Duck Hunt

Duck Hunt – jedna z wielu gier wydanych na NES-a, a także na Famicoma i jego klony. Wymaga ona podłączenia nie tylko dżojpada, ale i też pukawki, a co za tym idzie – także telewizora kineskopowego, bo na LCD nie będzie działać.

Rozgrywka

Zanim rozpoczniemy pierwszą rundę w trybach A i B, widzimy jak pies wałęsa się na bliżej nieokreślonym polu z drzewem i krzakiem. Następnie skacze za trawę. Wylatuje kaczka (w trybie B – dwie). Musimy ją zestrzelić, a jak pies podniesie wirtualną zwłokę, i tak jej nie zje, bo nie przytacha jej do oddalonego o 200 kilometrów kota. Musimy w pierwszych kilku rundach zestrzelić pięć kaczek, potem liczba będzie stopniowo rosnąć do dziesięciu.

Za spudłowanie w trybie A pies się śmieje. Za podwójne spudłowanie w trybie B – też, ale nie podwójnie.

Tryb C to strzelanie do jajek z lokalnej kurzej fermy. Graficy przenoszą nas na inne pole wśród gór, nie ma już psa. Musimy – tak jak w obu poprzednich trybach – zestrzelić najpierw minimum pięć jaj, a potem nie możemy się pomylić o włos. Nie wolno dać kaczkom ani jajom zwiać. Kaczka ucieknie za granicę, a jaja przetrwają upadek z prędkości 180 km/h. Magazynek jest naprawdę skąpy, chociaż i tak jest nieco większy niż w strzelbie – pomieści tylko trzy naboje.

Wersja VS

Oczywiście ta gra powstała też na automaty. Już nie wybieramy trybu gry na ekranie głównym, ale celujemy w ekran i zaczynamy grę.

Rozgrywka jest zdecydowanie inna – najpierw przenosimy się na to samo pole i strzelamy do dwóch kaczek na ekranie. Dostajemy tyle samo naboi, co w wersjach na konsolę, ale gdy wyczerpiemy magazynek, wyskoczy powiadomienie na górze telewizora, którego nie było na NES-ie. Po krótkiej strzelaninie do kaczek, przenosimy się na pole z umiejscowioną niedaleko tą samą kurzą fermą i rozbijamy jajka. Potem jest runda bonusowa, w której musimy zestrzelić jak najwięcej kaczek, ale nie psów-zbiegów z pobliskiego schroniska. Za strzał w chociaż jednego zbiega nie dostajemy bonusa. Dalsze rundy się powtarzają.