Dystrybucja Linuksa
Dystrybucja Linuksa – system operacyjny, dla którego charakterystyczna jest ziemia z biegającymi antylopami. Często zawiera jądro OpenBSD, GNU/Hurd lub Darwin. Zdarzają się również przypadki z jądrem Linux.
Porównanie
Większość dystrybucji bazuje na kilku dziadkach takich jak Slackware, Debian czy Gentoo. Do pozostałych można zaliczyć Slackware, Debiana i Gentoo.
Jak stworzyć dystrybucję
Tworzenie nowego systemu operacyjnego jest stosunkowo prostym przedsięwzięciem. Na samym początku należy poszukać obrazu płytki z jakimkolwiek Linuksem. Następnie trzeba rozpakować go oraz podmienić logo i nazwy. Ostatecznym, bardzo ważnym i prawdopodobnie najtrudniejszym krokiem jest zmiana tapety pulpitu i ewentualnie skórki. By zrobić to dobrze, warto przeglądnąć serwisy takie jak Gnome-look.org lub też korzystając z doświadczenia Ubuntu – 4chan.org. Chyba, że idziemy na łatwiznę i zmieniamy tylko nazwę/numer wersji. Dystrybutorzy czasami nawet tego nie robią.
Aby swój nowy OS rozpowszechnić, należy nagrać płytkę, a najlepiej dużo płytek. Kolejnym krokiem jest rozdawanie ich w uczęszczanych miejscach, np. pod kościołem.
Jednak nie zalecamy tworzenia nowych dystrybucji, gdyż jest ich około 70 miliardów, szacując, że jeden programista wydał 10 wersji.
Instalacja
Większość dystrybucji Linuksa można zainstalować za pomocą trzech prostych komend:
cfdisk /dev/h da && mkfs.xfs /dev/hda1 && mount /dev/hda1
/mnt/gen too/ && chroot /mnt/gentoo/ && env-update && . /etc/profile
&& emerge sync && cd /usr/portage && scripts/bootsrap.sh && emerge
system && emerge vim && vi /etc/fstab && emerge gentoo-dev-sources &&
cd /usr/src/linux && make menuconfig && make install modules_install
&& emerge gnome mozilla-firefox openoffice && emerge grub && cp
/boot/grub/grub.conf. sample /boot/grub/grub.c onf && vi
/boot/grub/grub.conf && grub && init 6
To była pierwsza z nich.
Skład
Dystrybucja Linuksa, jak każdy szanujący się system operacyjny to nic innego, jak zbiór mniejszych programów. Oto najważniejsze z nich:
- Jądro – główna część każdego systemu operacyjnego. Można zauważyć analogię OS-a do dresiarza.
- Powłoka – chroni jądro przed debilami oraz przed programistami Linuxa. Nikt nie wie, jak ją ominąć, więc jądro nigdy nie zostało zmodyfikowane.
- Demony – zakłócają pracę systemu, choć mogą być pomocne dla ezoteryków. Przykładem jest demon Apacza.
- Środowisko graficzne – element widoczny gołą stopą dla użytkownika. Nazwa jednego z nich, KDE, pochodzi od czeskiego Kde je Start.
- Wypracowaniomaker (profesjonalnie nazwane „konsolą” tudzież „terminalem”) – umożliwia sprawdzenie własnych umiejętności w zakresie języka angielskiego, informatyki, rozumienia kobiet i cierpliwości. Przydatny, gdy chcesz zmarnować 15 lat życia, a nie wiesz jak.
