Kurwa (słowo): Różnice pomiędzy wersjami

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
WizualnieWikikod
 
(Nie pokazano 386 pośrednich wersji utworzonych przez 100 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
{{sur|wulgaryzmu|[[Kurwa|inne znaczenia tego słowa]]}}
{{redakcja|Czyszczenie.}}


'''Kurwa''' – najpopularniejszy i ultrauniwersalny wyraz w [[język polski|języku polskim]]. Jest skrótem wyrażenia '''kurwa mać''' (lub ''kurwa twoja mać'' – patrz sekcja [[#Odmiany „kurew”|Odmiany „kurew”]]).
{{sur|'''popularnego słowa'''|[[prostytutka]]}}


== Znaczenie wyrażenia ==
{{cytat|O, '''kurwa'''!|Przeciętny obywatel o '''kurwie'''}}
[[Plik:Stone sculpt NMND -12.JPG|thumb|Hinduska rzeźba bogini Urva-Mat' z IX w.]]
{{cytat|'''Kurwa''' kurwie łba nie urwie.|Popularne przysłowie}}
[[Plik:Polaknawakacjach.jpg|thumb|Zastosowanie piasku]]
{{cytat|Bardzo, '''kurwa''' jego mać, chętnie.|[[Ferdynand Lipski]] o propozycji porozmawiania o tym}}
Współcześnie, termin ''kurwa mać'' wywodzi się powszechnie, lecz całkowicie błędnie, od [[Łacina|łac.]] słowa ''curva'' (''krzywa'', ''prostytutka'') i uznaje za wyrażenie wulgarne, choć dzisiaj w wielu językach europejskich znaczy po prostu ''zakręt''. Jednak najnowsze badania porównawcze wykazują, że pierwotne znaczenie tego wyrażenia to zniekształcone '''Urva-Mat'''' (wym. /(kʰ)ʊrvʌ mʌʨ/) lub '''Khurva-Mati''', imię pogańskiego bóstwa, a konkretnie jedno z imion [[Kult Bogini|Bogini-Matki]] powszechnie czczonej w okresie od neolitu do I w n.e. na terenach wschodniej Europy i w płd. Azji<ref name="Kłoś"/>. Słowo to przetrwało tysiące lat w języku mówionym pomimo całkowitego zapomnienia jego pierwotnego znaczenia w wyniku chrystianizacji naszej kultury. (Zob. [[Kult Bogini]]). Imię Matki-Urvy możemy znaleźć w niewielu dokumentach pisanych (kult bogini na terenach Europy Wschodniej był świadomie tępiony i usuwany ze świadomości społecznej) jednak ślady użycia tego imienia obecne są powszechnie w źródłach tak średniowiecznych jak i nowożytnych {{fakt}}.
{{cytat|'''Kurwa''' mać!|[[Kyle Broflovski]] ujawnia swoje polskie korzenie w odcinku ''Le petit Tourette''.}}
{{cytat| '''Kurwa.''' Ja pierdolę. Ja pierdolę, '''kurwa!'''|Marek Kondrat i poranne grzeczności}}
{{cytat|Zaje'''kurwa'''biście.|Cuma o wstawaniu o 4.30 rano}}


Na upowszechnianie się prawdziwego znaczenia i prawidłowej formy wyrażenia wskazywać może coraz częściej spotykana wymowa ''urwa''' lub (mniej poprawna) ''urwał'' (np. w formie znanego powiedzenia: ''ale urwał!''){{fakt}}.
{{cytat| ''- Co, kurwa?
- Nic, kurwa!!!
- Co, kurwa?
- Jajco, kurwa!
- Więc to tak, kurwa!
- Tak, kurwa!
- Ja cię zapierdolę, kurwa!'''|Typowa konwersacja dwóch przyjaciół}}
{{cytat| '''Och, ty kurwo'''|Niezadowolony z usług klient do sprzedawcy}}


== Etymologia ==
'''Kurwa''' – najpopularniejszy i ultrauniwersalny wyraz w [[język polski|języku polskim]]. Często używa się go jako dodatku dla urozmaicenia zdania np. ''Jaś szedł do, kurwa, sklepu''. Kurwa może pełnić w zdaniu różne funkcje, eg. jako przerywnik lub okaz zdziwienia – np. ''O, kurwa!'' W wyższejszych sferach można usłyszeć wzmocnioną, szlachetniejszą, nieco archaicznie brzmiącą wersję, np. ''Nic mi, kurwa, nie wychodzi''. Istnieje też angielski sposób zapisu kurwy, używa się go w korespondencji zagranicznej, brzmi on: ''coorvamatch!''.
Złożenie Urva-Mat' pochodzi niewątpliwie z języka praindoeuropejskiego, jednakże nie znamy ani jego oryginalnej wymowy ani jednoznacznego zapisu. Warianty obu członów pojawiają się jednak w wielu językach współczesnych i historycznych.


