TEM2: Różnice pomiędzy wersjami
Linia 4: | Linia 4: | ||
== Historia == |
== Historia == |
||
Sama lokomotywa to dosyć długi efekt procesu zrzynkowego, bowiem jest dokładną kopią loka ''TEM1''<ref>Z wyłączeniem agregatu i silnika</ref>, która z kolei zrzyna z charkowskiej ''TE1'', która to z kolei jest bezczelną kopią hamburgerowej RSD-1, którą [[Franklin Delano Roosevelt|Franklin]] podarował [[Józef Stalin|Józiowi]] dla poratowania Sajuza przed pewnym [[Adolf Hitler|akwarelistą z Austrii]]. Ponieważ coraz więcej trzeba było przewozić, stare ''TEM1'' już im nie wystarczały. Wskutek tego konstruktorzy z Briańska po długim procesie projektowym wspomaganym [[Wódka|napojem na rozluźnienie]] poszli do [[Nikita Chruszczow|Nikity]] z rysunkami "nowej" maszyny. Gdy tylko zobaczył [[Gówno|co]] potrafi uciągnąć, przyklepał projekt i tak w 1960 r. ''Tamara'' zawojowała w Kraju Rad. |
|||
=== W Polsce === |
|||
Ponieważ buraki z [[Fablok]]u nie chciały produkować stonek na ruski rozstaw, [[Edward Gierek|tow. Edward]] dostał obiecującą ofertę od [[Leonid Breżniew|tow. Leonida]] ''Kup 17 Gagarinów, a 6 Walentyn<ref>Ksywa lokomotywy nadana przez ruskich [[Miłośnicy kolei|mikoli]]</ref> dostaniesz gratis''. Nie dość, że jeszcze się zgodził na 4-krotność tej oferty, to poprosił jeszcze o 416 sztuk na tor normalny, [[bo tak]]. Z taką ilością zamówień zakład w Briańsku nie wyrabiał, więc uruchomili drugą linię w Ługańsku, gdzie dokładali jeszcze część podzespołów od Gagara. I tak w latach 1974 - 1980 do [[Polska Rzeczpospolita Ludowa|Polski Ludowej]] zajechało 430 Tamar. |
|||
== Występowanie == |
== Występowanie == |
||
W przypadku Tamar reklamujących PKP, spotykane są głównie na Linii Hutniczej Szerokotorowej, gdzie przetaczają wagony od Gagarinów, oraz u [[PKP Cargo|Karguli]], gdzie jeżdżą tam, gdzie stonka wysiada. Parę prywaciarzy też je posiada, wykorzystywane są głównie do wyciągania węglarek do elektrociepłowni. |
W przypadku Tamar reklamujących PKP, spotykane są głównie na Linii Hutniczej Szerokotorowej, gdzie przetaczają wagony od [[ST44|Gagarinów]], oraz u [[PKP Cargo|Karguli]], gdzie jeżdżą tam, gdzie stonka wysiada. Parę prywaciarzy też je posiada, wykorzystywane są głównie do wyciągania węglarek do elektrociepłowni<ref>Patrz EC-4 na [[Widzew (Łódź)|Widzewie]]</ref> czy wagonów z materiałem sypkim do punktu zrzutu. |
||
== Moderny == |
== Moderny == |
||
* '''ST48''' – tzw. ''Tamara Turbo'', dzieło dumnych modernizatorów z [[Newag]]u. Wskutek wymiany całego pudła oraz wywalenia ruskiego czterosuwa i [[Stany Zjednoczone Ameryki| |
* '''ST48''' – tzw. ''Tamara Turbo'', dzieło dumnych modernizatorów z [[Newag]]u. Wskutek wymiany całego pudła oraz wywalenia ruskiego czterosuwa i zastąpienia go [[Stany Zjednoczone Ameryki|hamburgerowym]] zamiennikiem straciła zdolności manewrowe<ref>Przy próbie przestawienia wagonu zapierdala niczym [[Szatan|bies]]</ref>. Ma dokładnie takie same pudło jak Kiosk<ref>Z taką samą chujową widocznością</ref> i może się pochwalić systemem sterowania [[Nintendo Entertainment System|NES]]<ref>A - przyspieszasz, B - zwalniasz, Start - załączasz silnik, a Selectem włączasz inne opcje, które wybierasz wciskając krzyżaka</ref>, przez co dostaje świra, jak maszynista z nudów odpali [[Super Mario Bros.|Mariana]]. |
||
{{Przypisy}} |
{{Przypisy}} |
Wersja z 13:38, 12 lis 2017
TEM2 (pot. Tamara, na PKP SM48) – sawieckaja lokomotywa spalinowa, odpowiedź Wielkiego Brata na chrzanowską stonkę[1].
