Szablon:Pojedynki: Różnice pomiędzy wersjami

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
(Poprawka)
M (do archiwum)
 
(Nie pokazano 23 wersji utworzonych przez 5 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
<noinclude>
{{Pojedynki/schemat
{{Archiwalny}}
|Art1czytaj=Humanofilia
</noinclude>{{Pojedynki/schemat
|Art2czytaj=Nekrofilia
|Art1czytaj=Szlak turystyczny
|Art1=[[Plik:Krzysztof Bosak Sejm 2016.jpg|right|150px]]'''Humanofilia''' – zboczenie na punkcie ludzi. Nie dość, że jest to najpowszechniejsze seksualne odchylenie od normy, to jeszcze do tego jedyne dozwolone we wszystkich [[Konstytucja 3 Maja|świstkach]] [[Słownik:Papier toaletowy|papieru]] [[Konwencje genewskie|na]] [[Konstytucja Stanów Zjednoczonych|świecie]]. Statystycznie się uważa, że każdy „normalny” [[człowiek]] jest humanofilem.
|Art2czytaj=Tor kolejowy

|Art1=[[Plik:Szlak_turystyczny_zyrardow_cm01.jpg|200px|center|I wszystko jasne, prawda?]]
== Założenia humanofilii ==
'''Szlak turystyczny''' – (nie)specjalnie oznakowana droga, którą w zamierzeniu organizatorów, powinna zmierzać wycieczka. Jest wytyczony w terenie, i, przynajmniej teoretycznie, powinien być łatwy do znalezienia i widoczny na całej trasie. Przeciętny [[turysta]] na szukaniu szlaków i prostowaniu błędów wynikających z ich przebiegu spędza statystycznie 33% wycieczki – dla niższych partii Karkonoszy oraz całych Gór Sowich należy tę liczbę pomnożyć przez dwa. Generalnie nie są przeznaczone dla różnej maści [[Janusz turystyki|Januszy turystyki]] i zakładają minimalną ilość oleju w głowie. Znaki są ulubionym obiektem ataków różnej maści [[wandal]]i, którzy właśnie w tym miejscu uparli się napisać sprayem, że ''Juzek jezd gópi'' i nawet im do głowy nie przyszło, że ktoś będzie potrzebował tych białych i kolorowych kresek.
Humanofilia polega na tym, że ludzie – najczęściej facet i kobieta[[seks|...]] i właściwie tyle można by powiedzieć na ten temat, bo to nic skomplikowanego, ale właśnie dzięki swojej prostocie tak wiele ludzi to praktykuje.

== Powstanie humanofilii ==
Każdy człowiek, który nie kochał swoich [[pedofil|dzieci]], [[gerontofilia|dziadków]], [[nekrofilia|ich dziadków]], [[zoofilia|zwierząt]], [[wegofilia|warzyw]] i [[dendrofil|drzew]] miał trudność z odnalezieniem się na świecie wśród tejże bandy dziwaków. Ci ludzie mieli taki problem z zaspokojeniem potrzeby seksualnej, że w celu odnalezienia odpowiedniego [[obiekt]]u swoich uczuć zarywali do idealnie takiej samej połówki siebie, najczęściej będącej przeciwnej [[płeć|płci]], gdyż to pozwalało na popularyzację zjawiska. Efektem jest to, że do tej pory humanofile rozmnożyli się niewiarygodnie i stanowią prawie całą ludność [[ziemia|świata]].Powyższe osoby, które satysfakcjonuje zupełnie co innego, są dziś uważane za ewenementy.


;Historia
Idea znakowania szlaków powstała z obserwacji [[pies|psów]] znaczących swoje drogi przez podlewanie krzaczków. Inna teoria mówi o tym, że pierwszy szlak turystyczny wyznaczył chłop z wiadrem z wylewającą się farbą, a jego żona postanowiła sprawdzić czy przypadkiem nie chodzi do Jadźki za chałupę, stając się w ten sposób historycznie pierwszą turystką podążającą szlakiem turystycznym.
|Ankieta=<poll>
|Ankieta=<poll>
Który artykuł wybierasz?
Który artykuł wybierasz?
Tor kolejowy
Humanofilia
Szlak turystyczny
Nekrofilia
</poll>
</poll>
|Art2=[[Plik:Lausanne Metro Track Closeup.jpg|190px|center|Drapieżnik czai się w oczekiwaniu na ofiarę]]
|Art2=
'''Tor kolejowy''' – droga żelazna służąca w zamierzeniu [[pociąg]]om i [[tramwaj]]om do przemierzania świata, w praktyce zazwyczaj jest wykorzystywana jako miejsce [[Libacja alkoholowa|spotkań towarzyskich]] lub lokalny ciąg komunikacyjny do przepędzania [[Krowa|bydła]]. Przynajmniej w Polsce.
[[Plik:Imitacja_ręki.jpg|right|200px]]
'''Nekrofilia''' (inaczej ''[[pociąg]] do [[Zakopane]]go'') – jedyny sposób za nawiązanie kontaktu [[seks]]ualnego dla niespełnionych [[romantyk]]ów, nieśmiałych desperatów, aktywnych [[socjopata|socjopatów]] oraz ofiar przemocy w rodzinie. Dla wielu młodych odkrywców staje się interesującą alternatywą po obejrzeniu filmu „[[Nekromantik]]”. Pomimo bezwarunkowego zakazu praktykowania i zupełnej nieświadomości ogółu, przedstawiciele tego hobby znajdują się praktycznie w każdym mieście, w którym umierają jacyś ludzie. Nekrofile mają w dupie prawo, a zmarli mają w dupie ich. Nie należy się ich bać, ponieważ nie są oni zagrożeniem dla otoczenia, a w tym tych, którzy to właśnie czytają. Reguła ta obowiązywać będzie jedynie do czasu twojego zgonu, lecz jak wiadomo, martwi się już nie martwią. Tak więc głowa do góry!
=== Renomowany ===
Najczęściej jest to pracownik domu pogrzebowego, kostnicy lub krematorium. Cichy [[psychopata]] z nieświadomą niczego rodziną ani znajomymi. Jego mottem jest ''„Ostatnia heca przed wjazdem do pieca”''. Działa na zasadzie przetwarzania nowych nabytków pracodawcy, dorzucając [[gwałt|bonus]] do zszywania i ubierania delikwenta do [[pogrzeb]]u.


