Ralf Scheepers: Różnice pomiędzy wersjami
(automatyczna podmiana) |
|||
| (Nie pokazano 5 wersji utworzonych przez 5 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Plik:Ralf Scheepers.jpg|200px |
[[Plik:Ralf Scheepers 2009.09.25.jpg|200px|thumb|Ale łysol!!!]] |
||
'''Ralf Scheepers''' (ur. [[5 lutego]] [[1965]] w Esslingen w [[Niemcy|RFN]]) – wokalista zespołu [[Primal Fear]], a wcześniej [[Gamma Ray]]. Miłośnik ''[[piwo|Bier]] und [[Kiełbasa|Würste]]'' o cienkim jak u kastrata głosie. Łysol i prawdopodobne alter-ego [[Lord Voldemort|Lorda Voldemorta]]. |
|||
== Młode lata == |
== Młode lata == |
||
Ralf urodził się w… Nie, to w ogóle nie jest istotne, że urodził się w jakiejś tam mieścinie w Baden-Wirtembergii! Jego prawdziwe narodziny miały miejsce w 1974, gdy po raz pierwszy usłyszał śpiewającego [[Rob Halford|Halforda]]. Doznał wtedy olśnienia i zrozumiał swoje powołanie. Wiedział już co chce robić w życiu<ref>Oprócz picia Bier i jedzenia Würstów</ref>. Ot, po prostu musiał, musiał być jak ten cały Halford i śpiewać w [[Judas Priest]]. Choćby miał zrobić to idąc po trupach. |
Ralf urodził się w… Nie, to w ogóle nie jest istotne, że urodził się w jakiejś tam mieścinie w Baden-Wirtembergii! Jego prawdziwe narodziny miały miejsce w 1974, gdy po raz pierwszy usłyszał śpiewającego [[Rob Halford|Halforda]]. Doznał wtedy olśnienia i zrozumiał swoje powołanie. Wiedział już co chce robić w życiu<ref>Oprócz picia Bier i jedzenia Würstów</ref>. Ot, po prostu musiał, musiał być jak ten cały Halford i śpiewać w [[Judas Priest]]. Choćby miał zrobić to idąc po trupach. |
||
Szybko okazało się jednak, że rzeczywistość jest okrutna i dziewięciolatków nie przyjmują do znanych zespołów [[metal (muzyka)|heavymetalowych]]. Ralf mógł najwyżej liczyć na śpiewanie do kotleta swoim rodzicom<ref>Biedni ludzie, doprawdy</ref>. Gdy bojowy dziewięciolatek podrósł założył własny zespół, który nazwał |
Szybko okazało się jednak, że rzeczywistość jest okrutna i dziewięciolatków nie przyjmują do znanych zespołów [[metal (muzyka)|heavymetalowych]]. Ralf mógł najwyżej liczyć na śpiewanie do kotleta swoim rodzicom<ref>Biedni ludzie, doprawdy</ref>. Gdy bojowy dziewięciolatek podrósł założył własny zespół, który nazwał Tyran's Pace ([[Język angielski|deutsch english]]: ''Packa tyrana''). Zespół, jak można się domyślić, wykonywał piosenki Judas Priest, choć miał też własne utwory<ref>Będące bliźniaczo podobne do utworów Judas Priest, ale co tam</ref>. |
||
== Gamma Ray == |
== Gamma Ray == |
||
Tyran's Pace nie osiągnęło oczekiwanego przez Scheepersa epickiego sukcesu, Ralf postanowił szukać możliwości naśladowania Judas Priest gdzie indziej. W [[1986]] chciał zacząć śpiewać w [[Helloween]], ale nie przypadł do gustu [[Michael Weikath|Michaelowi Weikathowi]], a poza tym pojawiła się konkurencja w postaci [[Michael Kiske|Michaela Kiskego]], który potrafił piać jeszcze wyżej. Możliwości wokalne Ralfa zachwyciły natomiast dotychczasowego śpiewaka i gitarzystę Helloween, [[Kai Hansen|Kaia Hansena]], który [[Koincydencja|dziwnym trafem]] niespełna trzy lata później wyleciał z zespołu. |
