Sofiści: Różnice pomiędzy wersjami
M (Przywrócono przedostatnią wersję, jej autor to By Serscull. Ofiarą rewertu jest Czanq.) |
M (bot wprowadza drobne poprawki) Znacznik: przez API |
||
(Nie pokazano 3 wersji utworzonych przez 3 użytkowników) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Plik:Fiat sofistów.jpg|thumb|200px|Sofistyczna riksza]] |
[[Plik:Fiat sofistów.jpg|thumb|200px|Sofistyczna riksza]] |
||
'''Sofiści''' – nurt filozoficzny, który reaktywował się w XXI w. Zrzesza miłośników wygodnego i godnego siedzenia i sprzeciwia się wszelkiej aktywności. Zdaniem sofistów słowo „sofa” pochodzi od greckiego „sophia”, które oznacza „mądrość”. Sofa zatem to najmądrzejszy mebel, a każdy człowiek siedzący na sofie jest „mądry”, czyli jest sofistą. ''Homo sapiens'' (człowiek myślący) należy rozumieć również jako ''Homo sofiens'' (człowiek siedzący). |
|||
Rola sofistów w życiu współczesnego społeczeństwa jest doniosła. Uznali za konieczne rozpoczęcie misji ewangelizacyjnej, której celem jest uświadomienie ludziom, że nie chęć rozwoju, ale właśnie pragnienie wygody było pierwszą potrzebą człowieka. Wszelkie błędy popełnione w historii rozwoju naszej cywilizacji nie miałaby miejsca, gdyby ludzie spokojnie usiedli. Badaniom naukowym Sofiści nadali kierunek humanistyczny. Położyli nacisk na człowieka i jego prawo do godziwego odpoczynku. Metodą prób i błędów doszli do wniosku, że energię życiową człowiek czerpie z siedzenia i tylko pozycja siedząca stwarza odpowiednie warunki do wysiłku intelektualnego. Najgodniejszym miejscem dla człowieka myślącego jest sofa – odwieczny symbol mądrości i roztropnego postępowania. |
Rola sofistów w życiu współczesnego społeczeństwa jest doniosła. Uznali za konieczne rozpoczęcie misji ewangelizacyjnej, której celem jest uświadomienie ludziom, że nie chęć rozwoju, ale właśnie pragnienie wygody było pierwszą potrzebą człowieka. Wszelkie błędy popełnione w historii rozwoju naszej cywilizacji nie miałaby miejsca, gdyby ludzie spokojnie usiedli. Badaniom naukowym Sofiści nadali kierunek humanistyczny. Położyli nacisk na człowieka i jego prawo do godziwego odpoczynku. Metodą prób i błędów doszli do wniosku, że energię życiową człowiek czerpie z siedzenia i tylko pozycja siedząca stwarza odpowiednie warunki do wysiłku intelektualnego. Najgodniejszym miejscem dla człowieka myślącego jest sofa – odwieczny symbol mądrości i roztropnego postępowania. |
||
Linia 9: | Linia 9: | ||
== Historia ruchu == |
== Historia ruchu == |
||
[[Plik: |
[[Plik:Building_Fairs_Brno_2011_(218).jpg|thumb|300px|Eldorado, tudzież miejsce obrad]] |
||
Korzenie sofistyki sięgają początków istnienia świata. Zdaniem sofistów świat zaczął się od Wielkiego Pierdu. Ewolucja ludzkości nie trwałaby setek milionów lat, gdyby nie naturalne dążenie żywych istot do odpoczynku. |
Korzenie sofistyki sięgają początków istnienia świata. Zdaniem sofistów świat zaczął się od Wielkiego Pierdu. Ewolucja ludzkości nie trwałaby setek milionów lat, gdyby nie naturalne dążenie żywych istot do odpoczynku. |
||
Linia 17: | Linia 17: | ||
* '''Sofakles''' (ur. ok. 496 p.n.e. w Sofii, zm. 406 p.n.e. w Atenach) – przodek Sofucklessa, pierwszy nauczyciel Sofistów. |
* '''Sofakles''' (ur. ok. 496 p.n.e. w Sofii, zm. 406 p.n.e. w Atenach) – przodek Sofucklessa, pierwszy nauczyciel Sofistów. |
||
