Nonźródła:Prawdziwa historia wielkich wynalazków: Radioaktywność: Różnice pomiędzy wersjami
(start (z łac. - znaczy: start)) |
(interpunkcja) Znacznik: edytor wizualny |
||
| (Nie pokazano 23 wersji utworzonych przez 18 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{medal}} |
|||
| ⚫ | |||
<center><code><big>''' |
<center><code><big><big><big><big>'''Prawdziwa historia wielkich wynalazków'''</big></big></big></big></code></center><br /> |
||
| ⚫ | |||
''Gabinet [[Maria Skłodowska|MARII SKŁODOWSKIEJ]]. MARIA siedzi w [[fotel|bujanym fotelu]] i najwyraźniej strasznie buja, paląc jednocześnie potężną [[fajka|fajkę]] z potężnym cybuchem. Za każdym razem, gdy wypuszcza dym swoimi nadobnymi [[usta]]mi, buja potężnie, przez co dym, niczym zasłona dymna ściele się dokoła jej [[głowa|głowy]] Dzwoni [[telefon]]. MARIA wstaje i podnosi słuchawkę.'' |
''Gabinet [[Maria Skłodowska-Curie|MARII SKŁODOWSKIEJ]]. MARIA siedzi w [[fotel|bujanym fotelu]] i najwyraźniej strasznie buja, paląc jednocześnie potężną [[fajka|fajkę]] z potężnym cybuchem. Za każdym razem, gdy wypuszcza dym swoimi nadobnymi [[usta]]mi, buja potężnie, przez co dym, niczym zasłona dymna ściele się dokoła jej [[głowa|głowy]]. Dzwoni [[telefon]]. MARIA wstaje i podnosi słuchawkę.'' |
||
'''GŁOS W SŁUCHAWCE:'''<br> |
'''GŁOS W SŁUCHAWCE:'''<br /> |
||
''Mario, to ty? |
''Mario, to ty? Curie z tej strony!''<br /> |
||
'''MARIA:'''<br> |
'''MARIA:'''<br /> |
||
''A, szczęść Boże, wasza |
''A, szczęść Boże, wasza ekscelencjo. Nie wiedziałam, że wasza ekscelencja zadzwoni do mnie. W końcu tyle lat już mi...''<br /> |
||
'''GŁOS W SŁUCHAWCE:'''<br> |
'''GŁOS W SŁUCHAWCE:'''<br /> |
||
''Nie, Mario, to nie [[kuria]], tylko ja – [[Piotr |
''Nie, Mario, to nie [[kuria]], tylko ja – [[Piotr Curie]]!''<br /> |
||
'''MARIA:'''<br> |
'''MARIA:'''<br /> |
||
''Aaa, Piotruś!''<br> |
''Aaa, Piotruś!''<br /> |
||
'''PIOTR:'''<br> |
'''PIOTR:'''<br /> |
||
''Mogłabyś nie ziewać, gdy ze mną mówisz...''<br> |
''Mogłabyś nie ziewać, gdy ze mną mówisz...''<br /> |
||
'''MARIA:'''<br> |
'''MARIA:'''<br /> |
||
''Aaaa oui! Pardon monsieur...''<br> |
''Aaaa oui! Pardon monsieur...''<br /> |
||
'''PIOTR:'''<br> |
'''PIOTR:'''<br /> |
||
''Wiesz, chciałem się z tobą spotkać i... tego... no wiesz...''<br> |
''Wiesz, chciałem się z tobą spotkać i... tego... no wiesz...''<br /> |
||
'''MARIA:'''<br> |
'''MARIA:'''<br /> |
||
''Ależ Piotrze! To nie uchodzi! Nie w moim wieku!''<br> |
''Ależ Piotrze! To nie uchodzi! Nie w moim wieku!''<br /> |
||
'''PIOTR:'''<br> |
'''PIOTR:'''<br /> |
||
''Ależ Mario! Mamy już [[XIX wiek]]!''<br> |
