Super Mario Bros. 2: Różnice pomiędzy wersjami
Znacznik: edytor źródłowy |
Ostrzyciel (dyskusja • edycje) M (Wycofano ostatnie edycje autorstwa 194.50.158.197; przywrócono ostatnią wersję autorstwa 107.167.108.185.) |
| (Nie pokazano 1 wersji utworzonej przez jednego użytkownika) | |
(Brak różnic)
| |
Aktualna wersja na dzień 18:18, 24 wrz 2017
 |
HEJ, RETROMANIAKU!
Ta gra najprawdopodobniej ma więcej lat niż ty i wszyscy twoi znajomi.
Jeżeli jeszcze nie zniechęciła cię grafika, odkurz Pegasusa i czytaj ten artykuł.
|
Zerwij warzywo!
- Wegetarianin o Super Mario Bros. 2
Super Mario Bros. 2 (ang. Superowi Bracia Mariaccy 2) – gra na Nowoczesny Elektroniczny System stworzona w tajnym bunkrze przez Nintendo z pomocą wegetarian.
Zasady gry[edytuj • edytuj kod]
Chodzisz sobie Mariem. Leveli jest około 20 (siedem światów). Ale nie jest tu tak, jak w Super Mario Bros.! Nie ma antygrawitacyjnych sześcianów (lub kwadratów, kto wie?[1]), nie ma złych, pełzających grzybów, nie ma zamków, nie ma niczego! Ale są zwierzaki, plony, klony i potwory! Jest to jedyna gra z serii Mario, która jest taka inna!
Fabuła[edytuj • edytuj kod]
Mario sobie spał, a w swym śnie otworzył drzwi po długich schodach i całkowicie inny level zobaczył. Potem usłyszał jakiś głos z nieba, mówiący o miłości…[2] Następnie Mario śnił o soczystej kiełbasie, ale to już inna historia. Kiedy się obudził zobaczył dosłownie to samo, co w swoim śnie. Déjà vu?
Cel gry[edytuj • edytuj kod]
Celem gry było przekonanie gracza do bycia wegetarianinem. Niestety się to nie udało. Wręcz przeciwnie! Coraz więcej Amerykanów jadło tzw. szybkie jedzenia, co doprowadziło do zwiększenia ilości grubasów o jakieś 99,999999%. Nawet Mario przytył. A ja myślałem, że on nie jest Amerykaninem.[3]
Prawdziwe Super Mario Bros. 2[edytuj • edytuj kod]
Dawno, dawno temu, kiedy Japończycy potrafili przejść Super Mario Bros. z ręką w tyłku i z zamkniętymi oczami, Nintendo zrobiło grę identyczną z poprzednią, ale milion razy trudniejszą i wydało ją pod nazwą Super Mario Bros 2. Kiedy jednak postanowili sprzedawać nowego Maria w Stanach, okazało się że nikt spoza Japonii nie potrafi jej przejść. Wzięli więc japońską grę Doki Doki Panic[4], zamienili występujących w niej dzieciaka, sułtana i dwie arabskie prostytutki na Maria i jego znajomych i wydali poza Japonią jako Super Mario Bros 2. Co stało się z oryginalną dwójką? Jakiś czas później poprawiono jej grafikę, zmieniono nazwę na „Super Mario Bros: The lost levels” i wrzucono do składanki Super Mario All Stars.
Oznaki uzależnienia[edytuj • edytuj kod]
- Zrywasz każdą zauważoną kępkę trawy.
- Podnosisz nad siebie każdą osobę i rzucasz w drugą.
- Warzywa też.
- Zbierasz wiśnie, serduszka, grzyby i rzucasz butelkami z colą.
- Za każdym razem gdy coś podnosisz, leci ci pot z głowy.
- Gdy widzisz kryształową kulę, podnosisz ją i myślisz, że otworzy się przejście.
- Latasz na dywanach.
- Uciekasz przed maskami niosąc klucze.
- Myślisz, że armaty strzelają ogniem.
- Boisz się bałwanów z nogami, myszy, ropuch, strusi, kwiatów, jeży, kaktusów itd.
- Wyrywasz pieniądze z pod ziemi, by pod koniec dnia zagrać w Jednorękiego Bandytę.
- Wycinasz z drewna duże kostki z napisem POW.
- Dziwisz się, czemu z wodospadów nie wypływają kłody.
- Śnią ci się schody, drzwi, dziwny świat i wołanie o pomoc. Po przebudzeniu wchodzisz do jaskini i widzisz to samo co w śnie.
Przypisy