Etymologia członu '''Urva''' nie jest do końca jasna. Prawdopodobnie nie jest to imię w sensie dosłownym, a raczej przydomek, tytuł; najprawdopodobniej pochodzi od praindoeropejskiego prefiksu '''ur-''' (prastary, wielki, doskonały; por. sanskr. ''urt'' (szeroki, wielki, doskonały), także niem. ''Ur–'' (pra-; starożytny, (praw)dawny, podstawowy)) oraz rdzenia '''vak(h)''' oznaczającego ''imię, słowo'' (por. ''vac'' (wym.: /wA<sub>(k)</sub>/) – sanskr. mowa, dźwięk, nazwa, imię; łac. ''voco, vocare'' – wołać, powoływać ). Tak więc imię to znaczyłoby w wolnym przekładzie „Prastara”.
Kurwa może również występować w charakterze [[interpunktor]]a, czyli zwykłego [[przecinek|przecinka]], np. ''Przychodzę, kurwa, do niego, patrzę, kurwa, a tam jego żona, no i się, kurwa, wkurwiłem, no nie?''. Czasem kurwa zastępuje [[tytuł naukowy]] lub służbowy, gdy nie wiemy, jak się zwrócić do jakiejś osoby płci żeńskiej (''chodź tu, kurwo jedna!''). Używamy też kurwy do charakteryzowania osób (''brzydka, kurwa, nie jest'', ''o kurwa, takiej kurwie na pewno nie pożyczę''), czy jako przerwy na zastanowienie (''czekaj, czy ja, kurwa, lubię poziomki?'').


Człon '''Mat'''' oznacza bez wątpienia ''matka'' (polskie: ''mać'' matka, ros. мать /mat'/; por.: sanskr. ''mAtR'' मां matka, także: Matka Ziemia, łac. ''mater'' matka).
Wyobraźmy sobie, jak ubogi byłby słownik przeciętnego Polaka bez prostej ''kurwy''. Idziemy sobie ulicą, potykamy się nagle i mówimy do siebie: ''Bardzo mnie irytują nierówności chodnika, które znienacka narażają mnie na upadek. Nasuwa mi to złe myśli o władzach gminy''. Wszystkie te i o wiele jeszcze bogatsze treści i emocje wyraża proste ''O kurwa!'', które wyczerpuje sprawę.


Tak więc '''Urva-Mat'''' może oznaczać ''pramatka, matka wszystkiego''<ref name="Kłoś"> Kłoś R.: ''Urva: Kult Matki-Ziemi'', Wyd. Mut, Warszawa 2006</ref>.
Gdyby Polakom zakazać ''kurwy'', niektórzy z nich przestaliby w ogóle mówić, gdyż nie umieliby wyrazić inaczej swoich [[uczucie|uczuć]]. Cała Polska zaczęłaby porozumiewać się [[język migowy|na migi i gesty]]. Doprowadziłoby to do nerwic, nieporozumień, niepewności i niepotrzebnych naprężeń w narodzie polskim. A wszystko przez jedną małą ''kurwę''.


Niektórzy językoznawcy<ref name="Rosenfeld"> Rosenfeld et al.: ''Kult bogini w pradziejach'', 1992</ref> wywodzą to słowo od praindoeuropejskiego słowa '''urvara''' (= ''ziemia; żyzna gleba''; por. sanskr. ''urvarA''), lub od '''ghor'''' (sanskr. ''ghora'' straszny, przerażający) + '''vama''' (sanskr. ''vAma'' piękna kobieta), a nawet od '''urva''' (sanskr. ''naczynie'') + '''mati''' (sanskr. ''kult, modlitwa'').
Dziwi jednak jedno – dlaczego słowo to nie jest używane publicznie (nie licząc filmów typu ''[[Psy]]'', gdzie [[aktor]]zy prześcigają się w rzucaniu ''kurwami'')? Praktycznie nie słyszymy, by politycy czy dziennikarze wplatali w swe zdania zgrabne ''kurwy''. Pomyślmy: o ile piękniej wyglądałaby [[prognoza pogody]] wygłoszona w następujący sposób: ''Na zachodzie zachmurzenie będzie, kurwa, umiarkowane, wiatr raczej, kurwa, silny. Temperatura maksymalna ok. 2 st. Celsjusza, a więc kurewsko zimno, kurwa, będzie. Ogólnie, to, kurwa, jesień idzie''.


Inne źródła<ref>Czajkowski J.: ''Zapomniane religie'', Poznań 2002</ref> porównują imię Urva do imion bogiń w różnych kulturach wywodzących się ze wspólnego rdzenia praindoeropejskiego, jak np.: '''Ursa''' (łac. niedźwiedzica) – patrz: [[Kult Wielkiej Niedźwiedzicy]]., czy bogini '''Durga''' w hinduizmie (sanskr.: दुर्गा, Durgā, „niedostępna” lub „niezwyciężona”; beng.: দুর্গা, durga) lub '''Maa Durga''' (beng.: মা দুর্গা, „Matka Durga”), także '''Hera''' (gr. Ἥρα Hēra), żona Zeusa. Jest to odbiciem popularnej hipotezy, że wszystkie kulty bóstw żeńskich (bogiń) mają wspólne pochodzenie od pierwotnego kultu Matki-Ziemi (inaczej: Wielkiej Bogini)<ref name="Rosenfeld" />
Pionierski ruch w kierunku wprowadzenia tego wyrazu do publicznych wypowiedzi wykonał wicemarszałek Sejmu RP IV kadencji, [[Józef Zych]] – cyt. ''Stary, kurwa, załatw to jakoś'' (podczas posiedzenia plenarnego Sejmu). ''Kurwa'' to środek prosty, wygodny i powszechnie stosowany w polskim słownictwie. Ot, taka sobie hipoteza. A co, kurwa?