''Ależ Mario! Mamy już [[XIX wiek]]!''<br /> |
||
'''MARIA:'''<br> |
'''MARIA:'''<br /> |
||
''Dziewiętnasty, to nie [[XX wiek|dwudziesty]]. Do rewolucji seksualnej zostało nam jeszcze ponad pięćdziesiąt lat.''<br> |
''Dziewiętnasty, to nie [[XX wiek|dwudziesty]]. Do rewolucji seksualnej zostało nam jeszcze ponad pięćdziesiąt lat.''<br /> |
||
'''PIOTR:'''<br> |
'''PIOTR:'''<br /> |
||
''Strasznie dużo. Jak my to przeżyjemy? Chyba wpadnę do ciebie...''<br> |
''Strasznie dużo. Jak my to przeżyjemy? Chyba wpadnę do ciebie...''<br /> |
||
'''MARIA:'''<br> |
'''MARIA:'''<br /> |
||
''Lepiej zajdź świadomie...''<br> |
''Lepiej zajdź świadomie...''<br /> |
||
''(Jakieś pół [[godzina|godziny]] później, które to pół godziny wypełniły gęste kłęby kłębiącego się dymu tytoniowego i dziwaczne pomruki z głębi fotela. Dzwoni dzwonek. U [[drzwi]], a nie w telefonie.)'' |
''(Jakieś pół [[godzina|godziny]] później, które to pół godziny wypełniły gęste kłęby kłębiącego się dymu tytoniowego i dziwaczne pomruki z głębi fotela. Dzwoni dzwonek. U [[drzwi]], a nie w telefonie.)'' |
||
'''MARIA:'''<br> |
'''MARIA:'''<br /> |
||
''Kto tam?''<br> |
''Kto tam?''<br /> |
||
'''GŁOS ZZA DRZWI:'''<br> |
'''GŁOS ZZA DRZWI:'''<br /> |
||
''Hipopotam.''<br> |
''Hipopotam.''<br /> |
||
'''MARIA:'''<br> |
'''MARIA:'''<br /> |
||
''Jestem sama i boję się hipopotama.''<br> |
''Jestem sama i boję się hipopotama.''<br /> |
||
'''GŁOS ZZA DRZWI:'''<br> |
'''GŁOS ZZA DRZWI:'''<br /> |
||
''Otwórz, Mario!''<br> |
''Otwórz, Mario!''<br /> |
||
'''MARIA:'''<br> |
'''MARIA:'''<br /> |
||
''Jeszcze wczoraj nazywałeś mnie orzeszkiem...''<br> |
''Jeszcze wczoraj nazywałeś mnie orzeszkiem...''<br /> |
||
'''GŁOS ZZA DRZWI:'''<br> |
'''GŁOS ZZA DRZWI:'''<br /> |
||
''Zapomnij o tym, byłem pijany...''<br> |
''Zapomnij o tym, byłem pijany...''<br /> |
||
'''MARIA''' ''(ciągnąc dalej)''''':'''<br> |
'''MARIA''' ''(ciągnąc dalej)''''':'''<br /> |
||
''Mówiłeś: otwórz orzeszku, a głos ci się załamywał...''<br> |
''Mówiłeś: otwórz orzeszku, a głos ci się załamywał...''<br /> |
||
'''GŁOS ZZA DRZWI:'''<br> |
'''GŁOS ZZA DRZWI:'''<br /> |
||
''Nie, no nie opowiadaj mi tego, bo serce mi się kraje!''<br> |
''Nie, no nie opowiadaj mi tego, bo serce mi się kraje!''<br /> |
||
'''MARIA''' ''(ciągnąc bezlitośnie dalej)''''':'''<br> |
'''MARIA''' ''(ciągnąc bezlitośnie dalej)''''':'''<br /> |
||
''...a potem wszedłeś i powiedziałeś: orzeszku... rwa, teraz cię zabiję!''<br> |
''...a potem wszedłeś i powiedziałeś: orzeszku... rwa, teraz cię zabiję!''<br /> |
||
'''GŁOS ZZA DRZWI:'''<br> |
