TEM2: Różnice pomiędzy wersjami

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
(nowy)
Znacznik: edytor źródłowy
 
M
 
(Nie pokazano 16 wersji utworzonych przez 4 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
[[Plik:Szczakowa.jpg|thumb|250px|Tamara pokonuje leśne ostępy!]]
[[Plik:Sm48-067-pkp-cargo.jpg|thumb|200px|''Tamara'' w malowaniu Karguli]]
[[Plik:DieselLoco TEM2-5135 in Tomsk.jpg|200px|thumb|U Ruskich]]
[[Plik:SM48-Zablotczyzna-0.jpg|thumb|250px|Jedyna SM48 o nieznanym numerze, a smrodzi gorzej niż [[Parowóz]]!]]

{{t|SM48}}(S - "stary", M - "mozolny", 48 - przyprawiacz o mdłości maszynisty, T - "torowa", E - "[[Ebola]]", M - "manewrowa", 2 - sprawia, że maszynista dostaje padaczki) - [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|Sawieckaja]] lokomotywa <del>smrodowa</del> spalinowa, stara jak świat, będąca podróbą [[Polska|naszej]] starej, dobrej [[SM42|Stonki]]. Zwana jest przez miłośników kolei Tamarą lub Walentyną, bo jest ruska.
'''TEM2''' (pot. ''Tamara'', na PKP '''SM48''') – [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|sawieckaja]] [[lokomotywa]] spalinowa, odpowiedź [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|Wielkiego Brata]] na [[Fablok|chrzanowską]] [[SM42|stonkę]]<ref>Mimo, iż tłuczona nieco dłużej, bo od 1960 r.</ref>.


== Historia ==
== Historia ==
[[Plik:Soyuz TMA-16 launch vehicle being transported to pad.jpg|thumb|200px|Właśnie dlatego Nikita przyklepał projekt TEM2]]
Zaprojektowano raz ruską [[SM31]], tylko, że miała podwyższoną kabinę i była bardziej obła. Nazwano ją TEM2<ref>właśnie od tego to była Tamara</ref>. Kilka lat później kilka egzemplarzy lokomotywy wysłano do [[Polska|Polski]], a później do [[Wolska|Wolski]]. W Polsce ochrzczono ją skrótem SM48, zaś w Wolsce pełnymi nazwami podanymi wcześniej. Ps: nie możemy zapomnieć, że jako rurę wydechową w lokomotywie zastosowano wiadro (była szersza niż w parowozie!).
Sama lokomotywa to dosyć długi efekt procesu zrzynkowego, bowiem jest dokładną kopią loka ''TEM1''<ref>Z wyłączeniem agregatu i silnika</ref>, która z kolei zrzyna z charkowskiej ''TE1'', która to z kolei jest bezczelną kopią hamburgerowej RSD-1, którą [[Franklin Delano Roosevelt|Franklin]] podarował [[Józef Stalin|Józiowi]] dla poratowania Sajuza przed pewnym [[Adolf Hitler|akwarelistą z Austrii]]. Ponieważ coraz więcej trzeba było przewozić, stare ''TEM1'' już im nie wystarczały. Wskutek tego konstruktorzy z Briańska po długim procesie projektowym wspomaganym [[Wódka|napojem na rozluźnienie]] poszli do [[Nikita Chruszczow|Nikity]] z rysunkami "nowej" maszyny. Gdy tylko zobaczył [[Gówno|co]] potrafi uciągnąć, przyklepał projekt i tak w 1960 r. ''Tamara'' zawojowała w Kraju Rad.


== SM48 a Wikipedia ==
=== W Polsce ===
Ponieważ buraki z [[Fablok]]u nie chciały produkować stonek na ruski rozstaw, [[Edward Gierek|tow. Edward]] dostał obiecującą ofertę od [[Leonid Breżniew|tow. Leonida]] ''Kup 17 Gagarinów, a 6 Walentyn<ref>Ksywa lokomotywy nadana przez ruskich [[Miłośnicy kolei|mikoli]]</ref> dostaniesz gratis''. Nie dość, że jeszcze się zgodził na 4-krotność tej oferty, to poprosił jeszcze o 416 sztuk na tor normalny, [[bo tak]]. Z taką ilością zamówień zakład w Briańsku nie wyrabiał, więc uruchomili drugą linię w Ługańsku, gdzie dokładali jeszcze część podzespołów od Gagara. I tak w latach 1974 – 1980 do [[Polska Rzeczpospolita Ludowa|Polski Ludowej]] zajechało 430 Tamar.
[[Wikipedia]] twierdzi, że lokomotywa należała do ciężkich. Ja tam nic ciężkiego, ani dużego nie widzę, a wy?