== Renesans kultu ==
Największym, {{cenzura}} przeciwnikiem tego wspaniałego słowa jest {{cenzura}} {{cenzura}} [[cenzura]].
Niektórzy autorzy<ref>Biedermeyer, Raniowski: „Odrodzenie”, Warszawa 2000</ref> uważają, że powszechne używanie wyrażeń ''kurwa'' i ''kurwa mać'' w języku potocznym świadczy o postępującym w Polsce odrodzeniu zapomnianego kultu bogini Matki-Urvy. Na poparcie tej tezy przytacza się codzienną obserwację reakcji Polaków na sytuacje, w których inne narodowości przywołują imiona swoich bóstw (strach, zachwyt, ból). Statystycznie, większość Polaków w takich chwilach nie używa teraz, dawniej powszechnych, wykrzykników typu ''O Boże'', ''O Jezu'', czy nawet ''O Matko Boska'', lecz właśnie przywołuje imię Bogini. Miałoby to świadczyć o ukrytym kulcie Bogini wypierającym oficjalnie deklarowane wyznanie czy ateizm. To zjawisko, według autorów, wpisywałoby się w nurt [[New Age]] i renesans [[neopogaństwo|neopogaństwa]] w naszej kulturze. Tłumaczyłoby to nadzwyczaj entuzjastyczne używanie tej frazy przez „pogańskie” zespoły metalowe (np. [[Behemoth]]). W rzeczywistości brak jednak wiarygodnych badań weryfikujących tę tezę. Nie potwierdzono też żadnych zbiorowych form kultu, bądź rozpowszechniania wiedzy o Bogini. Niemniej jednak powszechny zwyczaj językowy jest zastanawiającym faktem.


Inne źródła{{fakt}} dopatrują się związku renesansu kultu Bogini z powszechnym w naszym kraju [[Radio Maryja|kultem maryjnym]], lecz krańcowo odmienne formy kultu każą wątpić w prawdziwość tej teorii.
== Śródkurwienie ==
Najtrudniejszym sposobem używania ''kurwy'' jest wplatanie jej wpół słowa, np. ''Wszedłem do [[hipermarket|hiper-kurwa-marketu]] , było zaje-kurwa-biście, prze-kurwa-praszam i'' ''Ewi-kurwa-dentnie tak jest''. Takie ewolucje wymagają niezwykłej erudycji i elokwencji, jednak osoby, które opanowały do perfekcji trudną sztukę śródkurwienia cieszą się ogólnym szacunkiem i poważaniem, nie tylko wśród znajomych.


== Kurwa w zdaniu ==
== Przykłady użycia ==
[[Plik:Futbolín-español1-rafax.JPG|200px|thumb|{{cenzura3}}]]
{{youtube|<youtube width="200" height="200">YdbcBBKNBzc</youtube>|right|Film „Psy” jako doskonały przykład<br> użycia ''kurwy'' w zdaniu}}
{{cytat|'''Kurwa''' '''kurwie''' łba nie urwie|[[Julian Tuwim]]}}
Kurwa to jedyne polskie słowo, które można wstawić w każde miejsce w każdym zdaniu. Na potwierdzenie tej tezy wystarczy przytoczyć prosty przykład banalnego zdania ''Jak masz na imię?''. Ponadto, zwróćmy uwagę na fakt, iż użycie kurwy w różnych miejscach w zdaniu nadaje mu zupełnie inny sens.
{{cytat|Bardzo, '''kurwa''' jego mać, chętnie|[[Ferdynand Lipski]] o propozycji porozmawiania o [[Seks|tym]]}}
{{cytat| '''Kurwa'''. Ja pierdolę. Ja pierdolę, '''kurwa'''!|Marek Kondrat i poranne grzeczności}}
{{cytat|Och, ty '''kurwo'''|Niezadowolony z usług klient do sprzedawcy}}
{{cytat|'''Kurva?''' Poland?|Przeciętny niedouczony obcokrajowiec}}
{{cytat|'''Jaka kurwa taka mać!|Popularne powiedzenie}}
{{cytat|Czemu ze wszystkich '''kurew''' na świecie wybrałem ciebie?|[[Piotr Rubik]] ''<del>Psalm dla ciebie</del> o '''kurwie'''''}}
{{cytat|'''KURWAAAAAAAAAAAAA!!!'''|Ostatnie słowa pilotów wypowiedziane tuż przed [[Smoleńsk|katastrofą smoleńską]]}}
{{cytat|'''KURWA Dzień KURWA Dobry KURWA Panu KURWA! KURWA Jak KURWA się KURWA Pan KURWA ma?|Przeciętny sąsiad}}
{{Cytat|'''KURWA''', '''KURWA''', '''KURWA''', '''KURWA''', '''KURWA''', '''KURWA''', '''KURWA''', '''KURWA'''|[[N00b]] lub [[dziecko neo]] po przegraniu gry}}
{{Cytat|'''Ty kurwo'''|[[Ernest Hemingway]]}}


== „Kurwa” w zdaniu ==
*'''Kurwa, jak masz na imię?''' – Tym zwrotem wyrażamy nadzwyczajne zainteresowanie całą sprawą.
[[Plik:Cenzura2.svg|200px|thumb|[[cenzura|Wróg „kurwy”]]]]
*'''Jak, kurwa, masz na imię?''' – Tego zwrotu użyjemy, gdy bardzo chcemy podkreślić irytację faktem, iż dana osoba do tej pory nie zdradziła nam swojego imienia. Mimo dwugodzinnej konwersacji.
Kurwa to jedyne polskie słowo, które można wstawić w każde miejsce w każdym zdaniu. Na potwierdzenie tej tezy wystarczy przytoczyć prosty przykład banalnego zdania „Jak masz na [[imię]]?”. Ponadto, zwróćmy uwagę na fakt, iż użycie kurwy w różnych miejscach w zdaniu nadaje mu zupełnie inny sens.
*'''Jak masz, kurwa, na imię?''' – Taki układ wyrazów w zdaniu podkreśla fakt, że zapomnieliśmy jak osoba miała na imię i chcemy by nam przypomniała.

