Spaghetti: Różnice pomiędzy wersjami

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
M
M (Wycofano ostatnie edycje autorstwa 46.204.100.168; przywrócono ostatnią wersję autorstwa Miszcz Joda.)
Znacznik: rewert
 
(Nie pokazano 26 wersji utworzonych przez 14 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
[[Plik:Spaghetti alla carbonara classica.jpg|thumb|250px|50 m obiadu]]
{{T||znane również jako spagetti, spageti lub „taaaki dłuugi makaron ze zmielonym mięsem i pomidorami przerobionymi na papkę}} danie włoskie.
{{cytat|Jeszcze soli, sól szkodzi na nerki, ale co z tego...|Rozumowanie przeciętnego Włocha}}
'''Spaghetti''' – ulubione danie Włochów i wyznawców [[Latający Potwór Spaghetti|Latającego Potwora Spaghetti]]. Zazwyczaj jedzą je ludzie, którym nie chce się trudzić nad [[obiad]]em. Zamiast tego kupują makaron i sos w Tesco, a potem przyrządzają potrawę.


== Historia ==
== Przygotowanie ==
Przyrządzenie spaghetti jest bardzo trudne. Nie wiadomo przecież co kupić i jak. Ale autor tego artykułu ma złote serce i pomoże <del>ułomnym</del> inteligentnym inaczej przygotować danie. Ilość makaronu mierzymy w centymetrach i metrach.
Spaghetti wymyślił pewien [[wieśniak]], kiedy rozdeptał [[ślimak|ślimaka]]. Krzyknął wtedy: „GHE!”. [[Ślimak]] podczas rozdeptywania wydał dźwięk: „spuaaaa”, a że [[Włosi]] lubią dodawać do wszystkich wyrazów „tti”, powstała nazwa „spaghetti”. Również wygląd tego dania został zainspirowany ślimakiem.


# Najpierw trzeba wybrać się do jakiegoś marketu po makaron, ale znalezienie właściwego może potrwać całe 3 godziny. Dlatego zawsze należy kupować długi i cienki (w sumie około 80 m), który śmiesznie się plącze podczas jedzenia.
== Wygląd ==
# Jeśli pojawi się problem ilości spaghetti do zagotowania, ugotować między 30 a 40 m spaghetti
Wygląda jak rozdeptany [[ślimak]] z jelitami na dole i resztą na wierzchu.
# Następnie przydałby się jakiś sos, bo spaghetti bez sosu to zwykły makaron. Gdzie by tu można taki kupić? No pomyśl, Einsteinie! Najlepiej w Tesco, bo w [[Biedronka|Biedronce]] mają kiepskie. Sam prezes to powiedział.
# Po długich i żmudnych zakupach nadal jesteś głodny. Teraz trudniejsza część – przyrządzanie. Raczej nie zjesz surowego makaronu z sosem w proszku. Dlatego trzeba użyć garnków (jeśli nie masz to kup w [[Lidl]]u). Ale bardzo ważne jest gotowanie osobno. Wlewasz do obu garnków wodę, włączasz gaz i czekasz, byle nie za długo, bo popioły są niestrawne.
# Potem spraw sobie jakiś ładny talerz i widelec. Bo rękami to trochę nie za bardzo jeść.


Tym sposobem mogłeś skosztować spaghetti dla ubogich. Jeśli ci się nie podoba i wolałbyś prawdziwe, dołącz do kółka religijnego FSM lub idź do restauracji.
== Właśnie zgadłem, co dziś zjadłem, czyli skład ==


== Sosy ==
* sproszkowane [[mięso]];
{{słownik|[[słownik:spaghetti carbonara|spaghetti carbonara]]}}
* zdezintegrowane [[pomidory]];
* '''Bolognese''' – przedmiot nienawiści każdego szanującego się [[wegetarianizm|wegetarianina]], tworzy się go z wielu rodzajów wyrobów mięsnych (które mają zaledwie 20% mięsa w sobie, a reszta to aromaty i litera E z takimi śmiesznymi cyferkami), między innymi z zarżniętych świnek i krówek. Dodaje się także warzywa, typu pomidory, marchewka, seler i pietruszka. I trzeba wsypać dużo soli i pieprzu, bo bez tego nie ma smaku.
* czasami [[ser]] kamienny, który rozpuszcza się od nominalnej temperatury dania, wynoszącej ok. 700 st. Celsjusza.
* '''Carbonara''' – ekoterroryści też go nie lubią, bo używa się boczku. Dodaje się jajka. Zużywa się również dużo sera, co może powodować wyczyszczenie portfela z pieniędzy. Aby dodać smaku, trzeba jeszcze posolić.
* '''Sos pleśniowy''' – po tym nie wstanie się z [[toaleta|toalety]] przez kilka dni. Należy rozpuścić ser na patelni i dodać do makaronu.


