Huśtanie się na krześle: Różnice pomiędzy wersjami
M |
M |
||
(Nie pokazano 53 wersji utworzonych przez 35 użytkowników) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | '''Huśtanie się na krześle''' – ulubiona zabawa [[uczeń|uczniów]] wszelkich szkół i ogólnie osób spędzających dużo czasu siedząc na <del>dupie</del> [[krzesło|krześle]]. Polega na utrzymaniu krzesła w jak najbardziej wywrotnej pozycji. Dzięki temu nie przyrośniemy do krzesła, ponieważ, żeby dobrze wykonać ten manewr musimy lekko balansować pewnymi partiami ciała. Sposoby huśtania się są opisane poniżej. |
||
⚫ | |||
⚫ | '''Huśtanie na krześle''' – ulubiona zabawa [[uczeń|uczniów]] wszelkich szkół i ogólnie osób spędzających dużo czasu siedząc na < |
||
== Sposoby == |
== Sposoby == |
||
⚫ | |||
⚫ | |||
[[Plik:Master.gif|thumb|250px|Może kiedyś będziesz taki jak on]] |
|||
⚫ | |||
⚫ | * '''Nóżki''' – ten sposób huśtania się preferuje około 50%. Jest on jednym z najprostszych i najmniej niebezpiecznych. Polega na lekkim prostowaniu i zginaniu nóg opartych o ziemię w ten sposób, żeby obie przednie nogi krzesła delikatnie unosiły się ku górze. Sposób raczej bezpieczny, jeśli nie prostujemy nóg zbyt dynamicznie; |
||
⚫ | |||
⚫ | * '''Balance''' – napieramy plecami na oparcie krzesła z taką siłą, żeby jak najdłużej utrzymać przednie nogi krzesła nad ziemią. Możemy pomagać sobie machając rękami w powietrzu, żeby wytworzyć lekki opór i utrzymać balans. Sposób dość niebezpieczny, zalecany bardziej doświadczonym huśtaczom. Najlepiej wykonywać manewr, gdy za naszą głową znajduje się coś miękkiego, np. puszysta koleżanka; |
||
⚫ | |||
⚫ | * '''Dwunożny z podpieranką przednią''' – przysuwamy się dość blisko biurka/ławki/stołu przy którym siedzimy, opieramy ręce na jego/jej krawędzi i delikatnie się odpychamy, tak, aby oczywiście przednie nogi krzesła uniosły się w górę. Początkujący powinni cały czas trzymać się krawędzi, bardziej doświadczeni mogą odpychać się i zostawać chwilę bez trzymanki, podobnie jak w sposobie Balance. Gdy skończymy balansowanie na opadzie w kierunku stołu/ławki/biurka, łapiemy się niego/ją ponownie, żeby nie narobić huku, jaki tworzą szybko opadające na podłogę przednie nogi krzesła. Jeżeli po balansowaniu opadamy w kierunku przeciwnym do ławki, to… [[śmierć|chyba wiadomo]]. |
||
⚫ | |||
⚫ | * '''Dwunożny z podpieranką tylną''' – sposób możemy wykorzystać tylko, gdy siedzimy blisko ściany, lub gdy znajduje się za nami coś, o co możemy się podeprzeć. Odpychamy się nogami od podłoża i w tym samym momencie szybko kładziemy ręce na to, co znajduje się za nami. Możemy je delikatnie zginać i prostować w celu lepszej zabawy, lub szybszego rozbicia głowy. Sposób średnio bezpieczny, głównie zależy od tego, jak daleko znajdujemy się od punktu podparcia i jak bardzo jest stabilny (najlepiej, jeśli jest to ściana). UWAGA! Radzimy nie podpierać się o ławkę kolegi, znajdującego się za nami! Jest duże prawdopodobieństwo, że zrobi nam świński kawał i przesunie ławkę do tyłu!; |
||
⚫ | |||
