Nonźródła:Dowcipy o muzykach

Z kogo/czego chcesz dzisiaj zrywać boki?

z alkoholu? z baby i lekarza? z Bin Ladena? z blondynek? z Boga? z Chucka Norrisa? z czegoś strasznego? z informatyków? z inteligentów? z Jana i hrabiego? z Jasia? z komunizmu? z milicjantów? z Murzynów? z muzyków? z niczego? z pijaków? z psychologów? ze studentów? ze Stirlitza? z szatana? z teściowych? z Twojego starego? z Twojej starej? z UE? z zeszytów szkolnych? z Żydów? a może z czegoś pikantniejszego?

edytuj ten szablon

Dowcipy o...

Muzykach rockowych

• – Co robi muzyk rockowy po przebudzeniu się?
  

– Wstaje, pociąga łyk whisky i próbuje zorientować się gdzie jest.

• – Co słyszy muzyk rockowy ubrany w garnitur?
  

– Czy oskarżony ma coś na swoją obronę?

• – Czy muzyk rockowy może zagrać na trzeźwo?
  

– Prawdopodobnie może, ale po co ryzykować...

• ˜– Dlaczego muzycy rockowi noszą długie włosy?
  

– Bo „obetną, jak się nauczą grać”.

• Koncert rockowy.
  Perkusista myśli: Ale równo dzisiaj gram, jeszcze solo i po sztuce laski są moje.
  Gitarule: Ale dzisiaj dobrze żarzy gra, jeszcze jakaś porywająca solówa z tarzaniem się na podłodze i laski są moje.
  Podobnie wokal: Ale dzisiaj czysto wychodzi, normalnie wszystkie panienki u stóp będę miał.
  Basista: i razA i dwaA i 3 G i 4 E zaraz przejście, kurde tylko się nie walnąć i razA i dwaA i trzy G i cztery EAis B Shit, walłem się...

Perkusistach

• – Co trzeba zrobić, żeby perkusista przestał grać?
  

– Dać mu nuty.

• – Dlaczego perkusista deathmetalowy gra tak szybko?
  

– Bo jak się człowiek spieszy, to się diabeł cieszy.

• – Gdzie schować pałeczki, tak by pałker ich nie znalazł?
  

– W wannie.

• – Po czym poznać, że do drzwi puka perkusista?
  

– Puka nierówno.

• Perkusista – już nie techniczny, jeszcze nie muzyk.
  
• Perkusista do zespołu:
  

– Chłopaki, to jak dzisiaj grać – za szybko, czy za wolno?

• Z wysokiego budynku lecą perkusista i basista. Perkusista:
  

– No, przynajmniej raz skończymy równo.
Po chwili:
– Bach! Bach!

Gitarzystach

• – Co robi gitarzysta, gdy spostrzega (wątpliwe) lub ktoś mu mówi (prędzej), że nie stroi z resztą instrumentów?
  

– Podkręca głośność.

• – Dlaczego gitarzysta ma guza?
  

– Bo nierówno wszedł w autobus.

• – Dlaczego gitarzyści wystają ciągle przed drzwiami?
  

– Bo nigdy nie wiedzą, kiedy mają wejść.

• – Dlaczego kawały o gitarzystach są bardzo krótkie?
  

– Żeby reszta kapeli zrozumiała o co chodzi.

• Kapela zebrała się na próbę, tylko jeszcze gitarzysty brakuje. Czekają, czekają, w końcu wpada gitarzysta z dwiema butelkami wódki.
  

– Co ty?! Z alkoholem na próbę?!
– Nie, z gitarą na popijawę!

Basistach

• Basista podczas gry używa lewej półkuli mózgu, a gitarzysta prawej. Pewien basista zapragnął grać na gitarze, więc poszedł do szpitala na operacje zamienienia półkul mózgu. Niestety operacja się nie powiodła i lekarze musieli usunąć cały mózg muzyka. Facet obudził się z narkozy i nagle krzyczy:
  

– Gdzie są moje pałeczki?!

• – Czym się różni basista od pudełka z pizzą?
  

– To drugie jest w stanie nakarmić czteroosobową rodzinę.

• – Dlaczego kawały o basistach są bardzo długie?
  

– Bo i tak tylko basista zrozumie ich sens.

• – Dlaczego kura przeszła na drugą stronę ulicy?
  

– Bo zaraz będzie solo basu.

• – Jak mówi się na basistę bez dziewczyny?
  

