Obiekt (seria czołgów): Różnice pomiędzy wersjami
(dr red) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| ⚫ | |||
{{redakcja|przejrzeć to i w ogóle}} |
|||
| ⚫ | |||
== Historia == |
== Historia == |
||
Niedługo po [[II wojna światowa|II wojnie światowej]] [[Związek Radziecki]] zaczął szukać nowych sposobów na |
Niedługo po [[II wojna światowa|II wojnie światowej]] [[Związek Radziecki]] zaczął szukać nowych sposobów na zniszczenie [[Imperializm|imperialistom]]. Jednym z bardziej oczywistych sposobów było tworzenie nowych czołgów. Te, które były <s>najlepsze</s> najtańsze, wchodziły do masowej produkcji, reszta pozostała w fazie prototypu. Te drugie nazywane były Obiektami co świadczyło o braku wyobraźni u radzieckich inżynierów, albo o ich przekonaniu co do większej tajemniczości tej nazwy. Większość z tych czołgów nie różniła się zbytnio od tych produkowanych masowo, zwykle miały tylko dłuższe lufy <ref>tak zwane czołgi kompensacyjne</ref>. Radziecka myśl techniczna nie zna jednak granic i czasami powstawały maszyny o których nie śniło się durnym wyzyskiwaczom. |
||
== Ciekawsze konstrukcje == |
== Ciekawsze konstrukcje == |
||
=== Obiekt 279 === |
=== Obiekt 279 === |
||
Z założenia pierwszy na świecie czołg o napędzie antygrawitacyjnym. Oryginalnie składał się z raczej standardowej wieżyczki i specjalnie zaprojektowanego, opływowego nadwozia które, w połączeniu z innowacyjnym napędem, pozwalało by uzyskać prędkości do [[Ho ho|500 km/h]] i pokonywać wszelkie przeszkody terenowe. Czołg planowano produkować w dwóch wersjach, zwykłej i wyposażonej w aktywny kamuflaż pozwalający uzyskać niemal pełną niewidzialność. Niestety, podczas gdy budowa pozostałych elementów prototypu miała się na ukończeniu, prace nad napędem stanęły w miejscu kiedy zatrudnieni przy nich [[kosmici]] <ref>pojmani jeszcze w 1908 koło Tunguzki, po tym jak katapultowali się ze swojego statku tuż przed jego wybuchem</ref> uciekli do [[Stany Zjednoczone Ameryki| |
Z założenia pierwszy na świecie czołg o napędzie antygrawitacyjnym. Oryginalnie składał się z raczej standardowej wieżyczki i specjalnie zaprojektowanego, opływowego nadwozia które, w połączeniu z innowacyjnym napędem, pozwalało by uzyskać prędkości do [[Ho ho|500 km/h]] i pokonywać wszelkie przeszkody terenowe. Czołg planowano produkować w dwóch wersjach, zwykłej i wyposażonej w aktywny kamuflaż pozwalający uzyskać niemal pełną niewidzialność. Niestety, podczas gdy budowa pozostałych elementów prototypu miała się na ukończeniu, prace nad napędem stanęły w miejscu kiedy zatrudnieni przy nich [[kosmici]] <ref>pojmani jeszcze w 1908 koło Tunguzki, po tym jak katapultowali się ze swojego statku tuż przed jego wybuchem</ref> uciekli do [[Stany Zjednoczone Ameryki|Ameryki]]. Z tego względu inżynierowie zmuszeni byli zastosować rozwiązanie prowizoryczne w postaci wyposażenia czołgu w podwozie od ratraka. Jako że w [[Armia Czerwona|armii radzieckiej]] brak było zapotrzebowania na pojazdy do konserwacji stoków narciarskich, Obiekt 279 został zaprezentowany wojskowym jako czołg nuklearny, potrafiący przetrwać wybuch [[Bomba atomowa|bomby atomowej]] <ref>czego nie można było powiedzieć o jego załodze</ref>. Masową produkcję powstrzymał kolejny problem. Ponieważ czołg miał się unosić nad ziemią, nikt nie zadbał o to, aby był on na tyle lekki by móc przejechać po jakimkolwiek radzieckim moście. Ostatecznie Obiekt 279 trafił do muzeów, a inżynierowie uznali że nie ma co się męczyć z ciężkimi czołgami, bo wyrzutnie pocisków balistycznych i tak wyglądają lepiej na paradzie. |
