Świnia domowa: Różnice pomiędzy wersjami

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
Znaczniki: mobilna mobilna www
M
Linia 1: Linia 1:
[[Plik:Świnia grill.jpg|thumb|220px|Świnie są powszechnie wykorzystywane do celów reklamowych]]
[[Plik:Świnia grill.jpg|thumb|220px|Świnie są powszechnie wykorzystywane do celów reklamowych]]
[[Plik:Orson.jpg|thumb|200px|Świnia pluszowa (łac. ''Sus flocculaque'']]
[[Plik:Orson.jpg|thumb|200px|Świnia pluszowa (łac. ''Sus flocculaque'')]]
[[Plik:Świnia-8330.jpg|200px|thumb|Świnia w młodości]]
[[Plik:Świnia-8330.jpg|200px|thumb|Świnia w młodości]]
[[Plik:Susbarbatusbarb1.jpg|200px|thumb|Świnia w starości]]
[[Plik:Susbarbatusbarb1.jpg|200px|thumb|Świnia w starości]]

Wersja z 13:47, 26 lip 2021

Świnie są powszechnie wykorzystywane do celów reklamowych
Świnia pluszowa (łac. Sus flocculaque)
Świnia w młodości
Świnia w starości

Ojnk!!!

Świnia o tym artykule

Ja jestem świnia

Jerzy Urban o sobie

Jakie życie, taki rap, Jaka świnia, taki schab

Rychu Peja o świni

Świnia domowa (pot. prosiak, knur, macior) – rodzaj zwierzęcia obokdomowego-hodowlanego. Jest to dzik, który przez obcowanie z ludźmi stał się świnią. Tym samym przyjął ich negatywne cechy i zachowania, takie jak: otyłość i brak ruchu.

Charakterystyka

Nonźródła
Zobacz w Nonźródłach:
Piosenkę o boskiej świni

Wykazuje się głównie sporą ilością tłuszczu, co sprawia, że nawet jak nasz ogrodowy podopieczny jest wielki, to przez swoją cechę wydaje się jeszcze większy. Jego inną własnością jest organizacja mieszkania polegająca na skupianiu w nim jak najwięcej gnoju. Najczęściej go nanoszą ludzie – właściciele, którzy karmią zwierzę pokarmem lub jedzeniem, ono odrzuca go na ziemię, organizuje po nim parę spacerów i tym samym stwarzając odchody. Po tym wysiłku tapla się w tym, co z niego wyszło, co daje jeszcze jedną cechę – smród. Do tego świnie znane są z rycia i właśnie dlatego wynaleziono chlewy, z czasem to rozwiązanie zyskało na znaczeniu. Ruscy zamiast lecieć na księżyc woleli przerobić swoją rakietę nośną N1 na chlew.

Budowa

  • Nos Ryj – przypomina gniazdko elektryczne, które jednak nie razi prądem, ale może czasami kopnąć (jeśli nie posłuchasz tatusia rolnika, który mówił, żeby nie dłubać we wszystkim, co ma dziury);
  • Usta – część nośna, wynosi wszystko, co do nich spadnie i przekazuje dalej;
  • Tułów – jak coś wpadnie do ust, leci przez cały tułów, a gdy zauważa, że jest w dupie, wypada;
  • Ogon – tylne zakończenie ciała. Przeważnie to, co dostaje się świni do ust, prędzej czy później też mija się z ogonkiem[1].

Zastosowanie

  • Świnia jest substratem w wielu reakcjach chemicznych, których produktami są między innymi: szynka, bekon, polędwica, pasztet, gulasz i befsztyki nadziewane.
  • Gdy żona kłóci się z mężem, nazywa go świnią, co też pozwala prosiakowi się szczycić.
  • Także grube osoby są niekiedy nazywane świniami.
  • Ferdynand Kiepski i Marian Paździoch mają IQ świni i jest to nadzwyczaj wysoki wynik jak na nich.
  • Jak chcesz przeprowadzić antydżihadystyczną prowokację to rysujesz mahometa z twarzą świni.
  • Wój Sam który chce twojej kasy (Uncle Sam want your money) też ma twarz świni.
  • Oddzielanie sztucznych szczęk od reszty dziada[2]
  • Jak nie lubisz swojego sąsiada wpuszczasz mu świnię do ogrodu aby ta zeżarła jego kwiatki, zryła całą trawę i do tego nasrała na wycieraczkę, a wszystko to w zaledwie pół godziny.
  • Niektórzy twierdzą że świnię (podobnie jak konia) można przerobić na klej, jednak wąchacze kleju dementują te pogłoski.

Przypisy

  1. Albo od razu spadnie na ziemię
  2. Metoda zastosowana po raz pierwszy kilka lat temu w USA. Poszukajcie sobie o świniach które zjadły rolnika.