The Beatles: Różnice pomiędzy wersjami
M (robot poprawia: en:Beatles) |
M (robot poprawia: fr:The Beatles) |
||
Linia 65: | Linia 65: | ||
[[es:Los Beatles]] |
[[es:Los Beatles]] |
||
[[fi:The Beatles]] |
[[fi:The Beatles]] |
||
[[fr:Beatles]] |
[[fr:The Beatles]] |
||
[[he:חסרי הקצב]] |
[[he:חסרי הקצב]] |
||
[[it:Beatles]] |
[[it:Beatles]] |
Wersja z 11:11, 30 sie 2007
We're not Beatles, we're Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club
Band
Beatlesi sami o sobie
The Beatles (pol. Żuczki) – brytyjski legendarny zespół poprock-and-rollowy istniejący od 1960 do 1970 roku, jeden z najbardziej znanych w historii, głównie przez komercyjne utwory o różowej miłości przeplatane trąbkami. Za istnienia rozpowszechniali kulturę hippiesowską pełną miłości i narkotyków, choć z tym drugim się ukrywano.
Wizerunek sceniczny
Zespół tak legendarny jak popularni Beatlesi musi mieć wizerunek sceniczny. Ich był dosyć oryginalny, i dlatego zasłynęli na tak szeroką skalę. Obejmował on:
- fryzurę – fryzura na Beatlesa, czyli tak zwany mop-top to nic innego, jak głowa przypominająca hełm z dodatkiem równej grzywki. Dziś noszą ją tylko zagorzali fani grupy, straightedge'owcy i homoseksualiści;
- czapkę beatlesówkę – bikiniarski beret, spod którego elegancko widać bokobrody, na którego łapały się wszystkie kobiety w latach siedemdziesiątych;
- okulary lennonki – gogle okrągłe jak opony, noszone najpierw przez Johna Lennona, a po jego śmierci – przez wszystkich;
- pacyfki – mniej i bardziej kolorowe znaki pokoju, oznaka lansu, pozerstwa i powszechnej miłości;
- garnitury – szare, lub czarne, szaroczarne, lub czarnoszare wdzianka obarczone muchami i krawatami, element niezbędny;
- ruch bioder – zmysłowy ruch w rytm piosenki, na zasadzie wszyscy w jedną stronę.
Skład
- John Lennon – kompozytor, wokalista, autor tekstów, trębacz, wegetarianin i pacyfista.
Przez większość kariery wyglądał jak Rick Rubin, nosząc patriarchalną brodę i rechocząc spod niej znacząco. Po jej ścięciu zespół osiągał największe sukcesy. John zginął, gdy spotkał zagorzałego fana grupy, który mocno go ściskając zmiażdżył mu płuca. Zostawił żonę, Yoko Ono; dzieci nie miał, a przynajmniej tych szerzej znanych.
- Paul McCartney – kompozytor, wokalista, basista, operator bębnów, pianin i innych trójkątów.
Drugi po Johnie najsłynniejszy członek zespołu. Swego czasu miał konflikty z żoną, z którą chciał się rozwieźć, ale nie pozwalała mu niestabilność finansowa.
- George Harrison – gitarzysta i sitarzysta.
Wąsaty gitarzysta był może nie tak znany jak McCartney i Lennon, ale na jego widok też piszczały współczesne różowe nastolatki. Zginął w niewyjaśnionych okolicznościach, zainteresowany sam nie umie określić przyczyn.
- Ringo Starr – perkusista, po trosze wokalista, a nawet i aktor teatralny.
Perkusista niegdyś znany, a dziś ukrywający się przed kamerami gdzie tylko może. Wędruje po domach jako niespodziewany gość wigilijny.
Albumy i najsłynniejsze kompozycje
- Please Please Me – wydany 22 marca 1963 legendarny, bo pierwszy album bandu. Muzyka na nim była rock 'n rollem z dodatkiem marakasów i harmonijek. Piosenki, które znalazły się na płycie i odniosły największy sukces to między innymi Love Me Do, czy Twist and Shout, z czego ta druga nie jest napisana przez Żuki, ale się liczy, bo tak.
- With The Beatles – płyta okraszona większą liczbą coverów, niż piosenek autorskich, ale i tak zapamiętana jako ta, na której znalazło się All My Loving – kolejna miłosna kompozycja, z miłością w słowach, muzyce i przede wszystkim tytule.
- A Hard Day's Night – trwający pół godziny album będący jedynie soundtrackiem do filmu. Takie tam granie do ogniska.
- Beatles for Sale – płyta gramofonowa trwająca jedyne trzydzieści minut, a nagrywana przez trzy miesiące.
- Help! – jedna z najsłynniejszych płyt, która zawiera między innymi balladę o upojeniu alkoholowym Yesterday i sam utwór Help!. Ciekawostką jest to, że tylko dwie piosenki z płyty mają słowo kochać w nazwie, to bardzo mało porównując z wcześniejszą twórczością.
- Rubber Soul – komercja niczym Nevermind Nirvany płyta, która odniosła taki sukces, jaki odniósł sam zespół.
- Revolver – kamień milowy muzyki rozrywkowej, kompakt z takimi nagraniami jak wesołe i skoczne Yellow Submarine, czy mniej wesołe i mniej skoczne Eleanor Rigby.
- Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band, popularny Sierżant Pieprz – jedna z najbardziej znanych płyt świata, w której to Beatlesi stali się trochę poważniejsi, śpiewając takie utwory jak balladowe "A Day in the Life, które trwa sześć minut, z czego dwie to muzyka. Utwór, który nosi ten sam tytuł, co płyta, pojawia się tam prawie tyle samo razy, co Another Brick in the Wall na The Wall Pink Floyda.
- Magical Mistery Tour – longplay, w postaci ścieżki dźwiękowej do filmu, o tym samym tytule. Nic nadzwyczajnego.
- The Wite Album (The Beatles) – najdziwniejszy, tajemniczy i mhroczny album, pełen backmaskingu, dziwnych odgłosów i niezidentyfikowanych instrumentów. Zawiera wysoki współczynnik tró.
- Yellow Submarine – płyta, o której Wikipedia mówi jako o jednej z najgorszych w historii zespołu. Niestety, tym razem nie myli się.
- Abbey Road – przedostatnia wspólnie nagrana płyta drugogrająca w historii grupy, znana nie z utworów, a z okładki – członków grupy uczących się przechodzić przez jezdnię.
- Let It Be – I tu się kończy dyskografia. Lennon też się tu skończył.
Ciekawostki
- Koncerty grupy to loty dookoła całego świata. W Polsce jednak nie byli nigdy.
- Liczba ludzi, którzy pomagali przy nagraniu Sierżanta Pieprza jest równa liczbie skorumpowanych polskich polityków.
- Na okładce do płyty Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band stoją: Andrzej Lepper, Elvis Presley, Hannibal, Che Guevara, Paris Hilton, Twój Stary, człowiek witruwiański, banda rastafarianinów, mały pentagram, pokemony i reprezentacja Montserratu w piłce nożnej.
- Piosenka Hey Jude jest adresowana do Żydów.
- Utwór Lucy in the Sky with Diamonds, choć brzmi niewinnie propaguje narkomanię wśród dzieci, satanizm, i wszelkie odmiany nazizmu.