*'''Jak masz na, kurwa, imię?''' – Tego tekstu można użyć podkreślając szczególną pogardę dla imienia pytanej osoby i frustrację faktem, że ono w ogóle istnieje.
* '''Kurwa, jak masz na imię?''' – tym zwrotem wyrażamy nadzwyczajne zainteresowanie całą sprawą.
*'''Jak masz na imię, kurwa?''' – Tutaj stawiamy proste pytanie, po dłuższej chwili dodajemy kurwa. To doda nam poczucia wyższości, podkreśli naszą pozycję społeczną oraz rolę w wielkiej grze pytania o imię.
* '''Jak, kurwa, masz na imię?''' – tego zwrotu użyjemy, gdy bardzo chcemy podkreślić irytację faktem, iż dana osoba do tej pory nie zdradziła nam swojego imienia.
* '''Jak masz, kurwa, na imię?''' – taki układ wyrazów w zdaniu podkreśla fakt, że zapomnieliśmy jak osoba miała na imię i chcemy, by nam przypomniała.
* '''Jak masz na, kurwa, imię?''' – tego tekstu można użyć podkreślając szczególną pogardę dla imienia pytanej osoby i frustrację faktem, że ono w ogóle istnieje.
* '''Jak masz na imię? Kurwa?''' – tutaj stawiamy proste pytanie, po dłuższej chwili dodajemy ''kurwa''. To doda nam poczucia wyższości, podkreśli naszą pozycję społeczną oraz rolę w wielkiej grze pytania o imię.


Bardziej zaawansowaną formą jest wstawianie kurwy w kilku miejscach zdania, jest to jednak praktyka zbyt zaawansowana językowo, by ją tutaj opisywać. Aby zgłębić tajniki tej sztuki, zalecamy podpatrzyć słownictwo okolicznych [[dres]]ów.
Bardziej zaawansowaną formą jest wstawianie kurwy w kilku miejscach zdania, jest to jednak praktyka zbyt zaawansowana językowo, by ją tutaj opisywać. Aby zgłębić tajniki tej sztuki, zalecamy podpatrzyć słownictwo okolicznych [[dres]]ów.


== Odmiany „kurew” ==
== Gdy mówię „kurwa”, czuję się silniejszy ==
Specyficzną odmianą „kurwy” jest „kurwa mać”. Słowo „mać” to skrót od „[[matka]]”. Stąd „kurwa twoja mać” znaczy tyle, co „skurwysynu”. Jednak co ważne, wyrażenie to posiada bardziej zaawansowaną formę ulegającą odmianie przez osoby, liczby i rodzaje. Powstaje ona poprzez wstawienie pomiędzy „kurwa” a „mać” zaimka dzierżawczego, określającego osobę, która swoim postępowaniem sprowokowała do użycia „kurwy”.
Po którym zwrocie Twój kolega szybciej się od Ciebie odsunie?
*''mógłbyś się przesunąć?''


# Kurwa '''moja''' mać – rzadko używana forma, bo kto lubi rzucać kurwami w samego siebie.
czy
# Kurwa '''twoja''' mać – do dresa, w geście odmowy oddania komórki.
*''mógłbyś się, kurwa, przesunąć?''
# Kurwa '''jego''' mać – używane głównie przez ludzi, których przerastają zaawansowane struktury gramatyczne języka polskiego, a zwłaszcza odmiana przez osoby i liczby – czyli przez większość Polaków.
# Kurwa '''jej''' mać – praktycznie nieużywane.
# Kurwa '''nasza''' mać – [[komunista|komuchy]] między sobą.
# Kurwa '''wasza''' mać – jeśli dresów jest więcej i nie chcą iść. Należy też wspomnieć o skróconej wersji – kur'''wasza''' mać.
# Kurwa '''ich''' mać – o zakapturzonej grupie społecznej niebudzącej sympatii.


Niekiedy spotyka się rozwinięcie klasycznego „kurwa twoja mać” do tak wysublimowanych form jak na przykład:
a może
{{Cytat|Mam dosyć tego twojego Freda, kurwa twoja w dupę zapierdolona mać!|Słowa Szefa, „Chłopaki nie płaczą”}}
* ''spierdalaj ty jebany lachociągu pierdolony w dupę, bo ci, kurwa, ryj rozpierdolę i cię twoja, kurwa, rodzina nie pozna, kurwa twoja pierdolona mać!''


Przedstawiciele [[Wojsko Polskie|Wojska Polskiego]], którzy chcą pochwalić się znajomością zwrotu, używają go jak najczęściej, nie zawsze zdając sobie sprawy z tego, co mówią. Jako przykład mogą posłużyć słowa pewnego generała:
== Odmiany kurew ==
: – „Generał jest dla was jak matka, kurwa wasza mać!”
W zależności od społeczności możemy spotkać się z kurwą lub kurwą. W zależności od stopnia wykształcenia spotykamy się z kurwami, kurwami bądź z brakiem kurew (co zdarza się raczej rzadko, może być ewentualnie brak kurw lub kurew). ''Kurwy'' często chodzą w parze z hujami, chujami, dupami, kutasami i futbolem.


