Użytkownik:Stradivardius/brudnopis

„Prośba do Ojca Dyrektora”

Już płynie ta myśl zdrowa niczym sekwoja;

Już płynie śladem swego strumienia –tak jak rodzi matka ziemia;

O Ojcze Dyrektorze cóż bez ciebie w tej życia porze;

O Ojcze Dyrektorze późno już zima prawie za oknem trzyma;

O Ojcze Dyrektorze –rozpal śladami swego barwnego głosu niczym Tenor toreador słów rozgłośnię swą Radio Maryja;

O Ojcze Dyrektorze wielki czcicielu tej matematyki i Radia Maryja –iżby –iżby tak;

No właśnie jak;

Iżby tak góra forsy się w twym biegu życia zawsze zgadzała;

Iżby rozgłośnia twa Radio Maryja na całym świecie była słuchana;

O Ojcze Dyrektorze bądź chwili tej ostoją;

O Ojcze dyrektorze tyś jeden taki jedyny –niczym Rydzyk w lesie;

O Ojcze dyrektorze bądź –trwaj na wieki –jak cały ten kraj;

O ojczulku pod niebiosa wszech stworzenia wiary imperatorze;

O ojczulku mały tyś swą wielkością swej wiary ponad znane ideały;

O ojczulku cóż bez ciebie –próżno szukać; Tyś jeden –jedyny niczym z kwiatów wiosny –o zapachów naftaliny;

O ojczulku Mały tyś bardziej niż Rydz Śmigły trwały;

O ojczulku cóż bez ciebie –bezgwiezdne nocy niebo;

O ojczulku tyś nad wszelkie glorie i chwały; Tyś jeden jedyny –niczym Rydz żywy –chodzący;

O Ojcze Dyrektorze –bądź trwaj nie bądź jak dziś;

No właśnie gdy słońce twe wzejdzie bardziej;

Tak bardziej gorliwie;

Nie bądź jak plama na ugorze;

Tyś przecie wielki –o czcigodny reform kościoła doktorze;

O Ojcze Dyrektorze tyś jak Bonę róż stworzeń;

O wielki z wielkich i Mały z Małych;

Bądź oddychaj żyj długo tym czym twe ideały ponad co już wszelakie;

No właśnie co już chwały ;