Edytujesz „Makaron”

Słowo „makaron” pochodzi z [[Łacina|języka łacińskiego]]. Jest to zlepek wyrazów „macabrus” (mąka rozsypana na [[obrus]]ie) i „aronus” (aronia). Nietrudno więc odgadnąć, iż pierwotnie makaronem nazywano danie składające się z mąki na płóciennej serwetce, polanej odrobiną soku z aronii. Z biegiem lat gusta smakoszy zmieniły się, toteż unowocześniono danie. Średniowieczny skryba Jaśko z Kokoszowa podaje: ''Ać do mąki niewieście jedn jaje dodają, coby wnitrznąści łacniej przetrząsać to miały''. Za królowej Marylki przyjęto francuską modę polewania makaronu sosem pomidorowym zamiast sokiem z aronii. W Rzeczpospolitej wytworzyły się dwa obozy: aronników (tradycjonalistów) i pomidorowców (zwanych [[fircyk]]ami). Konflikt objął całą brać szlachecką i trwał przez około 100 lat. [[Stanisław August Poniatowski|Ostatni król Polski]] opowiedział się za pomidorowcami, co spowodowało [[Konfederacja barska|konfederację barską]] (jej nazwa pochodzi od powszechnego przekonania, iż barszcz także robi się z aronii). Pewien szlachcic próbował zmusić króla do zmiany stanowiska, rzucając mu się pod nogi w drzwiach do jadalni na [[Zamek Królewski w Warszawie|Zamku Królewskim]]. Niestety, monarcha nie uległ i wszyscy wiemy, [[Rozbiory Polski|co się stało potem]]. Pod zaborami zmieniono sposób przyrządzania makaronu. Do ciasta dodawano soku z aronii, a gotowe danie polewano sosem pomidorowym. W ten sposób łączono zwaśnione strony. Miało to też oznaczać scalenie państwa. W dwudziestoleciu międzywojennym makaron podawano na sucho z powodu barwy obu tradycyjnych sosów – pewien polityk wyrażał się nieco nieprzychylnie o czerwieni. Obecnie modny jest sos pomidorowy oraz hit rynku '79 – sos chrzanowy.