Republika (zespół muzyczny): Różnice pomiędzy wersjami
Ja8czy coś (dyskusja • edycje) M |
|||
| (Nie pokazano 24 wersji utworzonych przez 14 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Plik:Parowóz w barwach Republiki w Tczewie.jpg|thumb|250px|Gdy [[Perfect]] śpiewał o ''Lokomotywie z ogłoszenia'', Republika przechodziła od słów do czynów]] |
|||
{{cytat|Było fajnie… Gdyby tak jeszcze dało się zrozumieć solistę, wiedzielibyśmy o co chodzi w piosence „Śmierć w bikini”. Mamy jednak wrażenie, że publiczności nie o to szło.|[[Polska Kronika Filmowa]] o '''zespole'''}} |
|||
| ⚫ | '''Republika''' – zespół powstały w 1981 roku w [[Toruń|Toruniu]]. Jego liderem, wokalistą, flecistą, klawiszowcem, mentorem, kompozytorem, tekściarzem i w ogóle naj był [[Grzegorz Ciechowski]] charakteryzujący się epicką grzywką <del>podkradzioną od [[Robert Brylewski|Brylewskiego]]</del> „na popersa”, z której nalewali się wszyscy spoza wianuszka miłośników zespołu. |
||
| ⚫ | |||
| ⚫ | '''Republika''' |
||
Zespół powstał w klubie studenckim Od Nowa z formacji Res Publica, gdyż przejadł się jej format. Może i Res Publica nie cieszyła się popularnością, ale za to wszyscy nazywali ich Jethro Tull za pół ceny. |
|||
Liderem Republiki został [[Grzegorz Ciechowski]], [[student]] polonistyki, który wymyślił superorygynalnie bajerancki imidż swojego nowego zespołu polegający na tym, że wszystko w promieniu dziesięciu kilometrów od zespołu będzie emanowało czarno-białą poświatą w paski. Na początku Republika miała mnóstwo fanów, którzy przez pierwszy rok istnienia grupy zaludniali sklepy pogrzebowe w całej Polsce, bo jedynie tam można było dostać czarne ubrania. Fani kupowali ciuchy za pół ceny, bo sprzedawcy myśleli, że są w żałobie po wprowadzeniu [[Stan wojenny|stanu wojennego]]. |
|||
| ⚫ | |||
Zgodnie z powyższym, zespół powstał w [[Toruń|mieście Szatana]] w klubie studenckim Od Nowa po przekształceniu formacji Res Publica. Jego liderem został Grzegorz Ciechowski, student polonistyki, który wymyślił super - elo - mega - orygynalnie - bajerancki imidż swojego nowego zespołu polegający na tym, że wszystko w promieniu 10 kilometrów od zespołu będzie emanowało czarno - białą poświatą w paski. Na początku Republika miała mnóstwo fanów (czyt.fanek), które przez pierwszy rok istnienia grupy zaludniali sklepy pogrzebowe w całej Polsce, bo jedynie tam można było dostać czarne ubrania. Po tym jakże obfitym roku część fanek postanowiła zostać fankami Lady Pank, bo mieli prostsze teksty, kolorowe ubrania były bardziej dostępne, Kapiszon miał fajniejszą fryzurę (a'la roztargniony elektryk), Panasewicz bardzo dynamicznie skakał po scenie (a Grzesiu nie), Mundek miał ostry makijaż (a Zbyszek nie), Szlagowski występował czasami bez koszulki (a Sławek nie), a Borysewicz nawiązywał kontakt z publicznością (a Republika nie). Pozbawiony 1/3 fanów zespół odważył się jednak wydać pierwszą płytę, nazwaną odkrywczo „Nowe sytuacje”. Sprzedał się on w nakładzie 260 egzemplarzy, mimo że większość nabywców nie rozumiała sensu słów, stworzonych prawdopodobnie po skorzystaniu z usług dealera kokainy. W następnym roku zespół uczynił rzecz niezwykle odważną i godną odnotowania - wydał, kolejną płytę, której okładka była efektem zabawy muzyków zapałkami w stanie mocno wskazującym. Wpół spalona flaga zespołu kryje takie przeboje jak „Nieustanne tango” - postrach dzieci w wieku przedszkolnym oraz kilka innych utworów