||
=== Obiekt 483 === |
=== Obiekt 483 === |
||
Czołg z miotaczem ognia o rewolucyjnej konstrukcji opartej na zapalniczce. Był na dobrej drodze do odrzucenia ze względu na kilkudziesięciosekundowy zapas paliwa i niską efektywność [[Ogień|ognia]] przeciwko innym jednostkom pancernym, ale projekt został zawieszony |
Czołg z miotaczem ognia o rewolucyjnej konstrukcji opartej na zapalniczce. Był na dobrej drodze do odrzucenia ze względu na kilkudziesięciosekundowy zapas paliwa i niską efektywność [[Ogień|ognia]] przeciwko innym jednostkom pancernym, ale projekt został zawieszony, ponieważ podczas prezentacji, jeden z generałów postanowił użyć miotacza do zapalenia kubańskiego cygara. |
||
=== Obiekt 775 === |
=== Obiekt 775 === |
||
Wynik eksperymentów mających na celu stworzenie czołgu o jak najniższym profilu. Po kilku nieudanych próbach z umieszczaniem T-64 w prasie hydraulicznej, konstruktorzy zaczęli podejrzewać iż może lepiej opracować nową konstrukcję. W efekcie powstał Obiekt 775, czołg |
Wynik eksperymentów mających na celu stworzenie czołgu o jak najniższym profilu. Po kilku nieudanych próbach z umieszczaniem T-64 w prasie hydraulicznej, konstruktorzy zaczęli podejrzewać iż może lepiej opracować nową konstrukcję. W efekcie powstał Obiekt 775, czołg, który potrafił się schować w wysokiej trawie. Niestety, okazał się na tyle kosztowny, że lufa musiała zostać zastąpiona kawałkiem rury kanalizacyjnej. Oczywiście, nie pozwalało to na wystrzeliwanie standardowych pocisków, dlatego postanowiona wyposażyć go w pociski [[Rakieta|rakietowe]]. Fatalną celność uznano za zgodną ze standardem, a kwestia braku jakichkolwiek wizjerów rozwiązała się sama kiedy okazało się, że głowy załogi wystają ponad pancerz. Przyczyną zarzucenia projektu stała się precyzyjna konstrukcja, niemożliwa do naprawienia przy pomocy [[Młotek|młotka]] i [[Saperka|saperki]]. |
||
=== Obiekt 287 === |
=== Obiekt 287 === |
||
Mimo fiaska z Obiektem 775 pomysł czołgu rakietowego spotkał się ze sporym entuzjazmem w armii |
Mimo fiaska z Obiektem 775 pomysł czołgu rakietowego spotkał się ze sporym entuzjazmem w armii. Fabryka Traktorów w Czelabińsku dostała zadanie opracowania kolejnego takiego czołgu. Projektanci podeszli do tego zadania zdejmując wieżyczkę z T-64 i montując w to miejsce dwa działka, za słabe żeby przestrzelić się przez [[Toaleta|sławojkę]] i automatyczną, wysuwaną wyrzutnię rakiet. Wyrzutnia ta zacięła się przy drugiej próbie ogniowej, detonując rakietę wewnątrz czołgu i kończąc projekt. |
||
=== IT-1 === |
=== IT-1 === |
||
