jego [[głowa]]. Dezerter oczywiście żałuje swojego kroku. Przedziera się przez gąszcz [[szczegół|wątpliwości]], racji i argumentów, czy słusznie postąpił, bo być może to było [[filozofia|buntownicze, destrukcyjne, nieodpowiedzialne i be]]? Te zaś wnioski, których nie jest do końca pewien wbijane mu są metodycznie do głowy, choć nie zawsze werbalnie. Jednak złota konkluzja, iż pragnie [[cisza|ciszy]] i spokoju i nie chce być męczonym natrętnymi pytaniami, gdyż posiada swoją dumę, wróżkę i swobody konstytucyjne, nadchodzi sama. 

[[Wojsko]] jest jednak instytucją dobroduszną, spełniając marzenia o absolutnym wyciszeniu i skupieniu w karcerze. Wszystko więc ma swój szczęśliwy koniec.

== Zobacz też ==
* [[tchórz (osoba)]]
* [[żołnierz]]

{{Zawody}}
[[Kategoria:Specjalności wojskowe]]
[[Kategoria:Ludzie]]