o trudno słyszalnym, acz niestosownym tekście dla osób 18+. Należy nadmienić, że w tym samym roku 1984 grupa wydała album po angielsku o oryginalnym i kreatywnym tytule „1984”. Rok kolejny przyniósł kolejny wspaniały plan - wydanie następnej płyty. Niestety, muzycy weszli do studia i zobaczyli ogromną butelkę Johnn'ego Walkera. Każdy zapragnął stać się jej posiadaczem. Wynikł z tego konflikt, który zmusił grupę do rozwiązania i przemyślenia, kto tak naprawdę powinien stać się posiadaczem królewskiego trunku. Wtedy Grzesiu postanowił wydać solową płytę. Wydał ich nawet kilka, ale w tworzeniu następnej przeszkodziła mu reaktywacja zespołu w 1990, już bez Zbyszka, którego w dudnieniu na basie zastąpił Leszek Biolik. Zespół postanowił pójść na łatwiznę i stworzyć płytę z remixami największych przebojów. Tak powstał album 1991. W 1994 muzykom trochę się nudziło, więc weszli sobie do studia w celu nagrania płyty z premierowym materiałem. Efektem ich piłowania, dudnienia, buczenia, stukania i stękania była płyta „Siódma pieczęć”, zawierająca przede wszystkim fantazje seksualne Ciechowskiego, co spotkało się z uznaniem jednej części fanek, zdegustowaniem drugiej części i zgorszeniem rodziców obu grup. Kolejna płyta, o podobnej tematyce, pod tytułem „Republika marzeń” została wydana w 1995r. Okładka przedstawiała wyraźna fascynację życiem w dżungli, choć według znawców Ameryki Południowej ich czarne stroje nie nadają się na wycieczki w busz. Następny album został wydany po sporej przerwie, w 1998r., nosił tytuł „Masakra” i był bardzo elektryczny. Ba, był prawie tak elektryczny jak rower twojego sąsiada, który rano chodzi o kulach, a po południu popitala na rowerku na działkę! jego okładka przedstawiała krowę zmodyfikowaną genetycznie przez dociekliwego Grześka - naukowca, mianowicie jest cała w paski. Istnieją też podejrzenia, że zwierze jest owocem romansu Ciechowskiego i Krasuli jego kumpla ze studiów. Po wydaniu owej pamiętnej płyty muzycy zwolnili z koncertami i w ogóle. Na 2002r. planowali kolejny album, ale plan nie wypalił, a wszystko przez Grześka. postanowił on zachować orygynalność, jak to robił przez całe życie, i umrzeć w jakiś nietypowy sposób. Jako, że prawie połowa zmarłych przedwczesnie muzyków przedawkowała, chciał tego uniknąć. Powieszenie się też byłoby mało spektakularne, poza tym tak robią tylko zdesperowani wieśniacy i dłużnicy Wonga.com. Ciechowski doznał nagle olśnienia i postanowił zjawiskowo zejść na tętniaka serca, co miało jeszcze bardziej podkreślić jego artyzm i wrażliwość. Zakończył swój żywot 22 grudnia 2001r., chcąc ustrzec się przed spędzeniem kolacji wigilijnej w towarzystwie teściowej. Tym samym rozwiazała się Republika, skłaniając resztę muzyków, którzy pozostali wśród żywych do podjęcia innej pracy lub życia z tantiem (hahaha) |
|||
Po tym jakże obfitym roku część fanek postanowiła zostać fankami [[Lady Pank]], bo mieli prostsze teksty, kolorowe ubrania były bardziej dostępne, Paweł Mścisławski miał fajną fryzurę (a Paweł Kuczyński nie), [[Janusz Panasewicz]] bardzo dynamicznie skakał po scenie (a Grzegorz Ciechowski nie), Edmund Stasiak miał ostry makijaż (a Zbigniew Krzywański nie), Jarosław Szlagowski występował czasami bez koszulki (a Sławomir Ciesielski nie), a [[Jan Borysewicz]] nawiązywał kontakt z publicznością (a Republika nie). |
|||
== Utwory == |
|||
{{t|Biała flaga}} piosenka o przyjaciołach, którzy zazdrościli Grzesiowi dorodnej grzywki i postanowili go opuścić |