'''GŁOS ZZA DRZWI:'''<br /> |
||
''Co? Ja tego nie mówiłem!''<br> |
''Co? Ja tego nie mówiłem!''<br /> |
||
'''MARIA''' ''(bardzo zdziwiona)''''':'''<br> |
'''MARIA''' ''(bardzo zdziwiona)''''':'''<br /> |
||
''Nie? To z kim ja gadam przez drzwi? Kto ty jesteś?''<br> |
''Nie? To z kim ja gadam przez drzwi? Kto ty jesteś?''<br /> |
||
'''GŁOS ZZA DRZWI:'''<br> |
'''GŁOS ZZA DRZWI:'''<br /> |
||
''Polak mały |
''Polak mały!''<br /> |
||
'''MARIA:'''<br> |
'''MARIA:'''<br /> |
||
''Jaki znak twój?''<br> |
''Jaki znak twój?''<br /> |
||
'''GŁOS ZZA DRZWI:'''<br> |
'''GŁOS ZZA DRZWI:'''<br /> |
||
''Orzeł biały...''<br> |
''Orzeł biały...''<br /> |
||
'''MARIA:'''<br> |
'''MARIA:'''<br /> |
||
''Kłamiesz. Jesteś Piotrem |
''Kłamiesz. Jesteś Piotrem Curie.''<br /> |
||
'''GŁOS ZZA DRZWI:'''<br> |
'''GŁOS ZZA DRZWI:'''<br /> |
||
''Rzeczywiście!''<br> |
''Rzeczywiście!''<br /> |
||
'''MARIA:'''<br> |
'''MARIA:'''<br /> |
||
''Już powiesiłam. Możesz wejść.''<br> |
''Już powiesiłam. Możesz wejść.''<br /> |
||
''(MARIA wpuszcza do środka PIOTRA |
''(MARIA wpuszcza do środka PIOTRA CURIE)''<br /> |
||
'''PIOTR |
'''PIOTR CURIE:'''<br /> |
||
''Jak leci, Mario?''<br> |
''Jak leci, Mario?''<br /> |
||
'''MARIA:'''<br> |
'''MARIA:'''<br /> |
||
''Niestety, nisko nad |
''Niestety, nisko nad podłogą i skrzydłami haczy o pajęczyny...''<br /> |
||
'''PIOTR |
'''PIOTR CURIE'''<br /> |
||
''Ojej, to trzeba poprawić geometrię skrzydeł!''<br> |
''Ojej, to trzeba poprawić geometrię skrzydeł!''<br /> |
||
'''MARIA:'''<br> |
'''MARIA:'''<br /> |
||
''To nie jest takie ważne. Przecież w [[1903]] roku zajmie się tym [[Wilbur Wright]].''<br> |
''To nie jest takie ważne. Przecież w [[1903]] roku zajmie się tym [[Wilbur Wright]].''<br /> |
||
'''PIOTR |
'''PIOTR CURIE:'''<br /> |
||
''Fakt.''<br> |
''Fakt.''<br /> |
||
'''MARIA:'''<br> |
'''MARIA:'''<br /> |
||
''Czytasz to badziewie |
''Czytasz to badziewie? No, nieważne. Co cię tu sprowadza, Piotrze Currie?''<br /> |
||
'''PIOTR |
'''PIOTR CURIE:'''<br /> |
||
''Sznurek, który przywiązałaś do mnie ostatniej nocy...''<br> |
''Sznurek, który przywiązałaś do mnie ostatniej nocy...''<br /> |
||
'''MARIA:'''<br> |
'''MARIA:'''<br /> |
||
''Aha, zapomniałam...''<br> |
''Aha, zapomniałam...''<br /> |
||
'''PIOTR |
'''PIOTR CURIE:'''<br /> |
||
''Ale ja nie przyszedłem o tym... Wiesz? Nobel, ten stary dziadyga, wymyślił nową nagrodę dla tego, kto wymyśli coś nowego.''<br> |
''Ale ja nie przyszedłem o tym... Wiesz? Nobel, ten stary dziadyga, wymyślił nową nagrodę dla tego, kto wymyśli coś nowego.''<br /> |
||
'''MARIA:'''<br> |