== Występowanie ==
{{Przypisy}}
W przypadku Tamar reklamujących PKP, spotykane są głównie na Linii Hutniczej Szerokotorowej, gdzie przetaczają wagony od [[ST44|Gagarinów]], oraz u [[PKP Cargo|Karguli]], gdzie jeżdżą tam, gdzie stonka wysiada. Parę prywaciarzy też je posiada, wykorzystywane są głównie do wyciągania węglarek do elektrociepłowni<ref>Patrz EC-4 na [[Widzew (Łódź)|Widzewie]]</ref> czy wagonów z materiałem sypkim do punktu zrzutu.


== Typy loków<ref>[http://m.inforail.pl/lokomotywy-spalinowe-z-brianska_more_62318.html]</ref> ==
{{Ciężarówki}}
* '''TEM1''' – bezpośrednia poprzedniczka Tamary, rodem z Sajuza na licencji ''juchtniętej'' z [[USA|Juesej]], z lokomotywy Alco RSD1. Główne różnice – silnik 2D50 (w TEM2 PD1M) i gorsze prądnice. Te występują jedynie na Wschodzie.
* '''TEM18''' – następca Tamary i wygląda jak Tamara, bo to Tamara i właściwie tyle. Wsadzono jej silnik lepszy 1PD1A i znów lepsze prądnice. Nie wyróżnia się niczym szczególnym. Co ciekawe, występują w Polsce.
* '''TEM21''' – najmocniejszy następca Tamary, wygląda jak Tamara, wsadzony ma silnik naprawdę super star o mocy 1103 kW i nową kabinę. W przeciwieństwie do TEM18 może ciągnąć większe towary.

== Moderny ==
[[Plik:16D-002.jpg|thumb|200px|''Tamara'' w wersji ''<del>Trupo</del> Turbo'']]
* '''15D/16D, na PKP ST48''' – tzw. ''Tamara Turbo'', dzieło dumnych modernizatorów z [[Newag]]u. Wskutek wymiany całego pudła oraz wywalenia ruskiego czterosuwa i zastąpienia go [[Stany Zjednoczone Ameryki|hamburgerowym]] zamiennikiem straciła zdolności manewrowe<ref>Przy próbie przestawienia wagonu zap{{Cenzura3}}ala niczym [[Szatan|bies]], a zatrzymuje się dopiero w połowie drogi między jedną stacją a drugą</ref>. Ma dokładnie takie same pudło jak Kiosk<ref>Z taką samą ch{{Cenzura3}}ową widocznością</ref> i może się pochwalić systemem sterowania [[Nintendo Entertainment System|NES]]<ref>A – przyspieszasz, B – zwalniasz, Start – załączasz silnik, a Selectem włączasz inne opcje, które wybierasz wciskając krzyżaka</ref>, przez co dostaje świra, jak maszynista z nudów odpali [[Super Mario Bros.|Mariana]].
* '''19D''' – sztuk 1, z rodziny '''Trupo Tamara''', dzieło dumnych konstruktorów z firmy [[PESA|Pojazdy eksperymentalne szczególnie awaryjne]]. Wymieniono wszystko poza wózkami i prądnicami i wstawiono „engine” rodem z Gamy, spełniając normy Euro IIIB. Mimo ogromnego dofinansowania projektu dotąd nie znalazł się na nią chętny<ref>[http://www.rynek-kolejowy.pl/wiadomosci/pierwsza-zmodernizowana-lokomotywa-sm48-od-ips-i-pesy-81554.html]</ref>.

{{Przypisy}}
{{Kolej}}


[[Kategoria:Lokomotywy]]
[[Kategoria:Lokomotywy]]

Aktualna wersja na dzień 20:59, 4 mar 2018

Tamara w malowaniu Karguli
U Ruskich

TEM2 (pot. Tamara, na PKP SM48) – sawieckaja lokomotywa spalinowa, odpowiedź Wielkiego Brata na chrzanowską stonkę[1].