|||
Hansen szybko się pozbierał i już w 1989 założył Gamma Ray, przypadkiem zatrudniając Scheepersa jako wokalistę. Zespół z Ralfem nagrał całe trzy ociekające niemożebną wręcz szczęśliwością płyty oraz odbył parę ociekających |
Hansen szybko się pozbierał i już w [[1989]] założył Gamma Ray, przypadkiem zatrudniając Scheepersa jako wokalistę. Zespół z Ralfem nagrał całe trzy ociekające niemożebną wręcz szczęśliwością płyty oraz odbył parę ociekających Bier i Würstem tras koncertowych, które przyniosły Gamma Ray światowy sukces. Sam Scheepers nie wspomina jednak dobrze tamtego okresu. Hansen nie podzielał bowiem jego poglądu, że co najmniej połowę repertuaru Gamma Ray powinny stanowić [[cover]]y Judas Priest. |
||
Zniesmaczony tym Ralf wydał na boku płytę ''Wheels of Fire'' sygnowaną logo [[Federal Bureau of Investigation|FBI]], w które ktoś bezczelnie wcisnął kropki. Do ostatecznego rozstania wokalisty z Gamma Ray przyczynił się jednak fakt, że w 1993 z Judas Priest odszedł Halford i zespół rozpoczął poszukiwania nowego wyjca. Zgłosiło się wielu chętnych, w tym także oczywiście nasz Ralf. I tym razem jednak przegrał w zestawieniu z innym wokalistą, ale już przynajmniej nie z Kiskem<ref>Bo ten starał się w tym czasie dostać do [[Iron Maiden]]</ref>, tylko z [[Tim Owens|Timem Owensem]]. Podsumowując, Ralf został bez środków do życia i jakichkolwiek widoków na zmianę tej sytuacji. A, i do tego zaczął [[łysienie|łysieć]], jak swój idol, dlatego także zaczął golić się na łyso. Prawdopodobnie nowy wizerunek Scheepersa stał się inspiracją dla postaci [[Lord Voldemort|Lorda Voldemorta]]. |
Zniesmaczony tym Ralf wydał na boku płytę ''Wheels of Fire'' sygnowaną logo [[Federal Bureau of Investigation|FBI]], w które ktoś bezczelnie wcisnął kropki. Do ostatecznego rozstania wokalisty z Gamma Ray przyczynił się jednak fakt, że w [[1993]] z Judas Priest odszedł Halford i zespół rozpoczął poszukiwania nowego wyjca. Zgłosiło się wielu chętnych, w tym także oczywiście nasz Ralf. I tym razem jednak przegrał w zestawieniu z innym wokalistą, ale już przynajmniej nie z Kiskem<ref>Bo ten starał się w tym czasie dostać do [[Iron Maiden]]</ref>, tylko z [[Tim Owens|Timem Owensem]]. Podsumowując, Ralf został bez środków do życia i jakichkolwiek widoków na zmianę tej sytuacji. A, i do tego zaczął [[łysienie|łysieć]], jak swój idol, dlatego także zaczął golić się na łyso. Prawdopodobnie nowy wizerunek Scheepersa stał się inspiracją dla postaci [[Lord Voldemort|Lorda Voldemorta]]. |
||
== Primal Fear == |
== Primal Fear == |
||
[[Plik:Vold.jpg|200px |
[[Plik:Vold.jpg|200px|thumb|Inna twarz Ralfa]] |
||
Na [[Oktoberfest|Oktoberfeście]]<ref>Niemcy zawsze jeżdżą na Oktoberfest</ref> [[1997]], Ralf spotkał [[Mat Sinner|Mata Sinnera]], który zaproponował mu dołączenie do jego nowego, bo istniejącego od początku święta piwa, [[cover band]]u, który wykonywał piosenki Judas Priest. Zespół szybko nadał sobie nazwę Primal Fear, a przypadkowych pijaków z Oktoberfestu zastąpiono prawdziwymi muzykami z drugiego zespołu Mata |
