TEM2: Różnice pomiędzy wersjami
M |
|||
(Nie pokazano 11 wersji utworzonych przez 4 użytkowników) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
⚫ | |||
{{Inkubator otwarty}} |
|||
⚫ | |||
[[Plik:DieselLoco TEM2-5135 in Tomsk.jpg|200px|thumb|U Ruskich]] |
[[Plik:DieselLoco TEM2-5135 in Tomsk.jpg|200px|thumb|U Ruskich]] |
||
⚫ | |||
'''TEM2''' (pot. ''Tamara'', na PKP '''SM48''') – [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|sawieckaja]] [[lokomotywa]] spalinowa, odpowiedź [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|Wielkiego Brata]] na [[Fablok|chrzanowską]] [[SM42|stonkę]]<ref>Mimo, iż tłuczona nieco dłużej, bo od 1960 r.</ref>. |
'''TEM2''' (pot. ''Tamara'', na PKP '''SM48''') – [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|sawieckaja]] [[lokomotywa]] spalinowa, odpowiedź [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|Wielkiego Brata]] na [[Fablok|chrzanowską]] [[SM42|stonkę]]<ref>Mimo, iż tłuczona nieco dłużej, bo od 1960 r.</ref>. |
||
== Historia == |
== Historia == |
||
⚫ | |||
Sama lokomotywa to dosyć długi efekt procesu zrzynkowego, bowiem jest dokładną kopią loka ''TEM1''<ref>Z wyłączeniem agregatu i silnika</ref>, która z kolei zrzyna z charkowskiej ''TE1'', która to z kolei jest bezczelną kopią hamburgerowej RSD-1, którą [[Franklin Delano Roosevelt|Franklin]] podarował [[Józef Stalin|Józiowi]] dla poratowania Sajuza przed pewnym [[Adolf Hitler|akwarelistą z Austrii]]. Ponieważ coraz więcej trzeba było przewozić, stare ''TEM1'' już im nie wystarczały. Wskutek tego konstruktorzy z Briańska po długim procesie projektowym wspomaganym [[Wódka|napojem na rozluźnienie]] poszli do [[Nikita Chruszczow|Nikity]] z rysunkami "nowej" maszyny. Gdy tylko zobaczył [[Gówno|co]] potrafi uciągnąć, przyklepał projekt i tak w 1960 r. ''Tamara'' zawojowała w Kraju Rad. |
Sama lokomotywa to dosyć długi efekt procesu zrzynkowego, bowiem jest dokładną kopią loka ''TEM1''<ref>Z wyłączeniem agregatu i silnika</ref>, która z kolei zrzyna z charkowskiej ''TE1'', która to z kolei jest bezczelną kopią hamburgerowej RSD-1, którą [[Franklin Delano Roosevelt|Franklin]] podarował [[Józef Stalin|Józiowi]] dla poratowania Sajuza przed pewnym [[Adolf Hitler|akwarelistą z Austrii]]. Ponieważ coraz więcej trzeba było przewozić, stare ''TEM1'' już im nie wystarczały. Wskutek tego konstruktorzy z Briańska po długim procesie projektowym wspomaganym [[Wódka|napojem na rozluźnienie]] poszli do [[Nikita Chruszczow|Nikity]] z rysunkami "nowej" maszyny. Gdy tylko zobaczył [[Gówno|co]] potrafi uciągnąć, przyklepał projekt i tak w 1960 r. ''Tamara'' zawojowała w Kraju Rad. |
||
=== W Polsce === |
=== W Polsce === |
||
Ponieważ buraki z [[Fablok]]u nie chciały produkować stonek na ruski rozstaw, [[Edward Gierek|tow. Edward]] dostał obiecującą ofertę od [[Leonid Breżniew|tow. Leonida]] ''Kup 17 Gagarinów, a 6 Walentyn<ref>Ksywa lokomotywy nadana przez ruskich [[Miłośnicy kolei|mikoli]]</ref> dostaniesz gratis''. Nie dość, że jeszcze się zgodził na 4-krotność tej oferty, to poprosił jeszcze o 416 sztuk na tor normalny, [[bo tak]]. Z taką ilością zamówień zakład w Briańsku nie wyrabiał, więc uruchomili drugą linię w Ługańsku, gdzie dokładali jeszcze część podzespołów od Gagara. I tak w latach 1974 |
Ponieważ buraki z [[Fablok]]u nie chciały produkować stonek na ruski rozstaw, [[Edward Gierek|tow. Edward]] dostał obiecującą ofertę od [[Leonid Breżniew|tow. Leonida]] ''Kup 17 Gagarinów, a 6 Walentyn<ref>Ksywa lokomotywy nadana przez ruskich [[Miłośnicy kolei|mikoli]]</ref> dostaniesz gratis''. Nie dość, że jeszcze się zgodził na 4-krotność tej oferty, to poprosił jeszcze o 416 sztuk na tor normalny, [[bo tak]]. Z taką ilością zamówień zakład w Briańsku nie wyrabiał, więc uruchomili drugą linię w Ługańsku, gdzie dokładali jeszcze część podzespołów od Gagara. I tak w latach 1974 – 1980 do [[Polska Rzeczpospolita Ludowa|Polski Ludowej]] zajechało 430 Tamar. |