* '''Podwójna podpieranka''' – sposób najlepszy, gdy znajdujemy się w miejscu, w którym za nami jest jakieś stabilne podparcie i jednocześnie możemy chwycić się elementu z przodu. Polega na odpychaniu się jedną ręką od tego, co znajduje się przed nami a drugą od tego, co jest za nami. W ten sposób można łatwo manewrować krzesłem. Sposób zazwyczaj bezpieczny; |
|||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
* '''Jednonożna podwójna podpieranka''' – odpychamy się jednocześnie od przedniej i tylnej podpory utrzymując krzesło cały czas na jednej nodze. Jest to prosty i bezpieczny sposób, jeśli mówimy o jednonożnym huśtaniu. Konieczne jest jednak, abyśmy stale trzymali ręce na podporach przedniej i tylnej. Podczas odpychania od podpór nie możemy także pozostawić obu rąk w powietrzu. Chyba, że umiesz balance na jednej nodze?; |
|||
⚫ | * '''Nóżki jednonóżki''' – zaczynamy tak jak w zwykłych Nóżkach, tyle że, gdy już krzesło stoi na dwóch nogach, przechylamy lekko tułów w bok (nadal trzymając nogi na ziemi), aby pozostawić je wyłącznie na jednej. Ten sposób wymaga odpowiedniego rozłożenia sił na nogi, aby utrzymać się w dobrej pozycji. Jest to bezpieczny i w miarę prosty sposób huśtania się jednonożnego, jednak nadal należy uważać; |
||
*'''2x Dwunożny z podpieranką przednią''' – tylko dla mistrzów huśtania na krześle. Chodzi o to, że gdy huśtamy się już na krześle, zaczynamy huśtać też ławkę. Ten sposób wymaga odpowiedniego obciążenia na ławkę, aby ta nie odjechała. |
|||
== Rodzaje krzeseł == |
== Rodzaje krzeseł == |
||
[[Plik:Balans.jpg|thumb|250px|Przykład perfekcyjnego huśtania się na krześle]] |
|||
Tak jak do trikowania na [[Deskorolka|desce]] potrzebujemy dobrej deski, tak i do |
Tak jak do trikowania na [[Deskorolka|desce]] potrzebujemy dobrej deski, tak i do huśtania na krześle potrzeba nam dobrego krzesła. Opiszę tutaj kilka standardowych krzeseł oraz przypasuję mniej więcej do jakich sposobów huśtania się nadają. |
||
*'''Krzesło drewniane zwykłe''' – ze względu na konstrukcję wyłącznie z drewna jest słabo odporne na obicia. Kwadratowy kształt nóg krzesła pozwala jednak na dość bezpieczne huśtanie się z podpieranką |
* '''Krzesło drewniane zwykłe''' – ze względu na konstrukcję wyłącznie z drewna jest słabo odporne na obicia. Kwadratowy kształt nóg krzesła pozwala jednak na dość bezpieczne huśtanie się z podpieranką tylną będąc w dużej odległości od punktu podparcia, przez co jest dobrym krzesłem dla osób lubiących się huśtać pod ostrym kątem. Dużo też zależy od tego jak solidnie jest wykonane. Najlepsze sposoby huśtania: Ogólnie wszystkie, ale najlepiej prezentuje się w huśtaniu z podpieranką tylną, słabiej w huśtaniu jednonożnym, z powodu niedużej zwrotności (mniej zabawy); |
||
*'''Krzesło szkolne''' – najczęściej jest to metalowe krzesło z drewnianym oparciem, małe, zwrotne, o zwykle gumowych, zaokrąglonych zakończeniach nóg. Świetne do huśtania się jednonożnego, z |
* '''Krzesło szkolne''' – najczęściej jest to metalowe krzesło z drewnianym oparciem, małe, zwrotne, o zwykle gumowych, zaokrąglonych zakończeniach nóg. Świetne do huśtania się jednonożnego, z powodu niesamowitej zwrotności. Najlepsze sposoby huśtania: Wszystkie jednonożne i podpieranki; |
||