Na [[Oktoberfest|Oktoberfeście]]<ref>Niemcy zawsze jeżdżą na Oktoberfest</ref> [[1997]], Ralf spotkał [[Mat Sinner|Mata Sinnera]], który zaproponował mu dołączenie do jego nowego, bo istniejącego od początku święta piwa, [[cover band]]u, który wykonywał piosenki Judas Priest. Zespół szybko nadał sobie nazwę Primal Fear, a przypadkowych pijaków z Oktoberfestu zastąpiono prawdziwymi muzykami z drugiego zespołu Mata o jakże oryginalnej nazwie Sinner. |
||
Zespół w 1998 wydał pierwszą płytę, która od razu odniosła sukces<ref>Głównie za sprawą obecności znanych nazwisk jak Hansen czy Chlaściak</ref>. Kolejne albumy były jak tomy [[Harry Potter|Harry'ego Pottera]] – sprzedawały się dobrze, a najlepiej w [[Ameryka Północna|Ameryce]]. Prawdopodobnie to za sprawą bliźniaczego już wtedy podobieństwa Ralfa i Voldka. Biedni Amerykanie gubili się już po trosze w tym wszystkim. |
Zespół w 1998 wydał pierwszą płytę, która od razu odniosła sukces<ref>Głównie za sprawą obecności znanych nazwisk jak Hansen czy Chlaściak</ref>. Kolejne albumy były jak tomy [[Harry Potter|Harry'ego Pottera]] – sprzedawały się dobrze, a najlepiej w [[Ameryka Północna|Ameryce]]. Prawdopodobnie to za sprawą bliźniaczego już wtedy podobieństwa Ralfa i Voldka. Biedni Amerykanie gubili się już po trosze w tym wszystkim. |
||
== |
== Zobacz też == |
||
* [[Chris Boltendahl]] |
|||
Ralf dobrze czuje się w Primal Fear, obowiązkowym elementem każdego koncertu grupy jest wszakże piosenka ''[[British Steel#Lista_utworów|Metal Gods]]''. Mimo to, w 2011 wydał swoją pierwszą solową płytę. Nic to, że grali na niej przede wszystkim muzycy z Primal Fear, a głównym kompozytorem był nie kto inny niż Mat Sinner. Rzecz jasna, za wyjątkiem utworów będących coverami Judasów. Oprócz tego na płycie udziela się wielu innych, uznanych muzyków: |
|||
* [[Kai Hansen]] |
|||
* '''Kai Hansen''', znany z tego, że gra wszędzie gdzie tylko go chcą. Na szczęście nie śpiewa. |
|||
* [[Mat Sinner]] |
|||
* '''Michał ''Metal Mike'' Chlaściak''', czyli człowiek, który uczył grać na [[Gitara elektryczna|wiośle]] naszego swojskiego [[Adam Darski|Nerdala]]. |
|||
* [[Michael Kiske]] |
|||
* '''Victor Smolski''', którego Peter Wagner spuścił na chwilę z krótkiej [[Rage|Rage'owej]] smyczy. |
|||
* [[Piet Sielck]] |
|||
* '''Snowy Shaw''', perkusista [[Dream Evil]] oraz Mercyful Fate, któremu wiecznie marzy się zostanie wokalistą. Nie tym razem chłopie! |
|||
* [[Tobias Sammet]] |
|||
* '''[[Tim Owens]]'''. Tak, dobrze widzisz, czytelniku. Nienawiść obu wokalistów zamieniła się w przyjaźń, podobnie jak [[Adolf Hitler|hitlerowskie]] ''Kulturkampf'' przeobraziło się we współczesne ''[[Żydzi|Multi]]-[[Gej|Kulti]]''. Zaśpiewali razem w piosence o wiele mówiącym tytule ''Remission of Sin'' (''Odpuszczenie Grzechu''). |
|||
* [[Udo Dirkschneider]] |
|||
{{Przypisy}} |
{{Przypisy}} |
||
Aktualna wersja na dzień 11:02, 11 lut 2022
Ralf Scheepers (ur. 5 lutego 1965 w Esslingen w RFN) – wokalista zespołu Primal Fear, a wcześniej Gamma Ray. Miłośnik Bier und Würste o cienkim jak u kastrata głosie. Łysol i prawdopodobne alter-ego Lorda Voldemorta.