'''MARIA:'''<br /> |
||
''Ale ja nie przeklinam.''<br> |
''Ale ja nie przeklinam.''<br /> |
||
'''PIOTR |
'''PIOTR CURIE:'''<br /> |
||
''Nie chodzi o wymyślanie komuś, ale o wymyślanie pomysłów, rozumiesz? Wystarczy, że wymyślisz coś nowego.''<br> |
''Nie chodzi o wymyślanie komuś, ale o wymyślanie pomysłów, rozumiesz? Wystarczy, że wymyślisz coś nowego.''<br /> |
||
'''MARIA:'''<br> |
'''MARIA:'''<br /> |
||
''Mam coś takiego, ale...''<br> |
''Mam coś takiego, ale...''<br /> |
||
'''PIOTR:'''<br> |
'''PIOTR:'''<br /> |
||
''Nic nie mów, Mario. Pozwól, że dam ci pewną wskazówkę.''<br> |
''Nic nie mów, Mario. Pozwól, że dam ci pewną wskazówkę.''<br /> |
||
''(wyciąga z kieszeni wskazówki zegara)'' |
''(wyciąga z kieszeni wskazówki zegara)'' |
||
'''PIOTR:'''<br> |
'''PIOTR:'''<br /> |
||
''Którą wybierasz?''<br> |
''Którą wybierasz?''<br /> |
||
'''MARIA:'''<br> |
'''MARIA:'''<br /> |
||
''Ta mniejsza jest |
''Ta mniejsza jest ładniejsza.''<br /> |
||
'''PIOTR:'''<br> |
'''PIOTR:'''<br /> |
||
''Bierz, jest twoja.''<br> |
''Bierz, jest twoja.''<br /> |
||
'''MARIA:'''<br> |
'''MARIA:'''<br /> |
||
''Też muszę ci coś pokazać...''<br> |
''Też muszę ci coś pokazać...''<br /> |
||
''(podchodzi do sekretarzyka i ciągnie... i ciągnie... wyciągnąć nie może)'' |
''(podchodzi do sekretarzyka i ciągnie... i ciągnie... wyciągnąć nie może)'' |
||
'''PIOTR:'''<br> |
'''PIOTR:'''<br /> |
||
''Pomóc?''<br> |
''Pomóc?''<br /> |
||
'''MARIA:'''<br> |
'''MARIA:'''<br /> |
||
''Nie trzeba, już wyciągnęłam.''<br> |
''Nie trzeba, już wyciągnęłam.''<br /> |
||
'''PIOTR:'''<br> |
'''PIOTR:'''<br /> |
||
''Co to jest?''<br> |
''Co to jest?''<br /> |
||
'''MARIA:'''<br> |
'''MARIA:'''<br /> |
||
''Pierwiastek.''<br> |
''Pierwiastek.''<br /> |
||
'''PIOTR:'''<br> |
'''PIOTR:'''<br /> |
||
''Wyciągasz z szuflady pierwiastki?''<br> |
''Wyciągasz z szuflady pierwiastki?''<br /> |
||
'''MARIA:'''<br> |
'''MARIA:'''<br /> |
||
''Tak. Mam ich tam sporo.''<br> |
''Tak. Mam ich tam sporo.''<br /> |
||
'''PIOTR:'''<br> |
'''PIOTR:'''<br /> |
||
''O! A skąd je bierzesz?''<br> |
''O! A skąd je bierzesz?''<br /> |
||
'''MARIA:'''<br> |
'''MARIA:'''<br /> |
||
''Już ci mówiłam – z szuflady.''<br> |
''Już ci mówiłam – z szuflady.''<br /> |
||
'''PIOTR:'''<br> |
'''PIOTR:'''<br /> |
||
''Aha! A jak się tam znalazły?''<br> |
''Aha! A jak się tam znalazły?''<br /> |
||
'''MARIA:'''<br> |
'''MARIA:'''<br /> |
||
''Był tu wczoraj jakiś [[Grzegorz Rasiak|komiwojażer]] i sprzedawał to i owo, no to kupiłam.''<br> |
''Był tu wczoraj jakiś [[Grzegorz Rasiak|komiwojażer]] i sprzedawał to i owo, no to kupiłam.''<br /> |