*'''Fotel''' – Ciężko wprawić go w jakikolwiek ruch, ale jest bardzo bezpieczny (o ile nie jest na kółkach), upadki nie są tak bolesne jak na zwykłych krzesłach. Odporny na obicia, jednak powoduje duże szkody na podłożu z powodu sporej masy. Dobry dla początkujących. Sposób z podpieranką |
* '''Fotel''' – Ciężko wprawić go w jakikolwiek ruch, ale jest bardzo bezpieczny (o ile nie jest na kółkach), upadki nie są tak bolesne jak na zwykłych krzesłach. Odporny na obicia, jednak powoduje duże szkody na podłożu z powodu sporej masy. Dobry dla początkujących. Sposób z podpieranką tylną, czy podwójną jest raczej niewykonalny. Huśtanie jednonożne utrudnione, ale wykonalne. Najlepszy sposób huśtania na nim to niewątpliwie Nóżki; |
||
*'''Krzesło obrotowe''' – dla osób szukających wyzwań. Trudno się na nim huśtać jakimkolwiek sposobem, ponieważ jest bardzo wywrotne, a tarcie między krzesłem a podłogą – minimalne. Zalecane dla doświadczonych. Najlepiej podłożyć pod nie dywan, jeśli dopiero zaczynamy huśtanie na tego typu krzesłach |
* '''Krzesło obrotowe''' – dla osób szukających wyzwań. Trudno się na nim huśtać jakimkolwiek sposobem, ponieważ jest bardzo wywrotne, a tarcie między krzesłem a podłogą – minimalne. Zalecane dla doświadczonych. Najlepiej podłożyć pod nie dywan, jeśli dopiero zaczynamy huśtanie na tego typu krzesłach; |
||
⚫ | |||
* '''Krzesło elektryczne''' – idealne dla emo. Do bujania i zabijania; |
|||
== Niebezpieczeństwa == |
|||
⚫ | |||
Osoby huśtające się na krzesłach są narażone na różnorodne obrażenia i kontuzje. M.in. wstrząs mózgu, pęknięcie czaszki, guzy, złamanie karku i uszkodzenia kręgosłupa. Zachowajmy więc ostrożność i nie porywajmy się z motyką na słońce! Zaczynać należy od najprostszych sposobów huśtania, a dopiero po nabyciu większego doświadczenia przechodzić do bardziej ekstremanych. |
|||
* '''Fotel bujany''' – coś dla amatorów. [[Pro]]fesjonaliści go nie uznają. Jeżeli nie umiesz się huśtać na niczym innym – ten fotel będzie dla ciebie odpowiedni. Nie wymaga praktycznie żadnych umiejętności, a niebezpieczeństwo upadku jest minimalne. Często huśtają się na nim babcie, żeby choć trochę poczuć się jak prawdziwi huśtacze. |
|||
* '''Taboret''' - wspaniałe krzesło do żartów. Zawiązujesz koledze oczy usadzasz na taborecie, poproś go o pohuśtanie się, będzie niezłe ździwko gdy zorientuje się o braku oparcia. |
|||
<small>Ostrzeżenie małym druczkiem – huśtaniem na krześle możesz nabawić się [[paraliż]]u, wstrząsu mózgu, [[Ocena niedostateczna|jedynki]], hemoroidów i raka powieki.</small> |
|||
{{Szkoła}} |
|||
[[Kategoria:Czynności]] |
[[Kategoria:Czynności]] |
||
[[Kategoria:Oświata]] |
Aktualna wersja na dzień 16:24, 28 kwi 2023
Jacek, nie huśtaj się na krześle, bo się wywrócisz i sobie krzywdy narobisz
- Nauczycielka o niebezpieczeństwach wynikających z huśtania się na krześle
Huśtanie się na krześle – ulubiona zabawa uczniów wszelkich szkół i ogólnie osób spędzających dużo czasu siedząc na dupie krześle. Polega na utrzymaniu krzesła w jak najbardziej wywrotnej pozycji. Dzięki temu nie przyrośniemy do krzesła, ponieważ, żeby dobrze wykonać ten manewr musimy lekko balansować pewnymi partiami ciała. Sposoby huśtania się są opisane poniżej.
