Język watykański

Język watykański (jensyk watykanschki) - jest językiem urzędowym w Watykanie, wprowadzonym w 2005 roku przez papieża Benedykta XVI. Należy do oficjalnych języków ONZ, od niedawna jest też jednym z najczęściej używanych języków na pielgrzymkach, przemówieniach papieskich i soborach. Za ojca języka watykańskiego uchodzi Dominator III, który stworzył dialekt oparty na leksyce i gramatyce polskiej, okraszony niemiecką fonetyką i łacińską składnią.

Ojcze Nasz po watykańsku:

Eutsche nasz, kturysch jesst w nyebye, schwyentsch shye imye Twoje, pschyjdsch krulesstwo Twoje, bondsch wola Twoja, jako w nyebye, tak i na syemi. hleba naschego powschednyego daj nam dschyschyaj, i odpuschtsch nam nasche winy, jako i my odpuschtschami naschym winowayzom, i nye wudsch nass na pokuschenye, ale nass sbaw ode zuego. Amen.

Niemal każde wystąpienie papieża Bernardyna XVI rozpoczyna się od kultowych już słów:

Sserdetschnye posdrawyam fschyskich tu zghromadsonych Polakuf i s ssehrza im buogoslawje!

Przemówienie dla peilgrzymów z Gdańska (Gdaanzyikga):

Sserdetchnee posdrofienya ot szolnyeszza wehhrmahduu, obrronntzom potchty daniskieyy!

Pojęcia o watykańskiej etymologii:

• Dżdżownica
• Tschetschenja