||
'''PIOTR:'''<br> |
'''PIOTR:'''<br /> |
||
''Śliczny pierwiastek.''<br> |
''Śliczny pierwiastek.''<br /> |
||
'''MARIA:'''<br> |
'''MARIA:'''<br /> |
||
''Ładnie w nim wyglądam?''<br> |
''Ładnie w nim wyglądam?''<br /> |
||
'''PIOTR |
'''PIOTR CURIE:'''<br /> |
||
''Powiedziałbym: olśniewająco! Wręcz błyszczysz!''<br> |
''Powiedziałbym: olśniewająco! Wręcz błyszczysz!''<br /> |
||
'''MARIA:'''<br> |
'''MARIA:'''<br /> |
||
''To radioaktywność.''<br> |
''To radioaktywność.''<br /> |
||
'''PIOTR |
'''PIOTR CURIE:'''<br /> |
||
''Naprawdę? A co ona robi?''<br> |
''Naprawdę? A co ona robi?''<br /> |
||
'''MARIA:'''<br> |
'''MARIA:'''<br /> |
||
''Zazwyczaj się leni, ale można ją wykorzystać do wielu pożytecznych rzeczy. Na przykład: można ją wmontować w kupę jakiś oporników i tranzystorów i otrzymujemy '''[[radio]]'''.''<br> |
''Zazwyczaj się leni, ale można ją wykorzystać do wielu pożytecznych rzeczy. Na przykład: można ją wmontować w kupę jakiś oporników i tranzystorów i otrzymujemy '''[[radio]]'''.''<br /> |
||
'''PIOTR |
'''PIOTR CURIE:'''<br /> |
||
''O! A jak wmontujemy w antenę satelitarną?''<br> |
''O! A jak wmontujemy w antenę satelitarną?''<br /> |
||
'''MARIA:'''<br> |
'''MARIA:'''<br /> |
||
''To będzie '''[[radar]]'''.''<br> |
''To będzie '''[[radar]]'''.''<br /> |
||
'''PIOTR |
'''PIOTR CURIE:'''<br /> |
||
''Niesamowite! A co będzie jak |
''Niesamowite! A co będzie jak ukradną to [[Rosjanie]]?''<br /> |
||
'''MARIA:'''<br> |
'''MARIA:'''<br /> |
||
''To będzie '''[[Związek |
''To będzie '''[[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|Kraj Rad]]'''.''<br /> |
||
'''PIOTR |
'''PIOTR CURIE:'''<br /> |
||
''Niesamowite! Powinnaś dostać nagrodę Nobla!''<br> |
''Niesamowite! Powinnaś dostać nagrodę Nobla!''<br /> |
||
'''MARIA:'''<br> |
'''MARIA:'''<br /> |
||
''Nie ma sprawy |
''Nie ma sprawy, ale najpierw chciałabym poRADzić sobie z całym światem.''<br /> |
||
'''PIOTR |
'''PIOTR CURIE:'''<br /> |
||
''Ależ Mario! Tak nie można! To mi pachnie jakimś totalitaryzmem |
''Ależ Mario! Tak nie można! To mi pachnie jakimś totalitaryzmem!''<br /> |
||
'''MARIA:'''<br> |
'''MARIA:'''<br /> |
||
''Rzeczywiście, coś tu brzydko pachnie... Aaaa! |
''Rzeczywiście, coś tu brzydko pachnie... Aaaa! To moja fajka!''<br /> |
||
'''PIOTR |
'''PIOTR CURIE:'''<br /> |
||
''Prosiłem cię, żebyś nie ziewała. To takie niegrzeczne...''<br> |
''Prosiłem cię, żebyś nie ziewała. To takie niegrzeczne...''<br /> |
||
'''MARIA:'''<br> |
'''MARIA:'''<br /> |
||
''Przepraszam...''<br> |
''Przepraszam...''<br /> |
||
'''PIOTR |