Eksperymentalny czołg bezlufowy. Podobno wymyślony przez głównego inżyniera w czasie pobytu w [[szpital]]u po drugim teście ogniowym Obiektu 287. Tak jak inne eksperymenty, skończył by na fazie prototypu, ale spora część odpowiedzialnych urzędników wyszła ze szpitala z pewnym opóźnieniem i nikt się nie zorientował kiedy IT-1 wszedł do masowej produkcji. Podczas dramatycznego poszukiwania jakiegokolwiek zastosowania dla nowo wyprodukowanej maszyny, padł pomysł zamontowania na niej wyrzutni rakiet |
Eksperymentalny czołg bezlufowy. Podobno wymyślony przez głównego inżyniera w czasie pobytu w [[szpital]]u po drugim teście ogniowym Obiektu 287. Tak jak inne eksperymenty, skończył by na fazie prototypu, ale spora część odpowiedzialnych urzędników wyszła ze szpitala z pewnym opóźnieniem i nikt się nie zorientował kiedy IT-1 wszedł do masowej produkcji. Podczas dramatycznego poszukiwania jakiegokolwiek zastosowania dla nowo wyprodukowanej maszyny, padł pomysł zamontowania na niej wyrzutni rakiet. Pomysł ten spotkał się z entuzjastyczną zsyłką na [[Syberia|Syberię]]. Ostatecznie, dla zachowania pozorów, czołg produkowano przez jakieś dwa lata i używano jako ciągniki rolnicze. |
||
=== Obiekt 288 === |
=== Obiekt 288 === |
||
Wersja z 11:39, 27 lis 2020
Obiekt - nazwa radzieckich czołgów ekperymentalnych.
Historia
Niedługo po II wojnie światowej Związek Radziecki zaczął szukać nowych sposobów na zniszczenie imperialistom. Jednym z bardziej oczywistych sposobów było tworzenie nowych czołgów. Te, które były najlepsze najtańsze, wchodziły do masowej produkcji, reszta pozostała w fazie prototypu. Te drugie nazywane były Obiektami co świadczyło o braku wyobraźni u radzieckich inżynierów, albo o ich przekonaniu co do większej tajemniczości tej nazwy. Większość z tych czołgów nie różniła się zbytnio od tych produkowanych masowo, zwykle miały tylko dłuższe lufy [1]. Radziecka myśl techniczna nie zna jednak granic i czasami powstawały maszyny o których nie śniło się durnym wyzyskiwaczom.
Ciekawsze konstrukcje
Obiekt 279
Z założenia pierwszy na świecie czołg o napędzie antygrawitacyjnym. Oryginalnie składał się z raczej standardowej wieżyczki i specjalnie zaprojektowanego, opływowego nadwozia które, w połączeniu z innowacyjnym napędem, pozwalało by uzyskać prędkości do 500 km/h i pokonywać wszelkie przeszkody terenowe. Czołg planowano produkować w dwóch wersjach, zwykłej i wyposażonej w aktywny kamuflaż pozwalający uzyskać niemal pełną niewidzialność. Niestety, podczas gdy budowa pozostałych elementów prototypu miała się na ukończeniu, prace nad napędem stanęły w miejscu kiedy zatrudnieni przy nich kosmici [2] uciekli do Ameryki. Z tego względu inżynierowie zmuszeni byli zastosować rozwiązanie prowizoryczne w postaci wyposażenia czołgu w podwozie od ratraka. Jako że w armii radzieckiej brak było zapotrzebowania na pojazdy do konserwacji stoków narciarskich, Obiekt 279 został zaprezentowany wojskowym jako czołg nuklearny, potrafiący przetrwać wybuch bomby atomowej [3]. Masową produkcję powstrzymał kolejny problem. Ponieważ czołg miał się unosić nad ziemią, nikt nie zadbał o to, aby był on na tyle lekki by móc przejechać po jakimkolwiek radzieckim moście. Ostatecznie Obiekt 279 trafił do muzeów, a inżynierowie uznali że nie ma co się męczyć z ciężkimi czołgami, bo wyrzutnie pocisków balistycznych i tak wyglądają lepiej na paradzie.
