Edytujesz „Kaliber 44”

Kariera Kalibra zaczęła się z grubego kopyta. Wyłonili się z absolutnej nicości, gdzie nikt, oprócz ich własnych rodzin i kolegów z klasy, nigdy o nich wcześniej nie słyszał. Chłopaki pod wpływem ostrej [[narkotyki|bani]] postanowili porwać się w klimaty fantasy i nagrać mroczny jak dupa [[Szatan]]a, psychodeliczny album dotykający tematyki wszelkich dręczących ich na co dzień zjawisk pod grubą warstwą metafor i epitetów. Tylko na tym albumie dało słyszeć się czystej postaci [[nonźródła:Jestem Hardkorem|hardkor]]. Chłopaki otwarcie pozdrawiali własne [[matka|mamy]], dodawali, odejmowali, wracali do domu po północy bawiąc się w [[berek|berka]] z [[ziomek|ziomalami]], ochoczo odmawiali [[różaniec (modlitwa)|różaniec]], pomimo pewnej obawy, że ich [[modlitwa|modlitwy]] nie zostaną wysłuchane, plotkowali z [[anioł]]ami, a także dawali więcej [[pieniądze|szmalu]] [[ksiądz|księdzu]] na tacę. Pomimo nietypowej tematyki, wyszło chyba nieco lepiej niż to było zakładane, biorąc pod uwagę, że dla przedstawicieli wielu następnych pokoleń płyta ta stanowi soniczną [[Biblia|biblię]] i prędzej daliby się przerobić na [[Paprykarz szczeciński]] niż dać obrazić trio Magika, Joki i Daba.