– Bezdomny.

• Ojciec postanowił zapisać Jasia na lekcje basu. Oczywiście wcześniej kupił mu basówkę. Po pierwszej lekcji tato pyta Jasia:
  

– Co się dzisiaj nauczyłeś?
– Umiem zagrać dźwięk D.
Za tydzień to samo:
– I co już umiesz?
– Wiem jak zagrać E.
I za tydzień:
– Co nowego na lekcjach?
– Ach, tato, dzisiaj nie mogłem iść na lekcję, bo grałem koncert.

• – Po co w zespole jest basista?
  

– Żeby obudzić, umyć, ubrać i zawieźć na próbę resztę zespołu. A na miejscu rozstawić im sprzęt.

• Przychodzi perkusista na próbę, a tam bassman i gitarnik toczą regularną bójkę. Perkusista pyta basisty:
  

– Ej... o co chodzi?
– Bo mi rozstroił strunę!
– To sobie nastrój.
– Ale on mi nie chce powiedzieć którą!

• Spotkało się w sklepie muzycznym dwóch facetów. Jeden idiota, a drugi też bassman.

Kontrabasistach

• Pewien kontrabasista w operze na 50-lecie swojej pracy dostał bilet na operę, którą grał przez całe swoje życie, aby zobaczyć, jak to brzmi od zewnątrz. Po koncercie spotykają go koledzy kontrabasiści i pytają, jak było.
  

– No super, tylko wiecie, tam gdzie my mamy takie nastrojowe ta-tam tam tam, ta-tam tam tam (a-f a d, a-f a d), to oni grają jakieś tam: Pam, pam pa-ram pam, pam pa-pam. (motyw z Carmen – Habanera)

• Po koncercie do kontrabasisty podchodzi jego żona (nie muzyk) i pyta:
  

– Słuchaj, czemu oni tak szybko przebierają na tych instrumentach, a ty cały czas trzymasz palec na jednym dźwięku?
– Widzisz kochanie – odpowiedział kontrabasista – bo oni wciąż jeszcze szukają, a ja już znalazłem.

• Wysiada z pociągu w nieznanym sobie mieście muzyk z kontrabasem. Dłuższą chwilę stara się zorientować, w którą ma iść stronę. W końcu pyta, podpierającego ścianę dworca kolejowego, pijaczka:
  

– Panie, jak się dostać do filharmonii?
– Ćwiczyć, kurwa, ćwiczyć!

Dyrygentach

• – Co powstaje ze skrzyżowania akrobaty z aktorem?
  

– Dyrygent.

• Dyrygent niezadowolony z gry bębnów:
  

– Jak widać, że jest kiepskim materiałem na muzyka, to mu się daje dwie pałeczki i sadza za bębnem.
Na co ktoś zza bębnów odpowiada:
– A jak i do tego się nie nadaje, to mu się jedną pałeczkę odbiera i szykuje na dyrygenta.

• – Jak ma na imię najbliższa przyjaciółka dyrygenta?
  

– Batuta.

• – Kto zawsze zajmuje miejsce najbliżej orkiestry?
  

– Dyrygent.

• Na próbie dyrygent, nie odrywając wzroku od partytury, woła:
  – Drugie skrzypce – trochę wyżej!
  

 Orkiestra gra drugi raz ten sam fragment.
– Drugie skrzypce prosiłem: wyżej!
Gdy sytuacja powtarza się jeszcze raz, pierwszy skrzypek odpowiada:
– Maestro, kolega nie mógł przyjść na próbę – nie ma dziś drugich skrzypiec.
– To proszę mu przekazać, że jak się już pojawi, to w tym miejscu ma zagrać wyżej!

• Pewien sławny dyrygent znany był z tego, że wszystkie koncerty, nawet najtrudniejsze, dyrygował z pamięci. Nigdy nie stawiał sobie stolika, nigdy przed koncertem nie oglądał nawet partytury. Pamiętał każde wejście, każdą frazę doskonale. Jednak przed każdym występem wyjmował z fraka małą, tajemniczą karteczkę, studiował ją uważnie i dopiero zaczynał dyrygować. Nikt nie miał pojęcia, co tam jest napisane. Wreszcie po jednym koncercie w przebieralni udało się znaleźć moment, gdy dyrygent oddalił się, zostawiając frak bez opieki. Muzycy rzucili się i wyjęli karteczkę z tym legendarnym tekstem, który tak dobrze pomaga dyrygentowi opanowywać trudną pracę z utworem. Na karteczce było napisane: Skrzypce z lewej, wiolonczele z prawej.
  