;Rodzaje szyn
}}<noinclude>[[Kategoria:Szablony strony głównej]][[Kategoria:Pojedynki ANM-ów|*]]</noinclude>
* '''Szyna zębata''' (zwana również '''szyną drapieżną''') – gatunek endemiczny występujący wyłącznie na terenach [[Góry|górskich]]. Całymi dniami wygrzewa się na podkładach między szynami jezdnymi czekając na ofiarę. Gdy ta nadjedzie, chwytają ją swoimi straszliwymi [[Zęby|zębiszczami]]. [[Kolejarz]]e żyją w symbiozie z szynami zębatymi – korzystają z nich do wjeżdżania na wzniesienia, podczas gdy szyna w ten sposób zaspokaja swój instynkt drapieżcy.
* '''Szyna prądowa''' – taka szyna, po której powierzchni śmigają [[elektron]]y. Przejeżdżający pociąg (zazwyczaj [[metro]]) zlizuje elektryczność z szyny prądowej specjalnym [[Język|języczkiem]] i po przetrawieniu jej w [[Falownik|układzie pokarmowym]] wykorzystuje ją w [[silnik]]ach. W ekstremalnych przypadkach spotyka się nawet dwie szyny prądowe, wtedy pociąg doposaża się w kolejny języczek.
}}
<noinclude>[[Kategoria:Pojedynki ANM-ów|*]]</noinclude>

Aktualna wersja na dzień 21:07, 28 lis 2020

Pojedynki artykułów na medal
I wszystko jasne, prawda?

Szlak turystyczny – (nie)specjalnie oznakowana droga, którą w zamierzeniu organizatorów, powinna zmierzać wycieczka. Jest wytyczony w terenie, i, przynajmniej teoretycznie, powinien być łatwy do znalezienia i widoczny na całej trasie. Przeciętny turysta na szukaniu szlaków i prostowaniu błędów wynikających z ich przebiegu spędza statystycznie 33% wycieczki – dla niższych partii Karkonoszy oraz całych Gór Sowich należy tę liczbę pomnożyć przez dwa. Generalnie nie są przeznaczone dla różnej maści Januszy turystyki i zakładają minimalną ilość oleju w głowie. Znaki są ulubionym obiektem ataków różnej maści wandali, którzy właśnie w tym miejscu uparli się napisać sprayem, że Juzek jezd gópi i nawet im do głowy nie przyszło, że ktoś będzie potrzebował tych białych i kolorowych kresek.

Historia

Idea znakowania szlaków powstała z obserwacji psów znaczących swoje drogi przez podlewanie krzaczków. Inna teoria mówi o tym, że pierwszy szlak turystyczny wyznaczył chłop z wiadrem z wylewającą się farbą, a jego żona postanowiła sprawdzić czy przypadkiem nie chodzi do Jadźki za chałupę, stając się w ten sposób historycznie pierwszą turystką podążającą szlakiem turystycznym.

Który artykuł wybierasz?
Zagłosowałeś na „Tor kolejowy” 28 lis 2020 o 20:40. Możesz zmienić swój głos, klikając na inną odpowiedź poniżej.
131
37
Oddano już 168 głosów.
poll-id 616A3D8E9F6EFD91E8680B1104FA335B

Drapieżnik czai się w oczekiwaniu na ofiarę

Tor kolejowy – droga żelazna służąca w zamierzeniu pociągom i tramwajom do przemierzania świata, w praktyce zazwyczaj jest wykorzystywana jako miejsce spotkań towarzyskich lub lokalny ciąg komunikacyjny do przepędzania bydła. Przynajmniej w Polsce.

Rodzaje szyn
  • Szyna zębata (zwana również szyną drapieżną) – gatunek endemiczny występujący wyłącznie na terenach górskich. Całymi dniami wygrzewa się na podkładach między szynami jezdnymi czekając na ofiarę. Gdy ta nadjedzie, chwytają ją swoimi straszliwymi zębiszczami. Kolejarze żyją w symbiozie z szynami zębatymi – korzystają z nich do wjeżdżania na wzniesienia, podczas gdy szyna w ten sposób zaspokaja swój instynkt drapieżcy.
  • Szyna prądowa – taka szyna, po której powierzchni śmigają elektrony. Przejeżdżający pociąg (zazwyczaj metro) zlizuje elektryczność z szyny prądowej specjalnym języczkiem i po przetrawieniu jej w układzie pokarmowym wykorzystuje ją w silnikach. W ekstremalnych przypadkach spotyka się nawet dwie szyny prądowe, wtedy pociąg doposaża się w kolejny języczek.
Czytaj całość
Propozycje
Archiwum
Czytaj całość