Syzyf

Syzyf XX wieku

Syzyf – były król Koryntu, przez współczesnych ogłoszony patronem sygnalistów. Za życia słuchał pogłosek i plotek wymienionych na ucztach bogów, które później powtarzał wśród ludzi. Bogowie wybaczali Syzyfowi, lecz on w końcu podpadł, gdy wyjawił ludziom, ile kochanek miał Zeus. Co prawda o kochankach Zeusa wiedzieli wszyscy poza Herą, jednak król Olimpu na wszelki wypadek skazał go na śmierć. Syzyf ukrywał się aż do ogłoszenia amnestii, zgodnie z którą kara śmierci miała zostać zamieniona na dwadzieścia pięć lat pozbawienia wolności lub prace społeczne. Syzyf skorzystał z drugiej opcji.

Rutyna wtaczania kamienia na górę trwała nieprzerwanie przez kilka tysięcy lat, aż do momentu, gdy w Tartarze pojawił się Mariusz Pudzianowski i za pierwszym razem wtoczył feralny kamień na szczyt. Oswobodzony Syzyf radośnie opuścił podziemia piekieł, skąd wrócił na ziemię. Nie potrafił się jednak odnaleźć w nowoczesnym świecie i zdecydował, że podejmie się pierwszej lepszej pracy przypominającej mu zajęcie, któremu oddawał się przez cały okres po śmierci. Za namową Pudziana, złapał za szpadel i zaczął odgarniać śnieg na polskich ulicach. Niestety, wraz z ociepleniem klimatu ta robota się skończyła i obecnie Syzyf grabi liście i powoli przymierza się do zakupu miotły, by w przyszłości zamiatać pustynię.

Zobacz też

• Edyp
• Prometeusz