• Próba orkiestry. Dyrygent ma wątpliwości:
  

– Panie Janku, co pan tam grasz na tym kontrafagocie?
– „C” subkontra, panie dyrygencie.
– Zagraj pan.
– Prrrrr.
– A zagraj pan „D”.
– Prrrrr.
– To może „E”?
– Prrrrr.
– A zagraj pan gamę.
– Prrrrr prrrrr prrrrr prrrrr prrrrr prrrrr prrrrr prrrrr.
– A to graj już pan to „C”...

Altowiolistach

• – Co robi skrzypek siedzący w pierwszym pulpicie, gdy straci palec?
  

– Przechodzi do drugiego pulpitu.
– A co robi, gdy straci rękę?
– Przechodzi do altówek.

• – Czym różni się altówka od pralki?
  

– Z pralki wychodzi czyste.

• – Czym się różni pierwszy pulpit altówek od ostatniego pulpitu altówek?
  

– Sekundą i ćwierćnutą.

• – Dlaczego palce altowiolistki są jak pioruny?
  

– Bo nigdy nie trafiają dwa razy w to samo miejsce.

• – Dlaczego partii altówki nie słychać na płycie CD?
  

– Nagranie cyfrowe eliminuje szumy.

• – Jak powstała altówka?
  

– Ktoś przez przypadek naciągnął struny na futerał od skrzypiec.

• – Jak skłonić tuzin altowiolistów by grali w unisonie?
  

– Zastrzelić jedenastu z nich.

• – Jaka jest definicja sekundy małej?
  

– Dwa oboje grające unisono.
– A tercji wielkiej?
– Dwie altówki grające unisono.

• – Jaka jest różnica pomiędzy altówką a cebulą?
  

– Nikt nie płacze, kiedy kroi altówkę.

• – Kiedy altówka wydaje najładniejszy dźwięk?
  

– Kiedy trzaska, paląc się w kominku...

• Na próbie pobili się oboista i altowiolista. Dyrygent przerywa i pyta:
  

– Panie oboista, czemu pan go uderzył?
– Bo on mi złamał stroik, panie dyrygencie.
Dyrygent zwraca się do altowiolisty:
– Czemu pan mu złamał stroik?
– Bo on mi odkręcił kołek i nie chce powiedzieć który!

• – Po czym można poznać, że altowiolista fałszuje?
  

– Smyczek jest w ruchu.

• Szedł Jezus i uzdrawiał ludzi. Niewidomemu przywrócił wzrok, do sparaliżowanego powiedział „Wstań i idź” i sparaliżowany odzyskał władze w nogach. Nagle Jezus zobaczył mężczyznę siedzącego pod drzewem i płaczącego. Podszedł do niego i spytał:
  

– Co ci jest? Pomogę ci.
– Jestem altowiolistą.
Jezus siadł obok i też się rozpłakał.

• W karty grali: Myszka Mickey, Kaczor Donald, dobry altowiolista i zły altowiolista. Kto wygrał? Oczywiście – zły altowiolista, bo reszta to postacie fikcyjne.
  
• Wbija koleś do sklepu muzycznego i widzi dwie altówki. Wyglądają tak samo, jednak pierwsza kosztuje dwa tysiące, a druga pięćdziesiąt tysięcy. Pyta sprzedawcę:
  

– Proszę pana, a dlaczego te altówki mają inną cenę? Przecież są identyczne!
A sprzedawca no to:
– Ta za pięćdziesiąt tysięcy jest nastrojona.

• Wiejski skrzypek chciał się dostać do filharmonii. Dyrygent pyta go:
  

– No dobrze, a zna pan Mozarta, Beethovena?
– Tych nie znam, po innych wsiach grali...

Muzykach jazzowych

• – Czym się różni jazzman od pizzy?
  

– Pizza wyżywi rodzinę.

• – Jak zgarnąć milion na graniu jazzu?
  

– Zacząć grać, mając dwa miliony.

• Spotykają się dwaj jazzmani:
  

– Wiesz, kupiłem twoją nową płytę!
– A, to ty...

• Spotykają się dwaj muzycy jazzowi i jeden mówi do drugiego:
  

– Wiesz, wydałem płytę!
– Super, a ile sprzedałeś?
– Eee, niewiele – dom, samochód...

