Sigmund Freud: Różnice pomiędzy wersjami
(→Poglądy Freuda: dodanie kolorytu) Znacznik: edytor wizualny |
Grzeeesiek (dyskusja • edycje) M (Wycofano ostatnie edycje użytkownika 83.28.241.102, powód: marne) Znacznik: rewert |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{sur|niemieckiego psychiatry|imię|Zygmunt}} |
{{sur|niemieckiego psychiatry|imię|Zygmunt}} |
||
{{cytat|Pierdolę '''Freuda''', bo '''Freud''' to niedojda...|Piotr „Magik” Łuszcz o '''Freudzie'''}} |
{{cytat|Pierdolę '''Freuda''', bo '''Freud''' to niedojda...|Piotr „Magik” Łuszcz o '''Freudzie'''}} |
||
'''Sigmund Freud''' (ur. [[6 maja]] [[1856]] w Freibergu, zm. [[23 września]] [[1939]] w [[Londyn]]ie) – filozof i lekarz austriacki, który miał |
'''Sigmund Freud''' (ur. [[6 maja]] [[1856]] w Freibergu, zm. [[23 września]] [[1939]] w [[Londyn]]ie) – filozof i lekarz austriacki, który miał pogląd na każdy temat. Wraz z [[Fryderyk Nietzsche|Nietzschem]] był guru i wielką szychą [[faszyzm|ruchu faszystowskiego]], także miłośnikiem [[chomik]]ów i [[Murzyn]]ów. Wielki idol wszystkich psycho-anal-ityków. Jego idee i opracowania na temat budowy i funkcjonowania ludzkiego umysłu, powszechnie uważa się za drugą najgłupszą rzecz w [[historia|historii]]. |
||
== Poglądy Freuda == |
== Poglądy Freuda == |
||
Linia 16: | Linia 16: | ||
* '''Dojrzewanie i dorosłość''' – faza genitalna. [[Czas]], w którym wszystkie błędy wychowawcze wychodzą na wierzch, a dziecko okazuje się być nieprzystosowanym do życia zboczeńcem i wykolejeńcem, chyba, że ten proces nie był zbyt szkodliwy. Toteż w tej fazie dziecko zaczyna budować swoje przyszłe życie z pewnością siebie i radością z bycia moralnym, [[Dobro|dobrym]] i zdrowym człowiekiem. |
* '''Dojrzewanie i dorosłość''' – faza genitalna. [[Czas]], w którym wszystkie błędy wychowawcze wychodzą na wierzch, a dziecko okazuje się być nieprzystosowanym do życia zboczeńcem i wykolejeńcem, chyba, że ten proces nie był zbyt szkodliwy. Toteż w tej fazie dziecko zaczyna budować swoje przyszłe życie z pewnością siebie i radością z bycia moralnym, [[Dobro|dobrym]] i zdrowym człowiekiem. |
||
Żeby być emo, muszą zostać spełnione aż trzy warunki. To znaczy, że prawdopodobieństwo wynosi w przedziale 1–27%, zważywszy, że poza dwoma radykalnymi wypaczeniami możliwy jest jeszcze rozwój |
Żeby być emo, muszą zostać spełnione aż trzy warunki. To znaczy, że prawdopodobieństwo wynosi w przedziale 1–27%, zważywszy, że poza dwoma radykalnymi wypaczeniami możliwy jest jeszcze rozwój normalny. |
||
== Zobacz też == |
== Zobacz też == |
Aktualna wersja na dzień 19:18, 18 maj 2021
Ten artykuł dotyczy niemieckiego psychiatry. Zobacz też hasła o innych osobach o tym imieniu. |
Pierdolę Freuda, bo Freud to niedojda...
- Piotr „Magik” Łuszcz o Freudzie
Sigmund Freud (ur. 6 maja 1856 w Freibergu, zm. 23 września 1939 w Londynie) – filozof i lekarz austriacki, który miał pogląd na każdy temat. Wraz z Nietzschem był guru i wielką szychą ruchu faszystowskiego, także miłośnikiem chomików i Murzynów. Wielki idol wszystkich psycho-anal-ityków. Jego idee i opracowania na temat budowy i funkcjonowania ludzkiego umysłu, powszechnie uważa się za drugą najgłupszą rzecz w historii.
Poglądy Freuda[edytuj • edytuj kod]
Freud wymyślił emo.
Wszystko zaczyna się w wieku niemowlęcym, kiedy dziecko wkracza w pierwsze z trzech stadiów rozwoju psychofizycznego, gdzie czeka na nie wiele wyborów. Po nich następuje tzw. latencja, czyli cisza przed burzą, a potem nasze małe emo ujawnia się w całej okazałości. Pamiętajcie rodzice! Gdyby przez pierwsze 6 lat udało Wam się coś popsuć, efekty będą nieodwracalne i trzeba pogodzić się z faktem, iż Wasze dziecko przejawia chore zainteresowanie Linkin Parkiem oraz czarną odzieżą. Kolejność faz jest następująca:
- 0–2 lata – faza oralna. Usta stanowią źródło przyjemności, wyzwaniem zaś jest usamodzielnienie się. Osobowość może być agresywna – próba usamodzielnienia się doprowadziła do obłędu i w życiu dorosłym człowiek jest werbalnie agresywny albo receptywna – witamy w gronie alkoholików, palaczy, otyłych, obgryzających paznokcie, osób biernych i niesamodzielnych (co jest ważnym fundamentem do bycia emo);
- 2–4 lata – faza analna. Wyzwanie stanowi samokontrola i posłuszeństwo, których nauka rozpoczyna się wraz z treningiem „kibelkowym”. Fiksacja w tym punkcie odznacza się osobowością analno-ekspulsywną – brak samokontroli, impulsywność, niestabilność lub analno-retentywną – perfekcjonizm, nadmierne kontrolowanie emocji i pragnień;
- 4–5 lat – faza falliczna. Kompleks Edypa u chłopców i tzw. elektra u dziewczynek. Polega na pociągu fizycznym do rodzica płci przeciwnej (chyba, że jest się murzynem albo chomikiem) oraz strachu przed karą rodzica tej samej płci. Aby w pełni nauczyć się moralności i zrozumieć własną płeć, dziecko musi przenieść swoje zainteresowanie z rodzica na inne osoby płci przeciwnej oraz zidentyfikować się z rodzicem tej samej płci. Obsesja na tym etapie prowadzi do powstania osobowości aseksualnej i purytańskiej lub amoralnej i rozwiązłej. Źródło wszelkich zboczeń i patologii na tle seksualnym.
- 5 lat – początek dojrzewania, latencja, czyli tzw. cisza przed burzą lub wytłumienie. A potem każdy rodzic na chwilę idzie w róg pokoju, żeby popłakać...;
- Dojrzewanie i dorosłość – faza genitalna. Czas, w którym wszystkie błędy wychowawcze wychodzą na wierzch, a dziecko okazuje się być nieprzystosowanym do życia zboczeńcem i wykolejeńcem, chyba, że ten proces nie był zbyt szkodliwy. Toteż w tej fazie dziecko zaczyna budować swoje przyszłe życie z pewnością siebie i radością z bycia moralnym, dobrym i zdrowym człowiekiem.
Żeby być emo, muszą zostać spełnione aż trzy warunki. To znaczy, że prawdopodobieństwo wynosi w przedziale 1–27%, zważywszy, że poza dwoma radykalnymi wypaczeniami możliwy jest jeszcze rozwój normalny.