Zestaw perkusyjny: Różnice pomiędzy wersjami

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
M
M
Linia 19: Linia 19:
# Wolne tempa są dla leszczy, lamusów i innych jazzmanów – prawdziwy bębniarz napieprza mocno i szybko niczym [[pralka]] w czasie odwirowywania.
# Wolne tempa są dla leszczy, lamusów i innych jazzmanów – prawdziwy bębniarz napieprza mocno i szybko niczym [[pralka]] w czasie odwirowywania.
# Umiejętności gry na perkusji są wprost proporcjonalne do ilości połamanych w czasie gry pałeczek.
# Umiejętności gry na perkusji są wprost proporcjonalne do ilości połamanych w czasie gry pałeczek.

== Budowa zestawu perkusyjnego ==
=== Wersja podstawowa ===
[[Plik:Zestaw perkusyjny.png|250px|thumb|Zestaw perkusyjny dla biedoty]]
Jedną z podstawowych prawd o zestawach perkusyjnych jest to, że im zestaw bardziej jest rozbudowany, tym lepszym perkusistą jest jego właściciel. Jeżeli nie stać cię na nic większego, musisz zadowolić się zestawem dla początkującego:
# {{t|bas}}zgodnie z nazwą służy do wydobywania bardzo niskich dźwięków, w większości przypadków całkowicie zagłuszanych przez inne bębny, gitarę, wokalistę czy skrzypienie podłogi. W związku z tym gra na nim jest zupełnie nieistotna i może być pominięta, aczkolwiek jest to duży bęben i fajnie wygląda.
# {{t|werbel}}podstawowy bęben. Możesz w niego uderzać na raz, na dwa, trzy, cztery i na każde „i”. Wydaje dość wysoki, ostry dźwięk, dodatkowo zaopatrzony jest w metalowe druty przypięte od jego spodniej części, dzięki którym dźwięk jest jeszcze wyższy i jeszcze bardziej szeleszczący.
# {{t|kocioł|floor tom}}pełni rolę niemal taką samą jak bas, ale ma nieznacznie wyższy dźwięk, w związku z czym w czasie grania solo na perkusji jest szansa, że ktoś poza samym perkusistą usłyszy wykonane weń uderzenie.
# oraz
# {{t|tomy}}małe bębenki służące głównie ozdobie oraz robieniu tzw. przejść – uderzasz szybko i chaotycznie w werbel, a potem „przechodzisz” po tomach – nie martw się, nikt nie wiem co robisz, więc nikt nie zapyta po co to robisz, a tym bardziej nie skrytykuje.
# {{t|hi-hat}}dwa talerze, zamontowane na sprytnym ustrojstwie pozwalającym na granie nimi nogą. Jeżeli dopiero zbierasz pieniądze na swój pierwszy zestaw perkusyjny, i zastanawiasz się jak brzmi hi-hat – idź do kuchni, weź dwie pokrywki od garnków i uderz nimi o sobie. Tak właśnie brzmi hi-hat.
# {{t|ride}}duży talerz wiszący nad tomami. Jak to kawałek blachy, po uderzeniu kawałkiem drewna wyda głośny, wysoki dźwięk. W związku z jego doniosłym brzmieniem Używaj go jak najczęściej, najlepiej na „1” oraz „i 2”.
# {{t|crash}}trochę większa wersja ride'a. W zasadzie brak między nimi różnic, prawdopodobnie dodany do „podstawowego zestawu” celem zwiększenia jego ceny i nabicia kabzy wrednym [[Kapitalizm|kapitalistom]].

=== Zestawy zaawansowane ===
<gallery>
Grafika:Akirajimboset2.jpg|Zestaw zawodowca. Dobry do grania wszelkiej maści technicznych odmian metalu, bluesa, hard rocka.
Grafika:Tumblr m9lh8yCBZL1qkoat7o1 500.png|Zestaw prawdziwego zawodowca. Po jego zakupieniu możesz grać [[jazz]], a nawet zostać etatowym perkusistą w [[Filharmonia|filharmonii]].
Grafika:Yamaha_RY30_front.png|Sprzęt najlepszych perkusistów na świecie – automat perkusyjny.
</gallery>


== Zrób to sam! ==
== Zrób to sam! ==

Wersja z 22:30, 3 wrz 2013

Perkusista death metalowy za sterami współczesnego zestawu perkusyjnego

Mam to zagrać za wolno... czy za szybko?

Z rozważań operatora zestawu perkusyjnego.

Dum–Dum–Tssyy, Dum-Dum-Tssyy

Zestaw perkusyjny o sobie samym.

Szablon:Tzbiór instrumentów muzycznych służących do ćwiczeń fizycznych oraz irytowania sąsiadów. Typowy zestaw perkusyjny składa się z dużego bębna zwanego basem lub centralką, małego zwanego werblem oraz kilku talerzy, podobnych do pokrywek od garnka kawałków blachy. Zazwyczaj dodatkowo bębniarz do dyspozycji ma kilka innych bębenków, w które uderza gdy akurat w ich okolicy przypadkowo znajdzie się kończyna z którą nie ma co zrobić.

