Elrond: Różnice pomiędzy wersjami
Znaczniki: rewert ręczny zrewertowane |
Dronerczyk (dyskusja • edycje) M (Wycofano ostatnie edycje autorstwa Trearcheous Swine; przywrócono ostatnią wersję autorstwa Polskacafe.) Znacznik: rewert |
||
(Nie pokazano 2 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
Linia 5: | Linia 5: | ||
Jest synem półelfa Noldora [[Eärendil|Eärendila]] i półelfki Sindarki [[Elwinga|Elwingi]]. W rzeczywistości czyni go to „ćwierćelfem”, ale nikt mu tego nie mówi. Miał brata bliźniaka [[Elros|Elrosa]], który też był „ćwierćelfem”. Wielcy [[Valarowie]] pozwolili wybrać braciom swój los. Tak więc Elrond wykazał się mądrością i wybrał los elfa, jego brat wybrał los ludzi i okazał się nie „ćwierćelfem”, ale „ćwierćgłówkiem” (od niego pochodzi sławny pan [[Aragorn]]). |
Jest synem półelfa Noldora [[Eärendil|Eärendila]] i półelfki Sindarki [[Elwinga|Elwingi]]. W rzeczywistości czyni go to „ćwierćelfem”, ale nikt mu tego nie mówi. Miał brata bliźniaka [[Elros|Elrosa]], który też był „ćwierćelfem”. Wielcy [[Valarowie]] pozwolili wybrać braciom swój los. Tak więc Elrond wykazał się mądrością i wybrał los elfa, jego brat wybrał los ludzi i okazał się nie „ćwierćelfem”, ale „ćwierćgłówkiem” (od niego pochodzi sławny pan [[Aragorn]]). |
||
Miał żonę Celebríanę, córkę [[Galadriela|Galadrieli]] i [[Celeborn|Celeborna]]. Gdy zranili ją orkowie, a Elrond |
Miał żonę Celebríanę, córkę [[Galadriela|Galadrieli]] i [[Celeborn|Celeborna]]. Gdy zranili ją orkowie, a Elrond cudownie ją uzdrowił, znudziło jej się życie w Śródziemiu i odpłynęła do Amanu. Przedtem udało jej się urodzić dzieci: bliźniaków Elladana i Elrohira i piękną [[Arwena|Arwenę]]. |
||
Elrond to zazdrosny i troskliwy tatuś. Kiedy Arwena chciała zostać w Śródziemiu, by móc żyć ze swoim ukochanym człowiekiem Aragornem (pokrewieństwo nie grało roli), tatuś nie chciał jej pozwolić. Niektórzy znawcy tematu twierdzą, że chodziło o wiek Arweny (była podstarzała), ale większość badaczy skłania się ku temu, że Elrond nie chciał oddać córki człowiekowi! Widać był rasistą. Dopiero jak Aragorn został królem, pozwolił Arwenie zostać na tym świecie. (Co dziwne los synów nie obchodził go tak bardzo.) |
Elrond to zazdrosny i troskliwy tatuś. Kiedy Arwena chciała zostać w Śródziemiu, by móc żyć ze swoim ukochanym człowiekiem Aragornem (pokrewieństwo nie grało roli), tatuś nie chciał jej pozwolić. Niektórzy znawcy tematu twierdzą, że chodziło o wiek Arweny (była podstarzała), ale większość badaczy skłania się ku temu, że Elrond nie chciał oddać córki człowiekowi! Widać był rasistą. Dopiero jak Aragorn został królem, pozwolił Arwenie zostać na tym świecie. (Co dziwne los synów nie obchodził go tak bardzo.) |
Aktualna wersja na dzień 07:49, 30 wrz 2024
Elrond (hiszp. El Rond, zwany także Miszczem Elrondem i Elrondem Półelfem) – półelf, kumpel Kaszpirowskiego, umie mamrotać, ma pierścień (ale nie Ten) włada bajkowym Rivendell, myśli że jest zbawicielem świata i ma fajowe pejsy.
Rodzina[edytuj • edytuj kod]
Jest synem półelfa Noldora Eärendila i półelfki Sindarki Elwingi. W rzeczywistości czyni go to „ćwierćelfem”, ale nikt mu tego nie mówi. Miał brata bliźniaka Elrosa, który też był „ćwierćelfem”. Wielcy Valarowie pozwolili wybrać braciom swój los. Tak więc Elrond wykazał się mądrością i wybrał los elfa, jego brat wybrał los ludzi i okazał się nie „ćwierćelfem”, ale „ćwierćgłówkiem” (od niego pochodzi sławny pan Aragorn).
Miał żonę Celebríanę, córkę Galadrieli i Celeborna. Gdy zranili ją orkowie, a Elrond cudownie ją uzdrowił, znudziło jej się życie w Śródziemiu i odpłynęła do Amanu. Przedtem udało jej się urodzić dzieci: bliźniaków Elladana i Elrohira i piękną Arwenę.
Elrond to zazdrosny i troskliwy tatuś. Kiedy Arwena chciała zostać w Śródziemiu, by móc żyć ze swoim ukochanym człowiekiem Aragornem (pokrewieństwo nie grało roli), tatuś nie chciał jej pozwolić. Niektórzy znawcy tematu twierdzą, że chodziło o wiek Arweny (była podstarzała), ale większość badaczy skłania się ku temu, że Elrond nie chciał oddać córki człowiekowi! Widać był rasistą. Dopiero jak Aragorn został królem, pozwolił Arwenie zostać na tym świecie. (Co dziwne los synów nie obchodził go tak bardzo.)
Afera pierścionkowa[edytuj • edytuj kod]
Kiedy w Rivendell jest już banda nieokrzesanych Małych Ludków z Aragornem i Pierścionkiem, przybywa Szary Ninja, a Elrond stwierdza, że pora zwołać naradę. Tak też się staje. Chodziło o Pierścień, ale tak na prawdę Elrond chciał zrobić imprezę i pokazać jak to jest, kiedy on podejmuje inicjatywę. Poza tym chciał się spotkać ze starymi znajomymi, bo nowi dawali mu się we znaki. Do Rivendell przybyli więc:
- elfowie: Elrond (Miszcz, nie musiał ruszać się z miejsca), Erestor (podnóżek Elronda), Elladan i Elrohir (synowie Elronda), Glorfindel (blondynek), Galdor (podnóżek Círdana) oraz Le Golas (syn i wysłannik Thranduila, tak, też mnie zdziwiło, że ten elf ma ojca),
- ludzie: Aragorn (Obieżyświat – dziedzic Cejrowskiego) oraz Boromir (nie miał zaproszenia, ale nie ogarniał tego co mu się śniło),
- krasnoludy: Glóin i Gimli (syn Glóina, towarzyszący ojcu, ma topór),
- hobbici: Frodo Baggins, Bilbo Baggins, Samwise Gamgee i, zupełnie zbędni, przez nikogo nie wzywani Meriadok Brandybuck i Peregrin Tuk,
- Gandalf.
Jak widać zjechało się trochę chłopa. I po pracach w komisjach, interpelacjach i trzech czytaniach postanowiono zniszczyć Pierścionek.
Dalsze losy Miszcza? Zabawił się i naprawił Miecz, wysłał go Aragornowi, żeby poczuł się dumny i w końcu mógł się narazić na śmierć i dać spokój Arwenie. Kiedy Aragorn nie dał ciała, Elrond przestał być rasistą i oddał mu córkę, a sam zwiał do Nieśmiertelnych Krain.