||
== Występowanie == |
== Występowanie == |
||
W przypadku Tamar reklamujących PKP, spotykane są głównie na Linii Hutniczej Szerokotorowej, gdzie przetaczają wagony od [[ST44|Gagarinów]], oraz u [[PKP Cargo|Karguli]], gdzie jeżdżą tam, gdzie stonka wysiada. Parę prywaciarzy też je posiada, wykorzystywane są głównie do wyciągania węglarek do elektrociepłowni<ref>Patrz EC-4 na [[Widzew (Łódź)|Widzewie]]</ref> czy wagonów z materiałem sypkim do punktu zrzutu. |
W przypadku Tamar reklamujących PKP, spotykane są głównie na Linii Hutniczej Szerokotorowej, gdzie przetaczają wagony od [[ST44|Gagarinów]], oraz u [[PKP Cargo|Karguli]], gdzie jeżdżą tam, gdzie stonka wysiada. Parę prywaciarzy też je posiada, wykorzystywane są głównie do wyciągania węglarek do elektrociepłowni<ref>Patrz EC-4 na [[Widzew (Łódź)|Widzewie]]</ref> czy wagonów z materiałem sypkim do punktu zrzutu. |
||
== Typy loków<ref>[http://m.inforail.pl/lokomotywy-spalinowe-z-brianska_more_62318.html]</ref> == |
|||
* '''TEM1''' – bezpośrednia poprzedniczka Tamary, rodem z Sajuza na licencji ''juchtniętej'' z [[USA|Juesej]], z lokomotywy Alco RSD1. Główne różnice – silnik 2D50 (w TEM2 PD1M) i gorsze prądnice. Te występują jedynie na Wschodzie. |
|||
* '''TEM18''' – następca Tamary i wygląda jak Tamara, bo to Tamara i właściwie tyle. Wsadzono jej silnik lepszy 1PD1A i znów lepsze prądnice. Nie wyróżnia się niczym szczególnym. Co ciekawe, występują w Polsce. |
|||
* '''TEM21''' – najmocniejszy następca Tamary, wygląda jak Tamara, wsadzony ma silnik naprawdę super star o mocy 1103 kW i nową kabinę. W przeciwieństwie do TEM18 może ciągnąć większe towary. |
|||
== Moderny == |
== Moderny == |
||
[[Plik:16D-002.jpg|thumb|200px|''Tamara'' w wersji ''<del>Trupo</del> Turbo'']] |
|||
* '''ST48''' – tzw. ''Tamara Turbo'', dzieło dumnych modernizatorów z [[Newag]]u. Wskutek wymiany całego pudła oraz wywalenia ruskiego czterosuwa i zastąpienia go [[Stany Zjednoczone Ameryki|hamburgerowym]] zamiennikiem straciła zdolności manewrowe<ref>Przy próbie przestawienia wagonu |
* '''15D/16D, na PKP ST48''' – tzw. ''Tamara Turbo'', dzieło dumnych modernizatorów z [[Newag]]u. Wskutek wymiany całego pudła oraz wywalenia ruskiego czterosuwa i zastąpienia go [[Stany Zjednoczone Ameryki|hamburgerowym]] zamiennikiem straciła zdolności manewrowe<ref>Przy próbie przestawienia wagonu zap{{Cenzura3}}ala niczym [[Szatan|bies]], a zatrzymuje się dopiero w połowie drogi między jedną stacją a drugą</ref>. Ma dokładnie takie same pudło jak Kiosk<ref>Z taką samą ch{{Cenzura3}}ową widocznością</ref> i może się pochwalić systemem sterowania [[Nintendo Entertainment System|NES]]<ref>A – przyspieszasz, B – zwalniasz, Start – załączasz silnik, a Selectem włączasz inne opcje, które wybierasz wciskając krzyżaka</ref>, przez co dostaje świra, jak maszynista z nudów odpali [[Super Mario Bros.|Mariana]]. |
||
* '''19D''' – sztuk 1, z rodziny '''Trupo Tamara''', dzieło dumnych konstruktorów z firmy [[PESA|Pojazdy eksperymentalne szczególnie awaryjne]]. Wymieniono wszystko poza wózkami i prądnicami i wstawiono „engine” rodem z Gamy, spełniając normy Euro IIIB. Mimo ogromnego dofinansowania projektu dotąd nie znalazł się na nią chętny<ref>[http://www.rynek-kolejowy.pl/wiadomosci/pierwsza-zmodernizowana-lokomotywa-sm48-od-ips-i-pesy-81554.html]</ref>. |
|||
{{Przypisy}} |
{{Przypisy}} |
||
{{Kolej}} |
{{Kolej}} |
||
[[Kategoria:Artykuły w inkubatorze – transport]] |
|||
[[Kategoria:Lokomotywy]] |
Aktualna wersja na dzień 20:59, 4 mar 2018
TEM2 (pot. Tamara, na PKP SM48) – sawieckaja lokomotywa spalinowa, odpowiedź Wielkiego Brata na chrzanowską stonkę[1].