== Wtórkurwienie ==
Specyficzną odmianą kurwy jest kurwa mać. Słowo "mać" to skrót od "matka". Stąd "kurwa twoja mać" znaczy tyle, co "skurwysynu". Jednak co ważne, wyrażenie to posiada bardziej zaawansowaną formę ulegającą odmianie przez osoby, liczby i rodzaje. Powstaje ona poprzez wstawienie pomiędzy kurwa a mać zaimka określającego osobę, która swoim postępowaniem sprowokowała do użycia kurwy.
Zauważalnym zjawiskiem jest powtórzenie „kurwy” jedna po drugiej, ale w różnych znaczeniach. O ile w mowie jest łatwe do rozpoznania, która „kurwa” jest wtrąceniem, a która jest określeniem, o tyle w piśmie wymagana jest znajomość interpunkcji na poziomie podstawówki, czym nie każdy może się pochwalić. Jest mianowicie różnica pomiędzy ''A to ta kurwa, kurwa'' a ''A to ta, kurwa, kurwa''. W pierwszym zdaniu wpierw pada określenie, że ktoś jest kurwą, a następnie pada podkreślenie wypowiedzi. W drugim jest odwrotnie – wpierw mówca podkreśla wypowiedź, a dalej określa kogoś kurwą. Zdanie: ''A to ta kurwa kurwa'' jest całkowicie niezrozumiałe. Ponadto w takim wypadku nie wiadomo też, czy mówcy nie chodziło o: ''A to ta kurwa-kurwa'', czyli mówca może w ten sposób podkreślić, że dana osoba naprawdę jest [[prostytutka|kurwą]] i wówczas stwierdza po prostu zawód.


== Śródkurwienie ==
#Kurwa '''moja''' mać - rzadko używana forma, bo kto lubi rzucać kurwami w samego siebie.
{{cytat|No zajekurwabiście!|Cuma o '''tej metodzie'''}}
#Kurwa '''twoja''' mać - do dresa, w geście odmowy oddania komórki.
Najtrudniejszym sposobem używania „kurwy” jest wplatanie jej wpół słowa, np. „Wszedłem do [[supermarket|hiper-kurwa-marketu]]”, „ja pier-kurwa-dolę!”, „było zaje-kurwa-biście”, „prze-kurwa-praszam” „wypier-kurwa-dalaj!” („jaknaj-kurwa-szybciej”), „po-kurwa-jebany” i „Ewi-kurwa-dentnie tak jest” oraz „i co kur-kurwa-wo?”. Aby cały zwrot zachował odpowiedni rytm zaleca się, aby zarówno po jednej jak i drugiej stronie członu "kurwa" obecna była taka sama liczba sylab (patrz przykłady powyżej). Takie ewolucje wymagają [[dresiarz|erudycji i elokwencji]], jednak osoby, które opanowały do perfekcji trudną sztukę śródkurwienia, cieszą się ogólnym szacunkiem i poważaniem.
#Kurwa '''jego''' mać - używane głównie przez ludzi, których przerastają zaawansowane struktury gramatyczne języka polskiego, a zwłaszcza odmiana przez osoby i liczby - czyli przez większość Polaków.
#Kurwa '''jej''' mać - praktycznie nieużywane.
#Kurwa '''nasza''' mać - menele między sobą.
#Kurwa '''wasza''' mać - jeśli dresów jest więcej i nie chcą iść.
#Kurwa '''ich''' mać - o zakapturzonej grupie społecznej nie budzącej sympatii.


== Inne zastosowania ==
Przedstawiciele Wojska Polskiego, którzy chcą pochwalić się znajomością zwrotu, używają go jak najczęściej nie zawsze zdając sobie sprawę z tego co mówią. Jako przykład mogą posłużyć słowa pewnego generała
* '''jako przerywnik''' – np. przychodzę do żony, '''kurwa''', a tam ona z kochankiem
"Generał jest dla was jak matka, kurwa wasza mać!"
* '''wyrażanie strachu''' – np. o, '''kurwa'''!
* '''wyrażanie podziwu''' – np. o '''kurwa'''!
* '''wyrażanie zdziwienia''' – np. co, '''kurwa'''!?
* '''wyrażanie zdenerwowania''' – np. '''kurwa'''!
* '''wyrażanie zniecierpliwienia''' – np. '''kurwa'''!
* '''wyrażanie rozczarowania''' – np. '''kurwa''', no nie.
* '''jako ostatnie słowo''' – np. '''KURWAAAAAAAAAAAA!!!'''


{{Przypisy}}
== Definicja alternatywna ==
Słowo powszechne używane i przydatne w Polsce. Z niewiadomych przyczyn jest zakazane w użyciu publicznym, ale kogo to kurwa obchodzi. Zastępuje wiele słów, więc jest słowem nam bardzo bliskim, a szczególnie tym, którzy nie lubią dużo mówić i chcą streścić wszystko w jednym słowie.