Zasady gry na zestawie perkusyjnym

  1. Niepotrzebny ci jest metronom – każdy prawdziwy bębniarz urodził się z idealnym wyczuciem rytmu.
  2. Im mocniej uderzasz w bębny i talerze, tym większy budzisz respekt i podziw słuchaczy - pamiętaj, prawdziwy drumer cały czas używa tzw. napieprzania zza ucha.
  3. Istnieje tylko metrum 4/4 – każde inne to niepotrzebne utrudnianie sobie życia i wynalazki jazzmanów.
  4. Schemat
    • stopa na raz,
    • werbel na dwa,
    • stopa na trzy,
    • talerz na cztery;
    opanowany w kilku szybkich tempach wystarczy do zagrania 99% wartych zagrania kawałków.
  5. Dodatkowo +10 do umiejętności bębniarza doda ci używanie podwójnej stopy w mocnej, słabej, półsłabej i ogólnie każdej części taktu.
  6. Dodatkowe 10 punktów szpanu dostaniesz za zamianę podwójnej stopy na dwie centralki – do zostania drugim Billem Wardem zostanie ci już tylko zapuszczenie brody po pas i popadnięcie w skrajny alkoholizm.
  7. Wolne tempa są dla leszczy, lamusów i innych jazzmanów – prawdziwy bębniarz napieprza mocno i szybko niczym pralka w czasie odwirowywania.
  8. Umiejętności gry na perkusji są wprost proporcjonalne do ilości połamanych w czasie gry pałeczek.

Budowa zestawu perkusyjnego

Wersja podstawowa

Plik:Zestaw perkusyjny.png
Zestaw perkusyjny dla biedoty

Jedną z podstawowych prawd o zestawach perkusyjnych jest to, że im zestaw bardziej jest rozbudowany, tym lepszym perkusistą jest jego właściciel. Jeżeli nie stać cię na nic większego, musisz zadowolić się zestawem dla początkującego:

  1. Szablon:Tzgodnie z nazwą służy do wydobywania bardzo niskich dźwięków, w większości przypadków całkowicie zagłuszanych przez inne bębny, gitarę, wokalistę czy skrzypienie podłogi. W związku z tym gra na nim jest zupełnie nieistotna i może być pominięta, aczkolwiek jest to duży bęben i fajnie wygląda.
  2. Szablon:Tpodstawowy bęben. Możesz w niego uderzać na raz, na dwa, trzy, cztery i na każde „i”. Wydaje dość wysoki, ostry dźwięk, dodatkowo zaopatrzony jest w metalowe druty przypięte od jego spodniej części, dzięki którym dźwięk jest jeszcze wyższy i jeszcze bardziej szeleszczący.
  3. Szablon:Tpełni rolę niemal taką samą jak bas, ale ma nieznacznie wyższy dźwięk, w związku z czym w czasie grania solo na perkusji jest szansa, że ktoś poza samym perkusistą usłyszy wykonane weń uderzenie.
  4. oraz
  5. Szablon:Tmałe bębenki służące głównie ozdobie oraz robieniu tzw. przejść – uderzasz szybko i chaotycznie w werbel, a potem „przechodzisz” po tomach – nie martw się, nikt nie wiem co robisz, więc nikt nie zapyta po co to robisz, a tym bardziej nie skrytykuje.
  6. Szablon:Tdwa talerze, zamontowane na sprytnym ustrojstwie pozwalającym na granie nimi nogą. Jeżeli dopiero zbierasz pieniądze na swój pierwszy zestaw perkusyjny, i zastanawiasz się jak brzmi hi-hat – idź do kuchni, weź dwie pokrywki od garnków i uderz nimi o sobie. Tak właśnie brzmi hi-hat.
  7. Szablon:Tduży talerz wiszący nad tomami. Jak to kawałek blachy, po uderzeniu kawałkiem drewna wyda głośny, wysoki dźwięk. W związku z jego doniosłym brzmieniem Używaj go jak najczęściej, najlepiej na „1” oraz „i 2”.
  8. Szablon:Ttrochę większa wersja ride'a. W zasadzie brak między nimi różnic, prawdopodobnie dodany do „podstawowego zestawu” celem zwiększenia jego ceny i nabicia kabzy wrednym kapitalistom.

Zestawy zaawansowane

Zrób to sam!

Osoby, których nie stać na markowy zestaw perkusyjny, do nabycia na Allegro.pl za około 800 zł (pałki i krzesełko – gratis!), mogą zastosować patent Ślimaka - perkusisty znanego z m.in. Acid Drinkers:

Do zestawu perkusyjnych domowej roboty a la Ślimak potrzebny był tylko stary odkurzacz i szafa pełna starych zabawek. Wziąłem rurę od elektroluku i stary łuk. Przewiązałem je taśmą klejącą. Elektroluks miał kopułę, w którą wkładało się rurę. Włożyłem to tam, aby stało. Na tym łuku osadziłem trzy bębenki dziecięce kupione w sklepie z zabawkami. Już miałem trzy przejściówki. Centralkę zrobiłem z kartonu, stopę z pedału od maszyny do szycia(włożyłem pałeczkę, przykleiłem taśmą). Mogłem już grać.


Crystal Clear app knotify.png To jest tylko zalążek artykułu z dziedziny muzyki. Jeśli wytrzymasz 10 minut w słuchawkach – rozbuduj go.