|||
Debiutancka płyta ''Nowe sytuacje'' z [[1983]] roku pokryła się platyną, co nie napawało muzyków optymizmem, gdyż srebrzysty metal zmieniał białe pasy w szare. Aby uniemożliwić degradację kolejnej płyty, Ciechowski podpalił okładkę ''Nieustannego tanga'' z 1984 roku i cieszył się, że przechytrzył listy przebojów. W [[1985]] roku miał być kolejny album, ale zamiast zepsucia okładki doszło do zepsucia [[Jarocin Festiwal|koncertu w Jarocinie]]. To właśnie tam fani punk rocka rzucali w muzyków jajkami i pomidorami, po czym zrobili zwrot o sto osiemdziesiąt stopni i zaczęli domagać się bisów. Lady Pank miał bardziej zaangażowanych fanów w Jarocinie, bo ci potrafili dla Borysewicza zrobić zwrot o trzysta sześćdziesiąt stopni. |
|||
{{t|Nieustanne tango}} postrach czterolatków, wszystkie dzieci w tym wieku chowały się pod poduszkę na dźwięk pierwszych taktów utworu |
|||
W 1986 roku Grzegorz Ciechowski zmienił imię i nazwisko na ''Obywatel G.C.'', a Paweł Kuczyński, Zbigniew Krzywański i Sławomir Ciesieski założyli [[opera|Operę]]. |
|||
{{t|Moja krew}} sugeruje, co można zrobić ze zdobytą krwią Ciechowskiego, doprawdy pouczające |
|||
W [[1990]] roku Republika wróciła na scenę. Napisali kilka piosenek dla pieniędzy, zaczęli znowu występować (tam, gdzie musieli) i dodali do swojego kontraktu kolejną pieczątkę. I tak to trwało do grudnia 2001 roku, kiedy to Grzegorz Ciechowski nagle zmarł. Wtedy to cały świat<ref>Pod warunkiem, że cały świat rozumiemy jako toruńskie Bielany</ref> popadł w żałobę, a białe paski z ''Nowych sytuacji'' przykryto [[kir]]em. |
|||
{{t|Poranna wiadomość}} słowa wypowiedziane przez autora na kacu, po prostu spisane przez dziewczynę, która akurat znalazła się obok niego |
|||
== Zobacz też == |
|||
{{t|Mamona}} „Ta piosenka jest pisana dla pieniędzy” - no ta chyba akurat nie była, z dedykacją dla wykonawców poprzednich piosenek na zakończenie każdego dnia w [[RMF FM|EREMEFEFEM]] i Radio Zet |
|||
* [[Grzegorz Ciechowski]] |
|||
* [[Lady Pank]] |
|||
* [[Perfect]] |
|||
{{Przypisy}} |
|||
{{t|Kombinat}} Ściąga na biologię - „Kombinat to tkanka, ja jestem komórką” |
|||
{{Toruń}} |
|||
[[Kategoria:Polskie zespoły]] |
|||
{{t|Halucynacje}} Reklama środków halucynogennych. Polecam - Grzegorz Ciechowski |
|||
[[Kategoria:Zespoły rockowe]] |
|||
{{t|Prąd}} Umiejętne wykrzyczane AU! i Ajajajaj! osiagnięto poprzez ciagłe szczypanie Grzesia podczas nagrywania utworu |
|||
{{t|Odchodząc}} Jeśli pragniesz usłyszeć tę piosenkę w radiu, włącz je 29 sierpnia i czekaj. Nie skutkuje? Czekaj! Mówisz, że Beata Pawlikowska zaczęła swój półgodzinny wywód a ty musisz siusiu? Nic z tego, CZEKAJ! |
|||
{{t|Nasza pornografia}} Chyba nie trzeba nic dodawać? No właśnie |
|||
{{t|Mantra ma}} Powtarzanie dwóch pytań i dwóch odpowiedzi przez prawie 4 minuty? - nie ma sprawy! |
|||
{{t|Telefony}} Wszyscy myślą, że chodzi tu o wprowadzenie stanu wojennego. Tak naprawde Grzegorz dostał pod choinkę zabawkowy telefon i bawił sie nim z siostrą, co wpłynęło na jego psychikę tak mocno, że napisał piosenke o tym zdarzeniu. Nie, naprawdę, 13 grudnia nie ma tu nic do rzeczy, może pan już zostawić to popiersie Jaruzelskiego |
|||
Aktualna wersja na dzień 18:09, 20 maj 2024
Było fajnie… Gdyby tak jeszcze dało się zrozumieć solistę, wiedzielibyśmy o co chodzi w piosence „Śmierć w bikini”. Mamy jednak wrażenie, że publiczności nie o to szło.
