Programowanie na kartce: Różnice pomiędzy wersjami
Ostrzyciel (dyskusja • edycje) M (Ostrzyciel przeniósł stronę Paradygmat Marshall'a na Programowanie na kartce bez pozostawienia przekierowania pod starym tytułem) |
M (dodanie ważnej uwagi) Znaczniki: edytor wizualny zrewertowane |
||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
'''Programowanie na kartce''' – nowoczesny paradygmat [[programowanie|programowania]], w którym podstawowym narzędziem pracy jest kartka A4 (koniecznie w kratkę!) oraz [[długopis]] z czarnym wkładem. Tak napisany program można skompilować przy pomocy [[kompilator]]a biologicznego składającego się z zestawu: [[oczy]], [[mózg]], [[dłoń]]. Paradygmat szeroko stosowany przez studentów pierwszego roku na wiodących polskich [[uniwersytet|uczelniach]], stających w rankingach w szranki z MIT i Harvardem. |
'''Programowanie na kartce''' – nowoczesny paradygmat [[programowanie|programowania]], w którym podstawowym narzędziem pracy jest kartka A4 (koniecznie w kratkę!) oraz [[długopis]] z czarnym wkładem. Tak napisany program można skompilować przy pomocy [[kompilator]]a biologicznego składającego się z zestawu: [[oczy]], [[mózg]], [[dłoń]]. Paradygmat szeroko stosowany przez studentów pierwszego roku na wiodących polskich [[uniwersytet|uczelniach]], stających w rankingach w szranki z MIT i Harvardem. |
||
Programowanie na kartce ma na celu odsiewać najsłabsze jednostki, które bez pomocy komputera nie potrafią zaimplementować nawet głupiego B-drzewa. |
Programowanie na kartce ma na celu odsiewać najsłabsze jednostki, które bez pomocy komputera nie potrafią zaimplementować nawet głupiego B-drzewa. Należy dodać że ta metoda programowania jest o wiele trudniejsza od tradycyjnej, gdyż komputer sam nie poprawi zrobionych przez nas błędów. |
||
== Cechy == |
== Cechy == |
||
Wersja z 21:03, 24 sty 2022
Programowanie na kartce – nowoczesny paradygmat programowania, w którym podstawowym narzędziem pracy jest kartka A4 (koniecznie w kratkę!) oraz długopis z czarnym wkładem. Tak napisany program można skompilować przy pomocy kompilatora biologicznego składającego się z zestawu: oczy, mózg, dłoń. Paradygmat szeroko stosowany przez studentów pierwszego roku na wiodących polskich uczelniach, stających w rankingach w szranki z MIT i Harvardem.
Programowanie na kartce ma na celu odsiewać najsłabsze jednostki, które bez pomocy komputera nie potrafią zaimplementować nawet głupiego B-drzewa. Należy dodać że ta metoda programowania jest o wiele trudniejsza od tradycyjnej, gdyż komputer sam nie poprawi zrobionych przez nas błędów.
Cechy
Na podstawie wieloletnich[1] badań nad programowaniem na kartce, eksperci wysnuli następujące wnioski:
- programowanie na kartce nie przynosi żadnych namacalnych korzyści;
- u ludzi stosujących ten paradygmat zaobserwowano zwiększony poziom kortyzolu;
- a także ból nadgarstka oraz dolnej części pleców.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Spowodowanych wielokrotnym zaliczaniem jednego przedmiotu