Młode lata[edytuj • edytuj kod]
Ralf urodził się w… Nie, to w ogóle nie jest istotne, że urodził się w jakiejś tam mieścinie w Baden-Wirtembergii! Jego prawdziwe narodziny miały miejsce w 1974, gdy po raz pierwszy usłyszał śpiewającego Halforda. Doznał wtedy olśnienia i zrozumiał swoje powołanie. Wiedział już co chce robić w życiu[1]. Ot, po prostu musiał, musiał być jak ten cały Halford i śpiewać w Judas Priest. Choćby miał zrobić to idąc po trupach.
Szybko okazało się jednak, że rzeczywistość jest okrutna i dziewięciolatków nie przyjmują do znanych zespołów heavymetalowych. Ralf mógł najwyżej liczyć na śpiewanie do kotleta swoim rodzicom[2]. Gdy bojowy dziewięciolatek podrósł założył własny zespół, który nazwał Tyran's Pace (deutsch english: Packa tyrana). Zespół, jak można się domyślić, wykonywał piosenki Judas Priest, choć miał też własne utwory[3].
Gamma Ray[edytuj • edytuj kod]
Tyran's Pace nie osiągnęło oczekiwanego przez Scheepersa epickiego sukcesu, Ralf postanowił szukać możliwości naśladowania Judas Priest gdzie indziej. W 1986 chciał zacząć śpiewać w Helloween, ale nie przypadł do gustu Michaelowi Weikathowi, a poza tym pojawiła się konkurencja w postaci Michaela Kiskego, który potrafił piać jeszcze wyżej. Możliwości wokalne Ralfa zachwyciły natomiast dotychczasowego śpiewaka i gitarzystę Helloween, Kaia Hansena, który dziwnym trafem niespełna trzy lata później wyleciał z zespołu.
Hansen szybko się pozbierał i już w 1989 założył Gamma Ray, przypadkiem zatrudniając Scheepersa jako wokalistę. Zespół z Ralfem nagrał całe trzy ociekające niemożebną wręcz szczęśliwością płyty oraz odbył parę ociekających Bier i Würstem tras koncertowych, które przyniosły Gamma Ray światowy sukces. Sam Scheepers nie wspomina jednak dobrze tamtego okresu. Hansen nie podzielał bowiem jego poglądu, że co najmniej połowę repertuaru Gamma Ray powinny stanowić covery Judas Priest.
Zniesmaczony tym Ralf wydał na boku płytę Wheels of Fire sygnowaną logo FBI, w które ktoś bezczelnie wcisnął kropki. Do ostatecznego rozstania wokalisty z Gamma Ray przyczynił się jednak fakt, że w 1993 z Judas Priest odszedł Halford i zespół rozpoczął poszukiwania nowego wyjca. Zgłosiło się wielu chętnych, w tym także oczywiście nasz Ralf. I tym razem jednak przegrał w zestawieniu z innym wokalistą, ale już przynajmniej nie z Kiskem[4], tylko z Timem Owensem. Podsumowując, Ralf został bez środków do życia i jakichkolwiek widoków na zmianę tej sytuacji. A, i do tego zaczął łysieć, jak swój idol, dlatego także zaczął golić się na łyso. Prawdopodobnie nowy wizerunek Scheepersa stał się inspiracją dla postaci Lorda Voldemorta.
Primal Fear[edytuj • edytuj kod]
Na Oktoberfeście[5] 1997, Ralf spotkał Mata Sinnera, który zaproponował mu dołączenie do jego nowego, bo istniejącego od początku święta piwa, cover bandu, który wykonywał piosenki Judas Priest. Zespół szybko nadał sobie nazwę Primal Fear, a przypadkowych pijaków z Oktoberfestu zastąpiono prawdziwymi muzykami z drugiego zespołu Mata o jakże oryginalnej nazwie Sinner.
Zespół w 1998 wydał pierwszą płytę, która od razu odniosła sukces[6]. Kolejne albumy były jak tomy Harry'ego Pottera – sprzedawały się dobrze, a najlepiej w Ameryce. Prawdopodobnie to za sprawą bliźniaczego już wtedy podobieństwa Ralfa i Voldka. Biedni Amerykanie gubili się już po trosze w tym wszystkim.