Historia[edytuj • edytuj kod]

Właśnie dlatego Nikita przyklepał projekt TEM2

Sama lokomotywa to dosyć długi efekt procesu zrzynkowego, bowiem jest dokładną kopią loka TEM1[2], która z kolei zrzyna z charkowskiej TE1, która to z kolei jest bezczelną kopią hamburgerowej RSD-1, którą Franklin podarował Józiowi dla poratowania Sajuza przed pewnym akwarelistą z Austrii. Ponieważ coraz więcej trzeba było przewozić, stare TEM1 już im nie wystarczały. Wskutek tego konstruktorzy z Briańska po długim procesie projektowym wspomaganym napojem na rozluźnienie poszli do Nikity z rysunkami "nowej" maszyny. Gdy tylko zobaczył co potrafi uciągnąć, przyklepał projekt i tak w 1960 r. Tamara zawojowała w Kraju Rad.

W Polsce[edytuj • edytuj kod]

Ponieważ buraki z Fabloku nie chciały produkować stonek na ruski rozstaw, tow. Edward dostał obiecującą ofertę od tow. Leonida Kup 17 Gagarinów, a 6 Walentyn[3] dostaniesz gratis. Nie dość, że jeszcze się zgodził na 4-krotność tej oferty, to poprosił jeszcze o 416 sztuk na tor normalny, bo tak. Z taką ilością zamówień zakład w Briańsku nie wyrabiał, więc uruchomili drugą linię w Ługańsku, gdzie dokładali jeszcze część podzespołów od Gagara. I tak w latach 1974 – 1980 do Polski Ludowej zajechało 430 Tamar.

Występowanie[edytuj • edytuj kod]

W przypadku Tamar reklamujących PKP, spotykane są głównie na Linii Hutniczej Szerokotorowej, gdzie przetaczają wagony od Gagarinów, oraz u Karguli, gdzie jeżdżą tam, gdzie stonka wysiada. Parę prywaciarzy też je posiada, wykorzystywane są głównie do wyciągania węglarek do elektrociepłowni[4] czy wagonów z materiałem sypkim do punktu zrzutu.

Typy loków[5][edytuj • edytuj kod]

  • TEM1 – bezpośrednia poprzedniczka Tamary, rodem z Sajuza na licencji juchtniętej z Juesej, z lokomotywy Alco RSD1. Główne różnice – silnik 2D50 (w TEM2 PD1M) i gorsze prądnice. Te występują jedynie na Wschodzie.
  • TEM18 – następca Tamary i wygląda jak Tamara, bo to Tamara i właściwie tyle. Wsadzono jej silnik lepszy 1PD1A i znów lepsze prądnice. Nie wyróżnia się niczym szczególnym. Co ciekawe, występują w Polsce.
  • TEM21 – najmocniejszy następca Tamary, wygląda jak Tamara, wsadzony ma silnik naprawdę super star o mocy 1103 kW i nową kabinę. W przeciwieństwie do TEM18 może ciągnąć większe towary.

Moderny[edytuj • edytuj kod]

Tamara w wersji Trupo Turbo
  • 15D/16D, na PKP ST48 – tzw. Tamara Turbo, dzieło dumnych modernizatorów z Newagu. Wskutek wymiany całego pudła oraz wywalenia ruskiego czterosuwa i zastąpienia go hamburgerowym zamiennikiem straciła zdolności manewrowe[6]. Ma dokładnie takie same pudło jak Kiosk[7] i może się pochwalić systemem sterowania NES[8], przez co dostaje świra, jak maszynista z nudów odpali Mariana.
  • 19D – sztuk 1, z rodziny Trupo Tamara, dzieło dumnych konstruktorów z firmy Pojazdy eksperymentalne szczególnie awaryjne. Wymieniono wszystko poza wózkami i prądnicami i wstawiono „engine” rodem z Gamy, spełniając normy Euro IIIB. Mimo ogromnego dofinansowania projektu dotąd nie znalazł się na nią chętny[9].

Przypisy

  1. Mimo, iż tłuczona nieco dłużej, bo od 1960 r.
  2. Z wyłączeniem agregatu i silnika
  3. Ksywa lokomotywy nadana przez ruskich mikoli
  4. Patrz EC-4 na Widzewie
  5. [1]
  6. Przy próbie przestawienia wagonu zapCenzura2.svgala niczym bies, a zatrzymuje się dopiero w połowie drogi między jedną stacją a drugą
  7. Z taką samą chCenzura2.svgową widocznością
  8. A – przyspieszasz, B – zwalniasz, Start – załączasz silnik, a Selectem włączasz inne opcje, które wybierasz wciskając krzyżaka
  9. [2]