Claude Monet: Różnice pomiędzy wersjami
(nowa strona) |
Ja8czy coś (dyskusja • edycje) M |
||
(Nie pokazano 19 wersji utworzonych przez 14 użytkowników) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Plik:Psychodelic.jpg|thumb|200px|Wbrew pozorom to nie jest dzieło Moneta…]] |
|||
== Claude Monet == |
|||
⚫ | |||
---- |
|||
⚫ | |||
== Życiorys == |
== Życiorys == |
||
⚫ | Syn swojej matki oraz syn swojego ojca. Istnieje kilka teorii dotyczących jego osoby. Pierwsza mówi o tym, że Monet i Manet to dwie różne osoby. Bardziej prawdopodobna jest jednak wersja, iż byli to bracia syjamscy<ref>Albo po prostu nikt, za cholerę nie wie jak pisze się jego nazwisko – przez „o” czy przez „a”</ref>. Monet<ref name="monet">Bądź „Manet”</ref> uczył się w Académie Suisse, gdzie poznał Pissarra, Picassa oraz Michała Anioła. |
||
---- |
|||
⚫ | Syn swojej matki |
||
⚫ | Monet |
||
⚫ | W ciągu swojego długiego życia Monet |
||
⚫ | Monet<ref name="monet" /> w roku [[1862]], po powrocie z [[wojsko|woja]] – gdzie poznał [[Renoira]], z którym połączyła go gorąca, [[Homoseksualizm|homoseksualna]] przyjaźń na całe życie – stworzył nowy kierunek w sztuce zwany impresjonizmem. Impresjonizm bazował na nieumiejętnościach malarzy, których poziom był porównywalny do pięcioletniego dziecka z [[Zespół Downa|zespołem Downa]]. |
||
⚫ | W ciągu swojego długiego życia, Monet<ref name="monet" /> osiągnął uznanie krytyków, którzy ciągle chętnie go krytykowali oraz stabilizację finansową, dzięki której mógł raz na miesiąc zaszaleć i kupić sobie bochenek chleba. Monet<ref name="monet" /> był prawdziwym konkurentem dla [[Vincenty van Gogh|Gogha]]. Kłócili się o to, kto sprzeda więcej dzieł w życiu. Wygrał Monet<ref name="monet" />. W nagrodę otrzymał własnoręcznie odcięte przez van Gogha ucho. |
||
== Twórczość == |
== Twórczość == |
||
[[Plik:600px-AAAAAA_small.png|thumb|left|200px|To też nie jest obraz Moneta…]] |
|||
---- |
|||
Najpopularniejsze dzieła Moneta to: |
|||
⚫ | |||
⚫ | |||
Najpopularniejsze dzieła Moneta (bądź Maneta) - ( podaje oryginalne tytuły, nieskrócone przez wydawce) : |
|||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
"Jakaś fajna japońksa dupa" |
|||
⚫ | |||
"Jakies gówno na wodzie, mówia ze to nenufary... ale gdzie takie brzydkie...i ze nenufary." |
|||
⚫ | |||
Literatura dodatkowa: |
|||
S. Sproccati, Claude Monet(bądź Manet), Grenlandia 2000 |
|||
{{przypisy}} |
|||
J. Welton, Monet(bądź Manet), Los Debilos 2012 |
|||
[[Kategoria:Malarze|Monet, Claude]] |
|||
[[Kategoria:Francuzi]] |
Aktualna wersja na dzień 12:11, 3 maj 2024
Claude Monet (ur. dwukrotnie – 14 listopada 1840 oraz 23 stycznia 1832 w Paryżu, zm. również dwukrotnie – 5 grudnia 1926 i 30 kwietnia 1883) – francuski malarz, jeden z czołowych twórców impresjonizmu.
Życiorys[edytuj • edytuj kod]
Syn swojej matki oraz syn swojego ojca. Istnieje kilka teorii dotyczących jego osoby. Pierwsza mówi o tym, że Monet i Manet to dwie różne osoby. Bardziej prawdopodobna jest jednak wersja, iż byli to bracia syjamscy[1]. Monet[2] uczył się w Académie Suisse, gdzie poznał Pissarra, Picassa oraz Michała Anioła.
Monet[2] w roku 1862, po powrocie z woja – gdzie poznał Renoira, z którym połączyła go gorąca, homoseksualna przyjaźń na całe życie – stworzył nowy kierunek w sztuce zwany impresjonizmem. Impresjonizm bazował na nieumiejętnościach malarzy, których poziom był porównywalny do pięcioletniego dziecka z zespołem Downa.
W ciągu swojego długiego życia, Monet[2] osiągnął uznanie krytyków, którzy ciągle chętnie go krytykowali oraz stabilizację finansową, dzięki której mógł raz na miesiąc zaszaleć i kupić sobie bochenek chleba. Monet[2] był prawdziwym konkurentem dla Gogha. Kłócili się o to, kto sprzeda więcej dzieł w życiu. Wygrał Monet[2]. W nagrodę otrzymał własnoręcznie odcięte przez van Gogha ucho.
Twórczość[edytuj • edytuj kod]
Najpopularniejsze dzieła Moneta to:
- Ja maluje samego siebie jak maluje w łódce.
- Widok z mojego okna. Za cholerę nie wiem co to za kościół, ale dosyć fajny!
- Zachodzik słonka. Jakie słitaśne...
- Biedni rybacy na łodziach. Hahaha, co za biedna hołota i frajernia.
- Goła dupa i kilku panów w garniakach podczas śniadania na trawie w Stumilowym Lesie.