Ludzie siadający w kościele na brzegu ławki: Różnice pomiędzy wersjami
(nowa strona) |
|||
| (Nie pokazano 18 wersji utworzonych przez 14 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Plik:Karabinek z klocków.JPG|200px|thumb|Tym możesz utorować sobie drogę]] |
|||
| ⚫ | '''Ludzie siadający w kościele na brzegu ławki''' – nadzwyczaj złośliwe istoty, których celem życiowym jest uprzykrzanie innym wierzącym i praktykującym życia przez siadanie na brzegu kościelnej ławki właśnie. Jeśli ktoś był zmuszony do poszukania innego miejsca lub przepychania się, jest to zazwyczaj ich zasługa. Zwrócono na nich uwagę dopiero na początku XXI wieku, jednakże pierwszy raz zostali zaobserwowani już |
||
{{cytat|Panie! Posuń się pan!|Przeciętny przedstawiciel '''ludzi siadających w kościele na brzegu ławki''' podczas mszy}} |
|||
| ⚫ | '''Ludzie siadający w kościele na brzegu ławki''' – nadzwyczaj złośliwe istoty, których [[sens życia|celem życiowym]] jest uprzykrzanie innym wierzącym i praktykującym życia przez siadanie na brzegu [[kościół|kościelnej]] ławki właśnie. Jeśli ktoś był zmuszony do poszukania innego miejsca lub przepychania się, jest to zazwyczaj ich zasługa. Zwrócono na nich uwagę dopiero na początku XXI wieku, jednakże pierwszy raz zostali zaobserwowani już pod koniec [[starożytność|starożytności]]<ref>Św. Augustyn: ''O ludziach siadających w kościele na brzegu ławki''</ref>. Przedstawiciele tego gatunku niemal zawsze są po [[emerytura|emeryturze]], o wiele rzadziej zdarzają się osobniki z połamanymi nogami lub z [[dziecko|dziecięciem]] (często bardzo hałaśliwym) w wózku<ref>Tych z bólem serca rozgrzeszamy</ref>. |
||
== Rozważania == |
== Rozważania == |
||
[[Plik:Światłosc.jpg|200px|thumb|Światłość zgasła właśnie przez ludzi siadających na brzegu kościelnej ławki. Tu – światłość jeszcze świetlista]] |
|||
Przyjęcie tej strategicznej pozycji umożliwia szybką ewakuację z kościoła, jednak opisani przez nas wyżej ludzie nie korzystają z tego. Co więcej, wychodzą ławki najpóźniej jak się da, co złości ludzi siedzących na niebrzegu. Co powoduje takie zachowanie? Przyjęło się, że decydującym czynnikiem jest chęć dokuczenia innym, jednak psychologowie spierają się, ponieważ nie da się tego jednoznacznie określić. Ważnym elementem może być też lenistwo lub ból nóg<ref>Byle tylko doczłapać!</ref>, ale nie pociesza to ludzi poszkodowanych, ponieważ nic nie jest w stanie zwrócić im utraconych nerwów. |
|||
Przyjęcie tej strategicznej pozycji umożliwia szybką ewakuację z kościoła, jednak opisani przez nas wyżej ludzie nie korzystają z tego. Co więcej, siedzą tam do ostatniej minuty śpiewów, co złości ludzi siedzących na ''niebrzegu''. Wchodzący do środka by usiąść muszą przejść po klęczniku. Jeśli mają ubłocone [[but]]y, mogą oberwać klątwą lub inną [[ekskomunika|ekskomuniką]]. Bywa też tak, że osoba wstanie by przepuścić wchodzącego, a następnie ponownie usiądzie na swoim miejscu. Dotąd nikomu jeszcze nie udało się wyjaśnić motywów tego zachowania. Sytuacji nie ułatwia fakt, że iść należy przodem do ołtarza, inaczej można zostać uznanym za bezbożnika albo nawet [[Antychryst]]a<ref>Nie wiedziałeś? Antychryst!</ref>. |
|||
=== Szkody === |
|||
Szkody wywołane siadaniem na brzegu kościelnej ławki występują na terenie całej [[Polska|Polski]], tutaj wymienimy tylko kilka znanych nam przypadków: |
|||
* wrzody [[żołądek|żołądka]], |
|||
* perforacja przełyku, |
|||
* łamiące się obcasy, |
|||
* brzydko ułożona [[włosy|grzywka]], |
|||
* postępujące globalne ocieplenie. |
|||
== Przyczyny == |
|||