* '''Protasofas z Abdery''' (ur. ok. 481, zm. 411 p.n.e.) – jeden z najsłynniejszych Sofistów. Głosił relatywizm poznawczy – „Sofa jest miarą wszechrzeczy”, co oznacza, że nie ma żadnej rzeczywistości samej w sobie, a wszystko co istnieje jest zawsze rzeczywistością ze względu na sofę i dla niej. |
* '''Protasofas z Abdery''' (ur. ok. 481, zm. 411 p.n.e.) – jeden z najsłynniejszych Sofistów. Głosił relatywizm poznawczy – „Sofa jest miarą wszechrzeczy”, co oznacza, że nie ma żadnej rzeczywistości samej w sobie, a wszystko co istnieje jest zawsze rzeczywistością ze względu na sofę i dla niej. |
||
* '''Prodisof z Sofy''' (ur. ok. 465-460 p.n.e., zm. nie wiadomo) |
* '''Prodisof z Sofy''' (ur. ok. 465-460 p.n.e., zm. nie wiadomo) – zapoczątkował obowiązującą dziś doktryną sofologiczną, którą jest panpolisofizm – duch sof przenika wszystko, a sofa nie jest jedna, jest ich nieskończenie wiele. |
||
* '''Sofona''' (ur. ok. 350, zm. 300 p.n.e.) |
* '''Sofona''' (ur. ok. 350, zm. 300 p.n.e.) – najwybitniejsza poetka sofistyczna. Niestety jej dzieła nie przetrwały do współczesności. |
||
Sofiści szczególnie potępiają rewolucje i powstania jako ruchy negujące postawę siedzącą i niezgodne z zasadami sofizmu. |
Sofiści szczególnie potępiają rewolucje i powstania jako ruchy negujące postawę siedzącą i niezgodne z zasadami sofizmu. |
||
Linia 31: | Linia 31: | ||
Etyka sofistyczna jest oparta na teorii kosmologicznej. Świat nie zmierza do entropii czy chaosu, ale do ostatecznego spoczynku. Ten moment Sofiści nazwali Erą Wielkiej Sofy, czyli erą bezgranicznej szczęśliwości i nieustającej błogości. Za niemoralny uważany jest każdy czyn uniemożliwiający wygodnie siedzenie na sofie. Celowi świata nie można się przeciwstawiać. |
Etyka sofistyczna jest oparta na teorii kosmologicznej. Świat nie zmierza do entropii czy chaosu, ale do ostatecznego spoczynku. Ten moment Sofiści nazwali Erą Wielkiej Sofy, czyli erą bezgranicznej szczęśliwości i nieustającej błogości. Za niemoralny uważany jest każdy czyn uniemożliwiający wygodnie siedzenie na sofie. Celowi świata nie można się przeciwstawiać. |
||
[[Plik:Rada Sofistyczna.jpg|thumb|250px|Wielka Tajna Rada Sofistyczna |
[[Plik:Rada Sofistyczna.jpg|thumb|250px|Wielka Tajna Rada Sofistyczna]] |
||
== Rytualny strój sofistyczny == |
== Rytualny strój sofistyczny == |
||
Mądrość według sofistów bierze się z siedzenia na sofie. Sofiści utrzymują, że paruje z głowy siedzącego w postaci różowej, lotnej substancji. Różowe czapki służą do tego, żeby mądrość utrzymywała się blisko głów Wielkiej Rady Sofistów, nie ulatywała i nie ginęła w niebycie. Wielka Rada Sofistów przez cały czas musi utrzymywać stały poziom mądrość, a czapki to rodzaj zbiorników mądrości. Od tej różowej substancji zależą losy świata. Wielka Rada Sofistów to ludzie sprawiedliwi, dzięki którym świat nie pogrąża się w chaosie nadmiernej aktywności. Ale stąd bierze się również troska. Jedyną rzeczą, której się boi Wielka Rada jest to, że czapki spadną im z głów. Koncentrują się tak bardzo na siedzeniu i swoich czapkach, że nawet nic nie mówią. Po prostu trwają. |
