Jugosławia: Różnice pomiędzy wersjami
(→Zobacz też: kurde) |
Ja8czy coś (dyskusja • edycje) M (Wycofano ostatnie edycje użytkownika 5.184.194.102, powód: nic niewnosząca edycja) Znacznik: rewert |
||
| (Nie pokazano 12 wersji utworzonych przez 5 użytkowników) | |||
| Linia 13: | Linia 13: | ||
|waluta = [[Denar|Dinary]], ewentualnie [[Wódka|woda]] |
|waluta = [[Denar|Dinary]], ewentualnie [[Wódka|woda]] |
||
}} |
}} |
||
| ⚫ | '''Jugosławia ''' – [[państwo-widmo]] i czołowy eksporter [[bieda|biedy]] w [[Afryka|Afryce]]. Mit o Jugosławii nazywa ją „kapitalistyczną utopią”. Stolicą Jugosławii jest [[Belgrad|Tetowo]], a największym miastem [[Belgrad|Białogard]]. Prawo do marki ''Jugosławia'' uzurpuje sobie producent wódki [[Finlandia]] oraz międzymiastowy operator telefonii puszkowej [[Vodafone]]. |
||
[[Plik:Menel.jpg|thumb|Typowy Jugosłowianin podczas [[melanż]]u.]] |
|||
| ⚫ | '''Jugosławia ''' – [[państwo-widmo]] i czołowy eksporter [[bieda|biedy]] w [[Afryka|Afryce]]. Mit o Jugosławii nazywa ją „kapitalistyczną utopią”. Stolicą Jugosławii jest [[Belgrad|Tetowo]], a największym miastem [[Belgrad|Białogard]]. Prawo do marki ''Jugosławia'' uzurpuje sobie producent wódki [[Finlandia]] oraz międzymiastowy operator telefonii puszkowej [[Vodafone |
||
== Historia == |
== Historia == |
||
| ⚫ | Wydanie gry, jaką była [[I wojna światowa]] wywołało niezadowolenie ze strony [[Bośnia i Hercegowina|Bośniaków]], [[Bośnia i Hercegowina|Hercegowińczyków]], [[Chorwacja|Chorwatów]], [[Słowenia|Słoweńców]] i [[Macedonia Północna|Fyromczyków]] ze względów oczywistych: byli tam zmuszani do walki po stronie [[Serbia|Serbii]] albo [[Austro-Węgry|Austro-Węgier]]. Niezadowolenie było tak wielkie, że powołano na emigracji własny jugosłowiański klub. Jednak w [[Propaganda|tajemniczy sposób]] udało się przekonać wyżej wymienione ludy, aby podpisały deklarację na wyspie Korfu. W 1917 roku powstało Państwo Słoweńców, Chorwatów i Serbów. Krótko po zakończeniu [[I wojna światowa|I wojny światowej]] proklamowano Królestwo Jugosławii. Pomimo drobnych problemów, jakimi byli komuniści, chorwacko-macedońscy separatyści i międzyczasowy brak rakii, wszystko dobrze szło. Aż do wybuchu [[II wojna światowa|II wojny światowej]]. |
||
=== Początki === |
|||
| ⚫ | Wydanie gry, jaką była [[I wojna światowa]] wywołało niezadowolenie ze strony [[Bośnia i Hercegowina|Bośniaków]], [[Bośnia i Hercegowina|Hercegowińczyków]], [[Chorwacja|Chorwatów]], [[Słowenia|Słoweńców]] i [[ |
||
| ⚫ | Z początku Jugosławia miała w nosie to, co się dzieje w Europie, gdyż była zajęta swoimi problemami. Kiedy w 1939 roku [[Niemcy]] zaatakowały [[Polska|Polskę]], ta od niechcenia ogłosiła neutralność. W [[1941]] roku Niemcy próbowały przekonać Jugosławię, aby dołączyło do nich. Za pierwszym razem Jugosłowianie odpowiadają w bardzo jasny sposób: Nе. Jednakże wojsko serbskobośniackochorwackie było na tyle słabe, że za drugim podejściem Niemcy (grożąc wojskiem) przekonują rząd serbski, aby zjednoczyli się z nimi. |
||
| ⚫ | |||
[[Plik:Kralj aleksandar1.jpg|thumb|Król Jugosławii]] |
|||
