Łuk Neutralności: Różnice pomiędzy wersjami
M (drobne) |
M (Proponuję remis. :-o) |
||
| Linia 3: | Linia 3: | ||
==Okoliczności powstania== |
==Okoliczności powstania== |
||
Budowę tego wiekopomnego dzieła zarządził na początku lat 90 |
Budowę tego wiekopomnego dzieła zarządził na początku lat 90. XX wieku nie kto inny, jak sam [[Saparmurat Nijazow]], chcąc wznieść budowlę, ktora w pełni odda jego chwałę. W tym celu zebrał wszystkich najlepszych architektów swojej wspaniałej poradzieckiej republiki, zamknął ich w jednym z budynów rządowych i powiedział, że nie dostaną jedzenia, póki nie zaprojektują „czegoś tak oczojebnego, że się [[Kim Ir Sen]] w grobie przewróci, a jego Wieża Dżucze zapadnie pod ziemię”. Projekt został stworzony dość szybko – zaledwie połowa jego tworców zmarła z głodu. Do realizacji przystąpiono z wielkim rozmachem, wydając na ten cel zgromadzone przez 20 poprzedzających lat petrodolary, a efekt w pełni zadowolił Wodza (ponoć nawet [[Kim Dzong Il]], któremu przesłano zdjęcie pomnika, ze wściekłości zastrzelił swojego adiutanta i kazał zrobić w [[Phenian]]ie kopię, jednak gdy powiedziano mu, że jej stworzenie pochłonęłoby budżet [[Korea Północna|Korei Północnej]] na najbliższe 350 lat, skapitulował). |
||
==Wygląd i ciekawostki== |
==Wygląd i ciekawostki== |
||
Wersja z 04:36, 16 wrz 2011
Łuk neutralności – najwyższy budynek w Aszchabadzie, arcydzieło turkmeńskiego socrealizmu.
Okoliczności powstania
Budowę tego wiekopomnego dzieła zarządził na początku lat 90. XX wieku nie kto inny, jak sam Saparmurat Nijazow, chcąc wznieść budowlę, ktora w pełni odda jego chwałę. W tym celu zebrał wszystkich najlepszych architektów swojej wspaniałej poradzieckiej republiki, zamknął ich w jednym z budynów rządowych i powiedział, że nie dostaną jedzenia, póki nie zaprojektują „czegoś tak oczojebnego, że się Kim Ir Sen w grobie przewróci, a jego Wieża Dżucze zapadnie pod ziemię”. Projekt został stworzony dość szybko – zaledwie połowa jego tworców zmarła z głodu. Do realizacji przystąpiono z wielkim rozmachem, wydając na ten cel zgromadzone przez 20 poprzedzających lat petrodolary, a efekt w pełni zadowolił Wodza (ponoć nawet Kim Dzong Il, któremu przesłano zdjęcie pomnika, ze wściekłości zastrzelił swojego adiutanta i kazał zrobić w Phenianie kopię, jednak gdy powiedziano mu, że jej stworzenie pochłonęłoby budżet Korei Północnej na najbliższe 350 lat, skapitulował).
Wygląd i ciekawostki
Sam budynek składa się z dwóch zasadniczych części – potężnego, betonowo-stalowego łuku, który w sumie nie ma większego znaczenia, a także niezwykle istotnego złotego pomnika przedstawiającego wielkiego Turkmenbaszę. Pomnik jest wykonany w 100% z czystego złota, nie licząc oczu Proroka, które są 200-karatowymi brylantami. Obraca się on w ciągu doby o 360 stopni, dzięki czemu jest zawsze zwrócony twarzą do słońca, o każdej pełnej godzinie podnosi rękę w geście pozdrowienia, a z głośników dobiega nagrana za życia Nijazowa fraza: „Pozdrawiam Was obywatele Turkmeńscy, dzieci moje!”. W odpowiedzi każdy obywatel turkmeński w promieniu 3 kilometrów musi również podnieść rękę wypowiadając słowa „Chwała Ci Turkmenbaszo, wiecznie żywy Wodzu, ojcze naszego narodu, słońce Turkmenistanu”. Pominięcie każdego słowa z odpowiedzi grozi grzywną w wysokości 8 mln manatów turkmeńskich (przeciętna dwuletnia pensja), a nieodpowiedzenie na gest Przywódcy wygnaniem do Kirgistanu (por. wygnanie z Raju). Turkmeni każdego roku składają w ONZ wniosek o wpisanie Łuku na listę obiektów światowego dziedzictwa kulturalnego UNESCO, ale agencja Narodów Zjednoczonych z niezrozumiałych powodów nie chce uznać ogromnej wartości tego arcydzieła.