Mądrość według sofistów bierze się z siedzenia na sofie. Sofiści utrzymują, że paruje z głowy siedzącego w postaci różowej, lotnej substancji. Różowe czapki służą do tego, żeby mądrość utrzymywała się blisko głów Wielkiej Rady Sofistów, nie ulatywała i nie ginęła w niebycie. Wielka Rada Sofistów przez cały czas musi utrzymywać stały poziom mądrość, a czapki to rodzaj zbiorników mądrości. Od tej różowej substancji zależą losy świata. Wielka Rada Sofistów to ludzie sprawiedliwi, dzięki którym świat nie pogrąża się w chaosie nadmiernej aktywności. Ale stąd bierze się również troska. Jedyną rzeczą, której się boi Wielka Rada jest to, że czapki spadną im z głów. Koncentrują się tak bardzo na siedzeniu i swoich czapkach, że nawet nic nie mówią. Po prostu trwają. |
||
Linia 55: | Linia 55: | ||
== Poglądy polityczne == |
== Poglądy polityczne == |
||
Sofizm opiera się na równości i wolności wszystkich, którzy pragną godne i wygodnie siedzieć. Sofa posiada wyjątkową cechę |
Sofizm opiera się na równości i wolności wszystkich, którzy pragną godne i wygodnie siedzieć. Sofa posiada wyjątkową cechę – nie jest egoistyczna, zawsze jest na niej miejsce dla drugiej osoby. Kierowcy narzekają na rowerzystów, rowerzyści na pieszych, piesi na kierowców, motocykliści wchodzą w konflikty z kajakarzami, żeglarze z motorowerzystami. Wszyscy toczą odwieczną walkę ze wszystkimi. Z tego wniosek, że wszelki ruch prowadzi do konfliktu. Dlatego należałoby wszędzie ustawić sofy. Gdy kierowca usiądzie obok pieszego, stanie się jasne, że jeden i drugi jest sofistą i wszelkie konflikty zanikną. Sofa to najbardziej pacyfistyczny mebel. Sofiści postulują, by sofy w przyszłości stały wszędzie i przypominały ludziom, że nie ma ras, płci i narodowości, są tylko Sofiści. |
||
Pragną oni zjednoczyć wszystkich członków Ruchu Sofistycznego, czyli miłośników godnego i wygodnego siedzenia. Nie wymagają przy tym żadnego działania prócz podpisu pod projektem Ustawy Obywatelskiej. Wielka Tajna Rada Sofistyczna stworzyła Manifest Międzynarodówki Sofistycznej. |
Pragną oni zjednoczyć wszystkich członków Ruchu Sofistycznego, czyli miłośników godnego i wygodnego siedzenia. Nie wymagają przy tym żadnego działania prócz podpisu pod projektem Ustawy Obywatelskiej. Wielka Tajna Rada Sofistyczna stworzyła Manifest Międzynarodówki Sofistycznej. |
||
Linia 71: | Linia 71: | ||
== Zobacz też: == |
== Zobacz też: == |
||
* [[Kot]] |
* [[Kot]] |
||
* [[Sokrates]] |
|||
[[Kategoria:Filozofia]] |
[[Kategoria:Filozofia]] |
Aktualna wersja na dzień 20:49, 15 lut 2017
Sofiści – nurt filozoficzny, który reaktywował się w XXI w. Zrzesza miłośników wygodnego i godnego siedzenia i sprzeciwia się wszelkiej aktywności. Zdaniem sofistów słowo „sofa” pochodzi od greckiego „sophia”, które oznacza „mądrość”. Sofa zatem to najmądrzejszy mebel, a każdy człowiek siedzący na sofie jest „mądry”, czyli jest sofistą. Homo sapiens (człowiek myślący) należy rozumieć również jako Homo sofiens (człowiek siedzący).
Rola sofistów w życiu współczesnego społeczeństwa jest doniosła. Uznali za konieczne rozpoczęcie misji ewangelizacyjnej, której celem jest uświadomienie ludziom, że nie chęć rozwoju, ale właśnie pragnienie wygody było pierwszą potrzebą człowieka. Wszelkie błędy popełnione w historii rozwoju naszej cywilizacji nie miałaby miejsca, gdyby ludzie spokojnie usiedli. Badaniom naukowym Sofiści nadali kierunek humanistyczny. Położyli nacisk na człowieka i jego prawo do godziwego odpoczynku. Metodą prób i błędów doszli do wniosku, że energię życiową człowiek czerpie z siedzenia i tylko pozycja siedząca stwarza odpowiednie warunki do wysiłku intelektualnego. Najgodniejszym miejscem dla człowieka myślącego jest sofa – odwieczny symbol mądrości i roztropnego postępowania.
