My Chemical Romance

Plik:MCR na koncercie.jpg

Mamo, mamo, jestem na scenie!

Szablon:Q Szablon:Q My Chemical Romance – zespół z New Jersey słuchany przez kindermetali.

Historia

Gerard i Matt poznali się i zako... Wróć. Założyli zespół, ale nie mieli ani basisty, ani jakiegoś seksownego gitarzysty. Pewnego dnia Matt, na złość Way'owi, przyprowadził na próbę swojego kolegę, Ray'a, do którego Gerard nie odzywał się dlatego, że Ray miał lepszy lakier do paznokci, ale ostatecznie się pogodzili.

Następnie przez pomyłkę do zespołu trafił brat Gerarda, Mikey. Mikey przyłapał Gerarda, jak obmacywał się z Milky Wayem w łazience, więc zagroził starszemu bratu, że albo przyjmie go do zespołu, albo powie o wszystkim mamie. Gerard, chcąc nie chcąc, przyjął brata do MCR. 31 października Gerard wybrał się na zabawę z okazji Halloween do pobliskiego Gay Clubu, gdzie spotkał Franka Iero, którzy obchodził tam swoje urodziny. Frank bardzo spodobał się Gee'iemu, więc bez sprawdzania Gerard przyjął go do zespołu.

Skład zespołu

• Gerard Way – śpiew
• Mikey Way – gitara basowa, brat wyżej wymienionego
• Frank Iero – gitara. Niby ma dziewczynę, ale Gerard jest jego cichym obiektem westchnień.
• Ray Toro – gitara, afro
• Bob Bryar – perkusja. Krążą plotki, że jest gejem. W tym zespole aferę wywołałoby raczej bycie hetero.

Były członek

• Matt Pelissander – Gerard i jego ówczesny chłopak, Ray, wyrzucili Matta z zespołu po tym, jak przyznał się, że jest hetero. Ma włosy pod pachami i goli nogi. Pracuje jako mechanik samochodowy w New Jersey.

Teledyski

Główną cechą rozpoznawczą teledysku MCR, oprócz płaczliwego klimatu i beznadziejnych dekoracji, są ujęcia na jamę gębową wokalisty, Jeśli ich nie ma, oznacza to, iż jest to teledysk Fall Out Boy. Następną cech rozpoznawczą tych teledysków jest fakt, że w zasadzie nie posiadają żadnego przesłania, jednakże emo kochają te zapychacze MTV i dorabiają do nich filozofię na YouTube.

E.g. Gerard rozstał się z ojcem kota babci siostry ciotecznej chrzestnego proboszcza córki Afro Toro!

Dyskografia

Zespół wydał cztery płyty. Jakże przesycone erotyzmem i ze szczyptą satanizmu.

• I Brought You My Mullets, You Brought Me Your Jugs (2002)
• Three Cheers For Sex With Frank Iero (2004)
• Life on the Gay Scene (2005)
• The Pride Parade (2006)