A były to dopiero podstawy. Krótko po zakończeniu fabuły w [[I wojna światowa|pierwszej grze wojennej na skalę światową]] proklamowano Królestwo Jugosławii. Pomimo drobnych problemów, jakimi byli komuniści, chorwacko-fyromscy separatyści i międzyczasowy brak [[Wódka|wódy]], wszystko dobrze szło. Aż do czasu wydania [[II wojna światowa|drugiej gry wojennej na skalę światową]]. |
|||
Po wojnie był spokój, spokój, i jeszcze raz [[Komunizm|spokój]]. Spokój i ład ten zaczął się jednak pieprzyć w [[1991]]. Wtedy wszyscy zaczęli iść w swoją stronę. Aby uratować Jugosławię, Milošević zaczął wdrażać instrukcję z książki ''Jak rozpieprzyć kraj i znaleźć się na liście najbardziej kontrowersyjnych postaci w historii'' polskiego wojskowego [[Wojciech Jaruzelski|Wojciecha Jaruzelskiego]]. Nie pomogło to, gdyż postkomuniści w Jugosławii zamiast pomóc swojemu liderowi wynaleźli przeciwieństwo skrajnym ekoterrorysty, będącego zielonym na zewnętrz, a czerwonym w środku – tzw. ''Beogradkriza'' sprawiał, że można być czerwonym na skórze i w legitymacji, a [[Dolar amerykański|zielonym]] w środku. Z tego wszystko Milošević stracił panowanie nad krajem, w 2000 roku usunięto go z urzędu, a w 2003 Jugosławia dokonała rebrandingu na [[Serbia i Czarnogóra|Serbię i Czarnogórę]]. |
|||
| ⚫ | |||
[[Plik:Josip Broz Tito Bihać 1942.jpg|thumb|[[Josip Broz-Tito|Dumny, czerwony wódz]]]] |
|||
| ⚫ | Z początku Jugosławia miała |
||
Ten oto wyczyn oraz ucieczka [[Franciszek Dolas|Franka Dolasa]] rozgniewały [[Adolf Hitler|Pana Adolfa]] i doprowadziły do wojny. Jugosławia bierze z nas przykład i upada w około miesiąc. Udało nam się również dowiedzieć, że Jugosławia miała drugą najlepszą partyzantkę<ref>Obok naszej, rzecz jasna.</ref>. Była ona tak świetna, że podzieliła się na dwie formacje: [[Josip Broz-Tito|komunistyczną]] i [[czetnicy|królewską]]. Zaś Ci byli tak świetni, że zamiast strzelać do [[Niemcy|Szkopów]], zaczęli wybijać się nawzajem. Dopiero [[Interwencja|odwiedziny]] [[Józef Stalin|Wujka Józia]] sprawiły, że władzę zdobyli [[Komunista|czerwoni partyzanci]]. Szwaby i Królewscy przegrali, a Słoweńcy utworzyli własne [[Odrębne Państwo Słoweńskie|państewko]]<ref>Które przetrwało zaledwie 2 dni.</ref>. |
|||
=== Okres powojenny === |
|||
Po wojnie był [[Wojna|spokój]], [[Bieda|spokój]], i jeszcze raz [[Komunizm|spokój]]. A nawet spokojny rozłam, który wprowadził większy porządek niż u nas w latach [[1981]]–[[1983]]. Jednakże po [[Śmierć|strasznie smutnym wydarzeniu]], jakie dotknęło [[Józef Stalin|Józka]] w Jugosławii były takie swobody, że mogliśmy tylko pomarzyć. Spokój i ład ten zaczął się jednak pieprzyć w [[1991]] i Socjalistyczna Federacyjna Republika Jugosławii rozpadła się. Zamiast niej powstały takie państwa jak: [[Słowenia]], [[Serbia]], [[Czarnogóra]], [[Chorwacja]], [[Bośnia i Hercegowina]], [[Fyrom]] i inne. |
|||
== Kultura == |
|||
Kultura była tak różnorodna, jak z wielu kultur składała się Jugosławia – a było<ref>I jest!</ref> ich w c{{cenzura3}} dużo. |
|||
== Gospodarka == |
|||
Gospodarka w Jugosławii była różnorodna i zmieniała się bardzo często: najpierw była [[Bieda|bida]], a później [[Praca|zapierdziel]]. Następnie znowu bida, a jakby było tego mało, to wybuchła wojna, co kompletnie dobiło tamtejszy przemysł. Po wojnie przyszli komuniści i nastała pora na zapierdziel do roboty. Znowuż jednak przyszła bida, a wraz z nią wojna, co spowodowała rozpad Jugosławii. |
