Szafa

szafka kuchenna

Szafa – popularny mebel, powszechnie używany do przechowywania ubrań, trupów i kochanka/kochanki oraz trupów kochanków. Jest nieodzownym elementem życia intymnego. Szafa jest również niezwykle twarda psychicznie. Możemy jej nawrzucać ile wlezie, a ta dalej stoi. A nawrzucać możemy jej dosłownie wszystko – od ubrań po karabiny snajperskie. W szafie można też zbudować wiele rzeczy, na przykład kibel, co jest bardzo praktyczną sprawą. W razie zawodu miłosnego w szafie można się powiesić i w ten sposób pozbyć się zmartwień. W szafie można też umrzeć na inny sposób, mianowicie zatrzasnąć się w niej i zdechnąć z głodu – typowe dla blondynek bawiących się w chowanego.

Z niemieckiego „szafa” brzmi „Schrank”. Popularne powiedzenie stawać w szranki oznacza tyle, co stawać w szafie.

Przykładowe rodzaje szaf

• Szafa ubraniowa – zazwyczaj stoi w sypialni lub w innym pomieszczeniu, w którym akurat ktoś sypia. Szafy te są zazwyczaj gigantyczne (damska wersja) lub duże (męska). Ich zawartość może być niekiedy niebezpieczna, to znaczy: po otworzeniu takowej szafy może nas zasypać wypadająca góra pomiętych jak psu z gardła ubrań. Ta z sypialni często zawiera bonus w postaci bielizny nieznajomych ludzi.
• Szafka łazienkowa – najlepiej, kiedy każdy domownik ma oddzielną. W przeciwnym wypadku jest ona źródłem frustracji. Zazwyczaj otwierając szafkę łazienkową celem wyjęcia własnej, prywatnej szczoteczki do zębów natrafiamy na górę starych, nieużywanych szczoteczek, a nasza leży na samym dnie tego szajsu. Szukając naszej szczotki, zauważamy w głębi szafki obiekty trudne do zidentyfikowania, takie jak: stare golarki, puste tubki po kremie, paczki prezerwatyw, tekturowe rolki po srajtaśmie i inne śmieci. Najlepszym rozwiązaniem jest trzymanie przyborów toaletowych we własnym pokoju.
• Szafka kuchenna – tej najlepiej wcale nie otwierać. Standardowe wyposażenie szafki kuchennej to dwa zgniłe jajka, resztki jedzenia upchnięte celem późniejszej ich konsumpcji oraz kilka brudnych garnków, które można doczyścić tylko rozpuszczalnikiem albo cyklonem B.
• Szafka na buty – umieszczona zazwyczaj w okolicy drzwi wejściowych. Cechuje się ona dziwnym zapachem odczuwalnym po jej otwarciu. Tak, twoje buty zawsze są na samym dnie wielkiej kupy starego obuwia. Szafka z butami często jest wbudowana w ścianę, oraz ukryta za dziwnymi instalacjami np. przesuwanymi panelami. Sprytne i dla nuworyszów ekstrawaganckie.
• Szafa na książki, czyli biblioteczka – wysoka szafka z półkami, czasem przeszklona, służąca do przechowywania książek. Jeśli w pomieszczeniu stoją przynajmniej dwie takie szafy, nazywamy je biblioteką. Statystyczny posiadacz przeczytał 1,3% swojego zbioru, a zrozumiał jedną ósmą tej części.
• Szafka na wszelakie szpargały – najczęściej spotykany typ szaf. Mieszczą one w sobie wszystkie możliwe przedmioty, najczęściej w dziwnych konfiguracjach. Przykładowa szafka tego typu może zawierać: akwalung, zbroję rycerską, zdechłego chomika, stos starych gazet, dwa złote, brudne spodnie dziadka i komplet warcabów. Szafki takie nie raz zawierają rzeczy zagubione, jednak częściej wypełnione są w 90% śmieciami, których nigdy nikomu nie chciało się wyrzucać.
• Szafa grająca – wydawałoby się, że zwykła szafa. Jednak pozory mylą! Nie dość, że stoi, to jeszcze gra biednym ludziom na nerwach. Po odpowiednim dostrojeniu, i ulepszeniu owej szafy wydaje nawet przyjemne dźwięki przypominające muzykę danego utworu, w miarę przyjemnego dla ucha. Budowa takiego typu szafy jest bardzo złożona – szynszyle biegające w młynkach kręcą gramofonem, a tam zamknięty DJ próbuje wykrzesać dźwięki. Często mechanizm zawodzi. Najczęściej wybieranym utworem jest 4' 33" Johna Cage'a.
• Szafa-portal – powszechnie znaną rzeczą jest to, że szafki są drugimi, po chędogo wyglądających łukach, najlepszymi przechowywaczami portali. Najczęściej takie portale są chowane w bogato zdobionych rzeźbieniami szafach. Jednym z tego typu portali był portal do Narnii.