Starożytne pisma sofistyczne nie zachowały się, gdyż sofiści byli zbyt leniwi, żeby je powielać, a czasem nawet tworzyć. Sofista oznacza człowieka mądrego, który nie marnotrawi sił witalnych na próżno, zatem przez wieki przyświecała im idea, że przekaz ustny jest wystarczającym środkiem do rozpowszechniania prawd objawionych zwanych sofizmatami.
Sofiści to również siedzący nauczyciele, którzy za nauczanie pobierają stosowne opłaty w postaci jadła i napitku. Jako pierwsi opracowali metody wychowania polegające na wspólnym siedzeniu na sofie. W duchu tolerancji i równości nie dopuszczają dyskryminowania innych miłośników siedzenia i te ideały starają się wpoić najmłodszym sofistom, tzw. podsofim.
Historia ruchu[edytuj • edytuj kod]
Korzenie sofistyki sięgają początków istnienia świata. Zdaniem sofistów świat zaczął się od Wielkiego Pierdu. Ewolucja ludzkości nie trwałaby setek milionów lat, gdyby nie naturalne dążenie żywych istot do odpoczynku.
Historia ruchu sofistów rozpoczyna się w momencie, w którym człowiek zszedł z drzewa, a zszedł tylko po to, żeby wygodnie usiąść. Według sofistów doskonałymi formami życia od dawna są misie koala i leniwce, ponieważ radzą sobie z wygodnym zwisem nawet w stanie upojenia. Istnieją domniemania, że Sofiści pochodzą od leniwców, a niektóre grupy społeczne, jak na przykład politycy, od krzykliwych koczkodanów. Dzieje cywilizacji to dzieje ruchu sofistów. Dowodzą oni, że ludzkość nie osiągnęłaby tak wysokiego stopnia rozwoju, gdyby nie zamiłowanie do siedzenia. Jeden z największych współczesnych piewców sofistyki Sofuckless głosi: „Bez dążenia do siedzenia nic by nie powstało. Nie byłoby wielkich odkryć i wynalazków, nie byłoby koła, samochodów, pilotów do telewizora, korkociągów do wina ani nawet kieliszków. Tylko człowiek potrafi czerpać radość i siłę z siedzenia, tym właśnie różni się od zwierząt”.
Pierwsi przedstawiciele sofistyki:[edytuj • edytuj kod]
- Sofakles (ur. ok. 496 p.n.e. w Sofii, zm. 406 p.n.e. w Atenach) – przodek Sofucklessa, pierwszy nauczyciel Sofistów.
- Protasofas z Abdery (ur. ok. 481, zm. 411 p.n.e.) – jeden z najsłynniejszych Sofistów. Głosił relatywizm poznawczy – „Sofa jest miarą wszechrzeczy”, co oznacza, że nie ma żadnej rzeczywistości samej w sobie, a wszystko co istnieje jest zawsze rzeczywistością ze względu na sofę i dla niej.
- Prodisof z Sofy (ur. ok. 465-460 p.n.e., zm. nie wiadomo) – zapoczątkował obowiązującą dziś doktryną sofologiczną, którą jest panpolisofizm – duch sof przenika wszystko, a sofa nie jest jedna, jest ich nieskończenie wiele.
- Sofona (ur. ok. 350, zm. 300 p.n.e.) – najwybitniejsza poetka sofistyczna. Niestety jej dzieła nie przetrwały do współczesności.
