Hasacz

Hasacz

Hasacz – istota ciągle uśmiechnięta. Jedna z wielu mitycznych stworzeń internetowych, takich jak dziubdziub czy wirus. Stosunkowo łatwo go znaleźć, wystarczy poszukać.

Wygląd i charakterystyka

Mają zawsze zielony kolor i zawsze uśmiechniętą gębę, określaną jako słodka.
Do cech charakterystycznych zalicza się również donośne gulgotanie w okresie godowym. Nie posiadają nosa, zapach wyczuwają całą powierzchnią ciała, więc potrafią stwierdzić jak smakuje biała bitmapa.

Hasacz ma jedną parę czarnych, ślicznych oczek. Ponadto jest zbudowany z gumy, posiada kauczukowy kręgosłup, dzięki czemu posiada nadzwyczajną gibkość. Jest także szczęśliwym posiadaczem dwóch par granitowych kopytek. Droga ewolucyjna hasaczy nie jest do końca jasna. Istnieją jednak przypuszczenia, że rozwinęły się z pradawnego skrzyżowania foki z psem. Przez lata wykształciły własną metodę rozmnażania tzw. przez kopiuj-wklej.

Hasacze są endemitami, gdyż można je spotkać wyłącznie w internecie. Są usposobienia raczej łagodnego, jednak w chwili zagrożenia potrafią w ułamku sekundy znokautować oponenta silnym ciosem z klaty. Tak, jak w każdym złożonym społeczeństwie, mają one króla Zwanego Spankim. Robotnicy hasają, zaś król tylko siedzi i zgarnia chwałę.

Hasacz podczas hasania może zapaść na chorobę zwaną urwogłowiem. Choroba charakteryzuje się stopniowym odpadaniem głowy hasacza. Jest powodowana przez wirus AH6N66. Choroba mija po 7–10 dniach. W tym czasie hasaczowi wyrasta nowa głowa z nowym uśmiechem i nowymi ślicznymi czarnymi oczkami. Hasacze w czasie choroby mogą nadal hasać ponieważ nie posiadają one mózgu.

Hasacze od niedawna zaczęto uważać za zwierzęta hodowlane. Odżywiają się budyniem i promują kampanię Jedz budyń albo giń!. Oczywiście, nie powinniśmy brać tego na poważnie, ponieważ jak powszechnie wiadomo, żaden hasacz nie skrzywdził ani jednego człowieka.

Hasacze są także pupilami Günthera, i należą do trójcy przenajświętszej w religii zwanej „Güntheryzm”. Wyłoniły się one z budyniu, który powstał z chaosu, spowodowanego przez spazm z mitycznego członka Günthera.

Hasacze są podzielone na dwa rodzaje: zwyczajne (tak zwane green llama) i Kolomonolololuńskie.

Hasacze posługują się językiem Brlbrlbrl. Każde słowa wymawia się jako Brlbrlbrl. Wyjątkami są jedz i Budyń.

O Hasaczach Istnieje również powiedzenie: Kto wie ten wie, gdzie Hasacz spotyka się. Jest to powiedzenie osoby, która wie, gdzie można spotkać Hasacza Alfę, czyli ich przywódcę.

Nazwy na świecie

Hasacze mają bardzo różne nazwy i określenia. Do najczęściej używanych w określonych językach bądź krajach zaliczamy:

• Bunchie (ang.);
• Oktolon bądź Hüpfvieh (niem.);
• Zöldszar (zielone gówno) lub Faszláma (lama chj) (węg.);
• Pinhas (hebr.);
• Ahamdinjalama (Iran);
• Ahambaralama (Angola);
• Mały (Skuiel) (pot.).

Linki zewnętrzne

• Źródło danych: Artykuł popularnonaukowy pt. Jesteśmy hasacze, pohasaj z nami, jedno z najstarszych i najważniejszych źródeł wspominających o tych mitycznych istotach
• Drugie źródło: KnowYourMeme, znana i ceniona encyklopedia fenomenów internetowych, w tym Hasaczy.
• Jeździec hasarski: http://imageshack.us/photo/my-images/291/42512815.gif/
• Zawalcz z nim: http://rainbowbunchie.com/ (w formie tęczowej)