Obiekt 483
Czołg z miotaczem ognia o rewolucyjnej konstrukcji opartej na zapalniczce. Był na dobrej drodze do odrzucenia ze względu na kilkudziesięciosekundowy zapas paliwa i niską efektywność ognia przeciwko innym jednostkom pancernym, ale projekt został zawieszony, ponieważ podczas prezentacji, jeden z generałów postanowił użyć miotacza do zapalenia kubańskiego cygara.
Obiekt 775
Wynik eksperymentów mających na celu stworzenie czołgu o jak najniższym profilu. Po kilku nieudanych próbach z umieszczaniem T-64 w prasie hydraulicznej, konstruktorzy zaczęli podejrzewać iż może lepiej opracować nową konstrukcję. W efekcie powstał Obiekt 775, czołg, który potrafił się schować w wysokiej trawie. Niestety, okazał się na tyle kosztowny, że lufa musiała zostać zastąpiona kawałkiem rury kanalizacyjnej. Oczywiście, nie pozwalało to na wystrzeliwanie standardowych pocisków, dlatego postanowiona wyposażyć go w pociski rakietowe. Fatalną celność uznano za zgodną ze standardem, a kwestia braku jakichkolwiek wizjerów rozwiązała się sama kiedy okazało się, że głowy załogi wystają ponad pancerz. Przyczyną zarzucenia projektu stała się precyzyjna konstrukcja, niemożliwa do naprawienia przy pomocy młotka i saperki.
Obiekt 287
Mimo fiaska z Obiektem 775 pomysł czołgu rakietowego spotkał się ze sporym entuzjazmem w armii. Fabryka Traktorów w Czelabińsku dostała zadanie opracowania kolejnego takiego czołgu. Projektanci podeszli do tego zadania zdejmując wieżyczkę z T-64 i montując w to miejsce dwa działka, za słabe żeby przestrzelić się przez sławojkę i automatyczną, wysuwaną wyrzutnię rakiet. Wyrzutnia ta zacięła się przy drugiej próbie ogniowej, detonując rakietę wewnątrz czołgu i kończąc projekt.
IT-1
Eksperymentalny czołg bezlufowy. Podobno wymyślony przez głównego inżyniera w czasie pobytu w szpitalu po drugim teście ogniowym Obiektu 287. Tak jak inne eksperymenty, skończył by na fazie prototypu, ale spora część odpowiedzialnych urzędników wyszła ze szpitala z pewnym opóźnieniem i nikt się nie zorientował kiedy IT-1 wszedł do masowej produkcji. Podczas dramatycznego poszukiwania jakiegokolwiek zastosowania dla nowo wyprodukowanej maszyny, padł pomysł zamontowania na niej wyrzutni rakiet. Pomysł ten spotkał się z entuzjastyczną zsyłką na Syberię. Ostatecznie, dla zachowania pozorów, czołg produkowano przez jakieś dwa lata i używano jako ciągniki rolnicze.
Obiekt 288
Pierwszy na świecie czołg wycieczkowy. Zbudowany w celach czysto propagandowych, z myślą o szkolnych wycieczkach na front ewentualnej wojny z NATO/Ameryką. Radzieckie dzieci miały by w ten sposób okazję obserwować jak tchórzliwi imperialiści wieją przed dzielnymi czerwonoarmistami. W tym celu Obiekt 288 w miejscu wieżyczki posiadał kopułę obserwacyjną. Projekt przerwano gdy specjaliści od propagandy zakwestionowali walory edukacyjne obserwacji starcia wojsk radzieckich z siłami NATO. Propozycja aby czołgiści atakowali wroga groźnymi spojrzeniami została szybko odrzucona ze względu na wrodzoną poczciwość, przyjazność i szlachetność żołnierza radzieckiego.