Sofiści szczególnie potępiają rewolucje i powstania jako ruchy negujące postawę siedzącą i niezgodne z zasadami sofizmu. Na przykład kubańscy Sofiści są przekonani, że rewolucjonista Che Guevara zginął, ponieważ sprzeniewierzył się Jego Wielkiej Sofowości. Razem z Fidelem Castro zorganizowali przewrót na Kubie i zamiast usiąść wygodnie na sofie, paląc cygara, zaczęli siać zamęt wśród społeczeństwa. Doszło do jednej z niewielu interwencji sił wyższych i Che Guevara rażony klątwą sofistyczną zginął. Dowodem na to jest to, że Fidel Castro po dziś dzień siedzi godnie i wygodnie na Kubie. Nie wystąpił przeciw Jego Wielkiej Sofowości, który widząc jak cnotliwe życie prowadzi, wybaczył mu rewolucję. Zdaniem Sofistów podobnie było z przywódcą rewolucji październikowej Włodzimierzem Leninem. Siedział w Szwajcarii i pojadał czekoladę Lindt, zapijając ją zmrożoną wódką. Przez to, że Lenin wszczął bunt, Wielki Przedwieczny najpierw ukarał go syfilisem, a potem obłędem.
Sofiści w Polsce[edytuj • edytuj kod]
Warto podkreślić, że już pierwsze zapisane polskie zdanie z Księgi Henrykowskiej „Daj, ać ja pobruszę, a ty poczywaj” to nic innego, jak heroiczne nawoływanie do sofizmu razem z wzięciem na siebie okrutnego grzechu aktywności. Od czasów średniowiecza przyświecała Polakom idea nicnierobienia. Polskę zwykło się określać Sofistą Narodów i przedmurzem sofizmu. Polacy jako naród są wyjątkowo odporni na odstępstwa od czystości zasad sofizmu. Dowodem na to są liczne powstania, które przegrywali. W Polsce za czołowego Sofistę uważa się Lecha Wałęsę, który odpokutował swoje winy i odsiedział godnie i wygodnie w ośrodku w Arłamowie.
Obecnie warszawscy sofiści postanowili sformalizować Ruch Sofistyczny i nadać mu status prawny. 12 lipca 2012 roku w Warszawie miała miejsce oficjalna inauguracja Ruchu Sofistów. W duchu idei pacyfistycznych Sofiści postanowili stworzyć projekt Ustawy Obywatelskiej, która zagwarantuje wszystkim ludziom prawo do godnego i wygodnego siedzenia. Sofiści nie wymagają od przyszłych członków ruchu żadnego niepotrzebnego wysiłku, prócz podpisem pod ustawą, która po ratyfikowaniu uwierzytelni ich założenia i zjednoczy Sofistów wszystkich krajów. Od połowy lipca 2012 roku Ruch Sofistyczny zbiera podpisy.
Etyka sofistyczna[edytuj • edytuj kod]
Etyka sofistyczna jest oparta na teorii kosmologicznej. Świat nie zmierza do entropii czy chaosu, ale do ostatecznego spoczynku. Ten moment Sofiści nazwali Erą Wielkiej Sofy, czyli erą bezgranicznej szczęśliwości i nieustającej błogości. Za niemoralny uważany jest każdy czyn uniemożliwiający wygodnie siedzenie na sofie. Celowi świata nie można się przeciwstawiać.
Rytualny strój sofistyczny[edytuj • edytuj kod]
Mądrość według sofistów bierze się z siedzenia na sofie. Sofiści utrzymują, że paruje z głowy siedzącego w postaci różowej, lotnej substancji. Różowe czapki służą do tego, żeby mądrość utrzymywała się blisko głów Wielkiej Rady Sofistów, nie ulatywała i nie ginęła w niebycie. Wielka Rada Sofistów przez cały czas musi utrzymywać stały poziom mądrość, a czapki to rodzaj zbiorników mądrości. Od tej różowej substancji zależą losy świata. Wielka Rada Sofistów to ludzie sprawiedliwi, dzięki którym świat nie pogrąża się w chaosie nadmiernej aktywności. Ale stąd bierze się również troska. Jedyną rzeczą, której się boi Wielka Rada jest to, że czapki spadną im z głów. Koncentrują się tak bardzo na siedzeniu i swoich czapkach, że nawet nic nie mówią. Po prostu trwają.
Poglądy religijne[edytuj • edytuj kod]
Według sofistów sofizm jest początkiem i końcem, prareligią i prasystemem wszelkich wartości. Naturalnym zerostanem, do którego powinno dążyć każde stworzenie. Tak było od wieków, zanim wichrzyciele i wyznawcy sofosatanizmu nie zaczęli jątrzyć i zatruwać umysłów. Stąd wzięły się schizmy betlejemska i schizma z Mekki, odłam sofobuddystyczny oraz inne. Sofiści stworzyli Dziesięć Prawd Objawionych, w którym zawarli swoje podstawowe poglądy religijne, objawione przez Wielką Prasofę na początku stworzenia.