== Dla cudzoziemców ==
== Zobacz też ==
{{słownik|[[Słownik:kurwa|kurwa]], [[Słownik:Qrwa|qrwa]]}}
{{cytaty}}{{słownik}}
Tak zapisanoby kurwę w różnych językach
* '''coorvah''' – [[język angielski|angielski]]
* '''kurwen''' – [[język niemiecki|niemiecki]]
* '''koerva''' – niderlandzki
* '''курва''' – [[język rosyjski|rosyjski]] i serbski
* '''courva''' – [[język francuski|francuski]]
* '''curba''' – [[język hiszpański|hiszpański]] i [[język włoski|włoski]]
* '''kurva''' – [[esperanto]]
* '''κούρβα''' – nowogrecki
* '''kuurva''' – [[język fiński|fiński]]
* '''クルバ(kuruba)''' – [[język japoński|japoński]]
* '''koorwa (coorvah)''' – nowopolski pisany, tzw. "''ponglish''"
* '''korwa''' – wersja demonstracyjna syntezatora mowy IVONA
* '''qrwa''' - wersja wykorzystywana przez [[neo-dzieci]] ([[emo]]) na blogach czy na [[gadu-gadu]].
* '''Qr\/\/4''' - wersja |>[o]|< E |\/| [o] |\|.

==Zobacz też==
* [[spierdalaj]]
* [[spierdalaj]]
* [[kruca]]
* [[sledging]]
* [[sledging]]
* [[pierdolenie]]
* [[jebać]]


[[Kategoria:Językoznawstwo]]
[[Kategoria:Wulgaryzmy|Kurwa]]

{{ok}}

[[pt:Puta]]


[[sk:Kurva]]
[[ar:كورفة]]كورفاء]]
[[ca:Puta]]
[[de:Hure]]
[[en:Whore]]
[[eo:Putino]]
[[es:Puta]]
[[fr:Pute]]
[[he:זנות]]
[[it:Puttana]]
[[zh:妓女]]
[[zh-tw:妓女]]

Aktualna wersja na dzień 17:10, 4 paź 2024

Disambug.svg Ten artykuł dotyczy wulgaryzmu. Zobacz też inne znaczenia tego słowa.

Kurwa – najpopularniejszy i ultrauniwersalny wyraz w języku polskim. Jest skrótem wyrażenia kurwa mać (lub kurwa twoja mać – patrz sekcja Odmiany „kurew”).

Znaczenie wyrażenia[edytuj • edytuj kod]

Hinduska rzeźba bogini Urva-Mat' z IX w.
Zastosowanie piasku

Współcześnie, termin kurwa mać wywodzi się powszechnie, lecz całkowicie błędnie, od łac. słowa curva (krzywa, prostytutka) i uznaje za wyrażenie wulgarne, choć dzisiaj w wielu językach europejskich znaczy po prostu zakręt. Jednak najnowsze badania porównawcze wykazują, że pierwotne znaczenie tego wyrażenia to zniekształcone Urva-Mat' (wym. /(kʰ)ʊrvʌ mʌʨ/) lub Khurva-Mati, imię pogańskiego bóstwa, a konkretnie jedno z imion Bogini-Matki powszechnie czczonej w okresie od neolitu do I w n.e. na terenach wschodniej Europy i w płd. Azji[1]. Słowo to przetrwało tysiące lat w języku mówionym pomimo całkowitego zapomnienia jego pierwotnego znaczenia w wyniku chrystianizacji naszej kultury. (Zob. Kult Bogini). Imię Matki-Urvy możemy znaleźć w niewielu dokumentach pisanych (kult bogini na terenach Europy Wschodniej był świadomie tępiony i usuwany ze świadomości społecznej) jednak ślady użycia tego imienia obecne są powszechnie w źródłach tak średniowiecznych jak i nowożytnych [potrzebne źródło].

Na upowszechnianie się prawdziwego znaczenia i prawidłowej formy wyrażenia wskazywać może coraz częściej spotykana wymowa urwa' lub (mniej poprawna) urwał (np. w formie znanego powiedzenia: ale urwał!)[potrzebne źródło].

Etymologia[edytuj • edytuj kod]

Złożenie Urva-Mat' pochodzi niewątpliwie z języka praindoeuropejskiego, jednakże nie znamy ani jego oryginalnej wymowy ani jednoznacznego zapisu. Warianty obu członów pojawiają się jednak w wielu językach współczesnych i historycznych.

Etymologia członu Urva nie jest do końca jasna. Prawdopodobnie nie jest to imię w sensie dosłownym, a raczej przydomek, tytuł; najprawdopodobniej pochodzi od praindoeropejskiego prefiksu ur- (prastary, wielki, doskonały; por. sanskr. urt (szeroki, wielki, doskonały), także niem. Ur– (pra-; starożytny, (praw)dawny, podstawowy)) oraz rdzenia vak(h) oznaczającego imię, słowo (por. vac (wym.: /wA(k)/) – sanskr. mowa, dźwięk, nazwa, imię; łac. voco, vocare – wołać, powoływać ). Tak więc imię to znaczyłoby w wolnym przekładzie „Prastara”.

Człon Mat' oznacza bez wątpienia matka (polskie: mać matka, ros. мать /mat'/; por.: sanskr. mAtR मां matka, także: Matka Ziemia, łac. mater matka).

Tak więc Urva-Mat' może oznaczać pramatka, matka wszystkiego[1].

Niektórzy językoznawcy[2] wywodzą to słowo od praindoeuropejskiego słowa urvara (= ziemia; żyzna gleba; por. sanskr. urvarA), lub od ghor' (sanskr. ghora straszny, przerażający) + vama (sanskr. vAma piękna kobieta), a nawet od urva (sanskr. naczynie) + mati (sanskr. kult, modlitwa).