- Polska Kronika Filmowa o zespole
Republika – zespół powstały w 1981 roku w Toruniu. Jego liderem, wokalistą, flecistą, klawiszowcem, mentorem, kompozytorem, tekściarzem i w ogóle naj był Grzegorz Ciechowski charakteryzujący się epicką grzywką podkradzioną od Brylewskiego „na popersa”, z której nalewali się wszyscy spoza wianuszka miłośników zespołu.
Historia zespołu[edytuj • edytuj kod]
Zespół powstał w klubie studenckim Od Nowa z formacji Res Publica, gdyż przejadł się jej format. Może i Res Publica nie cieszyła się popularnością, ale za to wszyscy nazywali ich Jethro Tull za pół ceny.
Liderem Republiki został Grzegorz Ciechowski, student polonistyki, który wymyślił superorygynalnie bajerancki imidż swojego nowego zespołu polegający na tym, że wszystko w promieniu dziesięciu kilometrów od zespołu będzie emanowało czarno-białą poświatą w paski. Na początku Republika miała mnóstwo fanów, którzy przez pierwszy rok istnienia grupy zaludniali sklepy pogrzebowe w całej Polsce, bo jedynie tam można było dostać czarne ubrania. Fani kupowali ciuchy za pół ceny, bo sprzedawcy myśleli, że są w żałobie po wprowadzeniu stanu wojennego.
Po tym jakże obfitym roku część fanek postanowiła zostać fankami Lady Pank, bo mieli prostsze teksty, kolorowe ubrania były bardziej dostępne, Paweł Mścisławski miał fajną fryzurę (a Paweł Kuczyński nie), Janusz Panasewicz bardzo dynamicznie skakał po scenie (a Grzegorz Ciechowski nie), Edmund Stasiak miał ostry makijaż (a Zbigniew Krzywański nie), Jarosław Szlagowski występował czasami bez koszulki (a Sławomir Ciesielski nie), a Jan Borysewicz nawiązywał kontakt z publicznością (a Republika nie).
Debiutancka płyta Nowe sytuacje z 1983 roku pokryła się platyną, co nie napawało muzyków optymizmem, gdyż srebrzysty metal zmieniał białe pasy w szare. Aby uniemożliwić degradację kolejnej płyty, Ciechowski podpalił okładkę Nieustannego tanga z 1984 roku i cieszył się, że przechytrzył listy przebojów. W 1985 roku miał być kolejny album, ale zamiast zepsucia okładki doszło do zepsucia koncertu w Jarocinie. To właśnie tam fani punk rocka rzucali w muzyków jajkami i pomidorami, po czym zrobili zwrot o sto osiemdziesiąt stopni i zaczęli domagać się bisów. Lady Pank miał bardziej zaangażowanych fanów w Jarocinie, bo ci potrafili dla Borysewicza zrobić zwrot o trzysta sześćdziesiąt stopni.
W 1986 roku Grzegorz Ciechowski zmienił imię i nazwisko na Obywatel G.C., a Paweł Kuczyński, Zbigniew Krzywański i Sławomir Ciesieski założyli Operę.
W 1990 roku Republika wróciła na scenę. Napisali kilka piosenek dla pieniędzy, zaczęli znowu występować (tam, gdzie musieli) i dodali do swojego kontraktu kolejną pieczątkę. I tak to trwało do grudnia 2001 roku, kiedy to Grzegorz Ciechowski nagle zmarł. Wtedy to cały świat[1] popadł w żałobę, a białe paski z Nowych sytuacji przykryto kirem.
Zobacz też[edytuj • edytuj kod]
Przypisy
- ↑ Pod warunkiem, że cały świat rozumiemy jako toruńskie Bielany