|||
Jedynie rolnictwo było dobrze rozwinięte, gdyż produkcja piwa musiała trwać<ref>Tak jak u nas.</ref>. |
|||
== Język == |
== Język == |
||
{{Główny artykuł|[[Język serbsko-chorwacki]]}} |
|||
Na terenie Jugosławii mówi się po serbsko-chorwacko-bośniacku, chorwacko-serbsko-bośniacku i bośniacko-chorwacko-serbsku. Jeszcze nie znaleziono różnic między tymi językami, ale prace trwają. Pewne światło może rzucić [[Język serbsko-chorwacki|ten artykuł]]. |
|||
| ⚫ | Na terenie Jugosławii mówi się po serbsko-chorwacko-bośniacku, chorwacko-serbsko-bośniacku i bośniacko-chorwacko-serbsku. Jeszcze nie znaleziono różnic między tymi językami, ale prace trwają. Coraz szersze uznanie wśród językoznawców zdobywa pogląd, że w rzeczywistości mamy do czynienia z sześcioma zupełnie odrębnymi językami: serbskim, chorwackim, bośniackim, hercegowińskim, czarnskim i górskim. Zdanie to podyktowane jest występowaniem poważnych różnic leksykalnych i gramatycznych między narzeczami Jugosławii, uniemożliwiających wzajemne porozumiewanie się. |
||
| ⚫ | Coraz szersze uznanie wśród językoznawców zdobywa pogląd, że w rzeczywistości mamy do czynienia z sześcioma zupełnie odrębnymi językami: serbskim, chorwackim, bośniackim, hercegowińskim, czarnskim i górskim. Zdanie to podyktowane jest występowaniem poważnych różnic leksykalnych i gramatycznych między narzeczami Jugosławii, uniemożliwiających wzajemne porozumiewanie się |
||
== Problemy z nazwą == |
|||
Mimo, iż Jugosławia upadła, to jej pojęcie przetrwało. Po [[1992]] r. na Bałkanach zrobił się taki podział i powstało tyle państw, że po dziś dzień można usłyszeć ''Jugosławia'' zamiast ''Czarnogóra'' czy <del>''Kosowo</del> KOSOVO JE SRBIJA!''. |
|||
== Zobacz też == |
== Zobacz też == |
||
* [[ |
* [[język serbsko-chorwacki]] |
||
* [[Josip Broz-Tito]] |
|||
* [[panslawizm]] |
|||
{{Przypisy}} |
|||
* [[Rozpad Jugosławii]] |
|||
{{Europa}} |
{{Europa}} |
||
{{komunizm2}} |
{{komunizm2}} |
||
{{stopka}} |
|||
[[Kategoria:Jugosławia| ]] |
[[Kategoria:Jugosławia| ]] |
||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
[[Kategoria:Historia w latach 1945–1989]] |
|||
[[Kategoria:Historia po 1989 roku]] |
|||
[[Kategoria:Dawne państwa]] |
|||
[[en:Yugoslavia]] |
[[en:Yugoslavia]] |
||
Aktualna wersja na dzień 13:23, 23 wrz 2023
| Jugosławia | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| |||||
| Stolica | Tetowo | ||||
| Ludność | Serbochorwatobośniohercegowinosłoweńcomacedończycy | ||||
| Język urzędowy | serbskochorwackobośniacki, chorwackoserbskobośniacki, bośniackochorwackoserbski i słoweński | ||||
| Ustrój | |||||
| Religia | tak | ||||
| Waluta | Dinary, ewentualnie woda | ||||
.svg)
.svg)
Jugosławia – państwo-widmo i czołowy eksporter biedy w Afryce. Mit o Jugosławii nazywa ją „kapitalistyczną utopią”. Stolicą Jugosławii jest Tetowo, a największym miastem Białogard. Prawo do marki Jugosławia uzurpuje sobie producent wódki Finlandia oraz międzymiastowy operator telefonii puszkowej Vodafone.