Inne źródła[3] porównują imię Urva do imion bogiń w różnych kulturach wywodzących się ze wspólnego rdzenia praindoeropejskiego, jak np.: Ursa (łac. niedźwiedzica) – patrz: Kult Wielkiej Niedźwiedzicy., czy bogini Durga w hinduizmie (sanskr.: दुर्गा, Durgā, „niedostępna” lub „niezwyciężona”; beng.: দুর্গা, durga) lub Maa Durga (beng.: মা দুর্গা, „Matka Durga”), także Hera (gr. Ἥρα Hēra), żona Zeusa. Jest to odbiciem popularnej hipotezy, że wszystkie kulty bóstw żeńskich (bogiń) mają wspólne pochodzenie od pierwotnego kultu Matki-Ziemi (inaczej: Wielkiej Bogini)[2]

Renesans kultu[edytuj • edytuj kod]

Niektórzy autorzy[4] uważają, że powszechne używanie wyrażeń kurwa i kurwa mać w języku potocznym świadczy o postępującym w Polsce odrodzeniu zapomnianego kultu bogini Matki-Urvy. Na poparcie tej tezy przytacza się codzienną obserwację reakcji Polaków na sytuacje, w których inne narodowości przywołują imiona swoich bóstw (strach, zachwyt, ból). Statystycznie, większość Polaków w takich chwilach nie używa teraz, dawniej powszechnych, wykrzykników typu O Boże, O Jezu, czy nawet O Matko Boska, lecz właśnie przywołuje imię Bogini. Miałoby to świadczyć o ukrytym kulcie Bogini wypierającym oficjalnie deklarowane wyznanie czy ateizm. To zjawisko, według autorów, wpisywałoby się w nurt New Age i renesans neopogaństwa w naszej kulturze. Tłumaczyłoby to nadzwyczaj entuzjastyczne używanie tej frazy przez „pogańskie” zespoły metalowe (np. Behemoth). W rzeczywistości brak jednak wiarygodnych badań weryfikujących tę tezę. Nie potwierdzono też żadnych zbiorowych form kultu, bądź rozpowszechniania wiedzy o Bogini. Niemniej jednak powszechny zwyczaj językowy jest zastanawiającym faktem.

Inne źródła[potrzebne źródło] dopatrują się związku renesansu kultu Bogini z powszechnym w naszym kraju kultem maryjnym, lecz krańcowo odmienne formy kultu każą wątpić w prawdziwość tej teorii.

Przykłady użycia[edytuj • edytuj kod]

Cenzura2.svg

Kurwa kurwie łba nie urwie

Julian Tuwim

Bardzo, kurwa jego mać, chętnie

Ferdynand Lipski o propozycji porozmawiania o tym

Kurwa. Ja pierdolę. Ja pierdolę, kurwa!

Marek Kondrat i poranne grzeczności

Och, ty kurwo

Niezadowolony z usług klient do sprzedawcy

Kurva? Poland?

Przeciętny niedouczony obcokrajowiec

Jaka kurwa taka mać!

Popularne powiedzenie

Czemu ze wszystkich kurew na świecie wybrałem ciebie?

Piotr Rubik Psalm dla ciebie o kurwie

KURWAAAAAAAAAAAAA!!!

Ostatnie słowa pilotów wypowiedziane tuż przed katastrofą smoleńską

KURWA Dzień KURWA Dobry KURWA Panu KURWA! KURWA Jak KURWA się KURWA Pan KURWA ma?

Przeciętny sąsiad

KURWA, KURWA, KURWA, KURWA, KURWA, KURWA, KURWA, KURWA

N00b lub dziecko neo po przegraniu gry

Ty kurwo

Ernest Hemingway

„Kurwa” w zdaniu[edytuj • edytuj kod]

Wróg „kurwy”

Kurwa to jedyne polskie słowo, które można wstawić w każde miejsce w każdym zdaniu. Na potwierdzenie tej tezy wystarczy przytoczyć prosty przykład banalnego zdania „Jak masz na imię?”. Ponadto, zwróćmy uwagę na fakt, iż użycie kurwy w różnych miejscach w zdaniu nadaje mu zupełnie inny sens.

  • Kurwa, jak masz na imię? – tym zwrotem wyrażamy nadzwyczajne zainteresowanie całą sprawą.
  • Jak, kurwa, masz na imię? – tego zwrotu użyjemy, gdy bardzo chcemy podkreślić irytację faktem, iż dana osoba do tej pory nie zdradziła nam swojego imienia.
  • Jak masz, kurwa, na imię? – taki układ wyrazów w zdaniu podkreśla fakt, że zapomnieliśmy jak osoba miała na imię i chcemy, by nam przypomniała.
  • Jak masz na, kurwa, imię? – tego tekstu można użyć podkreślając szczególną pogardę dla imienia pytanej osoby i frustrację faktem, że ono w ogóle istnieje.
  • Jak masz na imię? Kurwa? – tutaj stawiamy proste pytanie, po dłuższej chwili dodajemy kurwa. To doda nam poczucia wyższości, podkreśli naszą pozycję społeczną oraz rolę w wielkiej grze pytania o imię.

Bardziej zaawansowaną formą jest wstawianie kurwy w kilku miejscach zdania, jest to jednak praktyka zbyt zaawansowana językowo, by ją tutaj opisywać. Aby zgłębić tajniki tej sztuki, zalecamy podpatrzyć słownictwo okolicznych dresów.