Wokalistach

• – Co robi chory śpiewak operowy?
  

– Cienko śpiewa.
– A śpiewaczka?
– Spuszcza z tonu.

• – Czym się różni wydział wokalny od harfy?
  

– Harfa ma tylko siedem pedałów...

• Po próbie opery dyrygent mówi do orkiestry:
  

– Proszę państwa – jutro wszyscy o pół tonu wyżej.
– A ja, a ja? – pyta się solistka.
– A pani jak zwykle – nic dodać nic ująć.

• – W jaki sposób solistka zmienia żarówkę?
  

– Po prostu trzyma żarówkę, a świat kręci się wokół niej.

• W sali koncertowej debiutująca śpiewaczka drżącym głosem śpiewa:
  

– Gdybym ja była ptaszęciem na niebie...
Głos z sali:
– A gdybym ja miał nabitą strzelbę...

• – Z czego składa się głowa śpiewaczki operowej?
  

– Ze strun głosowych oraz pudła rezonansowego.

• Zazdrosna żona:
  

– Na scenie operowej śpiewaczka wykonuje popisową partię wokalną.
W trakcie wykonywania swojej arii, mąż z zachwytem zwraca się do swojej żony:
– Zobacz kochanie, jaką ona ma piękną i wspaniałą koloraturę.
A na to żona:
– Ty się nie patrz na koloraturę, tylko słuchaj jak ona śpiewa.

• Znany solista siada na fotelu dentystycznym. Dentysta mówi:
  

– Proszę otworzyć usta.
– Za darmo?! Ja za samo otwarcie ust podczas koncertu dostaję 10 000 dolarów.

Instrumentach

• – Czym różni się wiolonczela od skrzypiec?
  

– Te drugie szybciej płoną.

• – Jak odróżnić fortepian od wiewiórki?
  

– Postawić przy drzewie. To co na drzewo wejdzie, na pewno nie będzie fortepianem.

• – Jaka jest różnica między słoniem a fortepianem?
  

– Fortepian da się zasłonić, ale słonia nie da się zafortepianić.

• Rozmawiają 2 korniki:
  

– Smakuje normalnie...
– A czego się spodziewałeś?
– Ludzie mówią, że to Stradivarius...

Różne

• – Co mówi absolwent Akademii Muzycznej, który nie ma pracy, do studenta Akademii Muzycznej, który dostał pracę?
  

– Zapiekankę proszę.

• – Jak się nazywa taniec, który tańczy się na baczność?
  

– Mazurek Dąbrowskiego.

• – Jaki jest najbardziej drewniany interwał?
  

– D, H.

• Spotyka się dwóch czeskich muzyków:
  

– Wiesz co, założyłem kapelę.
– Świetnie, a co to za kapela?.
– Kwartet.
– O! A ilu was tam gra?
– Trzech.
– A kto?
– No ja i mój brat.
– To ty masz brata?!
– Nie, a co?

• Na próbie dyrygent stuka batutą w pulpit, przerywając grę.
  

– Flecista – co pan tam gra, proszę zagrać.
– Taki biegnik (trzeba zaśpiewać gamę do góry) pa pa pa pa pam... (i w dół) pa pa pa pa pam.
– No nie, w nutach jest inaczej – sprzeciwia się dyrygent – (te same dźwięki w górę i w dół) pa pa pa pa pa pa pa pa pam – proszę bardzo.
– Pa pa pa pa pam... pa pa pa pa pam.
– No nie, mówię coś do pana: pa pa pa pa pa pa pa pa pam.
– Pa pa pa pa pam... pa pa pa pa pam.
– Panie, tam nie ma pauzy: pa pa pa pa pa pa pa pa pam.
– Ale panie dyrygencie, ja muszę akurat stronę przewrócić.
– To pan poprosi kolegę klarnecistę, klarnety akurat mają pauzę...
– Pa pa pa pa pam... dziękuję bardzo ... pa pa pa pa pam.

• Solista w czasie próby koncertu na trąbkę do dyrygenta:
  

– Panie kapelmistrzu, orkiestra gra tak głośno, że sam siebie nie słyszę.
Na to dyrygent:
– W takim razie jest pan szczęściarzem.

• – Ulubiony akord emo?
  

– E-moll.

• – Z jakich dźwięków składa się trójdźwięk masochistyczny?
  

– Do-sol-mi.