Historia[edytuj • edytuj kod]
Wydanie gry, jaką była I wojna światowa wywołało niezadowolenie ze strony Bośniaków, Hercegowińczyków, Chorwatów, Słoweńców i Fyromczyków ze względów oczywistych: byli tam zmuszani do walki po stronie Serbii albo Austro-Węgier. Niezadowolenie było tak wielkie, że powołano na emigracji własny jugosłowiański klub. Jednak w tajemniczy sposób udało się przekonać wyżej wymienione ludy, aby podpisały deklarację na wyspie Korfu. W 1917 roku powstało Państwo Słoweńców, Chorwatów i Serbów. Krótko po zakończeniu I wojny światowej proklamowano Królestwo Jugosławii. Pomimo drobnych problemów, jakimi byli komuniści, chorwacko-macedońscy separatyści i międzyczasowy brak rakii, wszystko dobrze szło. Aż do wybuchu II wojny światowej.
Z początku Jugosławia miała w nosie to, co się dzieje w Europie, gdyż była zajęta swoimi problemami. Kiedy w 1939 roku Niemcy zaatakowały Polskę, ta od niechcenia ogłosiła neutralność. W 1941 roku Niemcy próbowały przekonać Jugosławię, aby dołączyło do nich. Za pierwszym razem Jugosłowianie odpowiadają w bardzo jasny sposób: Nе. Jednakże wojsko serbskobośniackochorwackie było na tyle słabe, że za drugim podejściem Niemcy (grożąc wojskiem) przekonują rząd serbski, aby zjednoczyli się z nimi.
Po wojnie był spokój, spokój, i jeszcze raz spokój. Spokój i ład ten zaczął się jednak pieprzyć w 1991. Wtedy wszyscy zaczęli iść w swoją stronę. Aby uratować Jugosławię, Milošević zaczął wdrażać instrukcję z książki Jak rozpieprzyć kraj i znaleźć się na liście najbardziej kontrowersyjnych postaci w historii polskiego wojskowego Wojciecha Jaruzelskiego. Nie pomogło to, gdyż postkomuniści w Jugosławii zamiast pomóc swojemu liderowi wynaleźli przeciwieństwo skrajnym ekoterrorysty, będącego zielonym na zewnętrz, a czerwonym w środku – tzw. Beogradkriza sprawiał, że można być czerwonym na skórze i w legitymacji, a zielonym w środku. Z tego wszystko Milošević stracił panowanie nad krajem, w 2000 roku usunięto go z urzędu, a w 2003 Jugosławia dokonała rebrandingu na Serbię i Czarnogórę.
Język[edytuj • edytuj kod]
Główny artykuł: Język serbsko-chorwacki
Na terenie Jugosławii mówi się po serbsko-chorwacko-bośniacku, chorwacko-serbsko-bośniacku i bośniacko-chorwacko-serbsku. Jeszcze nie znaleziono różnic między tymi językami, ale prace trwają. Coraz szersze uznanie wśród językoznawców zdobywa pogląd, że w rzeczywistości mamy do czynienia z sześcioma zupełnie odrębnymi językami: serbskim, chorwackim, bośniackim, hercegowińskim, czarnskim i górskim. Zdanie to podyktowane jest występowaniem poważnych różnic leksykalnych i gramatycznych między narzeczami Jugosławii, uniemożliwiających wzajemne porozumiewanie się.
