Puzzle: Różnice pomiędzy wersjami

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
M
(Anulowano wersję użytkownika 109.95.116.152 Elektrycznych chochlików jest sporo. Proste liczby można zapisywać słownie.)
 
(Nie pokazano 20 wersji utworzonych przez 15 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
'''Puzzle''' – popularna na całym świecie gra ekonomiczno-strategiczna z elementami [[RPG]] dla kilku graczy, dla najbardziej wytrwałych przeznaczone są kampanie solo. Dostępne są w wersji 2D (dla amatorów) i 3D (dla zawodowców).
{{sdu}}
'''Puzzle''' – niesłychanie energiczna i czasami brutalna gra dla [[człowiek|ludzi]] o mocnych nerwach lub grubych skarpetach. Zasady są bardzo proste: każda ze stron (a strony są zazwyczaj dwie, gdyż gra w 3 osoby zalicza sie już do [[Sport ekstremalny|sportów ekstremalnych]]) ubiera się w specjalne 3-warstwowe [[kombinezon]]y ochronne w 100% szczelne i siada naprzeciw siebie. Na środku kładzie [[jabłko]], następnie jabłko kroi na dwie różne części. Każda ze stron otrzymuje po jednej części i ma za zadanie złożyć jabłko w całość. Która ze stron podoła temu zadaniu pierwsza, [[zwycięstwo|zwycięży]]. Przegrany musi zjeść jabłko, dlatego gra jest niemożebnie [[hardcore (slang)|hardkorowa]] – aby wygrać, niektórzy są w stanie zrobić wszystko, a nawet więcej niż nic.


== Przygotowanie gry ==
{{stubspo}}
Komplet elementów do gry to jeden kompletny obrazek i drugi, pocięty na sporo mniejszych kawałeczków. Dodatkowo można ze sobą przynieść kości do gry (K6 i K8) oraz niewielką klepsydrę. Nie są one potrzebne do niczego, ale w przypływie furii lepiej czymś się zająć.

W celu przygotowania należy swobodnie rozrzucić małe elementy na podłodze. ''Napisałem „swobodnie”? To nie miałem na myśli aż takiej swobody. Wyciągnij klocki spod szafy. I te dwa zza łóżka również.''

== Rozgrywka ==
Celem jest dopasowywanie do siebie tych małych kawałków tak długo, aż zaczną się łączyć w większą całość. A potem jeszcze w większą. Dopuszczalne jest tworzenie koalicji dwóch graczy przeciwko trzeciemu, przekupywanie się nawzajem, wykupywanie od siebie prawa do ruchu oraz chowanie do kieszeni kluczowych elementów układanki.

== Zakończenie gry ==
Gra kończy się zwycięstwem, gdy całość układanki zostanie skompletowana, wszyscy gracze są żywi i mają przynajmniej jedną sprawną kończynę. Partię, w której gracze bez ułożenia całości uzgodnią zakończenie gry, ale zrobią to spokojnie i bez niszczenia mebli, uznaje się również za zwycięską.

Gra kończy się przegraną jeśli:
* Doszło do rękoczynów,
* Zniszczono obrazek lub wyrzucono klocki,
* Któryś z graczy powiedział „{{Cenzura3}}, {{Cenzura2}} taką grę”, po czym wstał i wyszedł,
* Któryś z graczy stracił przytomność,
* Któremuś z graczy poszła krew z nosa.

== Utrudnienia ==
Nie zawsze liczba klocków determinuje trudność układanki. Układanka na dwa tysiące elementów, ale z łatwym obrazkiem może być znacznie łatwiejsza od takiej z tysiącem elementów. Dla graczy czujących na sobie moc i dotyk przeznaczenia [[Latający Potwór Spaghetti|Boga]] utworzono następujące stopnie trudności:
# Układanka na podstawie innego obrazka niż oryginalny.
# Obrazki typu „Noc widziana spod koca”, „Bezchmurne niebo” lub „Bezgwiezdna noc nad Saharą” (w wersji na co najmniej 1000 elementów).
# Układanie po ciemku na łące.
# Ułożenie rogala z bułki tartej.


[[Kategoria:Gry]]
[[Kategoria:Gry]]

Aktualna wersja na dzień 13:09, 19 kwi 2024

Puzzle – popularna na całym świecie gra ekonomiczno-strategiczna z elementami RPG dla kilku graczy, dla najbardziej wytrwałych przeznaczone są kampanie solo. Dostępne są w wersji 2D (dla amatorów) i 3D (dla zawodowców).

Przygotowanie gry[edytuj • edytuj kod]

Komplet elementów do gry to jeden kompletny obrazek i drugi, pocięty na sporo mniejszych kawałeczków. Dodatkowo można ze sobą przynieść kości do gry (K6 i K8) oraz niewielką klepsydrę. Nie są one potrzebne do niczego, ale w przypływie furii lepiej czymś się zająć.

W celu przygotowania należy swobodnie rozrzucić małe elementy na podłodze. Napisałem „swobodnie”? To nie miałem na myśli aż takiej swobody. Wyciągnij klocki spod szafy. I te dwa zza łóżka również.

Rozgrywka[edytuj • edytuj kod]

Celem jest dopasowywanie do siebie tych małych kawałków tak długo, aż zaczną się łączyć w większą całość. A potem jeszcze w większą. Dopuszczalne jest tworzenie koalicji dwóch graczy przeciwko trzeciemu, przekupywanie się nawzajem, wykupywanie od siebie prawa do ruchu oraz chowanie do kieszeni kluczowych elementów układanki.

Zakończenie gry[edytuj • edytuj kod]

Gra kończy się zwycięstwem, gdy całość układanki zostanie skompletowana, wszyscy gracze są żywi i mają przynajmniej jedną sprawną kończynę. Partię, w której gracze bez ułożenia całości uzgodnią zakończenie gry, ale zrobią to spokojnie i bez niszczenia mebli, uznaje się również za zwycięską.

Gra kończy się przegraną jeśli:

  • Doszło do rękoczynów,
  • Zniszczono obrazek lub wyrzucono klocki,
  • Któryś z graczy powiedział „Cenzura2.svg, Blad.png taką grę”, po czym wstał i wyszedł,
  • Któryś z graczy stracił przytomność,
  • Któremuś z graczy poszła krew z nosa.

Utrudnienia[edytuj • edytuj kod]

Nie zawsze liczba klocków determinuje trudność układanki. Układanka na dwa tysiące elementów, ale z łatwym obrazkiem może być znacznie łatwiejsza od takiej z tysiącem elementów. Dla graczy czujących na sobie moc i dotyk przeznaczenia Boga utworzono następujące stopnie trudności:

  1. Układanka na podstawie innego obrazka niż oryginalny.
  2. Obrazki typu „Noc widziana spod koca”, „Bezchmurne niebo” lub „Bezgwiezdna noc nad Saharą” (w wersji na co najmniej 1000 elementów).
  3. Układanie po ciemku na łące.
  4. Ułożenie rogala z bułki tartej.