'''PIOTR CURIE:'''<br /> |
||
''No i powinnaś stanowczo rzucić palenie. To szkodzi na cerę.''<br> |
''No i powinnaś stanowczo rzucić palenie. To szkodzi na cerę.''<br /> |
||
'''MARIA:'''<br> |
'''MARIA:'''<br /> |
||
''Powiadasz?''<br> |
''Powiadasz?''<br /> |
||
''( |
''(Rzuca fajkę w kąt, od iskier zajmują się ciężkie story i pobliska biblioteka publiczna. Ogólny kataklizm – na sygnale pędzi straż pożarna, karetka więzienna i milicja, komuś rozlewa się mleko, a kobiety nad nim płaczą, dokoła płoną lasy i róże, stryjkowie zamieniają siekierki na kijki, kozy skaczą na pochyłe drzewa, a jabłka padają niedaleko jabłoni. Natenczas wstaje PIOTR CURIE i mówi:)'' |
||
'''PIOTR |
'''PIOTR CURIE:'''<br /> |
||
''Wiesz? Mam coś jeszcze dla ciebie...''<br> |
''Wiesz? Mam coś jeszcze dla ciebie...''<br /> |
||
'''MARIA:'''<br> |
'''MARIA:'''<br /> |
||
''Co?''<br> |
''Co?''<br /> |
||
'''PIOTR |
'''PIOTR CURIE:'''<br /> |
||
''Spójrz [[koniec|tu]].''<br> |
''Spójrz [[koniec|tu]].''<br /> |
||
'''MARIA:'''<br> |
'''MARIA:'''<br /> |
||
''Ale mała dziurka!''<br> |
''Ale mała dziurka!''<br /> |
||
'''PIOTR |
'''PIOTR CURIE:'''<br /> |
||
''Ej, to była moja kwestia! Miałem ją powiedzieć tuż po grze wstępnej!''<br> |
''Ej, to była moja kwestia! Miałem ją powiedzieć tuż po grze wstępnej!''<br /> |
||
'''MARIA:'''<br> |
'''MARIA:'''<br /> |
||
''No, dobra! Nie piekl się tak! Pokaż: co tam masz...''<br> |
''No, dobra! Nie piekl się tak! Pokaż: co tam masz...''<br /> |
||
'''PIOTR |
'''PIOTR CURIE:'''<br /> |
||
''Widzisz?''<br> |
''Widzisz?''<br /> |
||
'''MARIA:'''<br> |
'''MARIA:'''<br /> |
||
''Widzę!''<br> |
''Widzę!''<br /> |
||
'''PIOTR |
'''PIOTR CURIE''' ''(cieszy się)''''':'''<br /> |
||
''O, co widzisz?''<br> |
''O, co widzisz?''<br /> |
||
'''MARIA:'''<br> |
'''MARIA:'''<br /> |
||
{{słownik|[[Słownik:Radioaktywność|Radioaktywność]]}}<br> |
|||
<br clear="all"> |
|||
<center><code><big><big><big><big>'''KONIEC!!!'''</big></big></big></big></code></center> |
<center><code><big><big><big><big>'''KONIEC!!!'''</big></big></big></big></code></center> |
||
{{Top 10|4}} |
|||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
Aktualna wersja na dzień 17:52, 14 mar 2023
Prawdziwa historia wielkich wynalazków
Odcinek 1: Radioaktywność
Gabinet MARII SKŁODOWSKIEJ. MARIA siedzi w bujanym fotelu i najwyraźniej strasznie buja, paląc jednocześnie potężną fajkę z potężnym cybuchem. Za każdym razem, gdy wypuszcza dym swoimi nadobnymi ustami, buja potężnie, przez co dym, niczym zasłona dymna ściele się dokoła jej głowy. Dzwoni telefon. MARIA wstaje i podnosi słuchawkę.