Co powoduje takie zachowanie? Według poszkodowanych decydującym czynnikiem jest chęć dokuczenia innym, jednak [[psycholog]]owie spierają się, ponieważ nie da się tego jednoznacznie określić. Wymyślili mnóstwo mądrych teorii, ale nie przytoczymy ich tutaj <del>bo ich nie rozumiemy</del> żeby nie wydłużać niepotrzebnie artykułu. Ważnymi elementami mogą być też lenistwo, [[klaustrofobia]], ból [[nogi|nóg]]<ref>Byle tylko doczłapać!</ref> lub duszności wyciskające [[powietrze]] z płuc, ale nie pociesza to ofiar, ponieważ nic nie jest w stanie odkupić ich krzywd. Niestety, nie można się na to jeszcze ubezpieczyć, chociaż czołowi ubezpieczyciele na rynku polskim obiecują, że będzie to możliwe już na początku przyszłego roku. |
|||
== Zobacz też == |
|||
* [[ludzie z kilkuminutowym opóźnieniem w rozwoju]] |
|||
* [[tacy, którzy twierdzą, że jest dokładnie na odwrót]] |
|||
* [[pomazaniec]] |
|||
{{Przypisy}} |
{{Przypisy}} |
||
[[Kategoria:Ludzie]] |
|||
[[Kategoria:Artykuły o umownych tytułach]] |
|||
Aktualna wersja na dzień 16:19, 20 lip 2021
Panie! Posuń się pan!
- Przeciętny przedstawiciel ludzi siadających w kościele na brzegu ławki podczas mszy
Ludzie siadający w kościele na brzegu ławki – nadzwyczaj złośliwe istoty, których celem życiowym jest uprzykrzanie innym wierzącym i praktykującym życia przez siadanie na brzegu kościelnej ławki właśnie. Jeśli ktoś był zmuszony do poszukania innego miejsca lub przepychania się, jest to zazwyczaj ich zasługa. Zwrócono na nich uwagę dopiero na początku XXI wieku, jednakże pierwszy raz zostali zaobserwowani już pod koniec starożytności[1]. Przedstawiciele tego gatunku niemal zawsze są po emeryturze, o wiele rzadziej zdarzają się osobniki z połamanymi nogami lub z dziecięciem (często bardzo hałaśliwym) w wózku[2].
Rozważania[edytuj • edytuj kod]
Przyjęcie tej strategicznej pozycji umożliwia szybką ewakuację z kościoła, jednak opisani przez nas wyżej ludzie nie korzystają z tego. Co więcej, siedzą tam do ostatniej minuty śpiewów, co złości ludzi siedzących na niebrzegu. Wchodzący do środka by usiąść muszą przejść po klęczniku. Jeśli mają ubłocone buty, mogą oberwać klątwą lub inną ekskomuniką. Bywa też tak, że osoba wstanie by przepuścić wchodzącego, a następnie ponownie usiądzie na swoim miejscu. Dotąd nikomu jeszcze nie udało się wyjaśnić motywów tego zachowania. Sytuacji nie ułatwia fakt, że iść należy przodem do ołtarza, inaczej można zostać uznanym za bezbożnika albo nawet Antychrysta[3].
Szkody[edytuj • edytuj kod]
Szkody wywołane siadaniem na brzegu kościelnej ławki występują na terenie całej Polski, tutaj wymienimy tylko kilka znanych nam przypadków:
- wrzody żołądka,
- perforacja przełyku,
- łamiące się obcasy,
- brzydko ułożona grzywka,
- postępujące globalne ocieplenie.
Przyczyny[edytuj • edytuj kod]
Co powoduje takie zachowanie? Według poszkodowanych decydującym czynnikiem jest chęć dokuczenia innym, jednak psychologowie spierają się, ponieważ nie da się tego jednoznacznie określić. Wymyślili mnóstwo mądrych teorii, ale nie przytoczymy ich tutaj bo ich nie rozumiemy żeby nie wydłużać niepotrzebnie artykułu. Ważnymi elementami mogą być też lenistwo, klaustrofobia, ból nóg[4] lub duszności wyciskające powietrze z płuc, ale nie pociesza to ofiar, ponieważ nic nie jest w stanie odkupić ich krzywd. Niestety, nie można się na to jeszcze ubezpieczyć, chociaż czołowi ubezpieczyciele na rynku polskim obiecują, że będzie to możliwe już na początku przyszłego roku.
Zobacz też[edytuj • edytuj kod]
- ludzie z kilkuminutowym opóźnieniem w rozwoju
- tacy, którzy twierdzą, że jest dokładnie na odwrót
- pomazaniec
