Ocena dopuszczająca

No dobra, masz tego dopalacza na zachętę, ale musisz zacząć się uczyć

Nauczyciel do ucznia we wrześniu

Dobra, będziesz miał to dwa, ale żebyś mi w przyszłym roku tak nie chodził!

Ten sam nauczyciel do tego samego ucznia w czerwcu

Ocena dopuszczająca (również: ocena mierna, dopalacz, dwójka, dwója, dop, dp) – najniższa ocena pozwalająca na wypełnienie celu minimum dla każdego ucznia, jakim jest przejście do następnej klasy lub ukończenie szkoły. Oficjalnie jest to 50% punktów, nieoficjalnie przyznawana jest według uznania nauczyciela. Paradoksalnie, ocena dopuszczająca oznacza ocenę 2, ale 2 na studiach oznacza niezaliczenie. Ot, taki trolling ze strony ministerstwa.

Geneza powstania

Ocena dopuszczająca powstała jako kompromis pomiędzy oceną niedostateczną a oceną dostateczną – w przeszłości często okazywało się, że uczeń jest za głupi, żeby dostać tróję, ale jednocześnie pała jeszcze mu się nie należy . Z biegiem zmian ustrojowych jednak takie rozwiązanie okazało się niemożliwe, gdyż nauczyciele nie mogli już wyżywać się na uczniach, dlatego specjalnie dla takich idiotów, których dzisiaj przyjmują w swoje progi szkoły państwowe stworzono panaceum w postaci oceny dopuszczającej. Dzięki temu można ich przepchnąć najpierw do gimnazjum, a później odesłać z kwitkiem świadectwem ukończenia szkoły do jakiejś szkoły średniej, a wyjątkowo leniwi słabi uczniowie nie kręcą się po szkole do czasu uzyskania dorosłości i nie zaniżają średniej, co mogłoby spowodować cofnięcie dotacji z ministerstwa.

Częstotliwość używania

Najczęściej oceną dopuszczającą obdarowywani są:

• uczniowie klas III liceów i szkół zawodowych oraz klas IV techników (niech już skończą tę szkołę, nawet jeśli nie potrafią wpisać własnego kodu na arkuszu maturalnym),
• uczniowie klas III gimnazjów (byleby ukończyli obowiązkowy tok nauczania),
• uczniowie klas VI szkół podstawowych (bo to wstyd, jak ktoś podstawówki nie może skończyć).

Ponadto ocena dopuszczająca jest najczęściej otrzymywaną oceną ze sprawdzianów i zapowiedzianych kartkówek.

Przykładowe reakcje na otrzymanie dopalacza

W zależności od tego, do jakiego typu ucznia należy zaliczyć daną jednostkę, reakcje będą różne:

Plik:Płaczące dziecko.jpg

Tak mniej więcej wygląda kujon na wieść o otrzymaniu dwójki

Kujon

• NIE! Proszę mi tego nie wpisywać, ja to jutro poprawię!!!
• Ale jak to? To chyba jakaś pomyłka!
• No nie, jak tylko mama się o tym dowie…
• <płacz>

Łobuz

• No i widzisz, profesorku, jak chcesz, to umiesz
• No i co, cieniasie? Mówiłem ka, że zdam
• CO? JAKIE KA DWA?!
• <wściekłość>

Normalny uczeń

• Ważne, że zaliczone
• Hm… Zawsze mogła być pała
• No ja nie mogę, no i na co tyle się tego uczyłem
• Nosz ka mać, znowu dwója!

Konsekwencje otrzymania dwójki

Kujon

• bycie ośmieszonym w oczach reszty klasy,
• utrata szacunku ze strony nauczyciela (jeśli zaczął płakać),
• wdol od ojca,
• ban na Wikipedię.

Tak to się zazwyczaj kończy dla nauczyciela

Łobuz

• melanż po lekcjach,
• wdol dla nauczyciela,
• wdol dla kujona (jeśli otrzymał wyższą ocenę),
• ewentualnie, podczas powrotu ze szkoły, wdol dla obcej osoby.

Normalny uczeń

• wyśmianie przez kolegów,
• złość spowodowana stratą czasu na naukę, który można było poświęcić na ciekawsze zajęcia,
• ulga spowodowana zaliczeniem,
• rzadko: brak jakiejkolwiek reakcji, bo dwója to norma dla niego.