GŁOS W SŁUCHAWCE:
Mario, to ty? Curie z tej strony!
MARIA:
A, szczęść Boże, wasza ekscelencjo. Nie wiedziałam, że wasza ekscelencja zadzwoni do mnie. W końcu tyle lat już mi...
GŁOS W SŁUCHAWCE:
Nie, Mario, to nie kuria, tylko ja – Piotr Curie!
MARIA:
Aaa, Piotruś!
PIOTR:
Mogłabyś nie ziewać, gdy ze mną mówisz...
MARIA:
Aaaa oui! Pardon monsieur...
PIOTR:
Wiesz, chciałem się z tobą spotkać i... tego... no wiesz...
MARIA:
Ależ Piotrze! To nie uchodzi! Nie w moim wieku!
PIOTR:
Ależ Mario! Mamy już XIX wiek!
MARIA:
Dziewiętnasty, to nie dwudziesty. Do rewolucji seksualnej zostało nam jeszcze ponad pięćdziesiąt lat.
PIOTR:
Strasznie dużo. Jak my to przeżyjemy? Chyba wpadnę do ciebie...
MARIA:
Lepiej zajdź świadomie...
(Jakieś pół godziny później, które to pół godziny wypełniły gęste kłęby kłębiącego się dymu tytoniowego i dziwaczne pomruki z głębi fotela. Dzwoni dzwonek. U drzwi, a nie w telefonie.)
MARIA:
Kto tam?
GŁOS ZZA DRZWI:
Hipopotam.
MARIA:
Jestem sama i boję się hipopotama.
GŁOS ZZA DRZWI:
Otwórz, Mario!
MARIA:
Jeszcze wczoraj nazywałeś mnie orzeszkiem...
GŁOS ZZA DRZWI:
Zapomnij o tym, byłem pijany...
MARIA (ciągnąc dalej):
Mówiłeś: otwórz orzeszku, a głos ci się załamywał...
GŁOS ZZA DRZWI:
Nie, no nie opowiadaj mi tego, bo serce mi się kraje!
MARIA (ciągnąc bezlitośnie dalej):
...a potem wszedłeś i powiedziałeś: orzeszku... rwa, teraz cię zabiję!
GŁOS ZZA DRZWI:
Co? Ja tego nie mówiłem!
MARIA (bardzo zdziwiona):
Nie? To z kim ja gadam przez drzwi? Kto ty jesteś?
GŁOS ZZA DRZWI:
Polak mały!
MARIA:
Jaki znak twój?
GŁOS ZZA DRZWI:
Orzeł biały...
MARIA:
Kłamiesz. Jesteś Piotrem Curie.
GŁOS ZZA DRZWI:
Rzeczywiście!
MARIA:
Już powiesiłam. Możesz wejść.
(MARIA wpuszcza do środka PIOTRA CURIE)
PIOTR CURIE:
Jak leci, Mario?
MARIA:
Niestety, nisko nad podłogą i skrzydłami haczy o pajęczyny...
PIOTR CURIE
Ojej, to trzeba poprawić geometrię skrzydeł!
MARIA:
To nie jest takie ważne. Przecież w 1903 roku zajmie się tym Wilbur Wright.
PIOTR CURIE:
Fakt.
MARIA:
Czytasz to badziewie? No, nieważne. Co cię tu sprowadza, Piotrze Currie?
PIOTR CURIE:
Sznurek, który przywiązałaś do mnie ostatniej nocy...
MARIA:
Aha, zapomniałam...
PIOTR CURIE:
Ale ja nie przyszedłem o tym... Wiesz? Nobel, ten stary dziadyga, wymyślił nową nagrodę dla tego, kto wymyśli coś nowego.
MARIA:
Ale ja nie przeklinam.
