Sztuka: Różnice pomiędzy wersjami
M |
(Racjonalizacja i uwspolczesnienie, z jednoczesnym wskazaniem absurdalnosci "sztuki" jako takiej.) |
||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
Sztuka polega na tym, że niektórzy ocierają łzy przy [[obraz]]ach czy [[muzyka|muzyce]], a inni trzymają twarze w papierowych torebkach. W sztuce maluje się farbami (najlepiej z [[XVI wiek]]u) lub gra się na [[skrzypce|skrzypcach]] (też z [[XVI wiek]]u), co konfrontuje z [[krytyka|krytyką]] wszelakich żuli, dla których [[rock|szuranie gitarami po szarym papierze ściernym]] jest więcej niż wszystkimi odmianami ich życia. |
Sztuka polega na tym, że niektórzy ocierają łzy przy [[obraz]]ach czy [[muzyka|muzyce]], a inni trzymają twarze w papierowych torebkach. W sztuce maluje się farbami (najlepiej z [[XVI wiek]]u) lub gra się na [[skrzypce|skrzypcach]] (też z [[XVI wiek]]u), co konfrontuje z [[krytyka|krytyką]] wszelakich żuli, dla których [[rock|szuranie gitarami po szarym papierze ściernym]] jest więcej niż wszystkimi odmianami ich życia. |
||
Sztuka współczesna polega na bezrefleksyjnym przyjmowaniu przekazu artystów, lub - w razie jego braku - na wymyślaniu własnej interpretacji, która powinna być jak najbardziej dziwna [czyt. "odkrywcza"]. |
|||
Współczesny artysta koniecznie musi szokować, w przeciwnym razie nie miałby bowiem żadnych odbiorców i byłby zmuszony pozostać w kolejce z pozostałymi bywalcami urzędu pracy. Musi on również umieć uargumentować i "zracjonalizować" istotę swej pracy, najczęściej poprzez wymyślanie wydumanych opisów, np: |
|||
"Odbiorca - przechodząc po tych wizerunkach twarzy ludzkiej na podłodze - przechodzi swoistą metamorfozę, jest to swoista symbolika przejścia nad godnością innych do porządku dziennego. Depcze się wówczas twarz "innego", co symbolizuje ta własnie instalacja" |
|||
Sztuka - poczatkowo elitarna - upowszechnia sie dzis, a najnowszy, krzykiem mody w swiecie sztuki jest "docieranie do normalnego, szarego czlowieka". |
|||
Przejawia sie to np. robieniem zdjec spracowanym dloniom stoczniowca, lub rzutowaniem wizerunku twarzy meksykanskiej pokojowki na owalny budynek w przestrzeni publicznej. |
|||
{{stubkul}} |
{{stubkul}} |
||
Wersja z 13:03, 2 gru 2011
Sztuka – zbiór wszelakich obrazów Picassa, Leonarda da Vinci, rzępolideł Wolfganga Amadeusa Mozarta i wszystkich obrazów z serii Dama z łasiczką.
Sztuka polega na tym, że niektórzy ocierają łzy przy obrazach czy muzyce, a inni trzymają twarze w papierowych torebkach. W sztuce maluje się farbami (najlepiej z XVI wieku) lub gra się na skrzypcach (też z XVI wieku), co konfrontuje z krytyką wszelakich żuli, dla których szuranie gitarami po szarym papierze ściernym jest więcej niż wszystkimi odmianami ich życia.
Sztuka współczesna polega na bezrefleksyjnym przyjmowaniu przekazu artystów, lub - w razie jego braku - na wymyślaniu własnej interpretacji, która powinna być jak najbardziej dziwna [czyt. "odkrywcza"]. Współczesny artysta koniecznie musi szokować, w przeciwnym razie nie miałby bowiem żadnych odbiorców i byłby zmuszony pozostać w kolejce z pozostałymi bywalcami urzędu pracy. Musi on również umieć uargumentować i "zracjonalizować" istotę swej pracy, najczęściej poprzez wymyślanie wydumanych opisów, np:
"Odbiorca - przechodząc po tych wizerunkach twarzy ludzkiej na podłodze - przechodzi swoistą metamorfozę, jest to swoista symbolika przejścia nad godnością innych do porządku dziennego. Depcze się wówczas twarz "innego", co symbolizuje ta własnie instalacja"
Sztuka - poczatkowo elitarna - upowszechnia sie dzis, a najnowszy, krzykiem mody w swiecie sztuki jest "docieranie do normalnego, szarego czlowieka". Przejawia sie to np. robieniem zdjec spracowanym dloniom stoczniowca, lub rzutowaniem wizerunku twarzy meksykanskiej pokojowki na owalny budynek w przestrzeni publicznej.