Historia
Sama lokomotywa to dosyć długi efekt procesu zrzynkowego, bowiem jest dokładną kopią loka TEM1[2], która z kolei zrzyna z charkowskiej TE1, która to z kolei jest bezczelną kopią hamburgerowej RSD-1, którą Franklin podarował Józiowi dla poratowania Sajuza przed pewnym akwarelistą z Austrii. Ponieważ coraz więcej trzeba było przewozić, stare TEM1 już im nie wystarczały. Wskutek tego konstruktorzy z Briańska po długim procesie projektowym wspomaganym napojem na rozluźnienie poszli do Nikity z rysunkami "nowej" maszyny. Gdy tylko zobaczył co potrafi uciągnąć, przyklepał projekt i tak w 1960 r. Tamara zawojowała w Kraju Rad.
W Polsce
Ponieważ buraki z Fabloku nie chciały produkować stonek na ruski rozstaw, tow. Edward dostał obiecującą ofertę od tow. Leonida Kup 17 Gagarinów, a 6 Walentyn[3] dostaniesz gratis. Nie dość, że jeszcze się zgodził na 4-krotność tej oferty, to poprosił jeszcze o 416 sztuk na tor normalny, bo tak. Z taką ilością zamówień zakład w Briańsku nie wyrabiał, więc uruchomili drugą linię w Ługańsku, gdzie dokładali jeszcze część podzespołów od Gagara. I tak w latach 1974 - 1980 do Polski Ludowej zajechało 430 Tamar.
Występowanie
W przypadku Tamar reklamujących PKP, spotykane są głównie na Linii Hutniczej Szerokotorowej, gdzie przetaczają wagony od Gagarinów, oraz u Karguli, gdzie jeżdżą tam, gdzie stonka wysiada. Parę prywaciarzy też je posiada, wykorzystywane są głównie do wyciągania węglarek do elektrociepłowni[4] czy wagonów z materiałem sypkim do punktu zrzutu.
Moderny
- ST48 – tzw. Tamara Turbo, dzieło dumnych modernizatorów z Newagu. Wskutek wymiany całego pudła oraz wywalenia ruskiego czterosuwa i zastąpienia go hamburgerowym zamiennikiem straciła zdolności manewrowe[5]. Ma dokładnie takie same pudło jak Kiosk[6] i może się pochwalić systemem sterowania NES[7], przez co dostaje świra, jak maszynista z nudów odpali Mariana.
Przypisy
- ↑ Mimo, iż tłuczona nieco dłużej, bo od 1960 r.
- ↑ Z wyłączeniem agregatu i silnika
- ↑ Ksywa lokomotywy nadana przez ruskich mikoli
- ↑ Patrz EC-4 na Widzewie
- ↑ Przy próbie przestawienia wagonu zapierdala niczym bies
- ↑ Z taką samą chujową widocznością
- ↑ A - przyspieszasz, B - zwalniasz, Start - załączasz silnik, a Selectem włączasz inne opcje, które wybierasz wciskając krzyżaka