Dystrybucja Linuksa
Dystrybucja Linuksa – system operacyjny, dla którego charakterystyczna jest ziemia z biegającymi antylopami. Często zawiera jądro OpenBSD, GNU/Hurd lub Darwin. Zdarzają się również przypadki z jądrem Linux.
Porównanie
Większość dystrybucji bazuje na kilku dziadkach takich jak Slackware, Debian czy Gentoo. Do pozostałych można zaliczyć Slackware, Debiana i Gentoo.
Jak stworzyć dystrybucję
Tworzenie nowego systemu operacyjnego jest stosunkowo prostym przedsięwzięciem. Na samym początku należy poszukać obrazu płytki z jakimkolwiek Linuksem. Następnie trzeba rozpakować go oraz podmienić logo i nazwy. Ostatecznym, bardzo ważnym i prawdopodobnie najtrudniejszym krokiem jest zmiana tapety pulpitu i ewentualnie skórki. By zrobić to dobrze, warto przeglądnąć serwisy takie jak Gnome-look.org lub też korzystając z doświadczenia Ubuntu – 4chan.org. Chyba, że idziemy na łatwiznę i zmieniamy tylko nazwę/numer wersji. Dystrybutorzy czasami nawet tego nie robią.
Aby swój nowy OS rozpowszechnić, należy nagrać płytkę, a najlepiej dużo płytek. Kolejnym krokiem jest rozdawanie ich w uczęszczanych miejscach, np. pod kościołem.
Jednak nie zalecamy tworzenia nowych dystrybucji, gdyż jest ich około 70 miliardów, szacując, że jeden programista wydał 10 wersji.
Instalacja
Jedną z dystrybucji Linuksa, Gentoo, można zainstalować za pomocą trzech prostych komend:
cfdisk /dev/h da && mkfs.xfs /dev/hda1 && mount /dev/hda1
/mnt/gen too/ && chroot /mnt/gentoo/ && env-update && . /etc/profile
&& emerge sync && cd /usr/portage && scripts/bootsrap.sh && emerge
system && emerge vim && vi /etc/fstab && emerge gentoo-dev-sources &&
cd /usr/src/linux && make menuconfig && make install modules_install
&& emerge gnome mozilla-firefox openoffice && emerge grub && cp
/boot/grub/grub.conf. sample /boot/grub/grub.c onf && vi
/boot/grub/grub.conf && grub && init 6
To była pierwsza z nich.
Skład
Dystrybucja Linuksa, jak każdy szanujący się system operacyjny to nic innego, jak zbiór mniejszych programów. Oto najważniejsze z nich:
- Jądro – główna część każdego systemu operacyjnego. Można zauważyć analogię OS-a do dresiarza.
- Powłoka – chroni jądro przed debilami oraz przed programistami Linuxa. Nikt nie wie, jak ją ominąć, więc jądro nigdy nie zostało zmodyfikowane.
- Demony – zakłócają pracę systemu, choć mogą być pomocne dla ezoteryków. Przykładem jest demon Apacza.
- Środowisko graficzne – element widoczny gołą stopą dla użytkownika. Nazwa jednego z nich, KDE, pochodzi od czeskiego Kde je Start.
- Wypracowaniomaker (profesjonalnie nazwane „konsolą” tudzież „terminalem”) – umożliwia sprawdzenie własnych umiejętności w zakresie języka angielskiego, informatyki, rozumienia kobiet i cierpliwości. Przydatny, gdy chcesz zmarnować 15 lat życia, a nie wiesz jak.