Historia[edytuj • edytuj kod]
Sama lokomotywa to dosyć długi efekt procesu zrzynkowego, bowiem jest dokładną kopią loka TEM1[2], która z kolei zrzyna z charkowskiej TE1, która to z kolei jest bezczelną kopią hamburgerowej RSD-1, którą Franklin podarował Józiowi dla poratowania Sajuza przed pewnym akwarelistą z Austrii. Ponieważ coraz więcej trzeba było przewozić, stare TEM1 już im nie wystarczały. Wskutek tego konstruktorzy z Briańska po długim procesie projektowym wspomaganym napojem na rozluźnienie poszli do Nikity z rysunkami "nowej" maszyny. Gdy tylko zobaczył co potrafi uciągnąć, przyklepał projekt i tak w 1960 r. Tamara zawojowała w Kraju Rad.
W Polsce[edytuj • edytuj kod]
Ponieważ buraki z Fabloku nie chciały produkować stonek na ruski rozstaw, tow. Edward dostał obiecującą ofertę od tow. Leonida Kup 17 Gagarinów, a 6 Walentyn[3] dostaniesz gratis. Nie dość, że jeszcze się zgodził na 4-krotność tej oferty, to poprosił jeszcze o 416 sztuk na tor normalny, bo tak. Z taką ilością zamówień zakład w Briańsku nie wyrabiał, więc uruchomili drugą linię w Ługańsku, gdzie dokładali jeszcze część podzespołów od Gagara. I tak w latach 1974 – 1980 do Polski Ludowej zajechało 430 Tamar.
Występowanie[edytuj • edytuj kod]
W przypadku Tamar reklamujących PKP, spotykane są głównie na Linii Hutniczej Szerokotorowej, gdzie przetaczają wagony od Gagarinów, oraz u Karguli, gdzie jeżdżą tam, gdzie stonka wysiada. Parę prywaciarzy też je posiada, wykorzystywane są głównie do wyciągania węglarek do elektrociepłowni[4] czy wagonów z materiałem sypkim do punktu zrzutu.
Typy loków[5][edytuj • edytuj kod]
- TEM1 – bezpośrednia poprzedniczka Tamary, rodem z Sajuza na licencji juchtniętej z Juesej, z lokomotywy Alco RSD1. Główne różnice – silnik 2D50 (w TEM2 PD1M) i gorsze prądnice. Te występują jedynie na Wschodzie.
- TEM18 – następca Tamary i wygląda jak Tamara, bo to Tamara i właściwie tyle. Wsadzono jej silnik lepszy 1PD1A i znów lepsze prądnice. Nie wyróżnia się niczym szczególnym. Co ciekawe, występują w Polsce.
- TEM21 – najmocniejszy następca Tamary, wygląda jak Tamara, wsadzony ma silnik naprawdę super star o mocy 1103 kW i nową kabinę. W przeciwieństwie do TEM18 może ciągnąć większe towary.
Moderny[edytuj • edytuj kod]
- 15D/16D, na PKP ST48 – tzw. Tamara Turbo, dzieło dumnych modernizatorów z Newagu. Wskutek wymiany całego pudła oraz wywalenia ruskiego czterosuwa i zastąpienia go hamburgerowym zamiennikiem straciła zdolności manewrowe[6]. Ma dokładnie takie same pudło jak Kiosk[7] i może się pochwalić systemem sterowania NES[8], przez co dostaje świra, jak maszynista z nudów odpali Mariana.
- 19D – sztuk 1, z rodziny Trupo Tamara, dzieło dumnych konstruktorów z firmy Pojazdy eksperymentalne szczególnie awaryjne. Wymieniono wszystko poza wózkami i prądnicami i wstawiono „engine” rodem z Gamy, spełniając normy Euro IIIB. Mimo ogromnego dofinansowania projektu dotąd nie znalazł się na nią chętny[9].
Przypisy
- ↑ Mimo, iż tłuczona nieco dłużej, bo od 1960 r.
- ↑ Z wyłączeniem agregatu i silnika
- ↑ Ksywa lokomotywy nadana przez ruskich mikoli
- ↑ Patrz EC-4 na Widzewie
- ↑ [1]
- ↑ Przy próbie przestawienia wagonu zapala niczym bies, a zatrzymuje się dopiero w połowie drogi między jedną stacją a drugą
- ↑ Z taką samą chową widocznością
- ↑ A – przyspieszasz, B – zwalniasz, Start – załączasz silnik, a Selectem włączasz inne opcje, które wybierasz wciskając krzyżaka
- ↑ [2]