== Zrób to sam ==
== Zobacz też ==
* [[Latający Potwór Spaghetti]]
Oto przepis na spaghetti:
* [[makaron]]

* [[mortadela]]
Potrzebujesz:
* [[pizza]]
* [[Latający Potwór Spaghetti|Taki Dłuuugi Makaron]];
* [[mięso]];
* [[pomidor]]y;
* [[mikrofalówka]];
* [[dezintegrator]] lub [[nóż]].

Sposób przegotowania:
[[Plik:Xplode.gif|right|thumb|To cię czeka, gdy nie spełnisz punktu 4!]]
# idź do biedronki i kup potrzebne składniki z tesco;
# wrzuć trochę [[woda|wody]] do garnka i wlej Taki Dłuuugi Makaron;
# wsadź to do mikrofalówki, ustaw moc TurboXtremeOhSoFuckingStrong i 10 minut, ale '''nie wciskaj start''';
# wyjmij głowę z mikrofalówki;
# wciśnij start;
# przestań zastanawiać się, czemu z mikrofalówki wyleciał [[piorun]] kulisty;
# weź dezintegrator lub nóż i pokaż mięsu, kto tu rządzi (tak, to [[ty]]! przynajmniej teraz);
# zdrap mięso z sufitu;
# wsadź pomidory do worka foliowatego;
# zawiąż porządnie;
# zdepcz worek;
# wrzuć do powstałej masy mięso;
# wyciągnij rozgrzany do czerwoności garnek z mikroweli;
# nie pomyślałeś o rękawicach? No trudno – zdarza się;
# wyciągnij makaron z garnka (będziesz potrzebował kombinezonu antyradiacyjnego);
# wrzuć masę pomięsodorową do makaronu.

'''Smacznego!'''


{{Jedzenie}}
{{Jedzenie}}


[[kategoria:Włochy]]
[[Kategoria:Dania mięsne i rybne]]
[[Kategoria:Dania mięsne i rybne]]

Aktualna wersja na dzień 16:25, 23 lip 2023

50 m obiadu

Jeszcze soli, sól szkodzi na nerki, ale co z tego...

Rozumowanie przeciętnego Włocha

Spaghetti – ulubione danie Włochów i wyznawców Latającego Potwora Spaghetti. Zazwyczaj jedzą je ludzie, którym nie chce się trudzić nad obiadem. Zamiast tego kupują makaron i sos w Tesco, a potem przyrządzają potrawę.

Przygotowanie[edytuj • edytuj kod]

Przyrządzenie spaghetti jest bardzo trudne. Nie wiadomo przecież co kupić i jak. Ale autor tego artykułu ma złote serce i pomoże ułomnym inteligentnym inaczej przygotować danie. Ilość makaronu mierzymy w centymetrach i metrach.

  1. Najpierw trzeba wybrać się do jakiegoś marketu po makaron, ale znalezienie właściwego może potrwać całe 3 godziny. Dlatego zawsze należy kupować długi i cienki (w sumie około 80 m), który śmiesznie się plącze podczas jedzenia.
  2. Jeśli pojawi się problem ilości spaghetti do zagotowania, ugotować między 30 a 40 m spaghetti
  3. Następnie przydałby się jakiś sos, bo spaghetti bez sosu to zwykły makaron. Gdzie by tu można taki kupić? No pomyśl, Einsteinie! Najlepiej w Tesco, bo w Biedronce mają kiepskie. Sam prezes to powiedział.
  4. Po długich i żmudnych zakupach nadal jesteś głodny. Teraz trudniejsza część – przyrządzanie. Raczej nie zjesz surowego makaronu z sosem w proszku. Dlatego trzeba użyć garnków (jeśli nie masz to kup w Lidlu). Ale bardzo ważne jest gotowanie osobno. Wlewasz do obu garnków wodę, włączasz gaz i czekasz, byle nie za długo, bo popioły są niestrawne.
  5. Potem spraw sobie jakiś ładny talerz i widelec. Bo rękami to trochę nie za bardzo jeść.

Tym sposobem mogłeś skosztować spaghetti dla ubogich. Jeśli ci się nie podoba i wolałbyś prawdziwe, dołącz do kółka religijnego FSM lub idź do restauracji.

Sosy[edytuj • edytuj kod]

Słownik
Zobacz w słowniku:
spaghetti carbonara
  • Bolognese – przedmiot nienawiści każdego szanującego się wegetarianina, tworzy się go z wielu rodzajów wyrobów mięsnych (które mają zaledwie 20% mięsa w sobie, a reszta to aromaty i litera E z takimi śmiesznymi cyferkami), między innymi z zarżniętych świnek i krówek. Dodaje się także warzywa, typu pomidory, marchewka, seler i pietruszka. I trzeba wsypać dużo soli i pieprzu, bo bez tego nie ma smaku.
  • Carbonara – ekoterroryści też go nie lubią, bo używa się boczku. Dodaje się jajka. Zużywa się również dużo sera, co może powodować wyczyszczenie portfela z pieniędzy. Aby dodać smaku, trzeba jeszcze posolić.
  • Sos pleśniowy – po tym nie wstanie się z toalety przez kilka dni. Należy rozpuścić ser na patelni i dodać do makaronu.

Zobacz też[edytuj • edytuj kod]