Sposoby[edytuj • edytuj kod]
- Nóżki – ten sposób huśtania się preferuje około 50%. Jest on jednym z najprostszych i najmniej niebezpiecznych. Polega na lekkim prostowaniu i zginaniu nóg opartych o ziemię w ten sposób, żeby obie przednie nogi krzesła delikatnie unosiły się ku górze. Sposób raczej bezpieczny, jeśli nie prostujemy nóg zbyt dynamicznie;
- Balance – napieramy plecami na oparcie krzesła z taką siłą, żeby jak najdłużej utrzymać przednie nogi krzesła nad ziemią. Możemy pomagać sobie machając rękami w powietrzu, żeby wytworzyć lekki opór i utrzymać balans. Sposób dość niebezpieczny, zalecany bardziej doświadczonym huśtaczom. Najlepiej wykonywać manewr, gdy za naszą głową znajduje się coś miękkiego, np. puszysta koleżanka;
- Dwunożny z podpieranką przednią – przysuwamy się dość blisko biurka/ławki/stołu przy którym siedzimy, opieramy ręce na jego/jej krawędzi i delikatnie się odpychamy, tak, aby oczywiście przednie nogi krzesła uniosły się w górę. Początkujący powinni cały czas trzymać się krawędzi, bardziej doświadczeni mogą odpychać się i zostawać chwilę bez trzymanki, podobnie jak w sposobie Balance. Gdy skończymy balansowanie na opadzie w kierunku stołu/ławki/biurka, łapiemy się niego/ją ponownie, żeby nie narobić huku, jaki tworzą szybko opadające na podłogę przednie nogi krzesła. Jeżeli po balansowaniu opadamy w kierunku przeciwnym do ławki, to… chyba wiadomo.
- Dwunożny z podpieranką tylną – sposób możemy wykorzystać tylko, gdy siedzimy blisko ściany, lub gdy znajduje się za nami coś, o co możemy się podeprzeć. Odpychamy się nogami od podłoża i w tym samym momencie szybko kładziemy ręce na to, co znajduje się za nami. Możemy je delikatnie zginać i prostować w celu lepszej zabawy, lub szybszego rozbicia głowy. Sposób średnio bezpieczny, głównie zależy od tego, jak daleko znajdujemy się od punktu podparcia i jak bardzo jest stabilny (najlepiej, jeśli jest to ściana). UWAGA! Radzimy nie podpierać się o ławkę kolegi, znajdującego się za nami! Jest duże prawdopodobieństwo, że zrobi nam świński kawał i przesunie ławkę do tyłu!;
- Podwójna podpieranka – sposób najlepszy, gdy znajdujemy się w miejscu, w którym za nami jest jakieś stabilne podparcie i jednocześnie możemy chwycić się elementu z przodu. Polega na odpychaniu się jedną ręką od tego, co znajduje się przed nami a drugą od tego, co jest za nami. W ten sposób można łatwo manewrować krzesłem. Sposób zazwyczaj bezpieczny;
- Balance na jednej nodze – to samo co w balance, tylko, że balansujemy wyłącznie na jednej nodze krzesła. Do dziś nie potwierdzono, czy ktokolwiek potrafi to zrobić bez pierdoa głową o podłoże, ale próbuj, może akurat tobie się uda;
- Jednonożny z podpieranką tylnią – różni się od dwunożnego tym, że, jak sama nazwa wskazuje, jest wykonywany na jednej nodze krzesła. Nie jest już tak trudny jak balance na jednej nodze, jednak jeżeli chodzi o huśtanie się jednonożne najlepiej zaczynać od podpieranki podwójnej;
- Jednonożny z podpieranką przednią – jeden z prostszych sposobów huśtania się jednonożnego. Także zmienia się w nim tylko to w porównaniu z dwunożnym, że huśtamy się na jednej nodze. Żeby uatrakcyjnić ten sposób możemy wykonywać lekkie skręty krzesła na boki;
- Jednonożna podwójna podpieranka – odpychamy się jednocześnie od przedniej i tylnej podpory utrzymując krzesło cały czas na jednej nodze. Jest to prosty i bezpieczny sposób, jeśli mówimy o jednonożnym huśtaniu. Konieczne jest jednak, abyśmy stale trzymali ręce na podporach przedniej i tylnej. Podczas odpychania od podpór nie możemy także pozostawić obu rąk w powietrzu. Chyba, że umiesz balance na jednej nodze?;
- Nóżki jednonóżki – zaczynamy tak jak w zwykłych Nóżkach, tyle że, gdy już krzesło stoi na dwóch nogach, przechylamy lekko tułów w bok (nadal trzymając nogi na ziemi), aby pozostawić je wyłącznie na jednej. Ten sposób wymaga odpowiedniego rozłożenia sił na nogi, aby utrzymać się w dobrej pozycji. Jest to bezpieczny i w miarę prosty sposób huśtania się jednonożnego, jednak nadal należy uważać;
- 2x Dwunożny z podpieranką przednią – tylko dla mistrzów huśtania na krześle. Chodzi o to, że gdy huśtamy się już na krześle, zaczynamy huśtać też ławkę. Ten sposób wymaga odpowiedniego obciążenia na ławkę, aby ta nie odjechała.