Odmiany „kurew”[edytuj • edytuj kod]

Specyficzną odmianą „kurwy” jest „kurwa mać”. Słowo „mać” to skrót od „matka”. Stąd „kurwa twoja mać” znaczy tyle, co „skurwysynu”. Jednak co ważne, wyrażenie to posiada bardziej zaawansowaną formę ulegającą odmianie przez osoby, liczby i rodzaje. Powstaje ona poprzez wstawienie pomiędzy „kurwa” a „mać” zaimka dzierżawczego, określającego osobę, która swoim postępowaniem sprowokowała do użycia „kurwy”.

  1. Kurwa moja mać – rzadko używana forma, bo kto lubi rzucać kurwami w samego siebie.
  2. Kurwa twoja mać – do dresa, w geście odmowy oddania komórki.
  3. Kurwa jego mać – używane głównie przez ludzi, których przerastają zaawansowane struktury gramatyczne języka polskiego, a zwłaszcza odmiana przez osoby i liczby – czyli przez większość Polaków.
  4. Kurwa jej mać – praktycznie nieużywane.
  5. Kurwa nasza mać – komuchy między sobą.
  6. Kurwa wasza mać – jeśli dresów jest więcej i nie chcą iść. Należy też wspomnieć o skróconej wersji – kurwasza mać.
  7. Kurwa ich mać – o zakapturzonej grupie społecznej niebudzącej sympatii.

Niekiedy spotyka się rozwinięcie klasycznego „kurwa twoja mać” do tak wysublimowanych form jak na przykład: Mam dosyć tego twojego Freda, kurwa twoja w dupę zapierdolona mać!

Słowa Szefa, „Chłopaki nie płaczą”

Przedstawiciele Wojska Polskiego, którzy chcą pochwalić się znajomością zwrotu, używają go jak najczęściej, nie zawsze zdając sobie sprawy z tego, co mówią. Jako przykład mogą posłużyć słowa pewnego generała:

– „Generał jest dla was jak matka, kurwa wasza mać!”

Wtórkurwienie[edytuj • edytuj kod]

Zauważalnym zjawiskiem jest powtórzenie „kurwy” jedna po drugiej, ale w różnych znaczeniach. O ile w mowie jest łatwe do rozpoznania, która „kurwa” jest wtrąceniem, a która jest określeniem, o tyle w piśmie wymagana jest znajomość interpunkcji na poziomie podstawówki, czym nie każdy może się pochwalić. Jest mianowicie różnica pomiędzy A to ta kurwa, kurwa a A to ta, kurwa, kurwa. W pierwszym zdaniu wpierw pada określenie, że ktoś jest kurwą, a następnie pada podkreślenie wypowiedzi. W drugim jest odwrotnie – wpierw mówca podkreśla wypowiedź, a dalej określa kogoś kurwą. Zdanie: A to ta kurwa kurwa jest całkowicie niezrozumiałe. Ponadto w takim wypadku nie wiadomo też, czy mówcy nie chodziło o: A to ta kurwa-kurwa, czyli mówca może w ten sposób podkreślić, że dana osoba naprawdę jest kurwą i wówczas stwierdza po prostu zawód.

Śródkurwienie[edytuj • edytuj kod]

No zajekurwabiście!

Cuma o tej metodzie

Najtrudniejszym sposobem używania „kurwy” jest wplatanie jej wpół słowa, np. „Wszedłem do hiper-kurwa-marketu”, „ja pier-kurwa-dolę!”, „było zaje-kurwa-biście”, „prze-kurwa-praszam” „wypier-kurwa-dalaj!” („jaknaj-kurwa-szybciej”), „po-kurwa-jebany” i „Ewi-kurwa-dentnie tak jest” oraz „i co kur-kurwa-wo?”. Aby cały zwrot zachował odpowiedni rytm zaleca się, aby zarówno po jednej jak i drugiej stronie członu "kurwa" obecna była taka sama liczba sylab (patrz przykłady powyżej). Takie ewolucje wymagają erudycji i elokwencji, jednak osoby, które opanowały do perfekcji trudną sztukę śródkurwienia, cieszą się ogólnym szacunkiem i poważaniem.

Inne zastosowania[edytuj • edytuj kod]

  • jako przerywnik – np. przychodzę do żony, kurwa, a tam ona z kochankiem
  • wyrażanie strachu – np. o, kurwa!
  • wyrażanie podziwu – np. o kurwa!
  • wyrażanie zdziwienia – np. co, kurwa!?
  • wyrażanie zdenerwowania – np. kurwa!
  • wyrażanie zniecierpliwienia – np. kurwa!
  • wyrażanie rozczarowania – np. kurwa, no nie.
  • jako ostatnie słowo – np. KURWAAAAAAAAAAAA!!!

Przypisy

  1. ↑ 1,0 1,1 Kłoś R.: Urva: Kult Matki-Ziemi, Wyd. Mut, Warszawa 2006
  2. ↑ 2,0 2,1 Rosenfeld et al.: Kult bogini w pradziejach, 1992
  3. ↑ Czajkowski J.: Zapomniane religie, Poznań 2002
  4. ↑ Biedermeyer, Raniowski: „Odrodzenie”, Warszawa 2000


Zobacz też[edytuj • edytuj kod]

Słownik
 Zobacz w słowniku:
kurwa, qrwa
Źródło: „https://nonsa.pl/index.php?title=Kurwa_(słowo)&oldid=1815543”