Romeo i Julia: Różnice pomiędzy wersjami

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
Znacznik: edytor źródłowy
M (Grafika)
 
(Nie pokazano 8 wersji utworzonych przez 6 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
[[Plik:Romeo i Julia (William Shakespeare) 047.jpg|thumb|200px|Ta komedia powstała tak dawno temu, że aż papier pożółkł]]
{{popr|sekcje, grafiki, linki itp.}}
'''Romeo i Julia''' – dramat [[Szekspir]]a, który dla większości jest komedią. Opowiada o dwóch typowych nastolatkach, które wierzą w miłość od pierwszego wejrzenia.
'''Romeo i Julia''' – dramat Szekspira, który dla większości jest komedią. Opowiada o dwóch nastolatkach, którzy naczytali się sekcji z pytaniami na [[Bravo|bravo.pl]] i wierzą w miłość od pierwszego wejrzenia.


== Fabuła ==
== Fabuła ==
[[Plik:Magiczne pachołki.jpg|thumb|200px|„Romeo i Julia” zobrazowane za pomocą nawiedzonych pachołków]]
Prosta i nieskomplikowana. Akcja dzieje się w jakiejś Weronie, prawdopodobnie we [[Włochy|Włoszech]]. tam dwa rody: Monteki i Kapulet, które prowadzą między sobą wojnę, zapewne od momentu, gdy któryś z nich dostał lepszego [[Bimber|browara]]. W pierwszej scenie dochodzi do walki między służącymi. Zostaje rozproszona przez księcia Eskalusa, który jest [[Pacyfizm|pacyfistą]] i nie lubi wojen.
Prosta i nieskomplikowana. Akcja dzieje się w jakiejś Weronie, prawdopodobnie we [[Włochy|Włoszech]]. W wyniku kryzysu i spadku przyrostu naturalnego istnieją tam tylko dwa rody Monteki i Kapulet. Prowadzą oni między sobą wojnę, zapewne od momentu, gdy któryś z nich wyprodukował w piwnicy [[Breaking Bad|lepszy]] [[metamfetamina|towar]]. W pierwszej scenie dochodzi do walki między służącymi. Zostaje rozproszona przez księcia Eskalusa, który w podstawówce przegrał każdą bójkę, w efekcie czego został pacyfistą, weganinem i [[hippisi|hippisem]].
W międzyczasie poznajemy Romea z Montekich - dzieciaka, który zabujał się w jakiejś Rosalindzie. Gdy dowiaduje się, że ona idzie na bal maskowy u Kapuletów, bez chwili zamysłu rusza za nią. Na balu jest także Julia Kapulet, rozpieszczona [[gimbus]]ka. Dochodzi do rozmowy między tymi dwojga, i młodzi ubzdurali sobie, że to jest tró loff. W nocy Romeo wbija Julii na chatę (albo pod balkon) i postanawiają, że złączą się małżeńskim <del>kajdanem</del> węzłem. Następnego dnia omamiają mnicha, ojca Laurentego i biorą u niego ślub. Później dochodzi do walki ulicznej w której Romeo zabija Tybalta: kuzyna Julii i zostaje wygnany na wieczność. Potem Julka dowiaduje się, że rodzice chcą ją wydać za <del>Paryża</del> Parysa. Szantażuje Laurentego i dostaje [[narkotyk]], dzięki któremu po wypiciu będzie dwa dni nieprzytomna. Wyprawiają pogrzeb. <del>Niestety</del> Jednak list, który Laurenty wysłał do Romea z informacją o spisku, nie dociera. Chłopak kupuje u [[Diler|aptekarza]] [[Narkotyki|truciznę]], przychodzi do grobowca Julii, zabija Parysa, a potem sam postanawia ją zażyć, bo [[Emo|jego życie jest bez sensu]]. Chwilę później Julia się budzi i postanawia się pociąć z tego samego powodu. <del>Komedia</del> Dramat kończy się wyjaśnieniem wszystkiego i wymuszonym pojednaniem obojga rodów.

W międzyczasie poznajemy Romea z Montekich dzieciaka, który zakochał się w jakiejś Rosalindzie. Gdy dowiaduje się, że ona idzie na bal maskowy u Kapuletów, bez chwili zamysłu rusza za nią. Na balu jest także Julia Kapulet, rozpieszczona [[gimbus|czytelniczka bravo]]. Dochodzi do rozmowy między tymi dwojga i młodzi fani [[wróżbita Maciej z Wałbrzycha|wróżbity Macieja]] stwierdzają, że z powodu ułożenia gwiazd w równej linii musi być to prawdziwa miłość. W nocy Romeo udaje się pod balkon Julii, by wręczyć jej symbol swojego oddania kajdanki z różowym futerkiem. Następnego dnia upajają ojca Laurentego [[Acodin]]em, by móc wreszcie się pobrać. Później dochodzi do [[ustawka|ustawki]], w której Romeo będący mistrzem [[wpierdol|kung-fu]] zabija kuzyna Julii – Tybalta i zostaje wygnany na wieczność. Julia dowiaduje się, że rodzice chcą ją wydać za Parysa i nie mają zamiaru wysłuchiwać bredni o spożywaniu zmywacza do paznokci, czy różowych kajdankach oddania. Szantażuje Laurentego i dostaje narkotyk, dzięki któremu będzie dwa dni nieprzytomna. Zdruzgotani rodzice wyprawiają pogrzeb, w głębi duszy ciesząc się, że oszczędzą na jedzeniu. Jednak list Laurentego do Romea z informacją o przedawkowaniu nie dociera. Chłopak kupuje u [[Diler|aptekarza]] [[Narkotyki|truciznę]], przychodzi do grobowca Julii, w międzyczasie testując nowy chwyt na Parysie. Następnie Romeo postanawia ją zażyć, bo jego życie jest [[Emo|bez sensu]], a nawet [[Jasiu Śmietana|sęsu]]. Chwilę później Julia się budzi i postanawia wzorem samurajów popełnić [[samobójstwo|sudoku]]. Komedia kończy się wyjaśnieniem wszystkiego i wymuszonym pojednaniem obojga rodów.