Rodzaje krzeseł[edytuj • edytuj kod]
Tak jak do trikowania na desce potrzebujemy dobrej deski, tak i do huśtania na krześle potrzeba nam dobrego krzesła. Opiszę tutaj kilka standardowych krzeseł oraz przypasuję mniej więcej do jakich sposobów huśtania się nadają.
- Krzesło drewniane zwykłe – ze względu na konstrukcję wyłącznie z drewna jest słabo odporne na obicia. Kwadratowy kształt nóg krzesła pozwala jednak na dość bezpieczne huśtanie się z podpieranką tylną będąc w dużej odległości od punktu podparcia, przez co jest dobrym krzesłem dla osób lubiących się huśtać pod ostrym kątem. Dużo też zależy od tego jak solidnie jest wykonane. Najlepsze sposoby huśtania: Ogólnie wszystkie, ale najlepiej prezentuje się w huśtaniu z podpieranką tylną, słabiej w huśtaniu jednonożnym, z powodu niedużej zwrotności (mniej zabawy);
- Krzesło szkolne – najczęściej jest to metalowe krzesło z drewnianym oparciem, małe, zwrotne, o zwykle gumowych, zaokrąglonych zakończeniach nóg. Świetne do huśtania się jednonożnego, z powodu niesamowitej zwrotności. Najlepsze sposoby huśtania: Wszystkie jednonożne i podpieranki;
- Fotel – Ciężko wprawić go w jakikolwiek ruch, ale jest bardzo bezpieczny (o ile nie jest na kółkach), upadki nie są tak bolesne jak na zwykłych krzesłach. Odporny na obicia, jednak powoduje duże szkody na podłożu z powodu sporej masy. Dobry dla początkujących. Sposób z podpieranką tylną, czy podwójną jest raczej niewykonalny. Huśtanie jednonożne utrudnione, ale wykonalne. Najlepszy sposób huśtania na nim to niewątpliwie Nóżki;
- Krzesło obrotowe – dla osób szukających wyzwań. Trudno się na nim huśtać jakimkolwiek sposobem, ponieważ jest bardzo wywrotne, a tarcie między krzesłem a podłogą – minimalne. Zalecane dla doświadczonych. Najlepiej podłożyć pod nie dywan, jeśli dopiero zaczynamy huśtanie na tego typu krzesłach;
- Krzesło elektryczne – idealne dla emo. Do bujania i zabijania;
- Ławka – nadaje się do huśtania grupowego. Może być bez oparcia, lub z oparciem, jednak niezależnie od tego najlepszym i najbezpieczniejszym sposobem huśtania będą Nóżki;
- Fotel bujany – coś dla amatorów. Profesjonaliści go nie uznają. Jeżeli nie umiesz się huśtać na niczym innym – ten fotel będzie dla ciebie odpowiedni. Nie wymaga praktycznie żadnych umiejętności, a niebezpieczeństwo upadku jest minimalne. Często huśtają się na nim babcie, żeby choć trochę poczuć się jak prawdziwi huśtacze.
- Taboret - wspaniałe krzesło do żartów. Zawiązujesz koledze oczy usadzasz na taborecie, poproś go o pohuśtanie się, będzie niezłe ździwko gdy zorientuje się o braku oparcia.
Ostrzeżenie małym druczkiem – huśtaniem na krześle możesz nabawić się paraliżu, wstrząsu mózgu, jedynki, hemoroidów i raka powieki.