- Dziesięć Prawd Objawionych:
- Idei sofistycznej tak w sobie, jak i w innych używaj jako celu, nigdy jako środka.
- Nie poruszaj się nadaremnie.
- Pamiętaj, abyś w każdy dzień siedział godnie i wygodnie.
- Szanuj sofę swoją!
- Nie przemęczaj się.
- Usiądź godnie i wygodnie.
- Nie wstawaj.
- Nie mów prawdziwego świadectwa przeciw bliźnim w Sofie, i przeciw sobie.
- Pożądaj sofę bliźniego swego.
- Ale nie podejmuj żadnych kroków, by ją mieć.
W czerwcu 2012 roku Wielka Rada Sofistów powołała Kongregację ds. Nauki i Sofologii, która jest odpowiedzialna za uprawomocnianie poglądów sofistycznych. Ustanowili panpolisofizm, zapoczątkowany przez starożytnego mędrca Prodisofa z Sofy, jako obowiązującą doktrynę sofologiczną.
Poglądy polityczne[edytuj • edytuj kod]
Sofizm opiera się na równości i wolności wszystkich, którzy pragną godne i wygodnie siedzieć. Sofa posiada wyjątkową cechę – nie jest egoistyczna, zawsze jest na niej miejsce dla drugiej osoby. Kierowcy narzekają na rowerzystów, rowerzyści na pieszych, piesi na kierowców, motocykliści wchodzą w konflikty z kajakarzami, żeglarze z motorowerzystami. Wszyscy toczą odwieczną walkę ze wszystkimi. Z tego wniosek, że wszelki ruch prowadzi do konfliktu. Dlatego należałoby wszędzie ustawić sofy. Gdy kierowca usiądzie obok pieszego, stanie się jasne, że jeden i drugi jest sofistą i wszelkie konflikty zanikną. Sofa to najbardziej pacyfistyczny mebel. Sofiści postulują, by sofy w przyszłości stały wszędzie i przypominały ludziom, że nie ma ras, płci i narodowości, są tylko Sofiści.
Pragną oni zjednoczyć wszystkich członków Ruchu Sofistycznego, czyli miłośników godnego i wygodnego siedzenia. Nie wymagają przy tym żadnego działania prócz podpisu pod projektem Ustawy Obywatelskiej. Wielka Tajna Rada Sofistyczna stworzyła Manifest Międzynarodówki Sofistycznej.
- MANIFEST MĘDZYNARODÓWKI SOFISTYCZNEJ
- Nadszedł czas, żeby Narody wzięły sprawy we własne ręce i nic nie zrobiły. Nadszedł czas, żeby Narody wygodnie i z godnością usiadły.
- My, Naród Polski, domagamy się spokoju! Mamy dość obietnic, rocznic, miesięcznic, tygodnic, wyborów. Chcemy bez zakłóceń, wygodnie i godnie siedzieć.
- Wierzymy, że każdy Naród ma prawo do godnego i wygodnego siedzenia, bo podstawowym i elementarnym prawem każdego człowieka jest prawo do wygodnego siedzenia.
- Polacy, jak i wszystkie inne Narody! Dość klęczenia, każdy ma prawo do godnego i wygodnego siedzenia!
- Politycy powinni siedzieć, parlamentarzyści, bankierzy i policjanci też, żołnierze powinni siedzieć, episkopat i cały kler powinien siedzieć, geje i feministki również, ateiści, narodowcy i Syjoniści, wszyscy powinni siedzieć, z należytą im godnością.
- Rodaku, Obywatelu, Człowieku jeżeli chce ci się coś zrobić to usiądź, pomyśl i poczekaj, może ci to przejdzie.
- Nie wiemy, czy powstaliśmy w wyniku ewolucji czy zostaliśmy stworzeni i mamy to gdzieś, my chcemy po prostu wygodnie i z godnością posadzić Nasze Wielce Szanowne Dupy na sofach.