PIOTR CURIE:
Nie chodzi o wymyślanie komuś, ale o wymyślanie pomysłów, rozumiesz? Wystarczy, że wymyślisz coś nowego.
MARIA:
Mam coś takiego, ale...
PIOTR:
Nic nie mów, Mario. Pozwól, że dam ci pewną wskazówkę.
(wyciąga z kieszeni wskazówki zegara)
PIOTR:
Którą wybierasz?
MARIA:
Ta mniejsza jest ładniejsza.
PIOTR:
Bierz, jest twoja.
MARIA:
Też muszę ci coś pokazać...
(podchodzi do sekretarzyka i ciągnie... i ciągnie... wyciągnąć nie może)
PIOTR:
Pomóc?
MARIA:
Nie trzeba, już wyciągnęłam.
PIOTR:
Co to jest?
MARIA:
Pierwiastek.
PIOTR:
Wyciągasz z szuflady pierwiastki?
MARIA:
Tak. Mam ich tam sporo.
PIOTR:
O! A skąd je bierzesz?
MARIA:
Już ci mówiłam – z szuflady.
PIOTR:
Aha! A jak się tam znalazły?
MARIA:
Był tu wczoraj jakiś komiwojażer i sprzedawał to i owo, no to kupiłam.
PIOTR:
Śliczny pierwiastek.
MARIA:
Ładnie w nim wyglądam?
PIOTR CURIE:
Powiedziałbym: olśniewająco! Wręcz błyszczysz!
MARIA:
To radioaktywność.
PIOTR CURIE:
Naprawdę? A co ona robi?
MARIA:
Zazwyczaj się leni, ale można ją wykorzystać do wielu pożytecznych rzeczy. Na przykład: można ją wmontować w kupę jakiś oporników i tranzystorów i otrzymujemy radio.
PIOTR CURIE:
O! A jak wmontujemy w antenę satelitarną?
MARIA:
To będzie radar.
PIOTR CURIE:
Niesamowite! A co będzie jak ukradną to Rosjanie?
MARIA:
To będzie Kraj Rad.
PIOTR CURIE:
Niesamowite! Powinnaś dostać nagrodę Nobla!
MARIA:
Nie ma sprawy, ale najpierw chciałabym poRADzić sobie z całym światem.
PIOTR CURIE:
Ależ Mario! Tak nie można! To mi pachnie jakimś totalitaryzmem!
MARIA:
Rzeczywiście, coś tu brzydko pachnie... Aaaa! To moja fajka!
PIOTR CURIE:
Prosiłem cię, żebyś nie ziewała. To takie niegrzeczne...
MARIA:
Przepraszam...
PIOTR CURIE:
No i powinnaś stanowczo rzucić palenie. To szkodzi na cerę.
MARIA:
Powiadasz?
(Rzuca fajkę w kąt, od iskier zajmują się ciężkie story i pobliska biblioteka publiczna. Ogólny kataklizm – na sygnale pędzi straż pożarna, karetka więzienna i milicja, komuś rozlewa się mleko, a kobiety nad nim płaczą, dokoła płoną lasy i róże, stryjkowie zamieniają siekierki na kijki, kozy skaczą na pochyłe drzewa, a jabłka padają niedaleko jabłoni. Natenczas wstaje PIOTR CURIE i mówi:)
PIOTR CURIE:
Wiesz? Mam coś jeszcze dla ciebie...
MARIA:
Co?
PIOTR CURIE:
Spójrz tu.
MARIA:
Ale mała dziurka!
PIOTR CURIE:
Ej, to była moja kwestia! Miałem ją powiedzieć tuż po grze wstępnej!
MARIA:
No, dobra! Nie piekl się tak! Pokaż: co tam masz...
PIOTR CURIE:
Widzisz?
MARIA:
Widzę!
PIOTR CURIE (cieszy się):
O, co widzisz?
MARIA:
KONIEC!!!
 |
Ten artykuł zajął 4 miejsce w Top 10 2006 roku. |