== Przesłanie ==
Jak wiadomo, książka jest lekturą, więc powinna promować dobro i nauczyć czegoś rozwydrzone bachory, które nie potrafią napisać poprawnie słowa „mój”. Jednak wszyscy czytelnicy wiedzą, że poza okłamywaniem rodziców, kombinowaniem i popełnianiem grzechów ciężkich niczego nie uczy. Krążą pogłoski, że książka znajduje się w kanonie z polecenia masonów, których celem jest przekształcenie bezdusznego społeczeństwa we wrażliwe osoby. Wyszło to dość pokracznie, bo dzięki temu zamiast pracować [[Poeta|niektórzy]] rozpaczają nad wszystkim co się da.

== Zobacz też ==
* [[Makbet]]


{{stub|lit}}
{{stub|lit}}

Aktualna wersja na dzień 22:48, 17 wrz 2022

Ta komedia powstała tak dawno temu, że aż papier pożółkł

Romeo i Julia – dramat Szekspira, który dla większości jest komedią. Opowiada o dwóch nastolatkach, którzy naczytali się sekcji z pytaniami na bravo.pl i wierzą w miłość od pierwszego wejrzenia.

Fabuła[edytuj • edytuj kod]

„Romeo i Julia” zobrazowane za pomocą nawiedzonych pachołków

Prosta i nieskomplikowana. Akcja dzieje się w jakiejś Weronie, prawdopodobnie we Włoszech. W wyniku kryzysu i spadku przyrostu naturalnego istnieją tam tylko dwa rody – Monteki i Kapulet. Prowadzą oni między sobą wojnę, zapewne od momentu, gdy któryś z nich wyprodukował w piwnicy lepszy towar. W pierwszej scenie dochodzi do walki między służącymi. Zostaje rozproszona przez księcia Eskalusa, który w podstawówce przegrał każdą bójkę, w efekcie czego został pacyfistą, weganinem i hippisem.

W międzyczasie poznajemy Romea z Montekich – dzieciaka, który zakochał się w jakiejś Rosalindzie. Gdy dowiaduje się, że ona idzie na bal maskowy u Kapuletów, bez chwili zamysłu rusza za nią. Na balu jest także Julia Kapulet, rozpieszczona czytelniczka bravo. Dochodzi do rozmowy między tymi dwojga i młodzi fani wróżbity Macieja stwierdzają, że z powodu ułożenia gwiazd w równej linii musi być to prawdziwa miłość. W nocy Romeo udaje się pod balkon Julii, by wręczyć jej symbol swojego oddania – kajdanki z różowym futerkiem. Następnego dnia upajają ojca Laurentego Acodinem, by móc wreszcie się pobrać. Później dochodzi do ustawki, w której Romeo będący mistrzem kung-fu zabija kuzyna Julii – Tybalta i zostaje wygnany na wieczność. Julia dowiaduje się, że rodzice chcą ją wydać za Parysa i nie mają zamiaru wysłuchiwać bredni o spożywaniu zmywacza do paznokci, czy różowych kajdankach oddania. Szantażuje Laurentego i dostaje narkotyk, dzięki któremu będzie dwa dni nieprzytomna. Zdruzgotani rodzice wyprawiają pogrzeb, w głębi duszy ciesząc się, że oszczędzą na jedzeniu. Jednak list Laurentego do Romea z informacją o przedawkowaniu nie dociera. Chłopak kupuje u aptekarza truciznę, przychodzi do grobowca Julii, w międzyczasie testując nowy chwyt na Parysie. Następnie Romeo postanawia ją zażyć, bo jego życie jest bez sensu, a nawet sęsu. Chwilę później Julia się budzi i postanawia wzorem samurajów popełnić sudoku. Komedia kończy się wyjaśnieniem wszystkiego i wymuszonym pojednaniem obojga rodów.

Przesłanie[edytuj • edytuj kod]

Jak wiadomo, książka jest lekturą, więc powinna promować dobro i nauczyć czegoś rozwydrzone bachory, które nie potrafią napisać poprawnie słowa „mój”. Jednak wszyscy czytelnicy wiedzą, że poza okłamywaniem rodziców, kombinowaniem i popełnianiem grzechów ciężkich niczego nie uczy. Krążą pogłoski, że książka znajduje się w kanonie z polecenia masonów, których celem jest przekształcenie bezdusznego społeczeństwa we wrażliwe osoby. Wyszło to dość pokracznie, bo dzięki temu zamiast pracować niektórzy rozpaczają nad wszystkim co się da.

Zobacz też[edytuj • edytuj kod]


Jdt-str.GIF To jest tylko zalążek artykułu z dziedziny literatury. Jeśli nie masz uczulenia na książki – rozbuduj go.