Wikingowie

Wikingowie – archaiczne plemię skandynawskich wojowników i łupieżców, obecnie pretekst do nacjonalistycznego black metalu w Danii, Finlandii, Norwegii i Szwecji.

Mieli słabą ziemię, która zresztą rozmarzała tylko na trzy miesiące w roku. Gdy robili się głodni, a w pobliżu nie było żadnych zwierzątek, jedli korę drzewną. Dla wszystkich jej nie starczało, więc zajmowali się okradaniem innych krajów, gdzie ziemia była lepsza. Jedli też ryby, co powodowało, że strasznie śmierdzieli. Uważa się, że Wikingowie łupili co najwyżej przybrzeżne porty morskie, lecz w rzeczywistości kontrolowali spory kawałek Wysp Brytyjskich, a nawet włości szkockich górali. Ich potomkowie, Normanowie, mieli bazy wypadowe na terenie dzisiejszej Turcji i Syrii.

Tradycją kultywowaną wśród wikingów było przyprawianie sobie rogów w wypadku udowodnionej zdrady małżeńskiej. Z czasem niewierność żon stała się tak powszechna, że wszyscy wikingowie wyruszali na wyprawy z przyprawionymi (profilaktycznie) rogami. Jednocześnie wstyd, który towarzyszył im podczas walki (wrogowie nie mogli powstrzymać się od śmiechu) potęgował dzikość, agresję, okrucieństwo, a także obnażał tragizm człowieka odtrąconego, zdradzonego, pozbawionego ogniska domowego, tułającego się po świecie.

Religia

Według większości historyków i prawdziwych znawców Wikingowie czcili bóstwa death metalu. Należeli do nich między innymi:

• Odyn – ten najwyższy. Uwielbiał gdy w jego świątyniach lała się krew niewiernych. Wielki ruchacz, miał stosunki z kobietami ludzkimi, giganckimi. Spłodził większość bogów.
• Thor – koleś od sprzętu i zasilania. Największy koks wśród wikingowych bożków. Miotał piorunami, aby na boskich koncertach nie zabrakło prądu. Potrafił też nieźle natłuc swoim młotkiem. Był nieślubnym dzieckiem Odyna.
• Freja i Frejr – bliźniaki. Dbali o to, by na Ziemi dobrze się żyło ich kochanym siepaczom poddanym. Ktoś w końcu musiał zarzynać niewiernych na ofiary.
• Loki – Godfather wszystkich złych w metalowej rodzince. Najbardziej mroczny. Posiadacz pięknych, rudych loków. Kolejne nieślubne dziecko, nie lubili się z bratem i ojcem. Według Eddy poetyckiej: Wówczas Loki przemienił się w klacz i uwiódł Swadelfariego, który szalał całą noc, i nie dał się zapędzić do pracy [...] jego romans z Swaldelfarim był błogosławiony w skutkach: urodziło się źrebię. Odin oskarżył go o bycie hermafrodytą i homoseksualistą (sic!).
• Hel(l) – no i wszystko jasne.

Wikingowie po śmierci mieli trafić do metalowego nieba zwanego Wallhallą. Tam pod wodzą Odyna mieli toczyć wieczne pojedynki na solówki gitarowe pomiędzy tymi drugimi, których bossem był Loki.

Zobacz też

• Ruryk
• Skandynawia
• Technoviking